De Breef von Judas 1:1-25
1 Dis Breef kjemt von Ju̱das, Jesus Christus sien Sklow, un Jakobus sien Brooda, un dee es aun de Jewälde jeschräwen, waut von Gott, dän Voda, jeleeft woaren un fa Jesus Christus oppoatjesat sent:
2 Ekj wensch junt noch mea Metleet, Fräd un Leew.
3 Leewe Breeda, ekj läd mie aul sea doahinja, junt von de Radunk to schriewen, waut wie aula haben. Oba ekj sach daut fa needich, junt leewa tootoroden, sea fa dän Gloowen to kjamfen, waut de Heilje* een Mol jejäft es un fa emma blift.
4 Dauts, wäajen sikj doa soone Mana bie junt mankjeschlikjt haben, waut von de Schreft aul lang trigj bestemt sent, jerecht to woaren*. Daut sent gottloose Mana, waut Gott sien grootet Metleet* aus Uträd brucken, om een sinteljet, schomplooset Benämen* to haben, un waut onsen Harn Jesus Christus ontru sent, dän wie jehieren.
5 Wan jie aul dit uk aul goot weeten, well ekj junt oba aun dit denkjen halpen: Wan Jehowa* uk eene Häad Menschen ut daut Launt Ägipten rad, venicht hee lota oba deejanje, waut nich Gloowen weesen.
6 Un de Enjel, waut nich opp äare Städ* bleewen un äare ieejne Woninj em Himmel veleeten, dee haft Gott em Stockdiestren met Kjäden jebungen, wua dee nich von looskomen*, bat dee äa Jerecht aun dän grooten Dach bat naun es.
7 Krakjt soo wia daut uk met So̱dom un Gomo̱rra un de Stauten* doa rom, waut sikj gaunz en groffe, sintelje Sorten Sex* nennjeewen un äa vedreidet, fleescheljet Velangen nojinjen*. Dee haben daut Strofjerecht vom eewjen Fia* derchmust un dee sent eene Woarnunk fa ons.
8 Un doch stalen dise Mana sikj uk emma schlajchte Sachen väa*. Dee veorreinjen äaren ieejnen Kjarpa un uk aundre äare Kjarpasch*. Dee veachten aunjestalde Menschen un räden schlajcht äwa de Harliche.
9 Oba aus Mi̱chael, de väaschta Enjel*, sikj met dän Beesen Fient oneenich wia un sikj met dän äwa Moses sienen Kjarpa street, neem hee sikj nich daut Rajcht, dän met hunjsche Wieed to rechten, oba säd: “Mucht Jehowa* die rechten.”
10 Dise Mana oba räden schlajcht äwa aul daut, waut see nich mol vestonen kjennen. Un met aul daut, waut dee noch vestonen kjennen – wäajen äant daut enjebuaren es soo aus Tieren, waut nuscht bedenkjen – met daut brinjen dee sikj wieda enne Grunt.
11 Weehee dee, wiels dee sent dänselwjen Sträakj jegonen aus Ka̱in. Un wäajen see doano ut wieren, eene Beloonunk to kjrieen, haben see sikj krakjt soo orrajcht oppjestalt aus Bieleam. Un dee haben de Venichtunk opp sikj jebrocht, wäajen see soo jäajenaun räden aus Ko̱ra!
12 Wan jie ut Leew june Fasten haben aus Breeda, dan sent dise Mana doa mank junt soo aus vestoakne Steena unja Wota. Daut sent Schopshoads, waut onen Schomp bloos fa sikj sorjen*; Wolkjen onen Wota, waut vom Wint han- un häajepust woaren; Beem, waut utgangs Hoafst noch kjeene Frucht haben, waut aul twee Mol doot sent* un met Wartel toop utjeräten sent.
13 Dee sent soo aus orruje Walen oppem Mäa. Dee äa schaundhauftet Vehoolen es soo aus daut Schum, waut de Walen verendach brinjen. Daut sent Stierns, waut nich äare Rechtunk hoolen, waut bestemt sent, eewich em Stockdiestren to sennen.
14 He̱noch, de Säwenda* von A̱dam, profezeid uk äwa dise, aus hee säd: “Kjikjt mol! Jehowa* kjemt met siene tieendusende Enjel
15 toom aule rechten un toom wiesen, daut aule Gottloose schuldich sent wäajen äare gottloose Woakjen, waut see deeden, un wäajen aul daut Groffe, waut de gottloose Sinda jäajen Gott jerät haben.”
16 Dise Mana grunzen un wetren doaräwa, woo äant daut em Läwen jeit un gonen äare ieejne Wenschen no. Ut dee äa Mul komen sea vepuchte Wieed rut, un to deeselwje Tiet lowen see aundre, om selfst eenen Nutzen doavon to kjrieen.
17 Oba jie, leewe Breeda, hoolt de Wieed em Denkj, waut onsen Harn Jesus Christus siene Apostel ea jesajcht haben*.
18 Dee säden je to junt: “En de latste Tiet woaren doa Menschen sennen, waut spotten un no äare ieejne gottloose Wenschen haundlen.”
19 Dit sent dee, waut doa Spoolungen aunrechten un soo aus Tieren sent* un sikj nich von Gott sienen Jeist leiden loten.
20 Oba jie, leewe Breeda, stoakjt junt derch junen heilichsten Gloowen un bät soo, daut et met dän heiljen Jeist tooppaust.
21 Dan woa jie wieda soo läwen, daut Gott junt leewen kaun, äwadäm daut jie no onsen Harn Jesus Christus sien Metleet luaren, met daut eewje Läwen em Verhop.
22 Habt uk wieda Metleet met dee, waut twiewlen.
23 Rat dee, soo aus wudd jie dee haustich utem Fia rutrieten. Habt wieda Metleet met aundre, oba paust opp, daut de Sind, wuamet see sikj enjeschwient haben, nuscht aun junt deit. Haust dee äare Sind*.
24 Ons harlicha Gott kaun junt beschitzen, daut jie nich faulen. Un hee kaun junt halpen, daut jie rein un met groote Freid ver am stonen.
25 Mucht de eensja, groota Gott, ons Rada, derch Jesus Christus, onsen Harn, jeloft woaren. Mucht siene Macht un siene Rejierunk von aule Eewichkjeit, von nu un fa emma bliewen. Amen.
Footnooten
^ Ooda: “Utjewälde”.
^ Ooda: “fa dit Jerecht bestemt sent”.
^ Ooda: “siene onvedeende Leeftolichkjeit”.
^ Opp Griechisch: “ase̱lgeia”. See Wuaterkjläarunk bie “Sinteljet, schomplooset Benämen”.
^ Ooda: “bie äare Oppgow”.
^ Wuatlich: “met eewje Kjäden jebungen”.
^ Ooda: “von de eewje Venichtunk”.
^ Daut wia soowaut aus homosexuelle Woakjen.
^ See Wuaterkjläarunk bie “Sintelje Sorten Sex”.
^ Ooda: “Städa”.
^ Ooda: dreemen dise Mana.
^ Daut es, sikj sexuell onmoralisch veorreinjen.
^ Ooda: “Erzenjel”.
^ Wuatlich: “waut sikj onen Forcht selfst näaren”.
^ Ooda: “gaunz un goa doot sent”.
^ Ooda: säwende Jennerazion.
^ Ooda: “verutjesajcht haben”.
^ Ooda: “fleeschlich jesonnen sent”.
^ Wuatlich: “Haust mau rajcht daut Kjleet, waut von daut Fleesch enjeschwient es”.
