Jeschräwen von Lukas 11:1-54
11 Opp eene Sauz wia Jesus opp eene jewesse Städ un bäd, un aus hee ieescht verecht haud, säd eent von siene Jinja to am: “Har, lia ons uk, woo wie bäden kjennen, krakjt soo aus Johanes siene Jinja daut lieed.”
2 Dan säd Jesus to dee: “Wan jie bäden, dan sajcht: ‘Voda, lot dienen Nomen jeheilicht woaren*; lot dien Kjennichrikj komen.
3 Jeff ons jieda Dach daut Broot, waut ons fa dän Dach fält.
4 Un vejeff ons onse Sinden, wiels wie vejäwen uk jieda eenem, dee sikj aun ons veschulcht. Un halp ons, nich notojäwen, wan wie aufjeprooft* woaren.’”
5 Dan säd hee to äant: “Saj wie mol, eena von junt jeit de Nacht no sienen Frint un sajcht: ‘Frint, lie mie dree Bieta Broot,
6 wiels eent von miene Frind wia oppe Reis un es jroz no mie jekomen un ekj hab nuscht toom dän väasaten.’
7 Oba dee sajcht dan von bennen: ‘Hia opp, mie to baudren! De Däa es aul toojeschloten un ekj un miene Kjinja sent aul em Bad. Ekj kaun nu nich oppstonen un die irjentwaut jäwen.’
8 Ekj saj junt, wan dee uk nich oppstonen woat, om dän waut to jäwen, wäajen daut sien Frint es, woat dee oba oppstonen, om am aules to jäwen, waut am fält, wäajen dee soo aunhoolent es.
9 Doawäajen saj ekj junt: Froacht Gott emma wada un hee woat junt daut jäwen. Sieekjt emma wada bie am no Help un jie woaren dee kjrieen. Un puttat emma wada aun un hee woat junt de Däa opmoaken.
10 Wiels jieda eena, waut frajcht, dee kjricht, un jieda eena, waut sieekjt, dee finjt, un jieda eena, waut aunputtat, fa dän woat opjemoakt.
11 Woon Voda mank junt wudd sien Kjint* eene Schlang jäwen, wan daut no eenen Fesch fruach?
12 Ooda wan daut no een Ei fruach, wudd dee daut eenen Skorpion jäwen?
13 Doawäajen, wan jie, dee jie schlajcht sent, aul weeten, woo jie june Kjinja kjennen goode Sachen jäwen, woo väl mea woat dan jun Voda em Himmel dee dän heiljen Jeist jäwen, dee am doano froagen?”
14 Lota dreef Jesus eenen beesen Jeist von eenen Maun ut, dee dän stomm jemoakt haud. Aus de Jeist doa ieescht rutjekomen wia, kunn de stomma Maun wada räden, un de Häad Menschen wieren sea vewundat.
15 Oba eenje säden: “Hee drift de beese Jeista derch Bee̱lzebub* ut, dän Harscha von de beese Jeista.”
16 Un aundre velangden von Jesus een Tieekjen vom Himmel toom am aufproowen.
17 Wäajen Jesus wist, waut dee dochten, säd hee to dee: “Jieda Kjennichrikj, waut sikj nich eenich es, jeit tonuscht un jieda Famielje, waut sikj nich eenich es, blift nich bestonen.
18 Krakjt soo uk, wan de Soton jäajen sikj selfst schauft, woo woat sien Kjennichrikj dan bestonen? Wiels jie sajen je, daut ekj de beese Jeista derch Bee̱lzebub utdriew.
19 Wan ekj de beese Jeista derch Bee̱lzebub utdriew, derch wäm driewen june Nofolja dee dan ut? Krakjt wäajen dit woaren dee june Rechtasch sennen.
20 Oba wan ekj de beese Jeista derch Gott siene Krauft* utdriew, dan meent daut, daut Gott sien Kjennichrikj aul hia es un jie sent daut nich enjeworden.
21 Wan een stoakja Maun met Jewäaren sienen Paulaust bewoakt, dan sent siene Sachen secha.
22 Oba wan doa een Maun kjemt, waut stoakja es un dän dolkjricht, dan nemt dee dän aul siene Jewäaren wajch, opp woone dee vetrud, un deelt de Sachen ut, waut hee dän wajchjenomen haft.
23 Wäa nich opp miene Sied es, es jäajen mie, un wäa nich met mie toop saumlen deit, dee vestreit.
24 Wan een orreina Jeist ut eenen Mensch rutkjemt, dan waundat dee derch drieeje Jäajenden un sieekjt no eene Städ, wua dee kaun Ru haben, oba finjt kjeene. Dan sajcht dee: ‘Ekj woa wada trigj no mien Hus wanken, von wua ekj veleet.’
25 Un wan dee doa aunkjemt, sitt dee, daut daut Hus reinjefäacht un utjestraumt es.
26 Dan velat dee Jeist un holt sikj noch säwen aundre Jeista, waut noch schlajchta sent aus hee selfst, un dan komen dee no daut Hus un wonen doa. Dan to goodalatst woat daut met dän Maun noch iebels oaja, aus daut ea wia.”
27 Aus Jesus dit aula säd, säd eene Fru lud von manke Menschen to am: “Freid haft daut Muttalief, waut die jedroacht haft, un Freid haben dee Brosten, waut die besorcht haben.”
28 Oba Jesus säd: “Nä! Freid haben dee, waut Gott sien Wuat hieren un sikj doaraun hoolen.”
29 Aus daut doa emma eene jratre Häad Menschen jeef, säd hee: “Dise Jennerazion* es eene schlajchte Jennerazion. Dee luaren no een Tieekjen, oba dee woat kjeen Tieekjen jejäft woaren, buta daut Tieekjen von Jo̱na.
30 Krakjt soo aus Jo̱na een Tieekjen fa de Niniwi̱ten wia, soo woat de Menschensän een Tieekjen sennen fa dise Jennerazion.
31 De Kjennijin vom Sieden woat em Jerecht met de Menschen von dise Jennerazion toop oppstonen un dee veuadeelen. Wiels see kjeem vonne gaunz aundre Kaunt Welt toom Sa̱lomo siene Weisheit hieren. Oba kjikjt! Hia es eena, waut hecha es aus Sa̱lomo.
32 De Menschen von Ni̱niwe woaren em Jerecht met dise Jennerazion toop oppstonen un dee veuadeelen. Wiels aus Jo̱na dee prädjen deed, hauden dee een Leetsennen. Oba kjikjt! Hia es eena, waut hecha es aus Jo̱na.
33 Wan doa wäa eene Laump aunstekjt, dan woat deejanja dee nich irjentwua hinjasaten ooda doa een Dinkj* äwastelpen. Oba dee woat dee opp eenen Laumpenfoot saten, soo daut aul dee, waut doa nennkomen, Licht haben.
34 Diene Uagen sent soo aus eene Laump von dienen Kjarpa. Wan diene Uagen kloa no eenatlei kjikjen*, dan woat dien gaunza Kjarpa dach sennen*. Oba wan diene Uagen aufjenstich* sent, dan woat dien Kjarpa diesta sennen.
35 Doawäajen, wan du uk jleefst, daut et en die dach es, kunn daut opplatst doch diesta sennen?
36 Soo, wan dien gaunza Kjarpa dach es, onen waut diestret, dan woat dee soo dach sennen, aus eene Laump, waut die Licht jeft.”
37 Aus hee dit jesajcht haud, kroagd am een Farisä̱a han toom äten. Dan jinkj hee nenn un sad sikj aum Desch.
38 Oba de Farisä̱a wia gaunz vewundat, aus hee sach, daut Jesus sikj nich de Henj wosch* verem äten.
39 Oba de Har Jesus säd to am: “Jie Farisä̱a, jie sent soo aus een Kuffel un eene Schiew, waut bloos von buten reinjemoakt es, oba von bennen sent jie voll Bejia un Schlajchtet.
40 Woo onkluak jie sent! Haft nich dee, waut daut butaschte jemoakt haft, uk daut bennaschte jemoakt?
41 Doawäajen halpt ut Metleet de Oame met soont, waut von bennen kjemt, un jie woaren seenen, daut aules bie junt woat rein sennen.
42 Oba weehee junt, Farisä̱a, wiels jie jäwen dän Tieenden von daut Päpament un de Pe̱ganon* un von aul de aundre Kjriedarie-Plaunten* em Goaden. Oba de Jerajchtichkjeit un de Leew fa Gott hab jie auntsied jeloten. Dit wieren de Sachen, waut jie schuldich wieren to doonen, onen daut jie de aundre hinjaleeten.
43 Weehee junt, Farisä̱a, wiels jie jleichen daut, en de Juden äare Vesaumlungshiesa* daut väaschte* Settich to haben un oppem Moakjtplauz bejreest to woaren.
44 Weehee junt, wiels jie sent soo aus de Jräwa*, waut nich kloa to seenen sent*, un wua de Menschen bowen romgonen, onen daut see daut enwoaren.”
45 Dan säd eena, waut daut Jesaz fein kjand, to am: “Liera, met dit waut du sajchst, beleidichst du uk ons.”
46 Dan säd Jesus: “Weehee uk junt, dee jie daut Jesaz fein kjanen, wiels jie loden de Menschen schwoare Lausten opp, waut meist nich to droagen sent, oba jie selfst wellen dee nich mol met eenen Finja aunrieren.
47 Weehee junt, wiels jie freschen de Jräwa* von de Profeeten opp, waut von june Väavodasch dootjemoakt worden.
48 Dauts dan gaunz kloa, daut jie weeten, waut june Väavodasch deeden, un doch tal jie dee fa goot. Dee muaken de Profeeten doot un jie freschen de Jräwa opp.
49 Doawäajen sajcht Gott, dee doa weis es, uk noch: ‘Ekj woa miene Profeeten un Apostel no äant schekjen un eenje von dee woaren se dootmoaken un vefoljen.
50 Doawäajen woat von dise Jennerazion aul de Profeeten äa Bloot, waut doa es vegoten worden, jefoddat woaren, von dan aus daut met de Welt aunfunk*,
51 aulsoo von A̱bel sien Bloot aun, bat Sacha̱rja sien Bloot, dee tweschen dän Aultoa un dän Tempel dootjemoakt wort.’ Ekj saj junt, daut woat von dise Jennerazion jefoddat woaren.
52 Weehee junt, dee jie daut Jesaz fein kjanen, wiels jie haben aundre dän Schlätel fa de Erkjantnis wajchjenomen. Jie selfst jinjen doa nich nenn, un dee, waut doa nenngonen, proow jie doavon auftohoolen.”
53 Aus Jesus dan rutjinkj, saden de Schreftjelieede* un Farisä̱a am sea unja Druck un schedden am meist unja met noch väl aundre Froagen.
54 See luaden bloos doano, daut see am met irjentwaut, waut hee sajen wudd, wudden enne Faul kjrieen.
Footnooten
^ Ooda: “heilich jehoolen woaren”; “heilich behaundelt woaren”.
^ Ooda: “vesocht”.
^ Wuatlich: “Sän”.
^ Hia es de Soton met jemeent.
^ Wuatlich: “Gott sienen Finja”.
^ Met daut Wuat “Jennerazion” sent jeweenlich Menschen von een veschiednet Ella jemeent, waut fa een jewesset Stoot en deeselwje Tiet läwen.
^ Ooda: “eenen Motkorf”.
^ Wuatlich: “schlajcht”; “bees”.
^ Ooda: “voll Licht sennen”.
^ Wuatlich: “eefach kjikjen”.
^ De Farisäa un aundre Juden deeden sikj de Henj no dee äare Lia no wauschen, waut dee sikj selfst oppjemoakt hauden.
^ “Pe̱ganon” es daut griechische Wuat fa eene Plaunt, waut fa Medizien un Kjriedarie jebrukt wort.
^ Ooda woomäajlich: “Jreensplaunten”.
^ Wuatlich: “en de Sinagogen”.
^ Ooda: “daut baste”.
^ Ooda: “Aunjedenkjs-Jräwa”.
^ Ooda: “waut nich jetieekjent sent”.
^ Ooda: “Aunjedenkjs-Jräwa”.
^ Daut schient soo, daut et hia doavon rät, aus A̱dam un E̱va äare Kjinja jebuaren worden.
^ See Wuaterkjläarunk bie “Schreftjelieede”.
