Jeschräwen von Markus 6:1-56

  • Jesus woat doa aufjewäsen, wua hee oppjewossen es (1-6)

  • De 12 woat jesajcht, woo see prädjen sellen (7-13)

  • Johanes de Deepa woat dootjemoakt (14-29)

  • Jesus jeft 5,000 Mana to äten (30-44)

  • Jesus jeit oppem Wota (45-52)

  • Jesus heelt de Menschen en Gene̱zaret (53-56)

6  Dan veleet hee von doa un jinkj no de Jäajent, wua hee oppjewossen wia, un siene Jinja kjeemen met am met.  Aus daut Sabat wia, funk hee aun, en de Juden äa Vesaumlungshus* to lieren, un de Mieeschte, waut am hieeden, wieren vewundat un säden: “Wua haft dis Maun aul dit häa? Un woosoo es krakjt am dise Weisheit jejäft worden? Woosoo woaren derch siene Henj soone groote Wunda jedonen?  Dits je de Descha, Maria äa Sän. Un sent Jakobus, Jo̱sef, Ju̱das un Si̱mon nich siene Breeda? Un wonen siene Sestren nich hia mank ons?” Dan fungen dee aun, sikj soo sea äwa am to stieren, daut see nich aun am jleewden.  Oba Jesus säd to dee: “Een Profeet woat aulawäajen jeieet, buta opp dee Städ, wua dee oppjewossen es, ooda mank sien Frintschoft ooda en sien ieejnet Hus.”  Doawäajen kunn hee doa kjeene Wunda doonen, buta daut hee een poa kranke Menschen de Henj oppläd un dee jesunt muak.  Jesus must sikj werkjlich wundren, daut dee nich Gloowen hauden. Dan jinkj hee de Darpa runt, waut doa dicht bie wieren, un lieed de Menschen doa.  Dan roopt hee sikj de 12 toop un schekjt dee emma twee un twee ut. Dan jeef hee dee de Macht äwa de orreine Jeista.  Hee bestald uk, daut see nuscht sullen metnämen fa de Reis, buta eenen Stock. Dee sullen kjeen Broot, kjeene Ätichs-Tausch un kjeen Jelt* en de Jelttausch metnämen.  Oba dee sullen sikj Wratschen auntrakjen un bloos een Kjleet*. 10  Dan säd Jesus noch to dee: “Wan jie en een Hus nenngonen, dan blieft doa*, bat jie dee Jäajent veloten. 11  Un wan se junt opp eene Städ nich oppnämen ooda nich no junt horchen wellen, dan scheddat dän Stoff von june Feet, wan jie doa veloten, aus eene Woarnunk* fa dee.” 12  Dan jinjen see loos un prädijden de Menschen, daut dee sullen een Leetsennen haben. 13  Un dee dreewen een deel beese Jeista ut un schmäaden väl kranke Menschen met Olieweneelj en un heelden dee. 14  Hero̱des kjrieech von dit to hieren, wiels Jesus sea bekaunt wort un de Menschen uk säden: “Johanes de Deepa es vom Doot oppjestonen un dauts, wuarom derch am soone Wunda jedonen woaren.” 15  Oba aundre säden: “Dauts Eli̱a.” Un noch aundre säden: “Dauts een Profeet, soo aus de Profeeten von jane Tiet.” 16  Oba aus Hero̱des dit hieed, säd hee: “De Johanes, dän ekj leet dän Kopp aufmoaken, es vom Doot oppjestonen.” 17  Wiels Hero̱des selfst haud Johanes loten faustnämen un binjen un enstoppen wäajen sienen Brooda Fili̱ppus siene Fru Hero̱dias; Hero̱des haud je sikj met dee befriet. 18  Wiels Johanes haud to Hero̱des jesajcht: “Dauts nom Jesaz no nich rajcht, daut du dienen Brooda siene Fru hast.” 19  Doawäajen wia Hero̱dias äwa Johanes veoajat un wull dän dootmoaken, oba see kunn nich, 20  wiels Hero̱des Respakjt haud fa Johanes. Hee wist, daut daut een jerajchta un heilja Maun wia, un hee beschizt dän. Oba jiedatsmol, wan Hero̱des Johanes toohorcht, wia hee gaunz derchenaunda un wist nich, waut hee doonen sull. Un doch jleicht hee daut, am tootohorchen. 21  To goodalatst kjeem doa eene goode Jeläajenheit opp, aus Hero̱des aun sienen Jeburtsdach eene Owentkost-Moltiet utreed. Hee haud de huach-aunjestalde Mana un de Väaschte äwa de Soldoten un uk de wichtichste Mana von Galilä̱a enjelot. 22  Un Hero̱dias äare Dochta kjeem un daunzt. Un Hero̱des un dee, waut met am toop aum Desch eeten, jleichten daut sea. De Kjennich säd to de Mejal: “Froag mie no wautemma du west un ekj woa die daut jäwen.” 23  Hee jeef ar mau rajcht dit Vespräakjen: “No wautemma du mie frajchst, daut woa ekj die jäwen, bat opp mien haulwet Kjennichrikj.” 24  Dan jinkj see doa rut un fruach äare Mutta: “No waut saul ekj froagen?” See säd: “No Johanes dän Deepa sienen Kopp.” 25  See rand fuaz no dän Kjennich un säd, waut see haben wull. See säd: “Ekj well, daut du mie fuaz Johanes dän Deepa sienen Kopp opp eene Schiew jefst.” 26  Wan dän Kjennich daut uk sea truarich muak, wull hee ar daut oba nich aufsajen wäajen sien Vespräakjen un wäajen siene Jast*. 27  Dan schekjt de Kjennich fuaz eenen Woaka un säd, daut dee sull Johanes sienen Kopp brinjen. Dan jinkj dee un muak Johanes em Jefenkjnis dän Kopp auf. 28  Un dee brocht dän opp eene Schiew un jeef de Mejal dän un see brocht äare Mutta dän. 29  Aus Johanes siene Jinja daut hieeden, kjeemen dee sikj Johanes sienen Kjarpa holen un läden dän en een Grauf* nenn. 30  De Apostel kjeemen doa rom Jesus un vetalden am aules, waut see jedonen un aundre jelieet hauden. 31  Un Jesus säd to dee: “Komt, well wie mol auleen no eene eensome Städ gonen, daut jie junt een bät vereiwen kjennen.” Wiels doa wieren väle, waut doa hankjeemen un veleeten. See hauden nich mol soo väl Tiet toom noch äten. 32  Dan wieren see wajch met een Boot no eene eensome Städ toom fa sikj auleen sennen. 33  Oba eenje Menschen sagen daut, daut dee wajchfuaren, un väl aundre worden daut uk en. Dan kjeemen doa von aule Stauten* Menschen bosich tofoot han, un dee wieren noch ea doa aus Jesus un siene Apostel. 34  Aus hee dan utem Boot stieech, sach hee eene groote Häad Menschen, un am jaumad daut äwa dee, wiels dee wieren soo aus Schop onen eenen Hoad. Un hee funk aun, dee välet to lieren. 35  Nu wia daut aul lot jeworden un siene Jinja kjeemen no am un säden: “Dits eene eensome Städ un dauts aul lot. 36  Schekj de Menschen wajch, soo daut dee sikj doa bie de Foarma oppem Launt un en de Darpa kjennen Äten kjeepen.” 37  Hee säd dan to dee: “Jäft jie dee waut to äten.” Un dee säden dan: “Sell wie gonen fa 200 Dena̱rius* Broot kjeepen un de Menschen daut jäwen, daut dee äten kjennen?” 38  Jesus fruach dee: “Woo väl Bieta Broot hab jie? Got mol noseenen.” Aus see ieescht nojeseenen hauden, säden see: “Fief, un dan noch twee Fesch.” 39  Un hee säd, daut aule sikj en Gruppen sullen opp daut jreene Grauss dolsaten. 40  Dan saden dee sikj aula dol en Gruppen von 100 un von 50. 41  Aus hee de fief Bieta Broot un twee Fesch neem, kjikjt hee nom Himmel un säd een Jebäd*. Dan bruak hee daut Broot un jeef siene Jinja daut, soo daut dee de Menschen daut brochten. Un hee vedeeld uk de twee Fesch mank aul dee. 42  Dan eeten dee aula un worden saut. 43  Un dee saumelden noch 12 Kjarw voll Bieta Broot von daut, waut äwajebläwen wia, un de Fesch wieren doa nich met en. 44  Un daut wieren 5,000 Mana, waut von daut Broot jejäten hauden. 45  Un fuaz no daut säd Jesus to siene Jinja, daut see sullen oppem Boot noppstieen un veroppfoaren no de aundre Kaunt no Betsaida, äwadäm daut hee de Häad Menschen wajchschekjt. 46  Un aus hee von de Menschen haud Aufscheet jenomen, jinkj hee oppem Boajch nopp toom bäden. 47  Aus daut Owent wia, wia daut Boot aul medden oppe Likj, oba hee wia auleen oppem Launt. 48  Aus Jesus daut sach, daut dee doa toobrochten met roodlen, wäajen de Wint jäajen äant wia, jinkj hee oppem Wota opptoo no dee. Oba daut sach soo, aus wan hee äant vebiejinkj*. Daut wia meist jäajen Morjen*. 49  Un aus dee am sagen oppem Wota gonen, dochten dee soo: “Daut kaun nich opp iernst sennen*!” Un dee schrieejen, 50  wiels aus dee am sagen, vefieeden dee sikj. Oba Jesus räd fuaz to dee un säd: “Fot Moot! Daut sie ekj, habt nich Angst.” 51  Dan stieech hee em Boot nenn un daut wort wintstell. Dan wieren see bloos sea vewundat, 52  wiels dee hauden de Lia von daut Broot noch nich kunt bejriepen, un en dee äa Hoat hauden dee daut noch emma nich kloa. 53  Dan kjeemen see bie Gene̱zaret aun un muaken daut Boot doa faust*. 54  Oba soo schwind aus dee vom Boot raufstieejen, moakjten de Menschen daut, daut et Jesus wia. 55  Dee randen en de gaunze Jäajent rom un fungen aun, de Kranke opp Baden* doahan to brinjen, wua see hieeden, wua Jesus wia. 56  Un wuaemma hee no eenen Foarm kjeem ooda en de Darpa ooda en de Stauten* nennkjeem, doa brochten se de Kranke nom Moakjtplauz. Un dee prachaden am, aus see am bloos kunnen aun de Frensen von sienen Äwarock aunschieren. Un aul dee, waut dee aunschieeden, worden jesunt.

Footnooten

Wuatlich: “en de Sinagog”.
Wuatlich: “Koppa”.
Wuatlich: “nich twee Äwarakj auntrakjen”.
Ooda: “blieft doa to Nacht”.
Wuatlich: “een Zeichnis”.
Ooda: “dee, waut aum Desch wieren”.
Ooda: “Aunjedenkjs-Grauf”.
Ooda: “Städa”.
See Wuaterkjläarunk bie “Dena̱rius”.
Wuatlich: “spruak eenen Säajen”.
Ooda: “aul meist vebiejegonen wia”.
Wuatlich: “ojjefäa de vieede Nachtwoak”.
Ooda: “Dauts een Jespanst!”
Ooda: “leeten dän Anka rauf”.
Dit wieren Baden, waut leicht tooptonämen un to droagen jinjen.
Ooda: “Städa”.