ES DAUT eene läwendje Schlang doa rom dän Pol? Nä, daut es goanich. Dee es von Koppa jemoakt. Jehova säd to Moses, hee sull dee aun eenen Pol aunmoaken, daut de Israeliten doa kunnen hankjikjen un läwen bliewen. Oba de aundre Schlangen doa oppe Ieed sent läwendje. Dee haben de Menschen jebäten. Weetst du, wuarom?

Daut wia, wiels de Israeliten jäajen Gott un jäajen Moses jerät hauden. See hauden sikj bekloacht un jesajcht: ‘Wuarom hab jie ons ut Ägipten rutjebrocht, daut wie en dise Wiltnis stoawen? Daut jeft hia kjeen Äten uk kjeen Wota. Un dit Mauna, daut kjenn wie aul nich mea äten!’

Oba daut Mauna wia goodet Äten. Jehova jeef an daut derch een Wunda. Uk Wota haud hee an derch een Wunda jejäft. Oba de Israeliten wieren nich tofräd, soo aus Gott fa an sorjen deed. Doawäajen schekjt Jehova dise jeftje Schlangen toom de Israeliten bestrofen. De Schlangen beeten an un väle storwen.

Schlieslich kjeem daut Volkj no Moses un säd: ‘Wie haben ons vesindicht, wiels wie haben jäajen Jehova un jäajen die jerät. Oba doo nu to Jehova bäden, daut hee dise Schlangen von hia wajchnämen saul.’

Un soo deed Moses fa daut Volkj bäden. Dan säd Jehova to Moses, hee sull dise koppane Schlang moaken un dee aun eenen Pol aunmoaken. Un wäa doa jebäten wort, sull doa hankjikjen. Moses deed krakjt soo, aus Gott to am jesajcht haud. Un dee, waut jebäten worden, kjikjten no de koppane Schlang un worden wada jesunt.

Von dise Jeschicht kjenn wie waut lieren. Ons jeit daut aula biejlikj soo aus de Israeliten, waut von de Schlangen jebäten worden. Wie aula motten stoawen. Du kaust je seenen, daut de Menschen oolt un krank woaren un stoawen. Daut es, wiels Adam un Eva Gott nich tru wieren, un wie sent aules äare Nokomen. Oba Jehova haft daut mäajlich jemoakt, daut wie noch mol fa emma woaren läwen kjennen.

Jehova schekjt sienen Sän Jesus Christus no de Ieed. Jesus wort aun eenen Pol jehongen, wiels väle Menschen dochten, hee wia een schlajchta Mensch. Oba Jehova haud am jeschekjt toom ons raden. Wan wie no Jesus kjikjen, daut meent am nofoljen, woa wie fa emma läwen kjennen. Oba doavon woa wie lota noch mea lieren.