KJIKJ mol! Waut es hia loos? Es disen Jung hia waut jeworden? Kjikj, doa kjemt Paulus rut! Kaust du uk Timotäus seenen? Es de Jung met eenst von doa bowen vom Fensta raufjefollen?

Krakjt daut wia passieet. Paulus haud hia bie de Jinja en Troas jroz eene Räd jehoolen. Hee wist, hee wudd an fa eene lange Tiet nich mea seenen. Näakjsten Dach wudd hee metem Schepp veloten. Doawäajen räd hee bat medden enne Nacht.

Dis Jung, waut Eutiechus heet, haud doa bowen em Fensta jesäten. Dee wia doa enjeschlopen un wia von oppet dredde Stock raufjefollen! Doawäajen sent dee hia soo bekjemmat. See hopten, dee wudd noch läwen, oba aus see dän opphoowen, moakjten see, dee wia doot.

Aus Paulus sach, daut de Jung doot wia, läd hee sikj opp dän nopp un foot dän om. Dan säd hee: ‘Siet sondasorj. Dän jeit daut goot.’ Un werkjlich! De Jung läwd! Paulus haud dän wada toom läwen jebrocht. Daut wia een Wunda! Woo sea see sikj doch aula freiden!

See jinjen wada no bowen un deeden waut äten. Dan räd Paulus noch wieda, bat daut dach wort. Oba Eutiechus schleep secha nich noch eemol en! Schlieslich jinjen Paulus un Timotäus toop met äare Jesalschoft oppem Schepp. Weetst du, wua daut hanjinkj?

Paulus wia met siene dredde Prädichtreis to Enj un wia nu oppem Wajch no Hus. Auleen en de Staut Efesus wia Paulus dree Joa jewast. Un soo haud dise dredde Reis noch lenja jedieet aus de tweede.

Von Troas fua daut Schepp no Milet un hilt doa een Stoot aun. Milet wia nich wiet auf von Efesus. Doawäajen schekjt Paulus de elre Mana von Efesus Tiedinj, see sullen no Milet komen. Soo kunn hee noch een latstet Mol met an räden. Aus daut Schepp ieescht wiedafoaren wull, wieren see aula sea truarich, daut see musten von Paulus Aufscheet nämen.

Schlieslich kjeem daut Schepp bat Cäsarea. Hia bleef Paulus bie dän Jinja Filippus wonen. Doa kjeem de Profeet Agabus han un säd to Paulus, dee wudden am faustnämen, wan hee no Jerusalem jinkj. Un krakjt soo wort daut uk. Paulus wia dan twee Joa en Cäsarea em Jefenkjnis un wort von doa no Room jeschekjt. Dort sull hee ver dän reemischen Harscha, dän Kjeisa komen un jerecht woaren. Well wie mol seenen, waut opp de Reis no Room passieed.