1-2. (a) Waut denkjt eena eenjemol, wan sikj wäa befriet? Wuarom es daut soo? (b) Waut vonne Froagen woa wie en dit Kapitel derchnämen?

JLEICHST du daut, no eene Kjast to gonen? Väle jleichen daut. De Brutlied lat sea schmock un dee kjikjen soo schaftich. Un daut es je uk een besondra Dach fa dee beid. Woo dee sikj doch freien, daut see nu toop derch daut Läwen gonen kjennen.

² Oba vondoag dän Dach lat daut met dän Ehestaunt nich emma moakhauftich. Secha wenscht eena soone junge Lied aulet baste, oba eenjemol denkjt eena uk: “Woat daut met dee beid goot utkomen? Woaren dee eenen gooden Ehestaunt haben?” Daut es krakjt doano, aus dee sikj opp Jehova veloten un sikj no sienen Rot rechten (läs Spricha 3:5-6). Wan dee daut doonen, kaun daut fein schaufen un dee kjennen uk en Gott siene Leew bliewen. Well wie nu mol seenen, waut de Schreft äwa vea Froagen sajcht: Sull eena sikj befrieen? Wan jo, wäa es de rajchta Poatna? Woo kaun eena sikj fa daut befriede Läwen reedmoaken? Un woo kaun eena oppe Lenjd eenen gooden Ehestaunt haben?

3. Wuarom wudd daut nich kluak sennen, sikj bloos to befrieen, wiels aundre daut doonen ooda wiels aundre eenem bat doa brinjen wellen?

³ Eenje jleewen, eena mott sikj befrieen, daut eenem  daut Läwen kaun scheen gonen un daut eena tofräd es. Oba daut stemt nich. Jesus säd, onbefriet to sennen wia eene Gow, ooda een Jeschenkj, un hee rod jiedrem eenen too, auleen to bliewen, wan dän daut mäajlich wia. Un Jesus selfst wia je uk nich befriet (Matäus 19:11-12). De Apostel Paulus räd uk von dän Nutzen, waut daut haft, sikj nich to befrieen (1. Korinta 7:32-35, 38). Wan eena nich befriet es, kaun daut leichta sennen, sikj gaunz fa Jehova entosaten. Doawäajen wudd daut nich kluak sennen, sikj bloos to befrieen, wiels aule aundre daut doonen ooda wiels aundre eenem bat doa brinjen wellen. Jesus un Paulus lieeden oba nich, daut daut veboden wia, sikj to befrieen. Dise Lia kjemt en Werkjlichkjeit vom Soton (1. Timotäus 4:1-3).

4. Wuarom es daut fa Kjinja daut baste, wan de Elren eenen gooden Ehestaunt haben?

⁴ Jeft daut oba uk goode Uasoak, sikj to befrieen? Jo, wiels de Ehestaunt es uk een Jeschenkj von onsen leeftoljen Gott (läs 1. Mose 2:18). Daut befriede Läwen haft goode Sieden un kaun sea scheen gonen. Biejlikj wudden een Poa Lied kjennen Kjinja haben. Un Kjinja opptrakjen schauft daut baste, wan eena eenen gooden Ehestaunt haft. Kjinja brucken een Tus, wua dee sikj secha feelen, un Elren, waut an leewen un belieren (Psalm 127:3; Efeesa 6:1-4). Oba daut jeft uk noch aundre Uasoak, sikj to befrieen.

5-6. (a) Wuarom sent Frind soo wieetvoll, soo aus daut en Liera 4:9-12 sajcht? (b) Woo kaun een Ehestaunt soo duarhauft sennen aus een dreeschnuaja Strank?

⁵ Läs wie noch eemol Liera, Kapitel 4, oba ditmol von Varsch 9 aun. Daut sajcht: “To twee sennen, es bäta aus auleen sennen; dee haben een scheengonen en daut waut see doonen. Wan eena hanfelt, dan halpt de tweeda däm opp. Oba daut wudd schwierich sennen, wan eena, dee auleen es, hanfoll, un doa kjeen aundra wia toom am opphalpen. Ooda, wan twee toop ligjen, hoolen see eenaunda woam;  oba woo kaun eena auleen sikj woamen? Doa kunn eena de Macht haben äwa däm aundren, oba twee kjennen sikj wäaren; een dreeschnuaja Strank ritt nich leicht auf” (Liera 4:9-12).

⁶ En dise Varzh woat jewäsen, woo wieetvoll Frind sent. Un uk een Poa Lied sellen unjarenaunda de baste Frind sennen. Soo aus daut hia schrift, kjennen dee sikj biestonen, treesten un beschitzen. Oba daut daut em Ehestaunt fein schaufen kaun, motten beid Poatna Jehova doa met entalen. Een tweeschnuaja Strank wudd leicht kjennen aufrieten, oba een dreeschnuaja Strank es väl stoakja. Wan een Maun un eene Fru daut ieeschte doaropp bedocht sent, Jehova to jefaulen, woat äa Ehestaunt soo sennen aus een dreeschnuaja Strank. Jehova es dan en dee äa befriedet Läwen met en un dee äa Ehestaunt woat väl duarhaufta sennen.

7-8. (a) Waut fa eenen Rot jeft de Schreft deejanje, waut sea met äa Velangen to kjamfen haben? (b) Woo woat en de Schreft jewäsen, daut daut befriede Läwen nich emma eefach es?

⁷ Bloos em Ehestaunt kjennen een Maun un eene Fru jeschlajchtlich toopkomen, un daut es uk gaunz rajcht, wan dee unjarenaunda äare Freid haben (Spricha 5:18). Wan wäa aul ut de Jugentjoaren rutjewossen es, wua daut Velangen besonda stoakj es, mott dee veleicht noch emma kjamfen, om sikj to beharschen. Kaun dee sikj nich kontrollen, kunn dee opplatst noch waut orreinet ooda schlajchtet doonen. En de Schreft woat Onbefriede de Rot jejäft: “Wan see sikj nich beharschen kjennen, dan lot see sikj befrieen; wäajen befrieen es bäta, aus sikj met äare Lost nich Rot to weeten” (1. Korinta 7:9; Jakobus 1:15).

⁸ Wan eena sikj befrieen well, mott eena de Dinj soo seenen, aus dee werkjlich sent. Paulus räd biejlikj von “dän Trubbel . . ., dee . . . äwa befriede Menschen komen” wudd (1. Korinta 7:28). Befriede motten met Trubbels foadich  woaren, waut Onbefriede nich haben. Wan du die aulsoo befrieen west, woo kaust du die dan onneedje Sorjen spoaren un eenen gooden Ehestaunt haben? Eent wudd sennen, die dän rajchten Poatna to sieekjen.

9-10. (a) Äwa waut fa een Jlikjnis saul eena nodenkjen, wan eena sikj befrieen well? (b) Woo kjemt daut foaken ut, wan eena jäajen dän biblischen Rot jeit un sikj met wäm befriet, waut Jehova nich deent?

⁹ Gott leet Paulus eenen Gruntsauz oppschriewen, no dän eena sikj rechten saul, wan eena sikj befrieen well: “Lot junt nich toopspaunen met soone waut nich jleewen” (2. Korinta 6:14). Dit es een Jlikjnis utem Foarmläwen. Wan eena twee Tieren toopspaunt, waut nich jlikjen groot ooda stoakj sent, haben dee daut beid schwoa. Biejlikj soo es daut em Ehestaunt. Wan een Christ sikj met wäm befriet, waut Jehova nich deent, woaren dee daut beid schwoa haben un daut woat Oneenichkjeit jäwen. De eena well en Gott siene Leew bliewen un de aundra jeft doa weinich ooda nuscht om rom. Wiels dee nich beid opp dautselwje schaufen, kaun daut väl Striedarieen jäwen. Doawäajen säd Paulus, Christen sullen sikj bloos met soone befrieen, waut uk dän Harn aunjehieeden (1. Korinta 7:39).

¹⁰ Eenje Christen denkjen veleicht, daut es bäta, sikj met wäm tooptospaunen, waut nich jleeft, aus emma eensom to sennen. Dee gonen jäajen dän biblischen Rot un befrieen sikj met wäm, waut Jehova nich deent. Sea foaken kjemt daut schlajcht ut. Dee woaren en, daut see sikj met äaren Poatna nich mol von daut unjahoolen kjennen, wua daut em Läwen werkjlich doaropp aunkjemt, un feelen sikj dan noch väl eensoma aus ea. Woo goot, daut dusende onbefriede Christen sikj opp Jehova veloten un dän sienen Rot tru nokomen (läs Psalm 32:8). Wan dee sikj uk wudden  befrieen wellen, wachten dee doch, bat see eenen Poatna finjen, waut Jehova Gott deent.

11. Waut kaun eenem halpen, dän rajchten Poatna to finjen? (See uk dän Kausten “ Aun waut sull eena denkjen, ea eena sikj befriet?”)

¹¹ Oba nich jieda eena, waut Jehova deent, wudd fa die de rajchta Poatna sennen. Wan du die befrieen west, kjikj no wäm, met dän du die fein vesteist, waut em jeisteljen no dautselwje sträft un waut Jehova krakjt soo leeft aus du. De trua, weisa Kjnajcht haft väl Bieekja rutjejäft, wua biblischa Rot bennen es, wan eena sikj befrieen well. Wan du äwa disen Rot nodenkjst un Jehova no Weisheit frajchst, kaun die daut eene Help sennen, die rajcht to entscheiden (läs Psalm 119:105). *

12. Wäa wält en väle Lenda dän Ehepoatna ut? Waut fa een Biespel kaun doabie eene Help sennen?

¹² En väle Lenda wälen de Elren ut, met wäm de Kjinja sikj befrieen sellen. De Menschen doa denkjen, daut de Elren erfoarna sent un bäta weeten, wäa de rajchta Poatna sennen wudd. Soo aus en de Bibeltiet schauft daut uk vondoag foaken fein met soonen Ehestaunt. Elren kjennen väl von Abraham lieren, waut sienen Deena schekjt, eene Fru fa sienen Sän Isaak to finjen. Abraham wia nich daut ieeschte doarom todoonen, daut siene Schwieedochta sull von eene rikje ooda aunjeseene Famielje sennen. Enne Städ daut kjikjt hee doano, daut dee uk Jehova aunbäden deed (1. Mose 24:3, 67). *

13-15. (a) Waut kaun een Jung, waut sikj befrieen well, ut Spricha 24:27 lieren? (b) Woo kaun eene Mejal sikj fa daut befriede Läwen reedmoaken?

¹³ Väle jankat daut, sikj to befrieen, wiels dee sikj auleen feelen, wiels dee wellen, daut an wäa goot es, wäajen daut Jeschlajchtsläwen ooda wiels dee Kjinja wellen. Oba de Janka auleen es nich een Bewies, daut eena aul reed es fa dän Ehestaunt. Wäa sikj befriet, äwanemt sikj eene groote Veauntwuatunk un daut wudd goot sennen, sikj em verut Jedanken to moaken, aus eena reed es doafäa.

¹⁴ Een Jung, waut sikj befrieen well, wudd sellen äwa disen Gruntsauz nodenkjen: “Verecht diene butaschte Oabeit un moak diene Launtoabeit foadich, un dan bu dien Hus” (Spricha 24:27). Waut bediet daut? Ieeschtemma, wan een Jung sikj befrieen un eene Famielje haben wull, must dee doaräwa nodenkjen, aus hee wudd fa siene Fru un Kjinja sorjen kjennen. Dee must ieescht schaufen un siene Launtoabeit foadich moaken. Daut es uk vondoag noch soo. Een Jung, waut sikj befrieen well, mott sikj fa siene Veauntwuatunk aus Ehemaun reedmoaken. Soo lang, aus hee schaufen kaun, mott hee fa siene Fru un siene Kjinja oppkomen. Daut es nich bloos em tieteljen; hee mott uk leeftolich om dee bekjemmat sennen un doano seenen, daut dee em Gloowen stoakj bliewen. De Schreft sajcht, een Maun, waut nich fa siene Famielje sorcht, es “oaja aus eena, dee nich jleewen deit” (läs 1. Timotäus 5:8).

¹⁵ Eene Mejal, waut sikj befriet, äwanemt sikj uk eene groote Veauntwuatunk. En de Schreft es väl von soont jeschräwen, woo eene Fru äaren Maun unjastetten un fa de Famielje sorjen kaun (Spricha 31:10-31). Wäa sikj befriet, onen sikj fa siene Oppgowen em Ehestaunt reedtomoaken, denkjt bloos aun sikj selfst un nich aun daut, waut dee  wudd fa sienen Poatna doonen kjennen. Oba daut needichste fa eenen gooden Ehestaunt es, daut beid aul ver de Kjast lieren, no biblische Gruntsauzen to läwen.

16-17. Äwa waut fa biblische Gruntsauzen sellen deejanje nodenkjen, waut sikj befrieen wellen?

¹⁶ Wäa sikj fa daut befriede Läwen reedmoaken well, mott sikj em kloaren sennen, waut Gott von Ehemana un Ehefrues velangt. De Jung mott vestonen, waut daut bediet, de Kopp von de Famielje to sennen. Daut bediet nich, de Famielje met nuscht de Wellen to loten; hee mott soo met dee omgonen aus Jesus met de Vesaumlunk (Efeesa 5:23). Un de Mejal mott vestonen, waut Jehova von Ehefrues velangt. Wudd see reed sennen, äaren Maun aus Haupt unjadon to sennen? (1. Korinta 11:3). See es aul Jehova unjadon un deit daut, “waut Christus sien Jesaz velangt” (Galata 6:2). Wan see sikj befriet, haft see noch een Haupt äwa sikj. Woat see äaren Maun unjastetten un dän unjadon sennen, wan dee uk Fäla moakt? Wan see doatoo nich reed es, es daut veleicht bäta, see befriet sikj nich.

¹⁷ Em Ehestaunt motten uk beid doaropp bedocht sennen, waut dän aundren fält (läs Filippa 2:4). Paulus schreef: “Jie Mana sellen june Frues jrod soo goot sennen, aus junt selfst, un de Frues sellen soo sorjen, daut see äare Mana achten.” Derch Gott sienen Jeist kunn Paulus vestonen, daut een Maun daut brukt, daut siene Fru am achten deit. Un eene Fru mott seenen kjennen, daut äa Maun ar väl räakjent (Efeesa 5:21-33).

18. Wuarom mott eena sikj beoabeiden, wan eena wäm kjanen lieet?

¹⁸ Wan een Jung un eene Mejal spazieren, es daut nich bloos fa scheengonen. En dee Tiet lieren dee sikj kjanen, om to seenen, aus see wudden tooppaussen toom sikj befrieen. Oba daut es uk eene Tiet, wua dee sikj motten beoabeiden. Wiels dee sikj sea jleichen, es daut nuscht waut framdet, daut dee sikj wellen äare Leew bewiesen. Doch  doabie kunnen dee leicht mol too wiet gonen. Wäa sienen Poatna opp iernst väl räakjent, woat sikj em Toom nämen un nuscht doonen, waut dän aundren em jeisteljen schoden kunn (1. Tessalonicha 4:6). Wan eena lieet, sikj to beoabeiden, woat eenem daut emma toom gooden sennen, endoont aus eena sikj befriet ooda nich.

19-20. Woo denkjen de Menschen auljemeen äwa dän Ehestaunt un woo es daut bie Christen? Met waut jeit daut to vejlikjen?

¹⁹ Wan een Poa Lied oppe Lenjd eenen gooden Ehestaunt haben wellen, motten dee äa Ehevespräakjen iernst nämen. En Films un Bieekja woat foaken jewäsen, daut twee sikj befrieen un doamet es de Jeschicht dan to Enj. En Werkjlichkjeit es de Kjast oba nich daut Enj. Dee es een Aunfank, wiels Jehova well, daut de Ehe daut gaunze Läwen helt (1. Mose 2:24). Daut es truarich, daut väle en de Welt nich soo jesonnen sent. En eenje Jäajenden woat biejlikj jesajcht, wäa sikj befriet, “binjt eenen Knoppen”. Un fa väle es de Ehestaunt uk werkjlich nich mea aus een Knoppen. Dee saul faust toophoolen, soo lang aus an daut paust, oba uk leicht wada optoleesen gonen.

²⁰ Vondoag hoolen väle daut nich mea doafäa, daut de Ehe fa daut gaunze Läwen es. Dee sent leicht reed, sikj to befrieen, wan see jleewen, daut an daut utkjemt, un wan daut mol Trubbel jeft, gonen see eefach wada uteneen. Oba denkj wie noch eemol aun daut Jlikjnis met dän Strank ut Liera, Kapitel 4. Soone Strenj, waut biejlikj oppem Schepp jebrukt woaren, sent soo jemoakt, daut dee nich leicht aufrieten ooda uteneen droslen, nich mol bie eenen grooten Storm. Soo saul daut uk met dän Ehestaunt sennen. Jesus säd: “Waut Gott vebungen haft, saul de Mensch nich von enaunda scheeden” (Matäus 19:6). Wan du die befriest, dan  denkj doaraun, daut daut fa daut gaunze Läwen es. Doamet es oba nich jesajcht, daut de Ehe eene Laust es.

21. No waut saul eena bie sienen Poatna kjikjen? Wuarom es daut nich too väl velangt?

²¹ Daut befriede Läwen kaun sea scheen gonen, wan eena no de goode Sieden von sienen Poatna kjikjt un uk doano, woo dee sikj bemieecht, sien Poat to doonen. Oba es daut nich too väl velangt, wan eena bie eenen onvolkomnen Mensch emma saul no daut goode kjikjen? Na jo,  wie wellen je uk, daut Jehova bie ons no daut goode kjikjt, un hee deit daut, wiels en Psalm 130:3 sajcht daut: “Wan du, oo HAR, Räakjnunk hilst von onse Sinden, oo HAR, wäa wudd dan bestonen?” Ehelied sellen krakjt soo aus Jehova reed sennen, no daut goode to kjikjen un dän aundren to vejäwen (läs Kolossa 3:13).

22-23. Waut kjennen Ehelied von Abraham un Sara lieren?

²² Met de Joaren kaun daut befriede Läwen emma bäta woaren. En de Schreft kjenn wie von Abraham un Sara läsen, waut aul lang befriet wieren. Dee hauden nich emma een leichtet Läwen. Sara wia woomäajlich aul enne sastich, aus dee von de rikje Staut Ur wajchtrocken, wua dee een scheenet Tus hauden. Secha wia daut nich leicht fa ar, daut dee von doa aun emma musten en Zelten wonen. Oba see unjastett äaren Maun en aules un sach am aus äa Haupt aun. Sara jeef nich bloos väa, äaren Maun unjadon to sennen. “En sikj” nand see dän “mien Har” (1. Mose 18:12, NW; 1. Petrus 3:6). See acht Abraham von Hoaten.

²³ Daut bediet oba nich, daut dee sikj emma en aules eenich wieren. Opp eene Sauz fruach Sara Abraham no waut, waut dän sea baudad. Jehova säd dan, daut Abraham no Sara horchen sull, un hee deed daut, wiels hee deemootich wia. Daut wia de gaunze Famielje toom gooden (1. Mose 21:9-13). Es daut nich een goodet Väabilt fa Ehelied vondoag, endoont woo lang dee aul befriet sent?

24. Woo kaun eena eenen Ehestaunt haben, waut Jehova ieet?

²⁴ Vondoag jeft daut mank Jehova siene Deena dusende, waut eenen gooden Ehestaunt haben. De Fru acht äaren Maun un de Maun leeft un ieet siene Fru. Un aulebeid sent daut ieeschte doarom bedocht, Jehova sienen Wellen to doonen. Wan du aulsoo jeräakjent hast, die to befrieen, dan sieekj die dän rajchten Poatna, moak die goot fa daut befriede Läwen reed un bemieej die dan, daut en dienen Ehestaunt Leew un Eenichkjeit es. Soo woat Jehova Gott jeieet, un du kaust en siene Leew bliewen.