Een Breef vom Väastaunt
“Jie sullen . . . Liera sennen” (Heb. 5:12). Stal die mol väa: Jehova, de basta Liera von em Himmel un oppe Ieed, frajcht ons, aus wie aundre kjennen von am lieren. Jieda Oppgow, waut doamet to doonen haft, de Woarheit äwa Jehova to lieren, es eene besondre Iea un eene groote Veauntwuatunk, endoont aus daut enne Famielje, enne Vesaumlunk ooda em Prädichtdeenst es. Woo kjenn wie daut fein doonen?
De Auntwuat finj wie, wan wie de Wieed läsen, waut Paulus aun Timotäus schreef. Hee säd: “Hool aun met dem Väaläse, met dem Vemohne, met dem Leahre.” Dan säd Paulus noch: “Wan du daut doonen woascht, woascht du die selfst seelich moaken, un uk dee, dee die hieren” (1. Tim. 4:13, Friesenbibel; 4:16). Du hast eene Norecht mettodeelen, waut Läwes rat. Doawäajen es daut onbedinjt needich, daut du die em läsen un lieren eefst. Dit Heft es doatoo jemoakt, daut du daut doonen kaust. Besee die mol eenjet doavon:
Opp jieda Sied es een Bibelvarsch, waut entwäda een biblischa Gruntsauz es un met daut Poat to doonen haft, aun woont eena schauft, ooda een Biespel doafäa, woo eena daut Poat nokjemt
Daut jeft kjeenen bätren Liera, aus Jehova es (Hiob 36:22). Dit Heft woat die halpen, daut du noch bäta läsen un lieren kaust, oba vejät nich, daut onse Norecht von Jehova kjemt un daut hee de Menschen trakjt (Joh. 6:44). Doawäajen bäd väl om dän heiljen Jeist. Bruck väl Gott sien Wuat. Wies emma, daut et om Jehova jeit un nich om die. Strenj die aun, deejanje, waut no die horchen, to halpen, eene groote Leew fa Jehova to kjrieen.
Du hast de Mäajlichkjeit jekjräajen, aundre de wichtichste Norecht to lieren, waut Menschen jeemols jekjräajen haben. Wie sent ons secha, wan du daut “en dee Krauft” deist, waut Gott vesorcht, dan woat daut goot utkomen (1. Pet. 4:11).
Diene Metliera,
Väastaunt von Jehova siene Zeijen
