Väl Menschen äwa de gaunze Welt fält daut aun Äten un eene Woninj. Aundre fält eene Hopninj. Wan wie ons aunstrenjen, soone Menschen to halpen, woat Gott sikj äwa ons freien un ons säajnen.

“Waut du de oame jefst, liest du däm HARN, un dee woat die daut trigjtolen” (SPRICHA 19:17)

Jesus vetald een Jlikjnis äwa eenen Maun, waut von Reiba äwafollen wort un haulf doot ligjen jeloten wort (Lukas 10:29-37). Een Framda bleef stonen un holp disen oamen Maun ut. Hee deed daut, uk wan hee von eene aundre Sort Menschen wia.

Dis leeftolja Framda besorjd dän oamen Maun nich bloos de Wunden, hee holp dän uk met Jelt un treest dän, soo daut dän daut en siene Noot leichta wort.

Waut lia wie ut dit Jlikjnis? Jesus wees doamet, daut wie aules doonen sellen, waut wie kjennen, om aundre uttohalpen (Spricha 3:27). De Heilje Schreft sajcht ons, daut Gott boolt woat met de Oamoot un daut Lieden een Enj moaken. Veleicht wunda wie: Woo woat Gott daut doonen un wanea? De näakjsta Artikjel woat wiesen, waut ons leeftolja Schepfa fa ons em Senn haft.