1. Aun waut es daut to seenen, daut Jehova friejäwrich es?

EA Jehova aules muak, wia hee gaunz auleen, oba hee street doawäajen nich bloos fa sikj selfst. Hee wort sikj eenich, uk aundre daut Läwen to jäwen, daut dee sikj doaraun erfreien kunnen, un doawäajen muak hee Enjel uk Menschen. Jehova es een schaftja Gott un hee jleicht daut sea, aundre waut goodet to jäwen (1. Tim. 1:11, NW; Jak. 1:17). Hee well uk, daut wie schaftich sent, un doawäajen lieet hee ons, friejäwrich to sennen, ooda väl toom äwajen to haben (Reem. 1:20).

2-3. (a) Wuarom moakt jäwen ons schaftich? (b) Waut woa wie nu lieren?

² Gott muak de Menschen soo, daut dee am likjenden (1. Mo. 1:27). Daut meent, daut wie deeselwje Ieejenschoften haben, waut hee haft. Un wie kjennen mau dan schaftich un tofräd sennen, wan wie Jehova nodoonen. Wie motten opp iernst om aundre bekjemmat sennen un dee wellich waut jäwen (Filip. 2:3-4; Jak. 1:5). Wuarom? Wäajen Jehova ons soo jemoakt haft, daut ons daut schaftich moakt. Wie sent onvolkomen,  oba wie kjennen doawäajen väl toom äwajen haben un soo Jehova nodoonen.

³ Wie woaren nu eenjet lieren, waut de Schreft von friejäwrich sennen sajcht. Wie woaren seenen, wuarom Jehova doa eenen Jefaulen aun haft, wan wie wellich jäwen, un woo ons daut halpt, daut Woakj to doonen, waut hee ons oppjejäft haft. Un wie woaren uk unjasieekjen, wuarom wie schaftich sent, wan wie väl toom äwajen haben, un wuarom wie nich sellen met daut opphieren.

4-5. Waut kjenn wie von Jehova un Jesus lieren äwa aundre goots doonen?

⁴ Jehova well, daut wie am nodoonen, un doawäajen freit hee sikj, wan wie jieren waut fa aundre doonen (Efs. 5:1). Jehova well uk, daut wie schaftich sent. Daut es doaraun to seenen, woo fein hee ons jemoakt haft un woo wundascheen hee de Ieed un aules, waut doabowen es, fa ons jemoakt haft (Psa. 104:24; 139:13-16). Un wan wie doano sträwen, aundre eene Freid to moaken, dan iea wie Jehova.

⁵ Woare Christen doonen Jesus no. Hee haft ons daut baste Väabilt jeloten, woo een Mensch aundre kaun goots doonen. Jesus säd: “De Menschensän kjeem uk nich sikj bedeenen to loten, oba to deenen un sien Läwen hantojäwen, väle loostokjeepen” (Mat. 20:28). De Apostel Paulus rod de Christen too: “Siet unjarenaunda soo jesonnen, aus Christus Jesus selfst wia. Hee trock sikj daut ‘soo aus Gott sennen’ ut, neem eene Jestault aun aus een Kjnajcht” (Filip. 2:5, 7). Jieda eena von ons wudd sellen äwa nodenkjen: “Wudd ekj Jesus sien Väabilt kjennen noch bäta nodoonen?” (Läs 1. Petrus 2:21.)

6. Waut lieet Jesus ons derch daut Jlikjnis von dän metliedenden Samarita? (See daut Bilt aum Aunfank.)

⁶ Wie kjennen Jehova jefaulen, wan wie daut volkomne Väabilt nodoonen, waut hee un Jesus ons jeewen. Wie motten uk om aundre bekjemmat sennen un dee wellich biestonen. Derch daut Jlikjnis von dän metliedenden Samarita lieet Jesus ons, daut wie aundre halpen sellen, krakjt endoont wäa un von wua dee sent (läs Lukas 10:29-37). Weetst du noch, wuarom Jesus daut Jlikjnis vetald? Daut wia, wäajen een Jud am fruach: “Wäa es mien näakjsta?” Jesus siene Auntwuat lieet ons, daut wie Jehova bloos jefaulen kjennen, wan wie krakjt soo wellich jäwen aus de Samarita.

7. Woo wies wie, daut wie ons secha sent, daut et daut baste es, Gott sienen Wellen to doonen? Laj daut ut.

⁷ Wuarom sell wie noch wellich jäwen? Daut haft biejlikj met daut to doonen, waut de Fient em Goaden Eden oppbrocht. Hee säd je, daut Adam un Eva, un rajcht jesajcht aule Menschen, schaftja sennen wudden, wan dee bloos fa sikj selfst streeden enne Städ Gott to jehorchen. Eva street fa sikj, wiels dee soo aus Gott sennen wull, un Adam wia dolla doarom todoonen Eva to jefaulen aus Gott (1. Mo. 3:4-6). Daut kjeem sea schlajcht ut. Eena woat nich schaftich, wan eena bloos aun sikj selfst denkjt. Oba wan wie wellich waut fa aundre doonen, dan wies wie, daut wie ons secha sent, daut et daut baste es, Gott sienen Wellen to doonen.

8. Wuarom hauden Adam un Eva sult aun aundre denkjen?

⁸ De Oppgow, waut Jehova Adam un Eva jeef, haud dee sult halpen, aun aundre to denkjen, wan dee uk auleen em Goaden Eden wieren. Wuarom? Wiels Jehova säd je, see sullen Kjinja haben un sikj äwa de gaunze Ieed vemieren un dee to een Paradies moaken (1. Mo. 1:28). Jehova wull haben, daut aulem oppe Ieed daut sull scheen gonen, un krakjt soo hauden uk Adam un Eva sult doarom todoonen sennen, daut äare Kjinja daut noch mol kunn scheen gonen. Met äare Nokomen toop hauden dee de groote Oppgow, de gaunze Ieed to een Paradies to moaken.

9. Wuarom wudd de Menschen daut haben Freid jejäft, daut Paradies jrata to moaken?

⁹ Toom daut Paradies jrata moaken hauden de volkomne Menschen sult fein met Jehova toopschaufen un krakjt daut doonen, waut hee haben wull. Soo hauden dee kunt en siene Ru nenkomen (Heb. 4:11). Tal die mol äwa, waut vonne Freid daut wudd jewast sennen, dise Oabeit to doonen! Jehova wudd dee doa sea fäa jesäajent haben, wan see nich bloos aun sikj jedocht hauden, oba uk aun aundre.

10-11. Woo kjenn wie daut Jeboot nokomen to prädjen un Jinja to moaken?

¹⁰ En de vondoagsche Tiet haft Jehova siene Deena de Oppgow jejäft, to prädjen un Jinja to moaken. Daut wie daut kjennen, mott wie opp iernst om aundre bekjemmat sennen. Dit Woakj kjenn wie mau bloos wiedamoaken, wan wie daut utem rajchten Senn doonen – ut Leew fa Jehova un fa dän Näakjsten.

¹¹ Paulus säd, daut hee un uk aundre Christen “Gott siene Metoabeida” wieren, wäajen see prädijden un de Menschen de Woarheit lieeden (1. Kor. 3:6, 9). Wie kjennen uk “Gott siene Metoabeida” sennen, wan wie friejäwrich onse Tiet, ons Hab un Goot un onse Krauft brucken fa daut Prädichtwoakj, waut Gott ons oppjejäft haft. Daut es eene groote Iea!

12-13. Waut wurscht du sajen, waut daut fa goodet brinjt, Jinja to moaken?

¹² Daut jeft ons eene groote Freid, wan wie onse Tiet un Krauft wellich brucken toom prädjen un Jinja moaken. Soont haben aul een deel Breeda un Sestren beläft, waut met wäm de Bibel studieeden. Wie sent sea schaftich, wan onse Bibelstudiums gaunz oppjebrocht sent, wiels dee vestonen, waut de Schreft werkjlich lieet. Un wie freien ons uk, wan dee äa Gloowen stoakja woat un dee äa Läwen endren un uk aunfangen, met aundre von de Woarheit to räden. Jesus freid sikj uk sea, aus hee 70 Jinja schekjt to prädjen un dee dan froo trigjkjeemen, wiels dee soo väl goodet beläft hauden (Luk. 10:17-21).

 ¹³ De Vekjindja oppe gaunze Welt freien sikj, wan dee seenen, woo de goode Norecht de Menschen halpt. Well wie mol seenen, waut Anna *, eene junge onbefriede Sesta, beläft haft. Dee wull mea fa Jehova doonen un doawäajen trock see no eene Jäajent en Oost-Europa, wua mea Help toom prädjen fäld. See schrift: “Eena kaun hia met een deel Menschen de Bibel studieren un daut jeit sea scheen. Mien Deenst moakt mie sea schaftich. Wan ekj no Hus kom, dan hab ekj kjeene Tiet, aun miene Trubbels to denkjen. Ekj denkj äwa dee äare Trubbels un Sorjen no, met dee ekj studia. Ekj jrebbel doaräwa, woo ekj dee Moot toospräakjen un halpen kaun. Un ekj sie mie nu gaunz secha, daut ‘jäwen . . . seelja [es] aus nämen’” (Apj. 20:35).

14. Woo kjenn wie em Deenst Freid haben, wan de Menschen uk nich horchen wellen?

¹⁴ Wie sent schaftich, wan wie de Menschen de Jeläajenheit jäwen kjennen, de goode Norecht to hieren, endoont aus dee horchen ooda nich. Jehova well, daut wie krakjt daut doonen, waut de Profeet Hesekiel. Jehova säd to dän: “Du saust an miene Wieed jäwen, auf see doano horchen ooda nich” (Hes. 2:7; Jes. 43:10). Jehova räakjent daut väl, wan wie ons bemieejen, wan eenje uk nich horchen wellen (läs Hebräa 6:10). Een Brooda schreef äwa sienen Deenst: “Wie deeden plaunten, jeeten un bäden un hopten dan doaropp, daut Jehova daut wudd waussen loten” (1. Kor. 3:6).

15. Sell wie mau bloos dan waut fa aundre doonen, wan dee dankboa sent? Laj daut ut.

¹⁵ Jesus well, daut wie väl toom äwajen haben, daut wie kjennen schaftich sennen. Wan wie to aundre friejäwrich sent, dan woaren dee to ons uk sennen. Doawäajen säd Jesus: “Jäft, un junt woat eene goode Mot, doljedrekjt, toopjescheddat un äwafoll en de Schoot jejäft woaren; wiels met dee Mot dee jie fa aundre brucken, woat junt uk toojemäten woaren” (Luk. 6:38). Nich aule Menschen sent dankboa, wan wie dee halpen wellen. Oba dee, waut daut väl räakjnen, komen dan veleicht uk bat doa, daut see fa aundre waut doonen wellen. Doawäajen well wie wieda väl toom äwajen haben, wan sikj daut uk  soo späat, daut de Menschen nich dankboa sent. Bloos eemol wäm waut halpen kaun väl mea doonen, aus wie ons wudden jedocht haben.

16. Wäajen waut sell wie aundre goots doonen?

¹⁶ Wäa von Hoaten friejäwrich es, deit daut nich doawäajen, wiels dee doafäa waut trigjkjrieen well. Jesus säd: “Wan du eene Moltiet utreedst, dan lod de oame, de Kjräpels, de lome un de blinje en. Dan woascht du een Säajen doarut haben . . . wiels dee die daut nich trigjtolen kjennen” (Luk. 14:13-14). De Schreft sajcht: “Een mildjäwaja Maun woat jesäajent”. Daut sajcht uk: “Jesäajent es, wäa sikj de schwake un oame aunnemt” (Spr. 22:9; Psa. 41:2). Wie sellen aulsoo reed sennen toom jäwen, wäajen ons daut scheen jeit, aundre to halpen.

17. Waut es daut aules, waut wie aundre jäwen kjennen?

¹⁷ Aus Paulus doavon räd, daut Jesus säd: “Jäwen es seelja aus nämen”, meend Paulus nich bloos, aundre em tieteljen to halpen. Doa es uk met en, dee Moot tootospräakjen, dee bietostonen un dee Rot to jäwen ut de Schreft (Apj. 20:31-35). Paulus lieet ons derch siene Wieed un sien Biespel, woo wichtich daut es, aun aundre to denkjen un friejäwrich to sennen met onse Tiet, Krauft un Leew.

18. Waut sajen een deel Forscha äwa aundre halpen?

¹⁸ Forscha, waut sikj daut unjastonen, woo Menschen sikj vehoolen, sent daut uk enjeworden, daut eena schaftich es, wan eena waut fa aundre deit. En eenen Artikjel sajcht daut: “Väle sajen, daut see eene groote Freid späaren, wan see aundre waut goodet jedonen haben.” De Forscha sajen uk, daut deejanje, waut aundre halpen, “feelen kjennen, daut äa Läwen mea Senn haft un mea enhelt”, wäajen “de Menschen doaderch daut kjrieen, waut see brucken”. Doawäajen woat eenjemol jesajcht, daut eena waut fa aundre doonen saul toom sikj jesunda un schaftja feelen. Daut wundat ons uk nich, wäajen Jehova, waut ons ut Leew jemoakt haft, säd aul emma, daut jäwen schaftich muak (2. Tim. 3:16-17).

19-20. Wuarom west du waut fa aundre doonen?

¹⁹ Daut kaun schwoa sennen, wieda waut fa aundre to doonen, wan de Menschen rom ons bloos fa sikj strieden. Oba Jesus säd, de jratste beid Jebooten wieren, Jehova met ons gaunzet Hoat, Seel, Jedanken un Krauft to leewen un onsen Näakjsten soo to leewen aus ons selfst (Mar. 12:28-31). En disen Artikjel hab wie jelieet, daut dee, waut Jehova leewen, am nodoonen. Jehova un Jesus haben väl toom äwajen un dee roden ons too, uk soo to sennen, wäajen daut woat ons opp iernst schaftich moaken. Wan wie doano sträwen, väl fa Jehova un fa aundre to doonen, dan ieet daut Jehova un kjemt ons selfst un aundre togood.

²⁰ Secha deist du aul dien bastet toom aundre halpen un besonda diene Gloowesbreeda (Gal. 6:10). Wan du daut wieda deist, dan woaren see die secha dankboa sennen un die väl räakjnen un du woascht dan schaftich sennen. Spricha 11:25 sajcht: “Eene mildjäwaje Seel woat rikj woaren, un wäa aundre to drinkjen jeft, woat selfst to drinkjen kjrieen.” En ons Läwen un en onsen Deenst jeft daut veschiedne Wäaj, friejäwrich to sennen un aundre leeftolich to halpen. Doavon haundelt de näakjsta Artikjel sikj.