1. Waut wia woomäajlich eene Uasoak, wuarom Jesus siene Nofolja met Schop vejlikjt?

JESUS vejlikjt sikj selfst un siene Nofolja met eenen Hoad un siene Schop (Joh. 10:14). Daut es werkjlich een gooda Vejlikj. De Schop kjanen äaren Hoad un horchen no dän siene Stemm. Krakjt daut beläwd een Reisenda. Hee sajcht: “Wie wullen waut Schop oppem Video moaken un vesochten dee to roopen, daut dee sullen noda komen, oba dee horchten nich no ons, wiels dee onse Stemmen nich kjanden. Oba dan kjeem een kjliena Jung, waut een Schophoad wia, un soofroo dee de Schop roopt, kjeemen dee aula aunjerant.”

2-3. (a) Woo wiesen Jesus siene Nofolja, daut dee no siene Stemm horchen? (b) Äwa waut woa wie en disen un en dän näakjsten Artikjel räden?

² Daut, waut dis Reisenda beläwd, halpt ons aun daut denkjen, waut Jesus äwa siene Schop säd, aulsoo äwa siene Jinja. Hee säd: “Dee woaren miene Stemm hieren” (Joh. 10:16). Oba Jesus es je em Himmel. Woo kjenn wie dän dan hieren? Wie hieren am doaderch, wan wie daut studieren, waut hee ons jelieet haft, un daut nokomen (Mat. 7:24-25).

³ En disen un en dän näakjsten Artikjel woa wie eenje von Jesus siene Lieren unjasieekjen. Jesus lieed ons, daut wie opphieren sullen eenje Sachen to doonen un toom aundren, daut wie sullen eenje Sachen doonen. Daut ieeschte woa wie tweeatlei seenen, waut wie nich mea doonen sellen.

4. Äwa waut kunn eena sikj no Lukas 12:29 no Sorjen moaken?

⁴ Läs Lukas 12:29. Jesus säd to siene Nofolja, daut see sullen opphieren, sikj doaräwa Sorjen to moaken, waut an  em tieteljen fäld. Wie weeten, daut Jesus sien Rot emma weis un rajcht es. Un wie wellen dän uk nokomen, oba daut es leichta jesajcht aus jedonen. Wuarom?

5. Wuarom sent eenje veleicht besorcht äwa daut tietelje?

 ⁵ Eenje sent veleicht besorcht äwa daut tietelje, soo aus äwa daut Äten, Kjleedie un eenen Veblief. Dee sent veleicht en een Launt, wua väle sea oam sent un daut schwoa es, eene Oabeit to finjen. Un dan es daut veleicht sea schwoa, fa dee äare Famielje to sorjen. Ooda deejanja, waut fa de Famielje em tieteljen oppkjemt, es veleicht jestorwen, un dan weet de Famielje nich, von waut dee läwen sellen. Un derch de COVID-19-Krankheit haben uk väle äare Oabeit veloaren (Liera 9:11). Wan wie irjentwaut von soont beläft haben ooda aundre Sachen, woo kjenn wie dan Jesus sienen Rot nokomen un ons nich mea Sorjen moaken?

6. Waut passieed met dän Apostel Petrus opp eene Sauz?

⁶ Opp eene Sauz wieren Petrus un de aundre Apostel en een Boot opp daut Galiläische Mäa, aus doa een groota Storm wia, un see sagen Jesus oppem Wota gonen. Petrus säd: “Har, wan du daut best, dan saj, daut ekj opp däm Wota no die komen saul.” Aus Jesus to am säd, hee sull komen, “stieech [hee] utem Boot rut un jinkj opp däm Wota no Jesus opptoo”. Waut passieed dan? “Aus hee dän Wint sach, wort am angst, un funk aun unjatogonen. Dan schrieech hee: Har, rad mie!” Jesus strakjt siene Haunt ut un rad am. Daut es intressaunt, daut Petrus kunn opp daut Wota gonen, soo lang aus hee no Jesus kjikjt. Oba aus hee no dän Storm kjikjt, kjrieech  hee Angst un funk aun unjatogonen (Mat. 14:24-31).

7. Waut kjenn wie von Petrus lieren?

⁷ Wie kjennen waut von Petrus lieren. Aus hee utem Boot rutstieech, docht hee nich doaraun, daut hee wudd Angst kjrieen un aunfangen unjatogonen. Hee wull oppem Wota no Jesus gonen. Oba enne Städ no Jesus to kjikjen, kjikjt hee no dän Storm. Vondoag dän Dach kjenn wie nich oppem Wota gonen, oba wie brucken uk Gloowen, daut wie kjennen met Trubbels foadich woaren. Wan wie nich mea no Jehova un no siene Vespräakjungen kjikjen, dan woa wie em jeisteljen aunfangen unjatogonen. Soo, krakjt endoont waut fa een Storm en ons Läwen oppkjemt, wie motten fa wieda Jehova em Uag hoolen un doaraun denkjen, daut hee ons halpen kaun. Woo kjenn wie daut?

8. Waut kaun ons halpen, ons nich äwamotich Sorjen to moaken äwa daut tietelje?

⁸ Enne Städ daut wie ons too väl Sorjen moaken äwa de Trubbels, waut wie haben, mott wie opp Jehova vetruen. Denkj doaraun, daut ons leeftolja Voda Jehova ons vesprakjt, daut hee em tieteljen emma fa ons sorjen woat, wan daut jeistelje bie ons daut ieeschte es (Mat. 6:32-33). Un dit Vespräakjen es hee emma nojekomen (5. Mo. 8:4, 15-16; Psa. 37:25). Wan Jehova mau rajcht fa de Väajel un fa de Bloomen oppkjemt, dan bruck wie ons secha nich doaräwa sorjen, waut wie äten ooda auntrakjen woaren (Mat. 6:26-30; Filip. 4:6-7). Soo aus de Leew feine Elren bat doa brinjt, fa äare Kjinja em tieteljen to sorjen, soo brinjt de Leew onsen himlischen Voda bat doa, fa siene Deena em tieteljen to sorjen. Wie kjennen ons aulsoo gaunz secha sennen, daut Jehova fa ons oppkomen woat!

9. Waut kjenn wie von daut lieren, waut een Poa Lied beläwd?

⁹ See wie mol een Biespel, waut wiest, woo Jehova fa ons sorjen kaun. Een Poa Lied, waut em Voltietdeenst es, fuaren met äare oole Koa äwa eene Stund, om waut Sestren met no een Toopkomen to nämen, waut bie eene Städ fa Flichtlinja wonden. De Brooda sajcht: “No daut Toopkomen kroagd wie de Sestren no ons toom waut äten, oba dan word wie en, daut wie nuscht hauden toom dee aunbeeden.” Waut passieed dan lota? De Brooda sajcht wieda: “Aus wie no Hus kjeemen, wieren doa twee groote Meralen voll Äten ver onse Däa. Wie wisten nich, von wua daut kjeem. Jehova sorjd fa ons.” Een Stootje lota jinkj daut Poa Lied äare Koa twei. Dee brukten dee fa dän Deenst, oba dee hauden nich Jelt toom dee repäaren. Aus de Koa dan en de Schmäd wia toom seenen, woo väl daut kosten wudd, dee opptofiksen, kjeem doa een Maun han un fruach: “Wäm siene Koa es dit?” De Brooda säd, daut daut siene wia un daut dee fäld to repäaren. Dan säd de Maun: “Daut baudat nuscht. Miene Fru well krakjt soone Koa aus dit met krakjt dee Kalia. Woo väl west haben fa dee?” Nu haud de Brooda jenuach Jelt toom eene fresche Koa kjeepen. Hee sajcht noch: “Aum Enj von dän Dach wia wie grulich sea schaftich. Wie wisten, daut dit nich bloos een Toofaul wia. Daut wia Jehova, waut fa ons sorjd.”

10. Woo rot Psalm 37:5 ons too, ons nich äwamotich Sorjen to moaken äwa daut tietelje?

¹⁰ Wan wie no dän gooden Hoad horchen un opphieren, ons äwamotich Sorjen to moaken äwa daut tietelje, kjenn wie ons secha sennen, daut Jehova fa ons oppkomen woat (läs Psalm 37:5; 1. Pet. 5:7). Denkj wie noch eemol aun de Trubbels,  waut wie em  Varsch 5 von disen Artikjel jeseenen haben. Bat nu haft Jehova veleicht derch daut Famieljenhaupt ooda derch dän Wieet fa onse Famielje jesorcht. Wan daut Haupt von de Famielje daut nich mea doonen kaun ooda wie de Oabeit velieren, woat Jehova irjenteene aundre Wajch finjen, woo hee sikj om ons kjemren kaun. Doa kjenn wie ons gaunz opp veloten. Räd wie nu noch äwa waut aundret, waut de gooda Hoad ons toorot, nich mea to doonen.

11. Waut säd Jesus no Matäus 7:1-2 no, met waut wie opphieren sullen, un wuarom kaun daut schwoa sennen?

¹¹ Läs Matäus 7:1-2. Jesus wist, daut de Menschen onvolkomen wieren un daut dee foaken no de schlajchte Sieden von aundre kjikjten. Doawäajen säd hee, daut wie opphieren sullen aundre to rechten. Veleicht proow wie sea, onse Breeda nich to rechten, oba ons jlekjt daut nich emma. Wan wie moakjen, daut wie eenjemol no de schlajchte Sieden von aundre kjikjen, waut sull wie dan doonen? No Jesus horchen un sea doaraun schaufen, aundre nich mea to rechten.

12-13. Woo kaun ons daut halpen, aundre nich mea to rechten, wan wie doaräwa nodenkjen, woo Jehova met dän Kjennich David omjinkj?

¹² Wie kjennen von Jehova sien Biespel lieren, wiels hee bie de Menschen no de goode Sieden kjikjt. Daut see wie biejlikj doaderch, woo hee met dän Kjennich David omjinkj – een Maun, waut schwoare Sinden bejinkj. Biejlikj bruak dee opp eene Sauz de Ehe met Batseba un leet mau rajcht dee äaren Maun dootmoaken (2. Sam. 11:2-4, 14-15, 24). Doaderch schod hee nich bloos sikj selfst, oba uk siene Famielje, wua siene aundre Frues met en wieren (2. Sam. 12:10-11). Opp eene aundre Sauz vetrud David nich gaunz opp Jehova un leet aul de Soldoten von Israel talen, waut Jehova oba nich befolen haud. Veleicht wia hee stolt un vetrud doaropp, daut hee een deel Soldoten haud. Woo kjeem daut dan ut? Rom 70 000 Israeliten storwen derch eene Krankheit (2. Sam. 24:2-4, 10-15).

¹³ Wan du to jane Tiet wieescht en Israel jewast, woo wurscht du äwa David jedocht haben? Wurscht du jedocht haben, daut hee daut goanich wieet wia, daut Jehova am vejeef? Jehova docht aundasch. Hee kjikjt doano, daut David aul sien gaunzet Läwen tru jewast wia un daut dee opp iernst een Leetsennen haud. Doawäajen wia hee reed, David siene Sinden to vejäwen. Jehova wist, daut David am sea leewd un daut dee daut rajchte doonen wull. Best du nich schaftich, daut Jehova bie ons no de goode Sieden kjikjt? (1. Kjen. 9:4; 1. Chr. 29:10, 17).

14. Waut haft Christen jeholpen, aundre nich mea to rechten?

¹⁴ Wan Jehova nich velangt, daut de Menschen sellen volkomen sennen, dan sell wie daut uk nich. Wie sellen no dee äare goode Sieden kjikjen. Daut es jeweenlich väl leichta, no de Menschen äare Fäla to kjikjen un äwa dee to grunzen. Oba soona, waut jeistlich jesonnen es, kaun de aundre äare Fäla seenen un es doawäajen reed, met dee fein tooptoschaufen. Een Diamaunt, waut nich beschläpen es, lat veleicht nich sea schmock. Oba een weisa Mensch weet, wan dee ieescht trajchtjeschnäden un beschläpen es, woat dän sea schmock loten un sea wieetvoll sennen. Krakjt soo aus Jehova un Jesus well wie nich no de Menschen äare Fäla kjikjen, oba no dee äare goode Sieden.

15. Woo kaun ons daut halpen, aundre nich to rechten, wan wie äwa dee äare Omstend nodenkjen?

 ¹⁵ Wan wie no aundre äare goode Sieden kjikjen, dan halpt ons daut, dee nich to rechten. Waut kaun ons noch halpen? Denkj doaräwa no, woo dee äa Läwen es. Well wie mol äwa een Biespel räden. Opp eene Sauz sach Jesus em Tempel eene oame Wätfru, waut twee kjliene Jeltstekja en eenen Gowenkausten schmeet. Hee docht nich soo: “Wuarom haft see nich mea jejäft?” Enne Städ doano to kjikjen, woo weinich daut wia, docht hee doaräwa no, wuarom see daut deed un woo äare Omstend wieren. Un hee lowd ar doafäa, daut see aules jejäft haud, waut see kunn (Luk. 21:1-4).

16. Waut kjenn wie doavon lieren, waut Veronica beläwd?

¹⁶ Daut, waut Veronica beläwd, wiest, wuarom daut wichtich es, daut wie doano kjikjen, woo de Menschen äare Omstend sent. En äare Vesaumlunk wia eene Mutta, waut äaren Sän auleen opptrock. Veronica sajcht: “Daut späad sikj soo, daut dee beid nich emma bie de Toopkomes ooda em Prädichtdeenst wieren. Doawäajen docht ekj nich sea goot äwa dee. Oba dan wia ekj eemol met ar toop em Prädichtdeenst. See vetald mie, woo schwoa daut wia met äaren Sän, waut nich jesunt wia. See deed äa  bastet, om fa an em tieteljen un em jeisteljen to sorjen. Eenjemol wia daut needich, daut see wäajen äaren Sän bie eene aundre Vesaumlunk no de Toopkomes jinkj.” Veronica sajcht noch: “Ekj wia kjeenmol enjeworden, daut daut fa ar soo schwoa wia. Oba nu leew ekj dise Sesta sea, un ekj acht ar sea, daut see soo väl fa Jehova deit.”

17. Waut woat ons en Jakobus 2:8 toojerot, un woo kjenn wie daut nokomen?

¹⁷ Waut wudd wie sellen doonen, wan wie enwoaren, daut wie onsen Brooda jerecht haben? Wie motten doaraun denkjen, daut wie onse Breeda leewen sellen (läs Jakobus 2:8). Wie sellen uk iernstlich doarom bäden, daut Jehova ons halpt, aundre nich mea to rechten. Wie kjennen daut nokomen, wua wie om jebät haben, wan wie ons Tiet nämen fa dänjanjen, wuaräwa wie schlajcht jedocht haben. Daut woat ons veleicht halpen, daut wie dän bäta kjanen lieren. Wie wudden kjennen froagen, aus dee met ons toop well em Prädichtdeenst sennen ooda toop waut äten. Wan wie onsen Brooda bäta kjanen lieren, dan kjenn wie Jehova un Jesus sien Biespel nodoonen un proowen no de goode Sieden to kjikjen. Dan woa wie wiesen, daut wie no onsen gooden Hoad horchen un opphieren aundre to rechten.

18. Woo kjenn wie wiesen, daut wie no de Stemm von onsen gooden Hoad horchen?

¹⁸ Krakjt soo aus Schop no äaren Hoad horchen, soo horchen Jesus siene Nofolja no siene Stemm. Wan wie ons aunstrenjen, ons nich mea soo väl Sorjen to moaken äwa daut tietelje, un opphieren, aundre to rechten, dan woaren Jehova un Jesus ons sea säajnen. Well wie wieda no de Stemm von onsen gooden Hoad horchen, endoont aus wie von de “kjliene Häad” ooda von de “aundre Schop” sent (Luk. 12:32; Joh. 10:11, 14, 16). En dän näakjsten Artikjel woa wie äwa tweeatlei räden, waut Jesus säd, waut wie doonen sullen.