ENNE Staut Baguio oppe Filippinen jinjen twee junge Mejalen opp eene Gauss, wua väl Jeschafta wieren. Dee sagen doa eenen Bieekjakrota, oba see jinjen doa bloos vebie. Helen wia de Sesta, waut doa biesied stunt, un kjikjt sea schaftich. De Mejalen jinjen bloos wieda, oba dee wia daut sea oppfaulent, daut Helen soo schaftich kjikjt.

Lota, aus de Mejalen met de Boss trigj no Hus fuaren, sagen see doa een Vesaumlungshus met een grootet Zein met jw.org. See dochten fuaz doaraun, daut et krakjt dautselwje wia, aus waut see doa bie dän Bieekjakrota jeseenen hauden. Dee beid kroopen ut de Boss rut, jinjen nom Vesaumlungshus un kjikjten oppem Plon, wanea de veschiedne Vesaumlungen äare Toopkomes hauden.

De Mejalen kjeemen dan no eent von dise Toopkomes. Waut denkj jie, wäm sagen dee, aus dee em Vesaumlungshus nenkjeemen? Na, Helen. Dee wisten fuaz, daut see dee wia, waut doa soo sea schaftich jekjikjt haud. Helen sajcht: “Aus ekj sach, daut de Mejalen opptoo no mie kjeemen, wia ekj een bät jerettelt, wiels ekj docht, daut ekj veleicht waut orrajchtet jedonen haud.” Oba dee vetalden Helen, daut see ar bie dän Bieekjakrota jeseenen hauden.

De junge Mejalen jleichten daut doa bie daut Toopkomen un feelden sikj mank de Breeda un Sestren maklich. Aus dee sagen, daut dee no daut Toopkomen reinmuaken, fruagen dee, aus see waut halpen kunnen. Eene von de Mejalen es nu em Utlaunt, oba de aundre kjemt räajelmässich no de Toopkomes un studieet nu de Bibel. Un daut wia bloos wäajen eemol schaftich kjikjen.