ROM 2 000 Joa trigj säd Jesus: “De Arnt es opp iernst groot, oba doa sent mau weinich Oabeida. Prachat dän Harn, dän de Arnt jehieet, Oabeida to schekjen, to arnten” (Luk. 10:2). Krakjt soo es daut vondoag dän Dach en Myanmar. Wuarom? En Myanmar sent mau soo bie 4 200 Vekjindja, waut mank 55 Millionen Menschen de goode Norecht bekauntmoaken.

Jehova es de Har, “dän de Arnt jehieet”, un hee haft hundade Breeda un Sestren von veschiedne Lenda bat doa jebrocht, daut dee bie de jeistelje Arnt en dit Launt en Siedoost-Asien methalpen. Wuarom wullen dee sestwua methalpen? Waut holp dee, no een aundret Launt to trakjen? Un waut vonne Säajnungen beläwen dee doa? Well wie mol seenen.

Eenje Joaren trigj haud Kazuhiro, een Pionia en Jaupaun, eenen Aunstoot. Hee wort besennungsloos un must nom Hospitol. De Dokta säd to am, wäajen siene Krankheit wudd hee fa twee Joa nich kjennen Koa foaren. Daut wull Kazuhiro nich nenn. Hee docht soo: “Woo woa ekj dan kjennen fa wieda Pionia sennen, waut mie soo scheen jeit?” Hee prachad Jehova no Help, daut hee kunn Pionia bliewen.

Kazuhiro vetalt: “Eene Moonat lota hieed een Frint, waut en Myanmar deend, von miene schwieeje Loag. Hee fond mie un säd: ‘En Myanmar foaren de mieeschte met de Boss. Wan du wurscht hiahan komen, dan wurscht du kjennen met dienen Deenst wiedamoaken, onen daut du selfst foaren brukst!’ Ekj fruach mienen Dokta, aus daut met miene Krankheit wudd mäajlich sennen, no Myanmar to trakjen. Ekj kunn daut schia nich jleewen, aus hee to mie säd: ‘Doa es nu jroz een Dokta von Myanmar hia en Jaupaun, waut uzhent fa Aunstoot utjelieet es. Ekj woa die met dän bekauntmoaken. Wan du mol wada sust eenen Aunstoot haben, wudd dee die kjennen halpen.’ Aus ekj daut hieed, späad sikj mie soo, Jehova haud mien Jebäd jehieed.”

Kazuhiro schreef fuaz een E-Mail no daut Betel en Myanmar un säd, daut am un siene Fru daut jankren wudd, en Myanmar aus Pionia to deenen. Daut dieed mau fief Doag, dan schreef daut Betel trigj un säd: “Komt, ons fälen mea Pionieren!” Kazuhiro un siene Fru Mari vekoften äare Koaren, muaken äare Papieren reed un koften sikj Zhett-Tickets. Nu halpen see en de Finjasproak-Grupp en Mandalay met un haben doa väl  Freid. Kazuhiro sajcht: “Wie jleewen, daut ons daut, waut wie beläft haben, halpt, ons noch dolla opp daut to veloten, waut Gott en Psalm 37:5 vesproaken haft. Doa sajcht daut: ‘Jeff die dän HARN han, un velot die opp am, un dee woat daut goot moaken’.”

Aune 2014 hauden Jehova siene Zeijen en Myanmar eenen besondren Kongress. Doa kjeemen väl Breeda un Sestren von aundre Lenda han. Eent von dee wia Monique, eene Sesta von de Stäts, waut rom 35 Joa es. See sajcht: “Nodäm daut ekj von dän Kongress trigj wia, bäd ekj to Jehova un fruach am, waut ekj nu en mien Läwen doonen sull. Un ekj räd uk to miene Elren doavon. Wie aula dochten, ekj sull trigj no Myanmar, oba daut brukt een beskje Tiet un väl Jebäda, bat ekj mie entlich eenich wort.” Wuarom?

Monique sajcht: “Jesus säd, siene Nofolja sullen sikj ‘de Kosten äwaräakjnen’. Doawäajen docht ekj soo: ‘Hab ekj jenuach Jelt toom omtrakjen? Woa ekj en dit Launt kjennen mien Läwen moaken, onen mea to schaufen, aus ekj hia doo?’” See sajcht: “Ekj wort bosich en, daut ekj nich jenuach Jelt haud toom no de aundre Kaunt Welt trakjen.” Woo wia daut fa ar dan doch mäajlich, wajchtotrakjen? (Luk. 14:28).

See sajcht: “Eenen Dach wull miene Wieetsche met mie räden. Ekj haud Angst, dee wudd mie de Oabeit aufsajen. Oba enne Städ daut bedankt see sikj fa miene goode Oabeit un säd to mie, daut ekj wudd bowenenn noch waut Jelt kjrieen. Un daut wia krakjt jenuach toom miene Schult betolen!”

Monique deent von Dezamba 2014 aun en Myanmar. Woo jeit ar daut, doa mettohalpen? See sajcht: “Ekj frei mie sea, daut ekj hia sennen kaun. Ekj hab dree Bibelstudiums. Eent von dee es eene Fru, waut 67 Joa es. Wan dee mie sitt, dan kjikjt dee emma schaftich un pakt mie om. Aus dee lieed, daut Gott sien Nomen Jehova es, dan kjrieech dee blanke Uagen un säd: ‘Daut es daut ieeschte Mol en mien Läwen, daut ekj daut hieed, daut Gott sien Nomen Jehova es. Du best haulf soo oolt aus ekj, oba du hast mie daut wichtichste jelieet, waut ekj jeemols lieren kunn.’ Aus ekj daut hieed, kjrieech ekj uk Tronen en de Uagen. Wan eena soont beläft, dan jeit daut sea scheen, aundatwäajen to deenen.” Nich lang trigj kunn Monique no de School fa Kjennichrikjsvekjindja gonen.

Eenje kjeemen no Myanmar, wiels dee en daut Jahrbuch der Zeugen Jehovas 2013 von dit Launt jeläst hauden. Li es eene Sesta, waut rom 30 Joa es, un dee wond aul en Siedoost-Asien. Dee haud eene Oabeit, wua see fa voll schaufen must, oba daut, waut see en daut Jahrbuch läsd, brocht ar bat doa, daut see en Myanmar deenen wull. See sajcht: “Aus ekj aune 2014 opp dän besondren Kongress en Rangun wia, lieed ekj een Poa Lied kjanen, waut en Myanmar en daut kjneesische Jebiet deenden. Wiels ekj Kjneesisch räd, wort ekj mie eenich, no Myanmar to trakjen un doa de kjneesische Grupp to unjastetten. Ekj stunt mie met Monique toop un dan trock wie no Mandalay. Jehova holp ons, daut wie beid en deeselwje School aus Lierarin schaufen kunnen, wua wie nich fa voll schaufen brukten, un wie fungen doa uk noch dicht bie eene Woninj. Daut Wada hia es heet un doa es uk nich aules soo hendich, oba mie jeit de Deenst doawäajen sea scheen. De Menschen en Myanmar fieren een eefachet Läwen, oba dee sent frintlich un nämen sikj wellich Tiet toom no de goode Norecht horchen. Daut es sea scheen to seenen, woo Jehova daut Woakj aunholen deit. Ekj jleew werkjlich, daut Jehova haben well, daut ekj hia en Mandalay sennen saul.”

Väle, waut doa deenen, wua mea Help fält, sent daut enjeworden, woo Jebäda eenem halpen kjennen, biejlikj Jumpei un siene Fru Nao. See sent rom 35 Joa oolt un deenden aul en eene Finjasproak-Vesaumlunk  en Jaupaun. Wuarom trocken dee dan no Myanmar? Jumpei vetalt: “Mie un miene Fru jankad daut aul emma, en een framdet Launt to prädjen, wua mea Help fäld. Een Brooda von onse Finjasproak-Vesaumlunk en Jaupaun trock no Myanmar. Wie hauden mau een beskje Jelt toopjeschoont, oba en Mei 2010 trock wie uk no Myanmar. De Breeda un Sestren doa neemen ons fein opp.” Woo denkjt hee doaräwa, en Myanmar oppe Finjasproak to prädjen? Hee sajcht: “De Menschen sent sea intressieet. Wan wie de doowe Menschen de Videos oppe Finjasproak wiesen, dan tieren dee sikj sea. Wie sent soo froo, daut wie ons eenich jeworden sent toom Jehova hia deenen!”

Woo deeden Jumpei un Nao daut met daut Jelt? Hee sajcht: “No dree Joa haud wie daut mieeschte von ons Jelt, waut wie toopjeschoont hauden, vebrukt un hauden nich jenuach toom noch een Joa Pacht betolen. Ekj un miene Fru bäden sea. Dan kjrieej wie onverhofs eenen Breef vom Betel un worden enjelot fa eene jewesse Tiet Sondapionia to sennen. Wie vetruden opp Jehova un wie kunnen daut beläwen, daut Jehova ons nich veloten haft. Hee haft sikj en aule Stekjen om ons jekjemmat.” Nich lang trigj kunnen Jumpei un Nao uk no de School fa Kjennichrikjsvekjindja gonen.

Simone es rom 45 Joa un staumt von Italien un siene Fru Anna es hinjen enne 30 un staumt von Nie-Seelaunt. Wuarom trocken dee no Myanmar? Anna sajcht: “Daut wia wäajen daut Jahrbuch 2013, waut von Myanmar räd.” Simone sajcht: “Ons freit daut sea, daut wie kjennen en Myanmar sennen. Daut Läwen es hia väl eefacha un ekj kaun mea Tiet brucken fa Jehova. Wie sent soo schaftich, daut wie seenen kjennen, woo Jehova fa ons sorcht, wan wie wua deenen, wua needich Help fält” (Psa. 121:5). Anna sajcht: “Ekj wia noch nienich ea soo schaftich aus nu. Wie haben een eefachet Läwen. Ekj un mien Maun kjennen väl mea Tiet toop sennen un wie sent nu dolla veeent. Wie haben uk goode Frind jefungen. De Menschen hia denkjen nich schlajcht äwa Jehova siene Zeijen un dee wellen de goode Norecht hieren.” Aun waut es daut to seenen?

Anna vetalt: “Eenen Dach prädijd ekj oppem Moakjt to eene Mejal, waut bie de Uniwersität studieed, un wie beräden, daut wie ons wada trafen wudden. Aus wie ons dan troffen, brocht see eene Frindin met. Un daut näakjste Mol brocht see noch een poa mea met. Lota brocht see noch mea met. Un nu studia ekj met fief von dee.” Simone sajcht: “De Menschen em Deenst sent frintlich un nieschierich. Väle horchen too. Oba wie haben bloos nich Tiet, ons om dee aula to kjemren.”

Waut holp eenje, daut see sikj eenich worden, no Myanmar to trakjen? Mizuho von Jaupaun vetalt: “Ekj un mien Maun Sachio wullen aul lang en een Launt deenen, wua mea Help fäld, oba wie wisten nich, wua. De Erfoarungen von Myanmar en daut  Jahrbuch 2013 jinjen ons soo to Hoaten, daut wie äwalajen deeden, aus wie nich uk kunnen doa deenen.” Sachio sajcht: “Wie worden ons eenich, daut wie wudden fa eene Wäakj no Rangun reisen toom seenen, woo daut doa wia. Daut es de jratste Staut von Myanmar. No daut wia wie ons secha, daut wie sullen doahan trakjen.”

Rodney un siene Fru Jane sent beid enne 50 un staumen von Australien. See deenen aul vonne 2010 aun met äaren Sän Jordan un äare Dochta Danica en Myanmar. Rodney sajcht: “Daut jinkj ons opp iernst to Hoaten, aus wie utfungen, woo hungrich de Menschen hia no jeisteljet wieren. Ekj wudd gaunz secha aundre Famieljes uk tooroden aundatwäajen to deenen, soo aus en Myanmar.” Wuarom? Hee sajcht: “Daut es onse Famielje em jeisteljen sea toom gooden! Väl junge Menschen sent bloos drock met äare Fons, Foatieja, Oabeit un soo wieda. Onse Kjinja oba sent doamet drock, niee Wieed to lieren fa dän Prädichtdeenst. Dee proowen to lieren, woo dee kjennen met soone räden, waut nich väl von de Schreft weeten, un hia en de Vesaumlunk feine Auntwuaten to jäwen. Un dee sent uk noch met väl aundre jeistelje Sachen drock.”

Oliver es een Brooda utgangs 30 von de Stäts. Hee erkjläat, wuarom hee wudd aundre tooroden uk doa to deenen, wua mea Help fält. Hee sajcht: “Jehova opp eene Städ to deenen, wua nich aules soo hendich es, brinjt väl goodet. Wajchtrakjen holp mie, dolla opp Jehova to vetruen, endoont waut doa passieed. Ekj schauf hia met soone toop, waut ekj ea nich kjand, oba waut dautselwje jleewen aus ekj. Daut es bloos derch Gott sien Kjennichrikj mäajlich!” Oliver un siene Fru Anna prädjen noch emma flietich opp Kjneesisch.

Trazel es eene Sesta von Australien un es rom 50 Joa. Dee deent von 2004 aun en Myanmar un sajcht: “Ekj wudd soone, waut de Mäajlichkjeit doatoo haben, sea tooroden doa to deenen, wua mea Help fält. Ekj hab daut utjefungen, daut Jehova eenem halpt, wan eena jieren waut fa am doonen well. Ekj haud doa kjeenmol äwa jedocht, daut ekj wudd kjennen soon feinet Läwen haben. Daut es daut baste Läwen, waut eena sikj wenschen kaun.”

Waut kjenn wie von dise Breeda un Sestren lieren, waut en Myanmar methalpen? Wie wudden uk kjennen doaräwa nodenkjen, aus wie opprechtje Menschen opp soone Städen halpen kunnen, wua noch nich jeprädicht woat. De Breeda un Sestren, waut daut aul doonen, sajen: “Komt äwa no Myanmar un halpt ons!”