LÄWESJESCHICHT
Ekj funk Troost en aul miene Sorjen
Aun de Wast-Kaunt von dän Indus-Riefa en daut Launt, waut nu Pakistan heet, es de oole Staut Sukkur. Doa wort ekj dän 9. Nowamba 1929 jebuaren. Sea to dee Tiet kjrieejen miene Elren von eenen enjlischen Missionoa miere Bieekja, waut veschiedne Kalieren hauden. Dee haundelden sikj von de Schreft un dee holpen mie, lota eent von Jehova siene Zeijen to woaren.
DISE Bieekja worden “Räajenboagen-Bieekja” jenant. Aus ekj mie dee ieescht beseenen kunn, sach ekj doabennen sea schmocke Bilda, wua ekj väl äwa nodocht. Derch daut, waut en dise besondre Bieekja wia, jankad mie daut von junk aun, noch mea ut de Schreft to lieren.
Rom de Tiet, aus en Indien emma mea von dän tweeden Weltkjrich to späaren wia, wort mien Läwen emma schwanda. Miene Elren jinjen uteneen un leeten sikj lota scheeden. Ekj kunn nich vestonen, wuarom twee Menschen, waut ekj soo väl räakjend, nich toop bleewen. Ekj feeld mie gaunz doljeschloagen un auleen. Ekj wia daut eensje Kjint, un mie späad sikj soo, ekj kjrieech nich dän Troost un de Help, waut mie needich fäld.
Ekj un miene Mame wonden en de Prowinshauptstaut Karatschi. Eenen Dach kjeem Fred Hardaker no ons. Daut wia een elra Dokta un eent von Jehova siene Zeijen. Hee haud krakjt soonen Gloowen aus de Missionoa, waut miene Famielje mol de Bieekja brocht. Hee fruach miene Mame, aus see de
Bibel studieren wull. See wull nich, oba see säd to dän, daut mie daut veleicht wudd jankren. Brooda Hardaker funk fuaz de näakjste Wäakj aun, met mie to studieren.Een poa Wäakj wieda funk ekj aun, no de Toopkomes to wanken, waut en Brooda Hardaker sien Hospitol aufjehoolen worden. Doa kjeemen rom 12 elre Breeda un Sestren toop toom Gott aunbäden. Dee treesten mie un kjemmaden sikj soo om mie, aus wan ekj äa Sän wia. Mie denkjt daut noch, woo dee sikj dolsaden, daut see soo läach wieren aus ekj, un met mie räden soo aus woare Frind. Daut wia krakjt daut, waut mie en dee Tiet fäld.
Nich lang lota fruach Brooda Hardaker mie, aus ekj met am toop wull prädjen gonen. Hee wees mie, woo ekj met een Gramafoon korte biblische Räden väaspälen kunn. Eenje von de Räden wieren sea jlikjtoo un eenje jleichten dee nich sea. Oba mie jinkj daut prädjen sea scheen. Ekj wia voll von de biblische Woarheit un jleicht sea, doaräwa to räden.
Aus de jaupaunische Soldoten Indien ennämen wullen, saden de Enjlenda, waut don de Macht äwa Indien hauden, Jehova siene Zeijen emma dolla unja Druck. En Juli 1943 must ekj doa uk unja lieden. De Väaschta von miene School, een anglikanischa Priesta, leet mie nich mea no de School gonen. Hee säd to miene Mame, daut ekj een schlajchtet Biespel fa de aundre Schoolkjinja wia, wiels ekj met Jehova siene Zeijen toop wia. Dan kjrieech miene Mame Angst un säd mie auf, waut met Jehova siene Zeijen to doonen to haben. Lota schekjt see mie no miene Pape no Peschawar; daut wia eene Staut ojjefäa 1 370 Kilomeeta (850 Miel) nom Nuaden han. Doa wort ekj em Gloowen schwak, wäajen ekj doa kjeen jeisteljet Äten kjrieech un nich met de Breeda toop sennen kunn.
MIEN GLOOWEN WOAT WADA STOAKJ
Aune 1947 kjeem ekj trigj no Karatschi toom Oabeit sieekjen. Aus ekj doa wia, jinkj ekj no dän Dokta Hardaker sien Hospitol. Dee neem mie sea fein opp.
Hee docht, ekj wia krank, un fruach mie: “Waut schot die?”
Ekj säd: “Ekj sie kjarpalich nich krank, oba em jeisteljen. Mie fält daut, daut wäa met mie de Bibel studieet.”
Hee fruach: “Wanea wurscht du wellen aunfangen?”
Ekj säd: “Nu fuaz, wan daut mäajlich es.”
Dän Zeowes studieed wie de Bibel un daut jinkj sea scheen. Daut späad sikj soo tusich. Miene Mame schauft sea, daut ekj nich sull met Jehova siene Zeijen toop sennen, oba ditmol wia ekj mie eenich de Woarheit nich wada loostoloten. Ekj jeef mie Jehova han un leet mie dän 31. August 1947 deepen. Een Stootje lota, aus ekj 17 wia, wort ekj Pionia.
EENE SCHEENE TIET AUS PIONIA
Daut ieeschte wort ekj no Quetta jeschekjt, wua ieeschtemma väl enjlische Soldoten wieren. Aune 1947 worden von daut Launt, wua ekj wond, twee Lenda jemoakt: Indien un Pakistan. * Doano jeef et väl Jewault, wäajen Menschen von veschiedne Gloowes unjarenaunda kjamften. Un noch meist kjeenmol ea hauden soo väl Menschen opp eemol must äa Tus veloten. Ojjefäa 14 Millionen Menschen musten sestwua han. De Moslems von Indien trocken no Pakistan un de Hindus un Sikhs ut Pakistan trocken no Indien. En dise schlemme Tiet fua ekj met eenen Zuach met, waut soo voll wia, daut ekj mie meist dän gaunzen Wajch von Karatschi bat Quetta must buten aum Zuach fausthoolen.
En Quetta lieed ekj George Singh kjanen. Daut wia een Sondapionia rom 25 Joa. George jeef mie eenen oolen Beisikjel; met dän kunn ekj doa en de eewaje Jäajent foaren un eenjemol must ekj dän uk schuwen. De mieeschte Tiet prädijd ekj auleen. En sas Moonat haud ekj 17 Bibelstudiums un eenje von dee kjeemen en de Woarheit. Eent wia Sadiq Masih, een Väaschta von de Soldoten. Dee holp mie un George, waut biblische Bieekja opp Urdu to äwasaten; daut es de Laundessproak en Pakistan. Met de Tiet wort Sadiq een Vekjindja un muak flietich de goode Norecht bekaunt.
Lota trock ekj trigj no Karatschi un deend doa met de Missionoaren Henry Finch un Harry Forrest
toop, waut jroz von de Gilead-School kjeemen. Ekj räakjend daut sea väl, waut dee mie aules lieeden! Eemol muak ekj met Brooda Finch toop eene Prädichtreis nom Nuaden en Pakistan. En de Darpa dicht bie de huage Boaj funk wie väl deemootje Menschen, waut sea hungrich wieren no de Woarheit ut de Schreft. Twee Joa lota kunn ekj dan no de Gilead-School gonen un dee schekjten mie wada no Pakistan, wua ekj eenjemol aus Kjreisoppsechta deend. Ekj wond met dree aundre Missionoaren toop en een Missionoahus en Lahore.EKJ FOT FRESCH MOOT
Daut wia truarich, daut aune 1954 mank de Missionoaren en Lahore Oneenichkjeit oppkjeem. De Offiz von Jehova siene Zeijen schekjt dee dan sestwua han. Ekj wort uk trajchtjewäsen, wäajen ekj nich weis jewast wia un mie doa mankjemischt haud. Ekj wia gaunz doljeschloagen un docht, daut ekj em Deenst fa Jehova to nuscht to brucken wia. Ekj trock wada no Karatschi un von doa no London, Enjlaunt, wiels ekj wenscht, daut ekj doa fresch Moot kjrieech fa mienen Deenst.
En miene Vesaumlunk en London wieren väl Breeda vom Betel. Pryce Hughes, waut don äwa daut Betel doa aunjestalt wia, holp mie leeftolich. Eemol vetald hee mie, daut Joseph F. Rutherford, waut äwa daut Prädichtwoakj oppe gaunze Welt aunjestalt wia, am eenen strenjen Rot jeef. Aus Brooda Hughes sikj veteidjen wull, wees Brooda Rutherford dän sea trajcht. Ekj wundad mie, daut Brooda Hughes schaftich kjikjt, aus dee mie daut vetald. Hee säd, daut hee ieescht wia doll jewast, oba lota wort hee en, daut am de strenja Rot jefält haud un daut et een Bewies fa Jehova siene Leew wia (Heb. 12:6). Daut jinkj mie to Hoaten un holp mie, em jeisteljen fresch Moot to foten.
Rom dee Tiet trock miene Mame uk no London un doa funk John E. Barr aun, met ar de Bibel to studieren. Dis Brooda wia lota em Väastaunt von Jehova siene Zeijen. Miene Mame kjeem em jeisteljen goot wieda un leet sikj aune 1957 deepen. Lota wort ekj en, daut miene Pape uk haud met Jehova siene Zeijen studieed, ea hee storf.
Aune 1958 befried ekj mie met Lene; eene Sesta von Dänemark, waut uk en London wond. Un daut näakjste Joa wort dan onse ieeschte Dochta Jane jebuaren un lota haud wie noch vea Kjinja. Ekj wort uk een Deena en de Fulham-Vesaumlunk. Oba lota must wie wäajen Lene äare Jesuntheit wua hantrakjen, wua daut woama wia. Doawäajen trock wie aune 1967 no Adelaide en Australien.
EENE SEA SCHLEMME TIET
En onse Vesaumlunk en Adelaide wieren 12 elre jesaulwde Christen. Dee jinjen flietich veropp em Prädichtwoakj.
Daut dieed nich lang, daut wie onse jeistelje Jewanheiten doa wada fein nokomen kunnen.Aune 1979 haud wie dan ons feftet Kjint, Daniel. Hee haud eene schlemme Krankheit, daut Downsyndrom, * un se säden to ons, daut hee nich lang läwen wudd. Daut es mie nu noch schwoa to beschriewen, woo truarich wie ons don feelden. Wie deeden ons bastet, dän to halpen un doawäajen nich von de aundre vea Kjinja to vejäten. Daniel wort eenjemol gaunz bleiw, wäajen hee twee Lajcha em Hoat haud, un dan must wie dän schwind nom Hospitol brinjen. Hee wia sea krank, oba hee wia sea kluak un haud eene leeftolje Natua. Hee wia uk sea jeistlich. Wan wie verem Äten bäden deeden, foot hee siene kjliene Henjkjes toop un kjikjt rauf un säd von Hoaten “Amen!” Ea eet hee nich.
Aus Daniel 4 Joa wia, kjrieech hee Blootkjräft. Ekj un Lene wieren gaunz aune Enj. Ekj docht, ekj wudd met de Narfen toopbräakjen. Eenen Zeowes, aus wie nich mea wieda wisten, kjeem ons Kjreisoppsechta Neville Bromwich no ons. Met Tronen en de Uagen foot hee ons om un wie roaden aula toop. Siene leeftolje Wieed un sien Metjefeel treesten ons sea. Hee bleef bat Klock eent de Nacht. Een Stootje lota storf Daniel. Sien Doot wia daut schlemste, waut wie jeemols beläft haben. Oba wie hilden ut, wäajen wie ons doaropp veleeten, daut nuscht Daniel von Jehova siene Leew scheeden kunn, nich mol de Doot (Reem. 8:38-39). Wie freien ons aul sea, am wadatoseenen, wan hee en Gott siene niee Welt vom Doot oppstonen woat! (Joh. 5:28-29).
AUNDRE HALPEN JEFT MIE FREID
Ekj haud aul tweemol eenen grooten Schlach, oba ekj sie noch emma Eltesta. Daut, waut ekj beläft hab, halpt mie mea Metjefeel to haben, besonda met soone, waut väl Schwierichkjeiten haben. Ekj proow, dee nich to rechten. Ekj denkj leewa: “Waut haft daut, waut dee beläft haben, doamet to doonen, woo dee feelen un denkjen? Woo kaun ekj dee wiesen, daut ekj om an bekjemmat sie? Woo kaun ekj dee halpen, opp Jehova sienen Wajch to bliewen?” Ekj jleich daut opp iernst, een Hoad fa de Vesaumlunk to sennen. Wan ekj aundre treest un Moot toospräakj, dan kjrie ekj selfst uk Troost un Moot.
Ekj feel mie soo aus de Psalmenschriewa, waut to Jehova säd: “Aus ekj ennalich sea beduat wia, freid miene Seel sikj to dienen Troost” (Psa. 94:19). Jehova stunt mie emma bie, biejlikj wan ekj Schwierichkjeiten en de Famielje haud, wäajen mienen Gloowen vefolcht wort, äwa mie selfst enteischt wia un wan ekj sea betriept wia. Jehova wia werkjlich soo aus een Voda fa mie.
^ Varsch 19 Ieeschtlich wia Pakistan en twee Poat enjedeelt: Wast-Pakistan (waut nu daut Launt Pakistan es) un Oost-Pakistan (waut nu Bangladesch es).
^ Varsch 29 See dän Artikjel “Ein Kind mit Downsyndrom: Die Sorgen — und die Freuden” em Erwachet! von Juni 2011.