Weetst du daut noch?
Hast du de latste Woaktorms oppmoakjsom jeläst? See mol, aus du de Froagen hia beauntwuaten kaust:
Woone vea Sachen halpen ons, bäta to sinjen?
Wie sellen ons Leedabuak huach jenuach hoolen, daut wie jlikj stonen kjennen. Wie sellen rajcht odmen. Un wan wie ons Mul wiet opmoaken un met Krauft sinjen, dan woa wie luda sinjen kjennen (w17.11-X, S. 5).
Waut wia daut besondre doaraun, wua de Friestäda en Israel wieren un woo daut met de Wäaj doahan enjerecht wia?
Doa wieren sas Friestäda opp veschiedne Städen em Launt met goode Wäaj doahan, soo daut doa bosja un leichta hantokomen wia, om doa Schutz to sieekjen (w17.11-X, S. 14).
Wuarom es daut Leesjelt, waut Gott derch Jesus jeef, daut baste Jeschenkj fa ons?
Derch daut Leesjelt kaun ons Wensch erfelt woaren eewich to läwen. Un doaderch woat uk waut mäajlich, waut ons opp iernst fält – daut wie von Sind un Doot friejemoakt woaren. Gott leewd Adam siene Nokomen. Doawäajen jeef hee Jesus han fa ons, aus wie noch Sinda wieren (wp17.6-X, S. 6).
Woo wiest Psalm 118:22, daut Jesus vom Doot oppstonen wudd?
De Menschen neemen Jesus nich aus dän Messias aun un muaken am doot. Daut dee kunn “de Akjsteen” woaren, must dee vom Doot oppstonen (w17.12-X, S. 9-10).
Must eena daut Ieeschtjeburtsrajcht haben toom eent von dän Messias siene Väafoaren sennen?
Nich aule von Jesus siene Väafoaren wieren de ieeschtjebuarne Säns enne Famielje. David wia biejlikj nich Isai sien elsta Sän, oba dee wia eent von dän Messias siene Väafoaren (w17.12-X, S. 14-15).
Waut vonne Aunwiesungen sent en de Schreft to finjen, waut goot fa de Jesuntheit sent?
Daut Jesaz Moses säd, daut soone, waut jewesse Krankheiten hauden, oppoat jehoolen sullen. Wan eena eenen Dooden aunjeschieet haud, must dee sikj wauschen. Daut Jesaz Moses säd uk, waut de Menschen met äa Aufgank doonen sullen. De kjliene Junkjes sullen beschnäden woaren, wan see acht Doag oolt wieren, wäajen daut dan jeweenlich weinja blad (wp18.1-X, S. 7).
Wuarom es daut goot, wan Christen sikj selfst waut räakjnen?
Wie sellen onsen Näakjsten soo goot sennen aus ons selfst (Mar. 12:31). Ehemana sellen “äare Frues jrod soo goot sennen aus äaren ieejnen Kjarpa” (Efs. 5:28). Oba eena wudd sikj selfst uk too sea leewen kjennen (w18.01, S. 23).
Waut kjenn wie doonen toom jeistlich stoakja woaren?
Wie motten Gott sien Wuat studieren un doaräwa nodenkjen un daut nokomen, waut wie doa lieren. Wie motten uk ons denkjen un ons Hoat von dän heiljen Jeist leiden loten un dankboa de Help von aundre aunnämen (w18.02, S. 26).
Wuarom saul eena nich Stierndiedarie ooda Woasajarie brucken toom weeten, waut noch mol komen woat?
Daut jeft een deel Uasoaken, oba de jratste Uasoak es, daut de Schreft daut fa schlajcht talt (wp18.2-X, S. 4-5).
Waut sell wie doonen, wan ons wäa to eene Moltiet jekroacht haft?
Wan ons wäa enjelot haft un wie haben vesproaken to komen, dan sell wie daut doonen, wan daut sest mäajlich es (Psa. 15:4). Wie sellen nich bloos jrodsoo aufsajen. Secha haben dee sikj väl Mieej jemoakt toom de Moltiet reedmoaken (w18.03, S. 18).
Waut kjennen Eltestasch un Deenstaumthelpa von Timotäus lieren?
Timotäus wia sea om aundre bekjemmat un fa dän wia daut jeistelje daut ieeschte. Hee strenjd sikj em Deenst fa Gott sea aun un kjeem daut no, waut hee lieed. Hee eewd emma wieda un vetrud opp Jehova sienen Jeist. Timotäus es een goodet Biespel fa Eltestasch un uk fa aundre (w18.04, S. 13-14).