1-2. (a) Woo feel wie ons veleicht, wan sikj en ons Läwen onverhofs waut endat? (See daut Bilt aum Aunfank.) (b) Waut kaun ons no Psalm 131 no halpen, ennalich Fräd to haben?

NODÄM aus Lloyd un Alexandra äwa 25 Joa em Betel jedeent hauden, worden see sestwua hanjeschekjt toom Pionia sennen. Lloyd sajcht: “Ekj haud daut Jefeel, daut ekj aun daut Betel un aun miene Oabeit doa faustjewossen wia. Em Kopp wia mie daut kloa, wuarom se ons eene fresche Oppgow jeewen, oba en de ieeschte Wäakjen un Moonaten feeld ekj mie foaken aufjewäsen. Miene Jefeelen deeden sea opp un dol; bieaun wia ekj mootich un bieaun wia ekj doljeschloagen.”

² Wan sikj en ons Läwen onverhofs waut endat, dan sent wie veleicht uk besorcht un mootloos (Spr. 12:25). Eenjemol kaun daut schwoa sennen, ons to de niee Omstend to wanen. Waut kjenn wie dan doonen, daut onse “Seel beruicht un jestelt” woat? (läs Psalm 131:1-3). Well wie mol seenen, woo eenje Menschen ut de Bibeltiet un eenje von Jehova siene Deena en onse Tiet kunnen ennalich Fräd haben, wan äare Omstend sikj uk endaden.

3. Waut wort met Josef?

³ Denkj wie mol aun Josef. Sien Voda Jakob räakjend am mea aus siene aundre Säns un doawäajen worden siene Breeda am aufjenstich un vekoften am aus eenen Sklow, aus hee rom 17 Joa wia (1. Mo. 37:2-4, 23-28). Nu wia Josef wiet auf von sienen leewen Voda un must soo bie 13 Joa en Ägipten lieden. Ieescht wia hee een Sklow un lota wort hee uk noch enjestopt. Waut holp Josef, nich mootloos un vebettat to woaren?

4. (a) Waut deed Josef, aus hee em Jefenkjnis wia? (b) Woo beauntwuad Jehova Josef siene Jebäda?

⁴ Aus Josef em Jefenkjnis wia, strenjd hee sikj secha aun, doaraun to denkjen, woo Jehova am holp (1. Mo. 39:21; Psa. 105:17-19). Veleicht docht hee uk äwa de profeetische Dreem no, waut hee ea jehaut haud, un wist doaderch, daut Jehova met am wia (1. Mo. 37:5-11). Secha bäd hee uk foaken to Jehova un säd am aules, waut hee oppem Hoaten haud (Psa. 145:18). Un Jehova beauntwuad siene Jebäda un leet am weeten, daut hee en aul siene Schwierichkjeiten “met am” wia (Apj. 7:9-10). *

5. Woo kaun “Gott sien Fräd” ons halpen, am wieda to deenen?

⁵ Wan wie vondoag dän Dach schwoaret derchgonen, kjenn wie beläwen, daut “Gott sien Fräd” onse Jedanken bewoat un ons beruicht (läs Filippa 4:6-7). Wan wie soo väl Sorjen haben, daut wie ons gaunz aune Enj feelen, dan kaun Gott sien Fräd ons stoakjen, daut wie nich oppjäwen un Jehova wieda deenen. Well wie nu waut Biespels von onse Tiet seenen, waut krakjt daut beläft haben.

6-7. Wuarom woat daut leichta sennen, ennalich Fräd to haben, wan wie Jehova krakjt sajen, waut wie oppem Hoaten haben? Jeff een Biespel.

⁶ Aus Ryan un Juliette hieeden, daut see nich mea wudden Sondapionia sennen, wieren see sea mootloos. Ryan sajcht: “Wie säden Jehova fuaz em Jebäd, woo wie ons feelden. Wie wisten, daut et nu doaropp aunkjeem, opp am to vetruen. Väle von onse Vesaumlunk wieren nie en de Woarheit, doawäajen bäd wie Jehova, daut hee ons halpen sull, Gloowen to haben un een goodet Biespel fa dee to sennen.”

⁷ Woo beauntwuad Jehova äa Jebäd? Ryan sajcht: “Fuaz nodäm daut wie jebät hauden, feeld wie ons väl bäta un sorjden ons nich mea. Gott sien Fräd deed onse Hoaten un Jedanken bewoaren. Wie worden en, daut wie uk wieda väl fa Jehova wudden doonen kjennen, wan wie de rajchte Enstalunk hilden.”

8-10. (a) Woo kaun Gott sien Jeist ons halpen, wan wie Sorjen haben? (b) Woo kaun Jehova ons halpen, wan wie ons bemieejen, daut jeistelje em Uag to hoolen?

⁸ Gott sien Jeist beruicht ons un dee kaun ons uk halpen, äwa Bibelvarzh notodenkjen, waut ons Moot jäwen, wieda no jeisteljet to sträwen (läs Johanes 14:26-27). See wie mol, waut Philip un Mary beläwden, waut meist 25 Joa em Betel wieren. Benna vea Moonat storwen beid Mames von dit Ehepoa un noch wäa von äa Frintschoft, un see musten sikj om Mary äaren Voda kjemren, waut nich mea kloa em Kopp wia.

⁹ Philip sajcht: “Ekj docht, ekj hilt ut un wort doa haulwäaj met foadich, oba irjentwaut fäld doa noch. Dan funk ekj Kolossa 1:11 en eenen Artikjel em Woaktorm un wort en, daut eena nich bloos uthoolen sull. Eena sull ‘aules jeduldich un met Freid uthoolen’. Dis Bibelvarsch holp mie denkjen, daut  onse Freid nich doavon kjemt, woo onse Omstend sent, oba doavon, daut Gott sien Jeist en ons wirkjt.”

¹⁰ Philip un Mary bemieejden sikj, en aul äare Omstend daut jeistelje emma em Uag to hoolen, un Jehova säajend an sea doafäa. Boolt nodäm daut see nich mea em Betel wieren, fungen see beid Bibelstudiums, waut goot veraunkjeemen un mea aus eemol de Wäakj studieren wullen. Mary sajcht: “Dee jeewen ons väl Freid un derch dee wees Jehova ons, daut aules wudd wada goot woaren.”

11-12. (a) Waut deed Josef, daut Jehova am säajnen kunn? (b) Woo wort Josef beloont?

¹¹ Wan sikj em Läwen waut onverhofs endat, dan moakt eena sikj veleicht soo väl Sorjen, daut eena aun nuscht aundret mea denkjen kaun. Soo haud Josef daut kunt gonen. Oba enne Städ daut wort hee sikj eenich, en jieda Loag sien bastet to doonen, daut Jehova am doafäa säajnen kunn. Wan de Väaschta von de Aunjestalde em Jefenkjnis am eene Oabeit oppjeef, schauft hee fa dän krakjt soo flietich, aus hee daut ea fa Potifar deed (1. Mo. 39:21-23).

¹² Eenen Dach wort Josef aunjestalt, sikj om twee Mana to kjemren, waut ea Farao siene Aunjestalde wieren. Wäajen Josef soo leeftolich met dee omjinkj, vetalden see am von äare Trubbels un von de besondre Dreem, waut see de Nacht doaver jehaut hauden (1. Mo. 40:5-8). Doaderch wudd daut bat doa komen, daut Josef schlieslich wudd utem Jefenkjnis rutkjennen, oba hee wist doa don noch nuscht von. Twee Joa lota kjeem hee dan rut un dänselwjen Dach wort hee en Ägipten aus de tweeda von daut hechste aunjestalt; bloos de Farao wia noch ver am (1. Mo. 41:1, 14-16, 39-41).

13. Waut kjenn wie doonen, daut Jehova ons säajnen kaun, endoont en waut vonne Loag wie sent?

¹³ Soo aus Josef sent wie eenjemol veleicht uk en eene schwoare Loag, wua wie nich väl aun endren kjennen. Oba wan wie dan jeduldich bliewen un ons bastet doonen, dan kaun Jehova ons säajnen (Psa. 37:5). Secha woa wie eenjemol mootloos sennen un ons Sorjen moaken, oba soo aus de Apostel Paulus säd, woat Jehova ons halpen, daut “wie [nich] vezoagen” (2. Kor. 4:8). Jehova woat met ons sennen, besonda wan wie ons aunstrenjen am to deenen.

14-16. Woo bleef de Evangeliumsvekjindja Filippus drock em Deenst, wan siene Omstend sikj uk endaden?

¹⁴ De Evangeliumsvekjindja Filippus jeef ons een goodet Biespel, woo wie ons kjennen aunstrenjen Jehova to deenen, wan  onse Omstend sikj uk endren. Filippus haud jroz eene niee Oabeit enne Vesaumlunk jekjräajen (Apj. 6:1-6). Oba nodäm aus se Stefanus hauden dootjemoakt, worden de Christen en Jerusalem sea vefolcht un musten doa veloten. * Filippus wull nich bloos de Henj enne Schoot lajen un nuscht doonen; hee reisd no de Staut Samaria, wua de Menschen noch nich väl von de goode Norecht jehieet hauden, un prädijd dee (Mat. 10:5; Apj. 8:1, 5).

¹⁵ Filippus wia reed doa hantogonen, wua Gott sien Jeist am hanwees. Doawäajen brukt Jehova am toom opp soone Städen prädjen, wua se de goode Norecht noch nich jehieet hauden. Väl Juden achten de Samarita nuscht un behaundelden dee schlajcht. Fa de Samarita wia daut nu secha scheen, daut Filippus kjeenen Unjascheet manke Menschen muak, un see horchten am wellich too (Apj. 8:6-8).

¹⁶ Dan leid Gott sien Jeist Filippus no de Städa Aschdod un Cäsarea, wua een deel Nichjuden wonden (Apj. 8:39-40, NW). Äwadäm aus hee doa wond un prädijd, endaden siene Omstend sikj wada, wäajen hee een Famieljenvoda wort. Oba hee bleef doawäajen drock em Deenst un Jehova säajend am un siene Famielje sea doafäa (Apj. 21:8-9).

17-18. Wuarom sell wie em Deenst drock bliewen, wan onse Omstend sikj uk endren?

¹⁷ Väl Voltietdeena sajen, wan see sikj em Deenst fa Jehova aunstrenjen, dan es daut leichta fa an, mau rajcht dan schaftich un tofräd to bliewen, wan äare Omstend sikj uk endren. Aus biejlikj Osborne un Polite, een Ehepoa von Sied-Afrika, daut Betel veleeten, dochten dee, see wudden leicht Oabeit un eene Städ toom wonen finjen. Osborne sajcht: “Daut dieed väl lenja, aus wie jedocht hauden, bat wie Oabeit fungen.” Siene Fru Polite sajcht: “Wie hauden nuscht toopjespoat un daut dieed dree Moonat, bat wie eene Oabeit hauden. Daut wia nich eefach.”

¹⁸ Waut holp dee en dise schwoare Loag? Osborne vetalt: “Met de Vesaumlunk toop prädjen holp ons sea, nich mootloos to woaren un de rajchte Enstalunk to hoolen. Wie worden ons eenich, ons em Prädichtdeenst drock to hoolen, enne Städ bloos tus to setten un ons Sorjen to moaken. Daut jeef ons  väl Freid. Wie sochten uk aulawäajen no Oabeit un met de Tiet fung wie uk eene.”

19-21. (a) Waut woat ons halpen ennalich Fräd to haben? (b) Woo kaun ons daut togood komen, wan wie lieren, met fresche Omstend foadich to woaren?

¹⁹ Soo aus wie jeseenen haben, kjenn wie ennalich Fräd haben, wan wie en jieda Loag ons bastet doonen un no Jehova luaren un opp am vetruen (läs Micha 7:7). Wie woaren veleicht uk en, daut wie Jehova noda komen, wan wie lieren, met fresche Omstend foadich to woaren. Polite, von dee wie aul ea räden, sajcht: “Aus se ons vom Betel sestwua hanschekjten, hab ekj jelieet, mau rajcht en eene sea schwoare Loag opp Jehova to vetruen. Doaderch sie ekj dän väl noda jekomen.”

²⁰ Mary, von dee wie uk aul ea räden, kjemmat sikj noch emma om äaren elren Voda un es Pionia. See sajcht: “Ekj hab jelieet, waut ekj doonen kaun, wan ekj mie sea sorj. Dan mott ekj ieescht mol daut tochloten, waut ekj doo, un bäden un ruich woaren. Woomäajlich es daut wichtichste, waut ekj jelieet hab, aules en Jehova siene Henj to loten, un daut woat mie lota uk noch sea fälen.”

²¹ Lloyd un Alexandra, wua wie aum Aunfank aul von räden, sajen, daut äa Gloowen opp eene Wajch aufjeprooft wort, wua see nich met jeräakjent hauden, aus äare Omstend sikj endaden. Oba see sajen uk: “Wan eena aufjeprooft woat, dan wiest sikj daut ut, aus eenem sien Gloowen werkjlich stoakj es un aus dee eenem en schwoare Tieden Moot un Troost jäwen kaun toom uthoolen. Derch onse Proowen sent wie bätre Menschen jeworden.”

22. Opp waut kjenn wie ons veloten, wan wie en jieda Loag ons bastet doonen?

²² En dise Welt kjennen onse Omstend sikj haustich endren. Veleicht kjricht eena eene aundre Oppgow em Deenst fa Jehova ooda eena woat krank ooda mott fa de Famielje sorjen. Dan kaust du die doaropp veloten, daut Jehova om die bekjemmat es un die to de rajchte Tiet halpen woat (Heb. 4:16; 1. Pet. 5:6-7). Proow, en jieda Loag dien bastet to doonen. Bäd to dienen himlischen Voda Jehova un lia, gaunz opp am to vetruen. Dan woascht du wieda ennalich Fräd haben, wan diene Omstend sikj uk endren.