Aus doa emma mea Breeda un Sestren prädijden, fäld an daut uk aun mea Bieekja. Em Betel en Brooklyn deeden de Breeda aul Tietschreften drekjen, oba dee neemen sikj emma noch aundre Drekj-Kompanieen aun toom de Bieekja drekjen. Aus dise Kompanie fa miere Moonat nich soo väl Bieekja drekjen kunn, aus doa em Prädichtwoakj jebrukt worden, fruach Brooda Rutherford Robert Martin, waut äwa de Drekjarie aunjestalt wia, woo daut wudd sennen, wan see de Bieekja wudden selfst drekjen.

Brooda Martin säd: “Daut wia eene äwanämende Iedee, wäajen daut bedied, daut wie musten eene niee Drekj-Maschien oppstalen un aules waut doa fäld toom Bieekja moaken.” De Breeda renten sikj waut en de Concord Street 18 en Brooklyn un dee kjrieejen aul de Maschienen, waut an doafäa fälden.

Oba nich jieda eena wia schaftich doamet, daut de Breeda äare Bieekja nu selfst drekjen deeden. De Väaschta von de Kompanie, waut onse Bieekja ea drekjen deed, kjeem sikj de niee Drekjarie beseenen. Hee säd: “Nu hab jie hia daut baste Jereetschoft toom drekjen, oba kjeena weet, woo daut to bedeenen jeit! Sas Moonat wieda woat daut bloos noch een Prellklompen sennen.”

Brooda Martin säd: “Daut kunn noch soo sennen, oba dee dochten nich aun dän Harn! Dee wia emma met ons jewast.” Un Brooda Martin haud rajcht! Nich lang doano worden en de Drekjarie jieda Dach 2 000 Bieekja jedrekjt.

Buta daut Jehova siene Deena eenje von äare Bieekja selfst drekjen deeden, fungen dee uk aun, de goode Norecht opp eene niee Wajch to vebreeden – äwa Rädio. Aun eenen Sindach no Meddach, daut wia de 26. Feebawoa 1922, räd Brooda Rutherford daut ieeschte Mol äwa Rädio.  Hee hilt de Räd: “Millionende, waut nu läwen, woaren kjeenmol stoawen”, äwa daut Rädio-Stäschen KOG en Los Angeles, Kalifornien, Stäts.

Rom 25 000 Menschen hieeden dise Räd äwa Rädio. Eenje von dee schekjten Breew, om sikj fa daut Program to bedanken. Eent von dise Breew kjeem von Willard Ashford, waut en Santa Ana, Kalifornien, wond. Hee lowd Brooda Rutherford fa de “scheene un intressaunte” Räd. Dan säd hee noch: “Wäajen bie ons dree krank wieren, wudd daut fa kjeenem von ons mäajlich jewast sennen, junt to hieren, wan daut nich äwa Rädio jewast wia, nich mol wan dee wia en de Nobagauss jewast.”

En de Wäakjen doano brochten de Breeda noch mea soone Programs äwa Rädio. Opp Enj von daut Joa 1922 säd de Woaktorm, daut doa “oppet weinichste 300 000 Menschen de Norecht äwa Rädio jehieet hauden.”

Wäajen de Menschen daut soo sea jleichten, worden de Bibelforscha sikj eenich, äa ieejnet Rädio-Stäschen en Staten Island opptostalen, waut nich wiet auf von daut Betel en Brooklyn wia. Von doa aun deeden de Bibelforscha fa väl Joaren dit Stäschen brucken, waut WBBR heet, om de goode Norecht to vebreeden.

En dän Woaktorm vom 15. Juni 1922 wort bekauntjemoakt, daut doa wudd vom 5.-13. Septamba 1922 een Kongress en Cedar Point, Ohio, sennen. Aus de Bibelforscha doa hankjeemen, freiden dee sikj sea.

Brooda Rutherford säd en siene ieeschte Räd: “Ekj sie mie secha, daut de Har . . . disen Kongress säajnen woat un doano seenen, daut doa soon grootet Zeichnis jejäft woat aus noch kjeenmol ea.” De Rädna opp disen Kongress rooden de Breeda un Sestren uk emma wada too, biem prädjen mettomoaken.

Dan aum Friedach, dän 8. Septamba, kjeemen doa soo rom 8 000 Menschen no dän Kongress. Dee aula freiden sikj aul to de Räd von Brooda Rutherford. Dee wieren nieschierich, waut de Latren “ADV” bedieden, waut opp äa Program wieren, un hopten, daut Brooda Rutherford daut utlajen wudd. Aus dee sikj dolsaden, sagen eenje daut secha, daut doa een toopjeroldet Biet Zeich  bowa de Plautform honk. Arthur Claus, waut von Tulsa, Oklahoma, Stäts, wia, funk eenen Plauz, wua daut Program wudd goot to hieren sennen. Daut wia werkjlich waut besondret en jane Tiet, wäajen doa jeef daut noch nich Lautspiekers.

De Aunsaja muak bekaunt, daut doa kjeena wudd en de Kongress-Städ nennkomen kjennen, wäarent Brooda Rutherford siene Räd hilt, daut doa kjeena jestieet wort. Klock 9:30 zemorjes funk Brooda Rutherford siene Räd met de Wieed aun, waut Jesus en Matäus 4:17 säd: “Daut Himmelrikj es dicht bie.” Aus hee dan doaräwa räd, woo de Menschen von dit Kjennichrikj hieren wudden, säd hee: “Jesus selfst säd, daut wan hee ieescht wudd jekomen sennen, dan wudd hee een Woakj derchfieren, wua hee siene true Deena toopbrinjen wudd, krakjt soo aus eena eene Arnt enbrinjt.”

Brooda Claus, waut opp sienen gooden Plauz saut, sajcht: “Wie horchten oppmoakjsom no jieda Wuat.” Oba met eenst feeld hee sikj schlajcht un must doa veloten, wan hee uk nich wull, wäajen hee dan nich mea wudd kjennen trigjkomen.

No een poa Minuten feeld hee sikj aul bäta. Hee sajcht, aus hee doa trigj no de Kongress-Städ jinkj, wort doa sea enne Henj jeklautscht. Dan kunn hee sikj nich mea hoolen! Hee docht bie sikj, mau rajcht wan hee must oppem Dak noppklautren toom daut äwaje von dise wundascheene Räd hieren, wudd hee daut doonen! Brooda Claus, waut don 23 Joa wia, funk doa eene Städ, wua hee kunn noppklautren. De bowaschte Fenstren wieren op, un aus hee bat doa wia, kunn hee daut Program fein hieren.

Oba Arthur wia doa nich auleen. Eenje von siene Frind wieren doa uk oppem Dak. Eent von dee wia Frank Johnson. Hee kjeem no am jerant un fruach am: “Hast een schoapet Kjnipsmassa met?”

“Jo, ekj hab”, säd Arthur.

Un Frank säd: “Du best de Auntwuat opp onse Jebäda! Kaust dit toopjerolde Biet Zeich seenen?  Daut es een Zein, waut doa aun dise Näajel faust es. Horch dän Rechta goot too. a Un wan dee dan sajcht: “Jie motten vekjindjen, vekjindjen”, dan schnied dise vea Benja auf.”

Arthur haud sien Massa enne Haunt un luad doa met de aundre fa daut Tieekjen, de Benja auftoschnieden. Brooda Rutherford wia boolt bat daut wichtichste Poat von siene Räd. Hee wia soo oppjebrocht, daut hee meist breld, aus hee säd: “Siet true un woarhauftje Zeijen fa dän Harn! Kjamft wieda, bat daut Groote Babel gaunz venicht es. Prädicht de Norecht wiet un breet. De Welt mott daut weeten, daut Jehova Gott es un daut Jesus Christus Kjennich äwa de Kjennichs un Har äwa de Haren es. Nu es de wichtichste Tiet, waut daut jeemols jeef! Kjikjt, de Kjennich rejieet! Jie sent siene Norechta. Doawäajen, vekjindicht, vekjindicht, vekjindicht, dän Kjennich un sien Kjennichrikj!”

Arthur vetald, daut hee un de aundre Breeda de Benja aufschneeden, daut daut Zein aufrold un daut schauft soo krakjt aus jewenscht. Doa bowen stunt: “Vekjindicht dän Kjennich un sien Kjennichrikj”, waut krakjt met de Latren “ADV” tooppaust, waut de ieeschte dree Latren von daut enjlische Wuat “advertise” sent, waut prädjen ooda vekjindjen bediet.

De Kongress en Cedar Point holp de Breeda to vestonen, woo wichtich daut Prädichtwoakj wia. Un dee, waut reed doatoo wieren, wieren schaftich, daut see doa metmoaken kunnen. Een Kolporteur (nu sajen se to daut Pionia) von Oklahoma, Stäts, schreef: “Wie prädijden opp eene Städ, wua väl Menschen en Kolen-Mienen schauften un sea oam wieren.” Hee säd, daut de Menschen foaken “Tronen enne Uagen” kjrieejen, wan dee de Norecht hieeden von de Hefta Das goldene Zeitalter. Hee säd: “Wie wieren soo schaftich, wäajen wie dee treesten kunnen.”

Dise Bibelforscha kunnen vestonen, woo drinjent dise Wieed von Lukas 10:2 sent, wua daut sajcht: “De Arnt es opp iernst groot, oba doa sent mau weinich Oabeida”. Opp Enj von daut Joa wieren dee sikj noch eenja aus jeemols ea, de Norecht von daut Kjennichrikj wiet un breet to vekjindjen.