Aus eene School-Klauss eene Reis muak, worden waut Junges beschulcht, daut see eenen aundren Schooljung bemust hauden, met an Schaund to driewen. Dee jinjen aula no eene goot aunjeseene School en Kanada. Nodäm dit passieed, schreef Leonard Stern en de Post Ottawa Citizen: “Kluak sennen, sikj goot utlieren loten ooda rikj sennen helt de junge Menschen nich doavon auf, schlajchtet to doonen.”

Stern säd uk noch: “Eena wudd soo denkjen, daut fa Elren daut wichtichste sennen wudd, äare Kjinja to lieren, woont een goodet un een schlajchtet Benämen es. Oba daut lat soo, daut väl Elren dolla doarom todoonen sent, daut äare Kjinja eene goode School haben toom eene dia betolde Oabeit kjrieen.”

No de School gonen es wichtich. Oba nich mol de baste School kaun Menschen halpen, jäajen schlajchte Wenschen ooda Schwakheiten to schaufen. Wua kjenn wie dan en dise Stekjen Belierunk kjrieen toom seenen, waut rajcht un orrajcht es?

De Schreft es soo aus een Spieejel. Wan wie en de Schreft nenkjikjen, kjenn wie bäta seenen, woont onse Jrensen un Schwakheiten sent (Jakobus 1:23-25). Oba de Schreft deit noch mea. Dee halpt ons, daut wie ons endren kjennen un soone Ieejenschoften kjrieen, dee no Fräd un Eenichkjeit fieren. To dise Ieejenschoften jehieren gootjesonnen sennen, Frintlichkjeit, Jedult, Selfstbeharschunk un Leew. De Leew woat uk “eene volkomne Eenichkjeit” jenant (Kolossa 3:14). Wuarom es de Leew soo besonda? Kjikj mol, waut de Schreft äwa dise Ieejenschoft sajcht.

• “Leew es jeduldich, Leew es frintlich, Leew woat nich iewrich, Leew es nich ieejenkoppich un pucht sikj nich. Leew es nich ojjeschekjt, es nich nosikj, see lat sikj nich vebetren, un es nich nodroagent. Leew freit sikj nich to daut waut orrajcht es, see freit sikj oba to daut waut woa es. Leew vedrajcht aules, . . . jeduldich drajcht see aules. Leew haft kjeen Enj” (1. Korinta 13:4-8).

• “De Leew deit dem Näajchsten nuscht Beeset” (Reema 13:10, Friesenbibel).

• “Äwa aules seet doano daut nuscht june Leew, eena toom aundren, stieren kaun, wiels ‘Leew dakjt väle Sinden too’” (1. Petrus 4:8).

Woo feelst du die, wan du met Menschen toop best, waut die leewen? Feelst du die secha? Jeloten? Gaunz secha, wäajen du weetst, dee wellen daut baste fa die, un dee wudden die nienich met Fliet wee doonen.

Leew kaun de Menschen bat doa brinjen, Sachen opptojäwen, un mau rajcht aundasch to läwen, om aundre goots to doonen. Biejlikj aus een Maun, waut wie George nanen, Groospape wort, wull hee foaken met sien Grootkjint toopsennen. Oba doa wia een Trubbel. George wia een groota Schmieekja, un sien Schwieesän wull nich haben, daut hee dicht bie daut Bäbe schmieekjen sull. Waut deed hee dan? Wan hee uk aul 50 Joa jeschmieekjt haud, hieed hee ut Leew fa sien Grootkjint met dit Lausta opp. Waut fa eene Krauft de Leew nich haft!

 Leew mott eena lieren. Elren haben eene groote Veauntwuatunk äare Kjinja to lieren, Leew to bewiesen. De Elren sorjen un beschitzen äare Kjinja un halpen dee, wan dee velazt ooda krank sent. Goode Elren räden met de Kjinja un lieren dee. Dee wiesen dee uk trajcht; doa es met en, dee goode Gruntsauzen äwa rajcht un orrajcht to lieren. Un goode Elren woaren fa äare Kjinja uk een goodet Väabilt sennen, waut dee nodoonen kjennen.

Daut es truarich, daut eenje Elren äare Veauntwuatunk nich nokomen. Bediet daut dan, daut et von äare Kjinja nich woat goode Menschen jäwen? Nich werkjlich. Mau rajcht väl Elre un uk soone, waut en eene tweinje Famielje oppjewossen sent, haben väl en äa Läwen jeendat un sent leeftolje Menschen jeworden, opp dee to veloten es. Soo aus wie en dän näakjsten Artikjel seenen woaren, sent doa uk soone met en, wua aundre dochten, dee wudden sikj nienich endren!