Sikj waut väanämen es nich bloos, sikj irjentwaut wenschen. Sikj waut väanämen meent, daut eena plont un uk reed es, waut to endren, wan doa waut mank kjemt, un sikj uk opp iernst aunstrenjt.

Eena kaun sikj waut väanämen, waut eena em korten volbrinjen well, en een poa Doag ooda een poa Wäakj. Ooda soont, waut lenja dieet, soo aus Moonaten ooda mau rajcht Joaren. Sikj kjlandre Sachen väanämen un dee volbrinjen, halpt eenem, uk de jratre Sachen to volbrinjen.

Wan eena daut utfieet, waut eena sikj väanemt, dan feelt eena sikj nich soo onsecha, eena woat jratre Frind met aundre un eena haft mea Freid.

Die nich onsecha feelen: Wan du die waut kjlienet väanemst un daut kaust utfieren, dan äwanemst du die uk fuaz waut jratret. Du woascht die dan uk bäta woagen, met aundre Sachen em Läwen omtogonen, biejlikj die doajäajen stalen, wan aundre die wellen metrieten.

Frind: Menschen jleichen daut, met soone toop to sennen, waut en äa Läwen waut doonen wellen. Soone, waut weeten, waut see em Läwen wellen un uk reed sent, doa waut fäa to doonen. Oba daut baste, woo Menschen kjennen groote Frind woaren es, wan dee no dautselwje sträwen.

Freid: Wan eena sikj waut väanemt un daut uk utfieet, dan feelt eena sikj ennalich sea tofräd.

Christopher sajcht: “Ekj jleich daut, mie waut väanämen. Daut helt mie drock un dan kaun ekj opp waut schaufen. Un wan ekj daut uk doo, waut ekj mie väanäm, dan kaun ekj lota trigjkjikjen un sajen: ‘Deisich, ekj hab daut jebut! Ekj kunn daut volbrinjen, waut ekj mie väaneem.’”

WAUT DE SCHREFT SAJCHT: “Wäa too sea nom Wada oppaust, woat nich toom seien komen; un wäa bloos no de Wolkjen kjikjt, woat nich siene Arnt nenbrinjen” (Liera 11:4).

Woo kaun eena sikj waut väanämen un daut dan volbrinjen?

Waut väanämen. Moak die eene List, waut du die aules väanämen kaust, un rieej daut soo opp, aus du daut eent no daut aundre west doonen.

Daut plonen. Jiedatsmol, wan du die waut väanemst, denkj aun dit:

• Schriew daut opp, bat wanea du daut west foadich haben.

• Denkj doaraun, waut doa aules met en es.

• Denkj doaraun, waut fa schwoaret doa kunn oppkomen un woo du doa kaust met omgonen.

Daut doonen. Wacht nich, bat du bat opp daut latste aules reed hast, ea du kaust aunfangen. Denkj biejlikj mol no: “Waut es daut gaunz ieeschte, waut ekj doonen kaun, om daut uttofieren, waut ekj mie väaneem?” Un dan siem nich. Schriew daut jiedatsmol opp, wan du waut volbrocht hast, toom seenen, woo du wiedakjemst.

WAUT DE SCHREFT SAJCHT: “Väasechtich plonen, brinjt eenem Vedeenst” (Spricha 21:5).