Kjikj mol no daut, waut eenje Menschen sajen, woo väl goodet an daut jebrocht haft, de Schreft to läsen un dän Rot doabennen notokomen.

“Mien Läwen rant nu väl jleia. Soo aus ekj denkj un mie ennalich feel es bäta jeworden un mie jeit daut nu väl scheena” (Fiona).

“Wiels ekj de Schreft studieet hab, haft mien Läwen werkjlich eenen Senn jekjräajen” (Gnitko).

“Ekj hab nu bloos een väl scheenret Läwen. Ekj schauf nu weinja un hab mea Tiet fa miene Famielje” (Andrew).

Soo jeit nich bloos dise daut. Väl Menschen von aulawäajen oppe Welt sent enjeworden, daut de Schreft sea gooden Rot haft fa daut Läwen.

Unjasto wie ons daut mol, en waut fa Stekjen de Schreft de Menschen halpen kaun:

• Kjarpaliche Jesuntheit

• Eene goode Natua haben

• Enne Famielje un manke Frind

• Met Jelt rajcht omgonen

• Jeistlich jesonnen sennen

De Artikjels, waut nu komen, woaren ons wiesen, daut de Schreft een Buak es von Gott, waut ons en aule Stekjen em Läwen halpen kaun.