Księga Kapłańska 21:1-24

21  Jehowa rzekł do Mojżesza: „Powiedz kapłanom, synom Aarona: ‚Żaden kapłan nie może stać się nieczysty z powodu jakiejś zmarłej osoby* spośród swojego ludu+. 2  Ale z powodu swojego bliskiego krewnego — matki, ojca, syna, córki, brata 3  oraz siostry, bliskiej krewnej, która jest dziewicą i nie wyszła jeszcze za mąż — może stać się nieczysty. 4  Nie może stać się nieczysty ani się splamić z powodu kobiety, która ma męża spośród jego ludu. 5  Kapłani nie mogą golić sobie głowy+ ani boków brody, nie mogą też robić sobie nacięć na ciele+. 6  Mają być święci dla swojego Boga+. Niech nie bezczeszczą Jego imienia+, bo to oni składają swojemu Bogu chleb* — ofiary dla Jehowy spalane w ogniu. Mają więc być święci+. 7  Nie mogą ożenić się z prostytutką+, kobietą zhańbioną ani rozwiedzioną+, bo kapłan jest święty dla swojego Boga. 8  Macie uważać go za świętego+, bo on składa waszemu Bogu chleb. Ma być dla was święty, ponieważ ja, Jehowa, który was uświęca, jestem święty+. 9  „‚Jeśli córka kapłana hańbi się uprawianiem prostytucji, to hańbi swojego ojca. Należy ją spalić*+. 10  „‚Arcykapłan — ten spośród swoich braci, któremu wylano na głowę olejek do namaszczania+ i który został wprowadzony na urząd*, by nosił szaty kapłańskie+ — nie może rozwichrzać włosów ani rozdzierać szat+. 11  Nie może podchodzić do żadnej zmarłej osoby*+. Nie może stać się nieczysty z powodu swojego ojca ani swojej matki. 12  Nie może wychodzić z sanktuarium swojego Boga i go profanować+, bo ma na sobie znak oddania dla Niego, olejek do namaszczania od swojego Boga+. Ja jestem Jehowa. 13  „‚Ma się ożenić z dziewicą+. 14  Nie może wziąć sobie za żonę wdowy, kobiety rozwiedzionej, zhańbionej ani prostytutki. Ma się ożenić z dziewicą spośród swojego ludu. 15  Nie wolno mu zhańbić swojego potomstwa wśród swojego ludu+, bo ja jestem Jehowa, który go uświęca’”. 16  Jehowa rzekł jeszcze do Mojżesza: 17  „Powiedz Aaronowi: ‚Żaden mężczyzna spośród twoich potomków, który ma jakąś wadę fizyczną, nie może zbliżać się do ołtarza, żeby składać w ofierze chleb swojemu Bogu. Będzie tak przez wszystkie ich pokolenia. 18  Nie może tego robić mężczyzna, który jest niewidomy, kulawy, ma zniekształconą twarz* albo jedną kończynę dłuższą, 19  mężczyzna ze złamaną nogą lub złamaną ręką, 20  garbaty, karłowaty*, z chorobą oczu, egzemą, grzybicą lub z uszkodzonymi jądrami+. 21  Żaden mężczyzna z potomków kapłana Aarona mający jakąś wadę fizyczną nie może zbliżać się do ołtarza, żeby składać Jehowie ofiary spalane w ogniu. Ma wadę, nie może więc składać w ofierze chleba swojemu Bogu. 22  Może jeść chleb swojego Boga — z rzeczy najświętszych+ i z rzeczy świętych+ — 23  nie może jednak podchodzić do zasłony+ ani zbliżać się do ołtarza+, bo ma jakąś wadę. Nie może profanować mojego sanktuarium+, bo ja jestem Jehowa, który ich uświęca’”+. 24  Oto co Mojżesz przekazał Aaronowi i jego synom oraz wszystkim Izraelitom.

Przypisy

Lub „duszy”.
Lub „pokarm”.
Wyrok ten wykonywano po wcześniejszym uśmierceniu danej osoby. Zob. Joz 7:25.
Dosł. „którego rękę napełniono”.
Lub „zmarłej duszy”. Hebr. słowo néfesz występuje tutaj w połączeniu z hebr. słowem oznaczającym zmarłego.
Dosł. „z rozszczepionym nosem”.
Możliwe też „chorobliwie chudy”.

Komentarze

Multimedia