Księga Liczb 31:1-54

31  Następnie Jehowa rzekł do Mojżesza: 2  „Weź na Midianitach odwet+ za Izraelitów+. Potem dołączysz do swojego ludu*+. 3  Mojżesz powiedział więc do ludu: „Wybierzcie spośród siebie ludzi i wyposażcie ich do walki* z Midianitami, żeby wzięli na nich odwet w imieniu Jehowy. 4  Macie wysłać do walki po 1000 wojowników z każdego plemienia izraelskiego”. 5  Wyznaczono więc spośród tysięcy Izraela+ 12 000 wyposażonych do walki — po 1000 z każdego plemienia. 6  Następnie Mojżesz wysłał ich do walki — po 1000 z każdego plemienia — a razem z nimi Pinechasa+, syna kapłana Eleazara, ze świętymi przedmiotami i trąbami+. 7  I zaczęli walczyć z Midianitami, tak jak Jehowa nakazał Mojżeszowi, i zabili każdego mężczyznę. 8  Wśród tych, którzy zginęli, było pięciu królów Midianu — Ewi, Rekem, Cur, Chur i Reba — a także Balaam+, syn Beora, zabity mieczem. 9  Ale midianickie kobiety i dzieci Izraelici uprowadzili. Zabrali też wszystkie ich zwierzęta domowe — cały żywy inwentarz — oraz cały ich dobytek. 10  A wszystkie ich miasta oraz obozowiska* spalili. 11  Wzięli cały łup, ludzi i zwierzęta. 12  Potem przyprowadzili jeńców i całą zdobycz do Mojżesza i kapłana Eleazara oraz do zboru Izraelitów — do obozu na pustynnych równinach moabskich+, nad Jordanem, naprzeciw Jerycha. 13  Wtedy Mojżesz, kapłan Eleazar i wszyscy naczelnicy ludu wyszli do nich poza obóz. 14  Mojżesz oburzył się na dowódców wojskowych — na przełożonych nad tysiącami i nad setkami — którzy wracali z wyprawy wojennej. 15  Powiedział do nich: „Zostawiliście przy życiu wszystkie kobiety?! 16  Przecież to one za radą Balaama nakłoniły Izraelitów do niewierności+ wobec Jehowy w związku z Peorem+. I przez to na zbór Jehowy spadła plaga+. 17  Zabijcie więc każde dziecko płci męskiej i każdą kobietę, która już współżyła z mężczyzną. 18  Ale zostawcie przy życiu wszystkie dziewczęta, które jeszcze nie współżyły z mężczyzną+. 19  Przez siedem dni macie przebywać poza obozem. W trzecim i siódmym dniu każdy, kto kogoś* zabił, i każdy, kto dotknął kogoś zabitego+, ma się oczyścić+ — zarówno wy, jak i wasi jeńcy. 20  Macie też oczyścić każde ubranie oraz każdy wyrób ze skóry, z koziej sierści i z drewna”. 21  Następnie kapłan Eleazar powiedział do wojowników, którzy brali udział w walce: „Oto prawo, które Jehowa przekazał Mojżeszowi: 22  ‚Złoto, srebro, miedź, żelazo, cynę i ołów — 23  wszystko, czego nie może zniszczyć ogień — macie oczyścić ogniem, a potem też wodą oczyszczającą+. A wszystko, co ogień może zniszczyć, macie oczyścić samą wodą. 24  W siódmym dniu wypierzecie swoje ubrania, a wtedy staniecie się czyści i możecie wejść do obozu’”+. 25  Potem Jehowa tak przemówił do Mojżesza: 26  „Razem z kapłanem Eleazarem i głowami rodów policz jeńców i zabrane zwierzęta 27  i rozdziel na dwie części między wojowników, którzy brali udział w walce, i między resztę ludu+. 28  Od tych, którzy brali udział w walce, pobierz jako daninę dla Jehowy jedną duszę* z 500 — spośród ludzi, bydła, osłów, owiec i kóz. 29  Masz to wziąć z przydzielonej im części i przekazać kapłanowi Eleazarowi jako dar dla Jehowy+. 30  A z części przydzielonej Izraelitom masz wziąć jednego z 50 — spośród ludzi, bydła, osłów, owiec i kóz, z każdego rodzaju zwierząt domowych — i przekazać Lewitom+ wykonującym obowiązki związane z przybytkiem Jehowy”+. 31  Mojżesz i kapłan Eleazar zrobili więc tak, jak Jehowa nakazał Mojżeszowi. 32  Wśród zdobyczy przyprowadzonej z wyprawy wojennej było 675 000 owiec i kóz, 33  72 000 sztuk bydła 34  i 61 000 osłów. 35  Kobiet, które jeszcze nie współżyły z mężczyzną+, było 32 000*. 36  Biorącym udział w walce przypadła połowa owiec i kóz — 337 500. 37  Na daninę dla Jehowy przeznaczono 675 owiec i kóz. 38  Spośród 36 000 sztuk bydła na daninę dla Jehowy przeznaczono 72 sztuki. 39  Spośród 30 500 osłów na daninę dla Jehowy przeznaczono 61. 40  Spośród 16 000 ludzi* na daninę dla Jehowy przeznaczono 32 osoby*. 41  Następnie Mojżesz przekazał tę daninę — dar dla Jehowy — kapłanowi Eleazarowi+. Zrobił tak, jak Jehowa mu nakazał. 42  Na część należną Izraelitom, którą Mojżesz oddzielił od części należnej biorącym udział w walce, 43  składało się 337 500 owiec i kóz, 44  36 000 sztuk bydła, 45  30 500 osłów 46  i 16 000 ludzi*. 47  Potem z części należącej do Izraelitów Mojżesz wziął po jednym z 50 — spośród ludzi i zwierząt — i przekazał Lewitom+ wykonującym obowiązki związane z przybytkiem Jehowy+. Zrobił tak, jak Jehowa mu nakazał. 48  Później do Mojżesza przyszli dowódcy wojskowi — przełożeni nad tysiącami+ i przełożeni nad setkami — 49  i powiedzieli: „Twoi słudzy policzyli podległych im wojowników i okazało się, że nikogo z nas nie brakuje+. 50  Pozwól nam złożyć w ofierze dla Jehowy to, co każdy z nas zdobył — złote przedmioty, łańcuszki na nogi, bransoletki, sygnety, kolczyki i inne kosztowności — żeby dokonano za nas* przebłagania przed Jehową”. 51  Mojżesz i kapłan Eleazar przyjęli więc od nich złoto — wszystkie kosztowności. 52  Całego złota, które przełożeni nad tysiącami i przełożeni nad setkami złożyli w darze dla Jehowy, było 16 750 syklów*. 53  Każdy wojownik zdobył łup dla siebie. 54  Mojżesz i kapłan Eleazar przyjęli to złoto od przełożonych nad tysiącami i nad setkami i przynieśli je do namiotu spotkania jako przypomnienie* dla Jehowy o Izraelitach*.

Przypisy

Poetycki zwrot, którym opisywano śmierć.
Lub „do wojska”.
Lub „obozy otoczone murem”.
Lub „jakąś duszę”.
Lub „32 000 dusz”.
Lub „dusz ludzkich”.
Lub „dusze”.
Lub „dusz ludzkich”.
Lub „nasze dusze”.
Sykl odpowiadał 11,4 g. Zob. Dodatek B14.
Lub „pamiątkę”.
Lub „dla Izraelitów o Jehowie”.

Komentarze

Multimedia