CZY powyższa historia nie brzmi ci znajomo? Czy ty i twoi rodzice macie czasami różne zdanie na temat tego, o której powinieneś wracać do domu? „Mieszkamy w bezpiecznej okolicy”, mówi 17-letnia Debora, „ale gdyby nie było mnie w domu przed północą, rodzice wpadliby w panikę” *.

Dlaczego nie jest łatwo wracać do domu o wyznaczonej porze? Czy to źle, że pragniesz większej swobody? Co robić, jeśli rodzice są pod tym względem rygorystyczni?

Jeżeli musisz wcześnie wracać do domu, możesz się irytować, zwłaszcza gdy uważasz, że cierpi na tym twoje życie towarzyskie. „To naprawdę denerwujące” — opowiada 17-letnia Natasza. „Pewnego razu zaledwie kilka domów od mojego oglądałam z przyjaciółmi film. Rodzice o tym wiedzieli, ale już dwie minuty po ustalonej porze zadzwonili zapytać, dlaczego jeszcze mnie nie ma!”

Stacy zwraca uwagę na inny problem: „Rodzice wymagali, że będę w domu, zanim położą się spać. Jeżeli musieli na mnie czekać, byli zmęczeni i rozdrażnieni”. Co było dalej? „Całą winę zrzucali na mnie. Było to bardzo irytujące. Nie mogłam zrozumieć, dlaczego po prostu się nie położą!” Jeżeli też miewasz tego typu nieporozumienia z rodzicami, może podzielasz odczucia 18-letniej Kasi, która mówi: „Chciałabym,  żeby moi rodzice nauczyli się dawać mi więcej swobody. Nie chcę ciągle mieć wrażenia, że muszę o nią walczyć”.

Być może nie są ci obce odczucia tych młodych osób. W takim razie odpowiedz sobie na następujące pytanie:

Dlaczego lubię spędzać czas poza domem?

• Mam wtedy poczucie swobody.

• Mogę się odstresować.

• Mam okazję pobyć z przyjaciółmi.

Pragnienia te są zupełnie naturalne. Dorastasz, więc rzecz jasna chcesz mieć więcej swobody. Poza tym zdrowa rozrywka odpręża. A do utrzymywania przyjaźni z osobami, które mają na ciebie dobry wpływ, zachęca sama Biblia (Psalm 119:63; 2 Tymoteusza 2:22). Wszystko to byłoby bardzo utrudnione, gdybyś ciągle tkwił w czterech ścianach!

Co jednak wtedy, gdy twoim zdaniem rodzice trzymają cię za krótko i wymagają zbyt wczesnych powrotów do domu? Rozważmy następujące kwestie.

Kwestia 1: Uważasz, że traktują cię jak małe dziecko.

„Czułam się jak smarkula, gdy przerywałam innym zabawę, bo ktoś musiał mnie wcześniej odstawić do domu” — wspomina Andrea, która obecnie ma 21 lat.

Jak temu zaradzić: Pomyśl, że właśnie masz otrzymać prawo jazdy. W niektórych krajach kodeks drogowy nakłada na młodego kierowcę pewne ograniczenia dotyczące tego, gdzie, kiedy lub z kim może jeździć — przynajmniej do określonego wieku. Czy w takiej sytuacji odmówiłbyś przyjęcia dokumentu, argumentując: „Skoro mnie tak ograniczają, to w ogóle nie będę jeździć”? Oczywiście, że byś tak nie powiedział! Zdobycie prawa jazdy uważałbyś za duże osiągnięcie.

Podobnie jest z godziną powrotu do domu. Nie skupiaj się na ograniczeniach, lecz na swobodzie, z której możesz korzystać. Czyż nie masz jej więcej niż w poprzednich latach?

Korzyści: Łatwiej ci będzie pogodzić się z obowiązkiem powrotu na ustaloną porę, gdy uznasz go nie za przeszkodę, lecz za sposobność wykazania swej odpowiedzialności. Jeżeli będziesz wracać do domu punktualnie, z czasem rodzice prawdopodobnie dadzą ci więcej swobody (Łukasza 16:10).

Kwestia 2: Nie rozumiesz, dlaczego musisz wracać tak wcześnie.

Nikki, która kiedyś miała ten problem, opowiada: „Wydawało mi się, że  mama ustala reguły tylko dlatego, że lubi je ustalać”.

Jak temu zaradzić: Weź pod uwagę zasadę z Księgi Przysłów 15:22: „Plany zostają zniweczone, gdzie nie ma poufnej rozmowy, lecz przy mnóstwie doradców osiąga się cel”. Spokojnie porozmawiaj z rodzicami. Spróbuj się dowiedzieć, dlaczego wyznaczyli ci taką, a nie inną godzinę powrotu *.

Korzyści: Gdy wysłuchasz rodziców, może się okazać, że jednak mają uzasadnione powody. Stephen mówi: „Tata powiedział mi, że dopóki cały i zdrowy nie wrócę do domu, mama po prostu nie może zmrużyć oka. Wcześniej nigdy o tym nie pomyślałem”.

Pamiętaj: Zawsze lepiej jest spokojnie porozmawiać, niż się wykłócać, bo to nieuchronnie pociąga za sobą przykre konsekwencje. „Przekonałam się, że gdy wybuchnę”, opowiada cytowana wcześniej Natasza, „tylko na tym tracę, bo później rodzice nie pozwalają mi na inne rzeczy”.

Kwestia 3: Czujesz się kontrolowany.

Rodzice mogą argumentować, że reguły obowiązujące w domu, w tym ustalona godzina powrotu, są dla twojego dobra. Dwudziestoletnia Brandi mówi: „Gdy słyszę takie tłumaczenie, wydaje mi się, że rodzice odmawiają mi prawa do samodzielnych decyzji i własnego zdania”.

Jak temu zaradzić: Spróbuj zastosować się do rady Jezusa zanotowanej w Ewangelii według Mateusza 5:41: „Jeśli ktoś mocą władzy przymusza cię do służby przez milę, idź z nim dwie mile”. Ashley i jej brat znaleźli praktyczny sposób zastosowania tej rady. Dziewczyna opowiada: „Zazwyczaj staramy się być w domu 15 minut przed czasem”. Czy mógłbyś wyznaczyć sobie podobny cel?

 Korzyści: Znacznie przyjemniej jest robić coś dlatego, że tak chcesz, a nie dlatego, że tak musisz! Zresztą decydując się na trochę wcześniejszą porę powrotu, to ty masz kontrolę nad swoim czasem. Pamiętaj też o następującej zasadzie: „Aby twój dobry czyn był nie jakby z przymusu, lecz z twej wolnej woli” (Filemona 14).

Dzięki wczesnym powrotom do domu zaskarbiasz sobie też zaufanie rodziców, co często prowadzi do uzyskania większej swobody. Osiemnastoletni Wade dzieli się swoim spostrzeżeniem: „Gdy zdobędziesz zaufanie rodziców, dadzą ci więcej luzu”.

Co jeszcze stanowi dla ciebie problem w związku z godziną powrotu do domu?

Jak temu zaradzić?

Jakie mogą z tego płynąć korzyści?

Któregoś dnia zapewne wyprowadzisz się z domu i wtedy będziesz mieć znacznie więcej swobody. A na razie uzbrój się w cierpliwość. „Być może nie masz tyle wolności, ile pragniesz”, mówi 20-letnia Tiffany, „ale jeżeli nauczysz się akceptować takie ograniczenia, nie będziesz mieć poczucia, że coś tracisz”.