NALEŻĄCA do Kościoła zielonoświątkowego Gertrude głęboko wierzyła w ogniste piekło. Powątpiewanie w istnienie takiego miejsca godziło w jej poczucie sprawiedliwości. Uważała, że gdyby nie było męczarni w piekle, to rozmaite ohydne zbrodnie nie zostałyby pomszczone. Gertrude była święcie przekonana o słuszności swojego stanowiska. Twierdziła: „Gdyby Bóg nie przewidział kary piekła dla złoczyńców, to chyba nie chciałabym Go wielbić”.

Czy źli ludzie rzeczywiście przechodzą męki w piekle, jak uczy wiele religii? A jeśli nie, to jaka kara ich czeka?

Pierwsza kara wymierzona przez Boga

Z Biblii dowiadujemy się, że Bóg stworzył ludzi doskonałymi (Rodzaju 1:27; Powtórzonego Prawa 32:4). Umieścił ich w rajskim ogrodzie i dał im możliwość życia wiecznego. Jednak pierwsza para ludzka, Adam i Ewa, musiała spełnić pewien warunek. Bóg powiedział: „Z każdego drzewa ogrodu możesz jeść do syta. Ale co do drzewa poznania dobra i zła — z niego nie wolno ci jeść, bo w dniu, w którym z niego zjesz, z całą pewnością umrzesz” (Rodzaju 2:16, 17).

Niestety, pierwsi ludzie nie przeszli pomyślnie tej prostej próby lojalności i posłuszeństwa, toteż Stwórca uznał za konieczne skazanie ich na śmierć. Ogłosił wyrok: „W pocie swego oblicza będziesz jadł chleb, aż wrócisz do ziemi, gdyż z niej zostałeś wzięty. Bo prochem jesteś i do prochu wrócisz” (Rodzaju 3:19).

Gdyby Adamowi i Ewie groziły męki w piekle, to czyż Bóg nie ostrzegłby ich przed taką ewentualnością? Tymczasem nic nie wspomniał  o doznawaniu po śmierci jakichś męczarni. Ponadto czy będąc martwi, mogliby czegokolwiek doświadczać? Nie mieli przecież nieśmiertelnych dusz, które przeżyłyby śmierć ciała. Biblia nie pozostawia co do tego żadnych wątpliwości: „Dusza, która grzeszy, ta umrze” (Ezechiela 18:4) *.

Jako Życiodawca, nasz Stwórca wie wszystko o życiu i śmierci. W swoim Słowie oznajmił, że „umarli nie są świadomi niczego” (Kaznodziei 9:5). Dlatego Adam i Ewa nie mogli po śmierci cierpieć mąk w ognistym piekle. Po prostu obrócili się w proch — przestali istnieć. Odtąd już ‛niczego nie byli świadomi’.

Czy po śmierci człowiek może cierpieć?

Biblia wyjaśnia: „Przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech — śmierć, i w taki sposób śmierć rozprzestrzeniła się na wszystkich ludzi” (Rzymian 5:12). Czyż rozsądna byłaby wiara, że ludzie za swe grzechy cierpią w piekle, skoro Adam — winny sprowadzenia śmierci na cały rodzaj ludzki — nie doznał żadnych pośmiertnych mąk, tylko rozsypał się w proch? (1 Koryntian 15:22).

Wszyscy ludzie podlegają temu samemu wyrokowi, który spadł na Adama. „Zapłatą, którą płaci grzech, jest śmierć”. Ponadto z chwilą śmierci człowiek jest „uwolniony od swego grzechu” (Rzymian 6:7, 23). Jeżeli jednak umierają wszyscy — zarówno źli, jak i dobrzy — i nikt nie cierpi po śmierci, to gdzież jest Boża sprawiedliwość?

Sprawiedliwość Boża

Boże zamierzenie co do posłusznej ludzkości wcale się nie zmieniło od czasów, gdy Bóg stworzył pierwszą parę i polecił jej wydawać na świat potomstwo oraz troszczyć się o ziemię (Rodzaju 1:28). Postanowienie to pozostaje w mocy, co później On sam potwierdził słowami: „Prawi posiądą ziemię i będą na niej przebywać na zawsze” (Psalm 37:29).

Warto zauważyć, że ludzie prawi mają żyć właśnie tutaj, na ziemi. Mają zaznawać szczęścia i cieszyć się doskonałym zdrowiem. Zamysł powzięty przez Stwórcę na samym początku, by ziemia została zasiedlona prawym społeczeństwem ludzkim, na pewno ‛pomyślnie się spełni’. Aby tak się stało, Bóg usunie obecny zły system rzeczy i zastąpi go nowym światem (Izajasza 55:11; Daniela 2:44; Objawienie 21:4).

Miliardy ludzi, którzy poumierali nieświadomi wymagań Stwórcy, dostąpią zmartwychwstania i będą się uczyć praw obowiązujących w Bożym nowym świecie (Izajasza 11:9; Jana 5:28, 29). Natomiast każdy, kto odmówi przestrzegania tych praw, zostanie ukarany „drugą śmiercią” — śmiercią, z której nie ma zmartwychwstania (Objawienie 21:8; Jeremiasza 51:57).

Jako Bóg miłości, Jehowa nikogo nie zamierza torturować w ogniu piekielnym (1 Jana 4:8). Ale nie będzie też bez końca tolerował zła. W Psalmie 145:20 znajdujemy zapewnienie: „Jehowa strzeże wszystkich, którzy go miłują, lecz wszystkich niegodziwców unicestwi”. Czyż to nie świadczy, że jest Bogiem miłosiernym i sprawiedliwym?

[Przypis]

CZY SIĘ NAD TYM ZASTANAWIAŁEŚ?

▪ Czy człowiek ma duszę nieśmiertelną? (Ezechiela 18:4)

▪ Co wiemy o stanie umarłych? (Kaznodziei 9:5)

▪ Jaką karę Bóg wymierzy złym? (Psalm 145:20)

[Napis na stronie 11]

„Umarli nie są świadomi niczego” (Kaznodziei 9:5)

[Prawa własności do ilustracji, strona 10]

Zdjęcie: www.comstock.com