Świadkowie wierzą, że „całe Pismo jest natchnione przez Boga” (2 Tymoteusza 3:16). Jak zauważył profesor religioznawstwa Jason BeDuhn, Świadkowie Jehowy opierają „swój system wierzeń i praktyk na samej Biblii bez ustalania z góry, co chcieliby w niej znaleźć”. Swoje przekonania dostosowują do Pisma Świętego, a nie na odwrót — Pismo Święte do własnych przekonań. Zarazem zdają sobie sprawę, że nie wszystko, o czym mówi Biblia, należy rozumieć dosłownie. Na przykład siedem dni stwarzania to dni symboliczne, będące w gruncie rzeczy okresami znacznie dłuższymi niż zwykła doba (Rodzaju 1:31; 2:4).

Prawdziwy Bóg nadał sobie imię własne, Jehowa (lub Jahwe — forma preferowana w niektórych przekładach oraz przez część współczesnych biblistów), które odróżnia Go od fałszywych bogów (Psalm 83:18) *. W oryginalnym tekście Biblii imię Boże zapisane po hebrajsku występuje około 7000 razy. To, jak ważne jest ono, Jezus podkreślił w słowach modlitwy wzorcowej: „Niech się święci imię Twoje” (Mateusza 6:9, Biblia Tysiąclecia, wyd. II). Bóg słusznie wymaga wyłącznego oddania. Dlatego Świadkowie nie czczą Go za pomocą obrazów ani figur (1 Jana 5:21).

Jest on „Wybawcą”, „Synem Bożym” i „pierworodnym wszelkiego stworzenia” (Jana 1:34; Kolosan 1:15; Dzieje 5:31). Jako istota stworzona, nie może wchodzić w skład Trójcy. Ponadto sam oświadczył: „Ojciec jest większy niż ja” (Jana 14:28). Przed pojawieniem się na ziemi Jezus żył w niebie i tam też wrócił po swej ofiarnej śmierci i zmartwychwstaniu. ‛Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przez niego’ (Jana 14:6).

Jest to realny rząd niebiański, na którego czele stoi Król — Jezus Chrystus — i 144 000 współwładców „kupionych z ziemi” (Objawienie 5:9, 10; 14:1, 3, 4; Daniela 2:44; 7:13, 14). Będą panować nad ziemią oczyszczoną z wszelkiego zła i zamieszkaną przez miliony bogobojnych ludzi (Przysłów 2:21, 22).

W Księdze Koheleta [Kaznodziei] 1:4 powiedziano: „Ziemia trwa po wszystkie czasy” (BT). Po zagładzie niegodziwych nasz glob zostanie przeobrażony w raj i napełniony prawymi ludźmi (Psalm 37:10, 11, 29). W ten sposób urzeczywistnią się słowa Jezusa z modlitwy wzorcowej: „Bądź wola twoja (...) na ziemi” (Mateusza 6:10, Biblia warszawska).

„Bóg (...) nie może kłamać” (Tytusa 1:2). Tak więc to, co zapowiada, zawsze się spełnia — w tym również proroctwa biblijne dotyczące zakończenia teraźniejszego świata (Izajasza 55:11; Mateusza 24:3-14). Kto ocaleje z nadchodzącej zagłady? W Liście 1 Jana 2:17 czytamy: „Kto wykonuje wolę Boga, ten pozostaje na wieki”.

Jezus polecił: „Spłacajcie to, co Cezara, Cezarowi, a co Boże, Bogu” (Marka 12:17). Dlatego Świadkowie Jehowy przestrzegają przepisów obowiązujących w danym kraju, jeśli nie kolidują one z prawem Bożym (Dzieje 5:29; Rzymian 13:1-3).

Jezus zapowiedział, że „ta dobra nowina o królestwie” będzie oznajmiana po całej ziemi, zanim nadejdzie koniec obecnego świata (Mateusza 24:14). Świadkowie Jehowy poczytują sobie za zaszczyt branie udziału w tej zbawczej działalności. Rzecz jasna to, czy ktoś usłucha głoszonego przez nich orędzia, zależy od niego samego. W Biblii czytamy: „Każdy, kto chce, niech bierze wodę życia darmo” (Objawienie 22:17).

Świadkowie Jehowy chrzczą tylko tych, którzy dzięki zdobyciu dokładnej wiedzy z Biblii zapragnęli służyć Bogu w roli Jego świadków (Hebrajczyków 12:1). Swoje oddanie Bogu osoby te symbolizują przez zanurzenie w wodzie (Mateusza 3:13, 16; 28:19).

„Wy wszyscy jesteście braćmi” — powiedział Jezus do swych naśladowców (Mateusza 23:8). Wśród pierwszych chrześcijan, do których należeli ówcześni pisarze Biblii, nie było klasy duchownych. Świadkowie Jehowy trzymają się tego biblijnego wzoru.