AGAMA potrafi z łatwością skoczyć z płaszczyzny poziomej wprost na pionową. Bez trudu ląduje na ścianie, nawet gdy wybija się ze śliskiej powierzchni i traci równowagę. Jak to możliwe? Cały sekret tkwi w ogonie tej jaszczurki.

Pomyśl: Kiedy agama skacze z chropowatej płaszczyzny, stabilizuje ciało, trzymając ogon skierowany w dół. Dzięki temu łatwiej jej zachować właściwy kąt skoku. Gdy natomiast powierzchnia jest śliska, niepewne odbicie powoduje skok pod złym kątem. Jednak agama koryguje ten kąt, wyginając w locie ogon do góry. Wbrew pozorom to niezwykle skomplikowany manewr. „Jaszczurki muszą precyzyjnie regulować kąt nachylenia ogona, żeby ciało pozostawało cały czas w odpowiedniej pozycji” — donosi raport opublikowany przez Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley. Im bardziej śliska powierzchnia wybicia, tym wyżej jaszczurka musi podnieść ogon, żeby bezpiecznie wylądować.

Ogon agamy może pomóc inżynierom w konstruowaniu „zwinniejszych” robotów mobilnych, przydatnych do wyszukiwania ofiar trzęsień ziemi i innych katastrof. „Roboty znacznie ustępują zwinnością zwierzętom”, mówi badacz Thomas Libby, „więc wszystko, co dałoby im większą stabilność, jest sporym postępem”.

Co o tym sądzisz? Czy ogon agamy powstał w wyniku ewolucji, czy też został zaprojektowany?