CHOĆ Belize jest małym krajem, znajdziesz tu niemal wszystko — od tropikalnych lasów po turkusowe wody okalające liczne wysepki rozsiane wzdłuż wybrzeża. Ale zróżnicowanie geograficzne to tylko jeden z wielu atutów Belize.

Kraj ten jest domem dla setek gatunków zwierząt. Do tutejszych przedstawicieli dzikiej fauny należą na przykład wielobarwny tukan tęczodzioby (Ramphastos sulfuratus) i tapir panamski (Tapirus bairdii) — długonosy kuzyn nosorożca, szybki zarówno na lądzie, jak i w wodzie. W Belize żyją również jaguary (Panthera onca). Państwo to szczyci się posiadaniem pierwszego na świecie rezerwatu tych samotników.

Belize było kiedyś częścią imperium, które stworzyli Majowie. W XVI wieku na te obszary przybyli hiszpańscy konkwistadorzy, ale nie udało im się w pełni pokonać Majów. Później tereny Belize przejęli Brytyjczycy i w roku 1862 oficjalnie uznali je za swoją kolonię, którą nazwali Hondurasem Brytyjskim. W roku 1981 Belize uzyskało niepodległość.

 Jego mieszkańcy są tak różnorodni jak otaczająca ich przyroda. Niektóre z głównych grup etnicznych to plemię Garifuna, Hindusi, Kreole, Majowie i Metysi. Belizeńczycy są przyjaźni i uprzejmi. Dzieci, zwracając się do dorosłych, używają zwrotów grzecznościowych — mówią na przykład: „tak, proszę pani”, „nie, proszę pana”.

W Belize działają zbory Świadków Jehowy posługujące się amerykańskim językiem migowym, angielskim, hiszpańskim, kreolskim (miejscową odmianą), maja-mopan, mandaryńskim oraz dialektem dolnoniemieckim. W roku 2013 na Pamiątkę śmierci Chrystusa zorganizowaną przez Świadków przybył co 40 mieszkaniec Belize.