Prawdziwa komunikacja jest jak droga dwukierunkowa — wymaga mówienia, ale też słuchania, kiedy dziecko mówi ci o swoich myślach i uczuciach.

Komunikacja może stanowić szczególne wyzwanie w wypadku nastolatka. Jeszcze niedawno miałeś „wejściówkę za kulisy jego życia. Teraz jedyne, na co możesz liczyć, to miejsce na widowni, i to nie najlepsze” (L. Fox, H. Frankel, Nastolatki — kod dostępu, tłum. K. Filimonowicz). Ale właśnie w tym okresie życia rozmowa jest czymś, czego dzieci potrzebują najbardziej.

Bądź elastyczny. Nawet jeśli oznacza to rozmowy do późnych godzin nocnych.

„Może czasem masz ochotę powiedzieć: ‚Teraz chcesz rozmawiać? Miałeś na to cały dzień!’. Ale czy możemy narzekać, jeśli nasze dzieci chcą się przed nami otworzyć? Czy właśnie nie na to czeka każdy rodzic?” (Lisa).

„Lubię się wyspać, ale jedne z najlepszych rozmów z moimi nastoletnimi dziećmi miałem po północy” (Herbert).

ZASADA BIBLIJNA: „Niech nikt nie szuka własnej korzyści, ale korzyści innych” (1 Koryntian 10:24).

Nie rozpraszaj się. Pewien ojciec przyznaje: „Czasami łapię się na tym, że w trakcie rozmowy z dziećmi myślami jestem gdzie indziej. Nie da się tego ukryć — one od razu to widzą”.

Jeśli możesz się pod tym podpisać, wyłącz telewizor i odłóż wszystkie urządzenia elektroniczne. Skup się na tym, co mówią dzieci, i traktuj ich sprawy jako zasługujące na całą twoją uwagę, bez względu na to, jak błahe mogą się wydawać.

„Musimy pokazywać dzieciom, że ich uczucia są dla nas ważne. Jeśli nie będą tego pewne, zamkną się w sobie albo pójdą do kogoś innego” (Maranda).

„Nie reaguj gwałtownie, jeśli sposób myślenia twojego dziecka jest daleki od ideału” (Anthony).

ZASADA BIBLIJNA: „Zwracajcie uwagę na to, jak słuchacie” (Łukasza 8:18).

Wykorzystuj codzienne sytuacje. Czasami dzieci są bardziej skłonne do rozmowy, kiedy nie siedzą na wprost ciebie.

„Wykorzystujemy jazdę samochodem. Siedzenie obok siebie zamiast naprzeciwko pomaga bardziej się otworzyć” (Nicole).

Inną okazją do swobodnej rozmowy jest czas posiłku.

„Przy kolacji każde z nas opowiada o najgorszej i najlepszej rzeczy, która wydarzyła się w ciągu dnia. To zbliża nas do siebie i daje poczucie, że nie jesteśmy z problemem sami” (Robin).

ZASADA BIBLIJNA: „Każdy powinien być chętny do słuchania [i] nieskłonny do mówienia” (Jakuba 1:19).