Rodzice, którzy dają dobry przykład, sami stosują się do tego, czego uczą. Przecież nie możesz się spodziewać, że twój syn będzie prawdomówny, jeśli podsłuchał, jak mówisz: „Powiedz, że nie ma mnie w domu”, kiedy nie chcesz z kimś rozmawiać.

„Rodzice nieraz mówią: ‚Nie patrz na mnie, rób, co ci każę’. Ale to nie działa. Dzieci są jak gąbki, które chłoną wszystko, co mówimy i robimy, i powiedzą nam, jeśli zauważą, że nie jesteśmy w tym konsekwentni” (David).

ZASADA BIBLIJNA: „Głosisz: ‚Nie kradnij’, a sam kradniesz?” (Rzymian 2:21).

Na dzieci, a nawet na nastolatków, większy wpływ niż ktokolwiek inny mają rodzice, i to większy niż rówieśnicy. To oznacza, że jesteście najlepszymi osobami, żeby odpowiednio pokierować dziećmi — pod warunkiem że postępujecie zgodnie z tym, czego uczycie.

„Możemy powtarzać coś setki razy i zastanawiać się, czy dziecko nas słucha, ale wystarczy, że jeden raz zrobimy inaczej, niż powiedzieliśmy, i ono to zauważy. Dzieci zwracają uwagę na wszystko, co robimy, nawet jeśli wydaje się nam, że tak nie jest” (Nicole).

ZASADA BIBLIJNA: „Mądrość pochodząca z góry jest (...) nieobłudna” (Jakuba 3:17).

Przyjrzyj się sobie. Co oglądasz dla rozrywki? Jak traktujesz współmałżonka i dzieci? Jakich masz przyjaciół? Czy troszczysz się o innych? Mówiąc krótko, czy jesteś taki, jakim chciałbyś, żeby były twoje dzieci?

„Razem z mężem nie oczekujemy od dzieci czegoś, czego sami nie robimy” (Christine).

Przepraszaj za swoje błędy. Twoje dzieci wiedzą, że nie jesteś doskonały. Kiedy przepraszasz — współmałżonka i dzieci — dajesz im cenną lekcję uczciwości i pokory.

„Dzieci muszą słyszeć, jak przyznajemy się do błędów i jak za nie przepraszamy. Inaczej nigdy nie nauczą się przyznawać do winy” (Robin).