Mąż mówi: „Po ślubie żona i ja inaczej patrzyliśmy na okazywanie szacunku. Nie to, żeby jedno miało rację, a drugie się myliło. Po prostu inaczej to rozumieliśmy. Często miałem odczucie, że żona powinna bardziej mnie szanować, kiedy ze mną rozmawia”.

Żona mówi: „W mojej kulturze normalne było głośne mówienie, żywa mimika czy wchodzenie innym w słowo. Nie było to dla nas oznaką braku szacunku. Ale mój mąż był wychowywany w zupełnie innej atmosferze”.

Szacunek w małżeństwie nie jest luksusem — to rzecz niezbędna. Jak możesz pokazać, że szanujesz współmałżonka?

Potrzeba szacunku jest szczególnie silna u mężczyzn. W Biblii polecono mężom: „Niech też każdy z was z osobna tak miłuje swoją żonę, jak samego siebie”. Ale zaraz dodano: „Żona (...) winna mieć głęboki respekt dla swego męża” (Efezjan 5:33). Chociaż zarówno kobiety, jak i mężczyźni pragną być kochani i szanowani, to szacunek ma szczególne znaczenie dla mężów. Carlos * mówi: „Mężczyźni chcą czuć, że panują nad sytuacją, są w stanie rozwiązywać problemy i dbać o rodzinę”. Kiedy żona szanuje za to męża, działa to dobrze nie tylko na niego, ale też na nią. Corrine powiedziała: „Mąż okazuje mi więcej miłości, kiedy go szanuję”.

Oczywiście żony też potrzebują szacunku. To zrozumiałe, ponieważ mąż nie może naprawdę kochać żony, jeśli jej nie szanuje. Daniel przyznaje: „Muszę szanować nie tylko zdanie i sugestie mojej żony, ale też jej emocje. To, że czasem nie rozumiem, dlaczego czuje się tak, a nie inaczej, nie oznacza, że mogę lekceważyć jej uczucia”.

Odczuwanie szacunku to sprawa subiektywna. Nie chodzi o to, czy według ciebie okazujesz szacunek, ale o to, czy twój partner czuje się szanowany. Właśnie tego musiała się nauczyć żona cytowana w części „Problem”. Powiedziała: „W moim odczuciu nie okazywałam braku szacunku, ale skoro mąż miał takie wrażenie, to ja musiałam się zmienić”.

• Wypisz trzy rzeczy, które podziwiasz u męża lub żony. Wymienione przez ciebie zalety mogą stanowić podstawę, na której zbudujesz szacunek.

• Przez tydzień śledź swoje postępowanie — nie współmałżonka — w wymienionych poniżej dziedzinach.

To, co mówisz. Pewne badania dotyczące rozmów na temat konfliktów pokazały, że „w szczęśliwych, stabilnych małżeństwach padało pięć pozytywnych uwag na jedną negatywną. Dla odróżnienia, w przypadku małżeństw, które zmierzały do rozwodu, na jedną negatywną przypadała mniej niż jedna uwaga pozytywna (0,8)” *. Zasada biblijna: Przysłów 12:18.

Zastanów się: „Czy z szacunkiem zwracam się do współmałżonka? Jak często krytykuję, a jak często chwalę? Jakim tonem się wypowiadam, kiedy chcę coś skomentować albo się na coś pożalić?”. Czy twój partner zgodziłby się z twoimi odpowiedziami? Zasada biblijna: Kolosan 3:13.

Wypróbuj: Wyznacz sobie cel, żeby mówić mężowi lub żonie przynajmniej jedną pochwałę dziennie. Sugestia: Jeszcze raz przyjrzyj się godnym podziwu cechom, które wcześniej wypisałeś. Wypracuj w sobie nawyk mówienia współmałżonkowi o tym, co ci się w nim podoba. Zasada biblijna: 1 Koryntian 8:1.

To, co robisz. Alicja mówi: „Poświęcam dużo czasu na prace domowe, więc kiedy mąż szanuje moje wysiłki, bo na przykład odkłada na miejsce swoje rzeczy czy zmywa po sobie naczynia, czuję, że warto się wysilać i że odgrywam w naszym związku ważną rolę”.

Zastanów się: „Czy sposób, w jaki traktuję współmałżonka, świadczy o szacunku? Czy poświęcam mu czas i uwagę?”. Czy twój partner zgodziłby się z twoimi odpowiedziami?

Wypróbuj: Wypisz trzy sposoby, na które chciałbyś, by okazywano ci szacunek. O to samo poproś współmałżonka. Potem wymieńcie się kartkami, żeby każde z was mogło pracować nad okazywaniem szacunku w wymienionych dziedzinach. Skup się na tym, jak ty możesz okazywać szacunek. Kiedy zaczniesz to robić, twój współmałżonek prawdopodobnie pójdzie w twoje ślady.