1. Czego dowiedzieliśmy się podczas zgromadzenia statutowego w 2023 roku?

 PODCZAS zgromadzenia statutowego w 2023 roku a usłyszeliśmy ekscytujące informacje na temat uściślenia niektórych naszych wierzeń oraz zmian dotyczących służby kaznodziejskiej. Na przykład dowiedzieliśmy się, że niektóre osoby być może przyłączą się do ludu Jehowy nawet po zniszczeniu Babilonu Wielkiego. Powiadomiono nas też, że od listopada 2023 roku głosiciele nie będą już musieli podawać w sprawozdaniach ze służby tylu szczegółów, co wcześniej. Czy te zmiany oznaczają, że nasza służba stała się mniej ważna lub mniej pilna? W żadnym wypadku!

2. Dlaczego nasza służba z każdym dniem jest coraz pilniejsza? (Marka 13:10).

² Z każdym dniem nasza służba jest coraz bardziej pilna. Dlaczego? Bo pozostało już niewiele czasu. Pomyślmy o słowach Jezusa zapisanych w Ewangelii według Marka 13:10, które dotyczą działalności głoszenia w dniach ostatnich (odczytaj). Jak czytamy w równoległym sprawozdaniu Mateusza, Jezus powiedział, że dobra nowina będzie głoszona po całej ziemi, zanim nadejdzie „koniec” (Mat. 24:14). Określenie to odnosi się do całkowitego  zniszczenia niegodziwego świata Szatana. Jehowa wyznaczył „dzień i godzinę” wydarzeń, które mają się wkrótce rozegrać (Mat. 24:36; 25:13; Dzieje 1:7). Z każdym dniem coraz bardziej się do nich zbliżamy (Rzym. 13:11). Do tego czasu musimy dalej głosić — aż nadejdzie koniec.

3. Co pobudza nas do głoszenia?

³ Warto zastanowić się nad ważnym pytaniem: Dlaczego głosimy dobrą nowinę? Krótko mówiąc, do głoszenia pobudza nas miłość. Wszystko, co robimy w służbie, świadczy o miłości — miłości do prawdy, do ludzi, a przede wszystkim do Jehowy i Jego imienia. Omówmy teraz każdy z tych elementów.

GŁOSIMY, PONIEWAŻ KOCHAMY PRAWDĘ

4. Jak reagujemy na dobre wiadomości?

⁴ Czy pamiętasz, co poczułeś, gdy usłyszałeś jakąś dobrą wiadomość? Może komuś z twoich bliskich urodziło się dziecko albo dostałeś pracę, której bardzo potrzebowałeś. Pewnie byłeś tak podekscytowany, że od razu chciałeś powiedzieć o tym rodzinie i przyjaciołom. Czy tak samo zareagowałeś na najlepszą ze wszystkich nowin — dobrą nowinę o Królestwie Bożym?

5. Co czułeś, kiedy zacząłeś poznawać prawdę ze Słowa Bożego? (Zobacz też ilustracje).

⁵ Przypomnij sobie, co czułeś, kiedy zacząłeś poznawać prawdę ze Słowa Bożego. Dowiedziałeś się między innymi, że twój niebiański Ojciec cię kocha, że chce, byś przyłączył się do rodziny Jego czcicieli, że obiecał usunąć ból i cierpienia i że w nowym świecie możesz jeszcze zobaczyć swoich zmarłych bliskich (Marka 10:29, 30; Jana 5:28, 29; Rzym. 8:38, 39; Obj. 21:3, 4). Te prawdy poruszyły twoje serce (Łuk. 24:32). Pokochałeś je i chciałeś opowiadać o nich wszystkim dookoła! (por. Jeremiasza 20:9).

6. Czego uczysz się z przeżyć Ernesta i Rose?

 ⁶ Rozważmy pewien przykład. Ernest b miał jakieś 10 lat, kiedy zmarł jego ojciec. Wspomina: „Usilnie pragnąłem się dowiedzieć, co się dzieje z moim tatą. Zastanawiałem się, czy poszedł do nieba, czy może przestał istnieć na zawsze. Zazdrościłem innym dzieciom, które miały ojców”. Ernest przez wiele lat regularnie chodził na cmentarz, klękał przy grobie ojca i modlił się: „Boże, proszę Cię, chciałbym wiedzieć, gdzie jest mój tato”. Jakieś 17 lat po śmierci ojca zaproponowano mu studium Biblii, na które chętnie się zgodził. Był poruszony, kiedy dowiedział się, że umarli nie są niczego świadomi, jak gdyby głęboko spali, oraz że Biblia obiecuje przyszłe zmartwychwstanie (Kazn. 9:5, 10; Dzieje 24:15). W końcu znalazł odpowiedzi na pytania, które tak długo nie dawały mu spokoju! Był zafascynowany tym, czego się uczył. Jego żona Rose również zaczęła studiować Biblię i pokochała orędzie Królestwa. W 1978 roku zostali ochrzczeni. Zaczęli dzielić się tymi cennymi prawdami z rodziną, przyjaciółmi i wszystkimi, którzy chcieli ich słuchać. Ernest i Rose pomogli przeszło 70 osobom zrobić postępy duchowe i przyjąć chrzest.

7. Co się dzieje, kiedy w naszym sercu rozwija się miłość do prawd biblijnych? (Łukasza 6:45).

⁷ Kiedy w naszym sercu rozwija się miłość do prawd biblijnych, nie potrafimy milczeć (odczytaj Łukasza 6:45). Czujemy się podobnie jak uczniowie Jezusa w I wieku, którzy powiedzieli: „Nie możemy przestać mówić o tym, co widzieliśmy i słyszeliśmy” (Dzieje 4:20). Kochamy prawdę tak bardzo, że chcemy dzielić się nią, gdy to tylko możliwe.

GŁOSIMY, PONIEWAŻ KOCHAMY LUDZI

8. Co pobudza nas do dzielenia się z innymi dobrą nowiną? (Zobacz ramkę „ Broszura Kochaj ludzi — pozyskuj uczniów”). (Zobacz też ilustrację).

⁸ Podobnie jak Jehowa i Jego Syn, my też kochamy ludzi (Prz. 8:31; Jana 3:16). Bardzo współczujemy tym, którzy ‛żyją bez Boga i nie mają nadziei’ (Efez. 2:12). Toną w problemach, a my możemy im rzucić „koło ratunkowe” — dobrą nowinę o Królestwie Bożym. Z miłości i współczucia zdobywamy się na wszelkie wysiłki, by do nich dotrzeć. To cenne orędzie może wlać w ich serca nadzieję, pomóc im już dzisiaj prowadzić wartościowe życie i zyskać widoki na „rzeczywiste życie” w nowym świecie (1 Tym. 6:19).

9. Przed czym ostrzegamy ludzi i dlaczego? (Ezechiela 33:7, 8).

 ⁹ Miłość do ludzi pobudza nas też do ostrzegania ich przed nadchodzącym końcem tego złego świata (odczytaj Ezechiela 33:7, 8). Współczujemy wszystkim ludziom — również naszym bliskim — którzy nie znają prawdy. Wielu z nich nie ma pojęcia o tym, co ma nadejść — o „wielkim ucisku, jakiego jeszcze nie było od początku świata i jakiego już nigdy więcej nie będzie” (Mat. 24:21). Chcemy, żeby wiedzieli, co się wtedy wydarzy — że religia fałszywa przestanie istnieć, a potem cały ten system rzeczy zostanie zniszczony w Armagedonie (Obj. 16:14, 16; 17:16, 17; 19:11, 19, 20). Modlimy się, żeby jak najwięcej osób zareagowało na to ostrzeżenie i przyłączyło się do nas w czystym wielbieniu Boga. Ale co z tymi, którzy teraz nas nie słuchają, w tym z członkami naszych rodzin?

10. Dlaczego ostrzeganie ludzi o przyszłych wydarzeniach jest takie pilne?

¹⁰ Jak wyjaśniono w poprzednim artykule, być może Jehowa postanowi ocalić ludzi, którzy zmienią nastawienie pod wpływem zniszczenia Babilonu Wielkiego. Jeśli tak, to znaczy, że ostrzeganie ludzi jest pilniejsze niż kiedykolwiek. Pomyśl: To, co powiemy im teraz, może pobudzić ich do myślenia później (por. Ezechiela 33:33). Być może przypomną sobie ostrzeżenie, które od nas słyszeli, i przyłączą się do czystego wielbienia, zanim będzie za późno. W Biblii czytamy, że dozorca więzienny w Filippi zmienił nastawienie dopiero po tym, jak „nastąpiło wielkie trzęsienie ziemi”. Podobnie osoby, które dzisiaj nie reagują pozytywnie, mogą zmienić nastawienie po tym, jak światem wstrząśnie zagłada Babilonu Wielkiego (Dzieje 16:25-34).

GŁOSIMY, PONIEWAŻ KOCHAMY JEHOWĘ I JEGO IMIĘ

11. W jaki sposób oddajemy Jehowie chwałę, szacunek i moc? (Objawienie 4:11). (Zobacz też ilustracje).

¹¹ Najważniejszym powodem, dla którego głosimy dobrą nowinę, jest to, że kochamy Jehowę i Jego święte imię. Uważamy naszą służbę za sposób oddawania Mu czci (odczytaj Objawienie 4:11). Całym sercem zgadzamy się z tym, że Jehowie „należy się chwała, szacunek i moc”. Przynosimy Mu chwałę i okazujemy szacunek, gdy przekonujemy innych, że ‛On stworzył wszystko’ i że to Jemu zawdzięczamy swoje istnienie. Oddajemy Mu swoją moc, gdy wykorzystujemy  czas, siły i środki na udział w służbie w takim zakresie, na jaki pozwalają nam warunki (Mat. 6:33; Łuk. 13:24; Kol. 3:23). Krótko mówiąc, kochamy rozmawiać o Bogu, którego kochamy. Czujemy wręcz potrzebę, żeby opowiadać innym o Jego imieniu i o tym, co się za nim kryje.

12. W jaki sposób podczas głoszenia uświęcamy imię Jehowy?

¹² Miłość do Jehowy pobudza nas do uświęcania Jego imienia (Mat. 6:9). Chcemy oczyszczać je z kłamliwych zarzutów Szatana (Rodz. 3:1-5; Hioba 2:4; Jana 8:44). W służbie stajemy w obronie Jehowy, kiedy przekazujemy prawdę na Jego temat każdemu, kto chce słuchać. Pragniemy, żeby wszyscy dowiedzieli się, że Jego głównym przymiotem jest miłość, że zawsze postępuje On w sposób sprawiedliwy i prawy oraz że już wkrótce Jego Królestwo usunie wszystkie cierpienia, a także przyniesie pokój i szczęście całej ludzkości (Ps. 37:10, 11, 29; 1 Jana 4:8). Kiedy opowiadamy o tym innym, uświęcamy imię Jehowy. Mamy też satysfakcję, że żyjemy zgodnie z naszą nazwą. Dlaczego możemy tak powiedzieć?

13. Dlaczego jesteśmy dumni z tego, że nazywamy się Świadkami Jehowy? (Izajasza 43:10-12).

¹³ Jehowa nazwał nas swoimi „świadkami” (odczytaj Izajasza 43:10-12). Jakiś czas temu w liście od Ciała Kierowniczego napisano: „Największym zaszczytem, jaki mógł nas spotkać, jest to, że nosimy miano Świadków Jehowy” c. Dlaczego tak uważamy? Rozważmy pewien przykład. Wyobraź sobie, że zostałeś oskarżony o popełnienie przestępstwa. Potrzebujesz kogoś, kto zaświadczy, że  jesteś niewinny i że nigdy byś się czegoś takiego nie dopuścił. Kogo byś wybrał? Na pewno osobę, której ufasz i która cieszy się dobrą opinią u innych. Wybierając nas na swoich Świadków, Jehowa pokazał, że dobrze nas zna i nam ufa. Jest pewien, że będziemy śmiało przekonywać innych, że jest jedynym prawdziwym Bogiem. To dla nas prawdziwy zaszczyt, że możemy być Jego Świadkami. Dlatego wykorzystujemy każdą okazję, żeby opowiadać o Jego imieniu i demaskować kłamstwa, które krążą na Jego temat. Kiedy tak robimy, pokazujemy, że żyjemy zgodnie z naszą nazwą, z której jesteśmy tacy dumni! (Ps. 83:18; Rzym. 10:13-15).

BĘDZIEMY GŁOSIĆ, AŻ NADEJDZIE KONIEC

14. Co niezwykłego może się wydarzyć w niedalekiej przyszłości?

¹⁴ Przed nami niezwykłe wydarzenia! Mamy nadzieję, że z błogosławieństwem Jehowy jeszcze wiele osób pozna prawdę przed wybuchem wielkiego ucisku. Cieszymy się też, że nawet w tym najmroczniejszym okresie historii niektórzy być może opuszczą rozpadający się świat Szatana i przyłączą się do nas w wysławianiu Jehowy! (Dzieje 13:48).

15, 16. Jakie zadanie wykonujemy i jak długo będziemy to robić?

¹⁵ W międzyczasie wykonujemy zaszczytne zadanie. Bierzemy udział w czymś, co już nigdy się nie powtórzy — głosimy dobrą nowinę o Królestwie Bożym. Mamy też obowiązek dalej ostrzegać ludzi przed tym, co się wkrótce wydarzy. Ludzie muszą się dowiedzieć, że zagłada tego niegodziwego świata szybko się zbliża. Dzięki temu, gdy nadejdzie czas sądu, będą świadomi, że głoszone przez nas orędzie pochodziło od Jehowy Boga (Ezech. 38:23).

¹⁶ Na co więc jesteśmy zdecydowani? Pobudzani miłością do prawdy, do ludzi, a przede wszystkim do Jehowy Boga i Jego imienia, będziemy dalej pilnie i gorliwie głosić, aż Jehowa powie: „Wystarczy”!