1. Jak Jehowa patrzy na swój lud?

„JEHOWA kocha swój lud” (2 Kron. 2:11). To bardzo pokrzepiające! On widzi nasze dobre cechy oraz nasz potencjał i pociąga nas do siebie. Jeśli pozostaniemy Mu wierni, zawsze będzie blisko nas! (Jana 6:44).

2. Dlaczego niektórym trudno uwierzyć, że Jehowa ich kocha?

² Niektórzy myślą: „Wiem, że Jehowa kocha cały swój lud, ale skąd mam wiedzieć, że kocha mnie osobiście?”. Z czego może wynikać takie pytanie? Oksana *, która w dzieciństwie miała tragiczne przeżycia, opowiada: „Kiedy zostałam ochrzczona i zaczęłam służbę pionierską, byłam bardzo szczęśliwa. Ale 15 lat później dopadły mnie bolesne wspomnienia. Doszłam do wniosku, że straciłam uznanie Jehowy i nie zasługuję na Jego miłość”. Yua, pionierka, której dzieciństwo też było dalekie od ideału, mówi: „Oddałam życie Jehowie, bo chciałam sprawiać Mu radość. Ale uważałam, że On nigdy mnie nie pokocha”.

3. Co omówimy w tym artykule?

³ Może ty też, tak jak te wierne chrześcijanki, bardzo kochasz Jehowę, ale masz wątpliwości, czy On kocha ciebie. Dlaczego powinieneś nabrać przekonania, że naprawdę Mu na tobie zależy? I co może ci pomóc, gdy nachodzą cię negatywne myśli? Poszukajmy odpowiedzi na te pytania.

4. Dlaczego powątpiewanie w miłość Jehowy jest niebezpieczne?

⁴ Miłość to bardzo motywujące uczucie. Jeśli jesteśmy przekonani, że Jehowa nas kocha i wspiera, będziemy chcieli służyć Mu całym sercem mimo różnych życiowych wyzwań. Jeśli natomiast wątpimy, że Mu na nas zależy, nasze „siły będą marne” (Prz. 24:10). A kiedy się zniechęcimy i przestaniemy wierzyć w Jego miłość, będziemy bardziej narażeni na ataki Szatana (Efez. 6:16).

5. Jak wpłynęło na niektórych powątpiewanie w miłość Boga?

⁵ Niektórzy wierni chrześcijanie z powodu wątpliwości osłabli duchowo. Starszy o imieniu James mówi: „Chociaż usługiwałem w Betel i w zborze obcojęzycznym, zastanawiałem się, czy Jehowa naprawdę ceni moje wysiłki. W pewnym momencie zacząłem nawet wątpić, czy słucha moich modlitw”. Eva, która też pełni służbę pełnoczasową, przyznaje: „Przekonałam się, że powątpiewanie w miłość Jehowy jest niebezpieczne, bo negatywnie wpływa na wszystko, co dla Niego robisz. Odbiera ci chęci do działania i osłabia twoją radość ze służenia Mu”. Michael, pionier stały oraz starszy, zauważa: „Jeśli nie wierzysz, że Bogu na tobie zależy, oddalisz się od Niego”.

6. Co musimy robić, gdy nachodzą nas wątpliwości, czy Bóg nas kocha?

⁶ Przykłady te pokazują, że powątpiewanie w miłość Boga może wyrządzić wielkie szkody pod względem duchowym. Co więc wtedy, gdy nachodzą nas takie wątpliwości? Natychmiast się ich pozbywajmy! Prośmy Jehowę, żeby pomógł nam uwolnić się od ‛niepokojących myśli’ i żeby zastąpił je ‛pokojem Bożym, który będzie strzegł naszych serc i władz umysłowych’ (Ps. 139:23, przypis; Filip. 4:6, 7). I pamiętajmy, że inni wierni bracia i siostry też zmagają się z negatywnymi emocjami. Zdarzało się to również wiernym sługom Jehowy w przeszłości. Zobaczmy, czego możemy się nauczyć z przykładu apostoła Pawła.

7. Z jakimi problemami zmagał się Paweł?

⁷ Czy jesteś czasem przytłoczony wieloma obowiązkami i czujesz, że sobie z nimi nie radzisz? Jeśli tak, to dobrze rozumiesz Pawła. On martwił się nie o jeden zbór, ale „o wszystkie zbory” (2 Kor. 11:23-28). Czy jakaś przewlekła choroba ograbia cię z radości? Paweł zmagał się z uporczywym ‛cierniem w ciele’ — prawdopodobnie z jakąś fizyczną dolegliwością — i bardzo chciał się go pozbyć (2 Kor. 12:7-10). Czy jesteś zniechęcony swoimi słabościami? Paweł też bywał. Nazwał siebie ‛biednym człowiekiem’, bo musiał toczyć ciągłą walkę ze swoją niedoskonałą naturą (Rzym. 7:21-24).

8. Dzięki czemu Paweł nie przestawał służyć Jehowie mimo różnych prób?

⁸ Mimo różnych prób i zniechęcających sytuacji Paweł nie przestawał służyć Jehowie. Skąd czerpał siły? Znał obietnicę Jezusa, że „każdy, kto w niego wierzy, [będzie] mógł żyć wiecznie” (Jana 3:15; Rzym. 6:23). Paweł należał do osób, które niezachwianie wierzą w okup. Oczywiście w pełni zdawał sobie sprawę ze swoich słabości. Ale był przekonany, że Jehowa jest gotowy przebaczyć nawet tym, którzy poważnie zgrzeszyli, jeśli tylko okazują skruchę (Ps. 86:5).

9. Jakie wnioski wyciągamy ze słów Pawła z Galatów 2:20?

⁹ Paweł nie miał wątpliwości, że Jehowa go kocha, bo wiedział, co zrobił dla niego za pośrednictwem Chrystusa (odczytaj Galatów 2:20). Zwróćmy uwagę na jego pokrzepiające słowa: „Syn Boży (...) mnie pokochał i oddał za mnie samego siebie”. Paweł nie uważał się za tak złego, żeby Bóg nie mógł go pokochać. Nie myślał: „Wiem, dlaczego Jehowa kocha moich braci, ale to niemożliwe, żeby kochał mnie”. Chrześcijanom w Rzymie przypomniał: „Chrystus umarł za nas, gdy byliśmy grzesznikami” (Rzym. 5:8). Miłość Boża nie zna granic!

10. Czego się uczymy z Rzymian 8:38, 39?

¹⁰ Odczytaj Rzymian 8:38, 39. Paweł dobrze rozumiał, jak silna jest miłość Boga. Napisał, że ‛nic nie zdoła nas od niej oddzielić’. Wiedział, że Jehowa  cierpliwie znosił naród izraelski. Wiedział też, że okazał miłosierdzie jemu samemu. Jego sposób rozumowania można by ująć tak: „Skoro Jehowa wysłał swojego Syna, żeby umarł za mnie, to czy mam jakikolwiek powód wątpić w Jego miłość?” (Rzym. 8:32).

11. Dlaczego Paweł był pewny, że Bóg go kocha, chociaż popełnił grzechy, o których wspomniał w 1 Tymoteusza 1:12-15?

¹¹ Odczytaj 1 Tymoteusza 1:12-15. Prawdopodobnie były takie chwile, kiedy Paweł zadręczał się swoją przeszłością. Nazwał się ‛największym spośród grzeszników’ — i nic dziwnego. Zanim poznał prawdę, zaciekle prześladował chrześcijan w jednym mieście po drugim. Niektórych zamknął w więzieniach i głosował za tym, żeby zostali skazani na śmierć (Dzieje 26:10, 11). Czy potrafisz sobie wyobrazić, jak mógł się czuć, jeśli potem spotkał młodego chrześcijanina, który przez niego stracił rodziców? Paweł żałował swoich błędów, ale wiedział, że przeszłości nie zmieni. Wierzył, że Chrystus za niego umarł, i z przekonaniem napisał: „Dzięki niezasłużonej życzliwości Boga jestem, kim jestem” (1 Kor. 15:3, 10). Czego nas to uczy? Bądź przekonany, że Chrystus umarł również za ciebie i że w ten sposób otworzył ci drogę do nawiązania serdecznych, osobistych relacji z Jehową (Dzieje 3:19). Dla Jehowy liczy się to, co robimy teraz i co zrobimy w przyszłości, a nie błędy, które popełniliśmy w przeszłości — niezależnie od tego, czy byliśmy wtedy Jego Świadkami, czy nie (Izaj. 1:18).

12. Jak słowa z 1 Jana 3:19, 20 mogą nam pomóc, jeśli czujemy się niegodni miłości?

 ¹² Kiedy zastanawiasz się nad tym, że Jezus umarł za twoje grzechy, możesz dojść do wniosku: „Nie zasługuję na to”. Z czego może to wynikać? Czasami nasze niedoskonałe serce może nas zwodzić, podpowiadać nam, że jesteśmy bezwartościowi i niegodni miłości (odczytaj 1 Jana 3:19, 20). W takich chwilach pamiętajmy, że nasz niebiański Ojciec „jest większy niż nasze serca”. Jego miłość i gotowość do przebaczania jest znacznie większa niż jakiekolwiek negatywne uczucie, które może nas dręczyć. Musimy przekonać samych siebie, że Jehowa nas kocha. W tym celu musimy codziennie czytać Biblię, często się modlić i utrzymywać bliskie relacje z Jego lojalnymi sługami. Dlaczego te rzeczy są takie ważne?

13. Jak pomaga nam czytanie Słowa Bożego? (Zobacz też ramkę „ Jak pomaga im Słowo Boże”).

¹³ Codziennie czytaj Słowo Boże, a wtedy wyraźniej dostrzeżesz, jak ujmującą osobowość ma Jehowa. Lepiej zrozumiesz, że On żywi do ciebie ciepłe uczucia. Codzienne rozmyślanie nad jakimś fragmentem Jego Słowa pomoże ci ‛wyprostować’ sposób myślenia i pozytywnie wpłynie na twoje emocje (2 Tym. 3:16). Kevin, starszy, który walczył z niskim poczuciem własnej wartości, wspomina: „Czytanie Psalmu 103 i rozmyślanie nad nim pomogło mi trzeźwo o sobie myśleć. Zrozumiałem, co Jehowa naprawdę we mnie widzi”. A cytowana wcześniej Eva mówi: „Na koniec dnia rozmyślam o tym, jak patrzy na nas Jehowa. Daje mi to spokój wewnętrzny i buduje moją wiarę”.

14. Jak pomaga nam modlitwa?

¹⁴ Często się módl (1 Tes. 5:17). Bliska przyjaźń z innym człowiekiem wymaga częstych i szczerych rozmów. To samo można powiedzieć o naszej przyjaźni z Jehową. Gdy dzielimy się z Nim swoimi uczuciami, myślami i troskami, pokazujemy, że Mu ufamy i wierzymy w Jego miłość (Ps. 94:17-19; 1 Jana 5:14, 15). Wspomniana wcześniej Yua mówi: „Kiedy się modlę, staram się robić coś więcej, niż tylko zdawać Jehowie relację z tego, co się działo w ciągu dnia. Otwieram przed Nim swoje serce i mówię Mu, co naprawdę czuję. Nabrałam przekonania, że Jehowa nie jest jak szef wielkiej korporacji, tylko jak Ojciec, który naprawdę kocha swoje dzieci”  (zobacz ramkę „ Czy już ją przeczytałeś?”).

15. Jak Jehowa okazuje nam szczerą troskę?

¹⁵ Utrzymuj bliskie relacje ze współwyznawcami. Są oni darem od Jehowy (Jak. 1:17). Kierując się szczerą troską, nasz niebiański Ojciec dał nam duchową rodzinę, złożoną z braci i sióstr, którzy okazują „miłość przez cały czas” (Prz. 17:17). W Liście do Kolosan Paweł wspomniał o chrześcijanach, którzy go wspierali, i nazwał ich „źródłem wielkiego pocieszenia” (Kol. 4:10, 11). Nawet Jezus Chrystus potrzebował wsparcia przyjaciół — zarówno aniołów, jak i ludzi — i bardzo je cenił (Łuk. 22:28, 43).

16. Jak współwyznawcy mogą nam pomóc zbliżyć się do Jehowy?

¹⁶ Czy w pełni korzystasz z tego daru od Jehowy? Zwierzanie się ze swoich zmartwień dojrzałemu przyjacielowi nie świadczy o słabości. Może stanowić ochronę. Zobaczmy, co mówi cytowany wcześniej James: „Przyjaźń z dojrzałymi chrześcijanami trzyma mnie przy życiu. Kiedy przygniatają mnie negatywne myśli, przyjaciele cierpliwie mnie słuchają i upewniają o swojej miłości. Czuję w tym miłość i troskę samego Jehowy”. Jakie to ważne, żebyśmy utrzymywali bliskie relacje z naszymi duchowymi braćmi i siostrami!

17, 18. Kogo musimy słuchać i dlaczego?

¹⁷ Szatan chce, żebyśmy się poddali i przestali robić to, co słuszne. Chce nam wmówić, że Jehowa nas nie kocha i że nie jesteśmy godni wybawienia. Ale jak się przekonaliśmy, jest dokładnie na odwrót!

¹⁸ Jehowa cię kocha. Jesteś w Jego oczach bardzo cenny. Jeśli okazujesz Mu posłuszeństwo, będzie cię kochał już zawsze — tak jak Jezusa (Jana 15:10). Dlatego nie słuchaj Szatana ani serca, które cię potępia. Słuchaj raczej Jehowy, który w każdym z nas szuka dobra. Bądź przekonany, że On „kocha swój lud” — w tym również ciebie!