1, 2. Jak Paweł okazywał wdzięczność za niezasłużoną życzliwość Bożą?

APOSTOŁ Paweł mógł zgodnie z prawdą powiedzieć: „Niezasłużona życzliwość [Boga] wobec mnie nie okazała się daremna” (odczytaj 1 Koryntian 15:9, 10). Wcześniej prześladował chrześcijan, dlatego dobrze wiedział, że nie zasłużył na względy, jakie okazał mu Bóg.

² Pod koniec życia Paweł napisał do Tymoteusza: „Wdzięczny jestem Chrystusowi Jezusowi, naszemu Panu, który mi udzielił mocy, ponieważ uznał mnie za wiernego, wyznaczając mnie do usługiwania” (1 Tym. 1:12-14). Jakie usługiwanie miał na myśli? Wskazują na to jego słowa skierowane do starszych z Efezu: „Nie cenię drogo swej duszy, bylebym tylko dokończył mego biegu oraz usługiwania, które przyjąłem od Pana Jezusa — żeby złożyć dokładne świadectwo na rzecz dobrej nowiny o niezasłużonej życzliwości Bożej” (Dzieje 20:24).

3. Jakie szczególne zadanie otrzymał Paweł? (Zobacz ilustrację tytułową).

 ³ Jaką „dobrą nowinę o niezasłużonej życzliwości” Jehowy głosił Paweł? Do chrześcijan w Efezie napisał: „Usłyszeliście o urzędzie szafarza niezasłużonej życzliwości Bożej, danym mi ze względu na was” (Efez. 3:1, 2). Paweł otrzymał zadanie głoszenia dobrej nowiny ludziom z narodów, żeby oni też mogli panować z Chrystusem w mesjańskim Królestwie (odczytaj Efezjan 3:5-8). Gorliwie wywiązując się z tego zadania, pokazał, że niezasłużona życzliwość Boga wobec niego „nie okazała się daremna”. Dał w ten sposób dobry przykład dzisiejszym chrześcijanom.

4, 5. Dlaczego można powiedzieć, że „dobra nowina o królestwie” jest „dobrą nowiną o niezasłużonej życzliwości Bożej”?

⁴ W obecnym czasie końca słudzy Jehowy mają za zadanie głosić „dobrą nowinę o królestwie (...) po całej zamieszkanej ziemi na świadectwo wszystkim narodom” (Mat. 24:14). Jest to jednocześnie „dobra nowina o niezasłużonej życzliwości Bożej”. Dlaczego możemy tak powiedzieć? Ponieważ wszystkie błogosławieństwa, jakich zaznamy pod panowaniem tego Królestwa, otrzymamy dzięki niezasłużonej życzliwości Jehowy (Efez. 1:3). Czy okazujesz za nią wdzięczność i wzorem Pawła gorliwie uczestniczysz w służbie? (Odczytaj Rzymian 1:14-16).

⁵ Z poprzedniego artykułu dowiedzieliśmy się, że jako grzesznicy korzystamy z różnych przejawów niezasłużonej życzliwości Jehowy. Dlatego ‛jesteśmy dłużnikami’ wszystkich ludzi — musimy ich poinformować, jak Jehowa okazuje swoją miłość i jak oni mogą odnieść z niej pożytek. Na jakie aspekty niezasłużonej życzliwości Bożej możemy kierować uwagę ludzi, żeby pomóc im ją docenić?

6, 7. Jaki związek nauka o okupie ma z dobrą nowiną o niezasłużonej życzliwości Bożej?

⁶ W dzisiejszym liberalnym świecie pojęcie grzechu prawie zanikło, więc wielu ludzi nie uświadamia sobie potrzeby odkupienia. Zarazem coraz więcej z nich zdaje sobie sprawę, że swobodny styl życia nie przynosi prawdziwego szczęścia. Dopiero gdy porozmawiają ze Świadkami Jehowy, dowiadują się, czym jest grzech, jak na nas wpływa i jak się od niego uwolnić. Szczere osoby z ulgą przyjmują informację, że Jehowa, kierując się miłością i niezasłużoną życzliwością, dał swojego Syna, żeby odkupić nas od grzechu i śmierci (1 Jana 4:9, 10).

⁷ Paweł napisał o umiłowanym Synu Jehowy: „Przez niego dostępujemy uwolnienia na podstawie okupu dzięki jego krwi, owszem, przebaczenia naszych wykroczeń, stosownie do bogactwa (...) niezasłużonej życzliwości [Jehowy]” (Efez. 1:7). Okup to największy dowód miłości Boga. Pokazuje też, jak wielka jest Jego niezasłużona życzliwość. Jeśli okazujemy wiarę w przelaną krew Jezusa, nasze grzechy zostają przebaczone i mamy czyste sumienie (Hebr. 9:14). To naprawdę  dobra nowina, którą powinniśmy dzielić się z innymi.

8. Dlaczego ludzie potrzebują pojednania z Bogiem?

⁸ Mamy obowiązek powiadamiać ludzi, że mogą nawiązać przyjazne stosunki ze swoim Stwórcą. Dopóki człowiek nie zacznie przejawiać wiary w okup, Bóg uważa go za swojego nieprzyjaciela. Apostoł Jan napisał: „Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne; kto jest nieposłuszny Synowi, nie ujrzy życia, lecz pozostaje na nim srogi gniew Boży” (Jana 3:36). Na szczęście ofiara złożona przez Jezusa umożliwia pojednanie z Bogiem. Paweł wyjaśnił: „Was, którzy niegdyś byliście obcymi i nieprzyjaciółmi, gdyż wasze umysły były przy niegodziwych uczynkach, on teraz na nowo pojednał za sprawą jego ciała cielesnego przez jego śmierć” (Kol. 1:21, 22).

9, 10. (a) Jaką służbę Chrystus powierzył swoim namaszczonym braciom? (b) Jak „drugie owce” wspierają pomazańców?

⁹ Chrystus powierzył swoim namaszczonym braciom przebywającym na ziemi „służbę pojednania”. Apostoł Paweł napisał do pomazańców żyjących w I wieku: „Wszystko jest od Boga, który nas ze sobą pojednał przez Chrystusa i dał nam służbę pojednania, mianowicie Bóg jednał ze sobą świat za pośrednictwem Chrystusa, nie poczytując im ich wykroczeń, i nam poruczył słowo pojednania. Jesteśmy więc ambasadorami zastępującymi Chrystusa, jak gdyby przez nas Bóg upraszał. Jako zastępujący Chrystusa prosimy: ‚Pojednajcie się z Bogiem’” (2 Kor. 5:18-20).

¹⁰ Pomazańców w tej służbie wspierają „drugie owce” (Jana 10:16). Uważają to za prawdziwy zaszczyt. Usługując w charakterze posłów, wykonują większą część tej pracy, polegającej na nauczaniu ludzi prawdy i pomaganiu im w nawiązaniu osobistej więzi z Jehową. Jest to nieodłączny element dawania dokładnego świadectwa na rzecz dobrej nowiny o niezasłużonej życzliwości Bożej.

11, 12. Dlaczego to, że można zwracać się do Jehowy w modlitwie, jest dla ludzi dobrą nowiną?

¹¹ Wielu się modli, ponieważ poprawia im to samopoczucie. Ale w rzeczywistości nie wierzą, że Bóg ich wysłuchuje. Dlatego powinni poznać prawdę na ten temat. Psalmista Dawid napisał: „Ty, który wysłuchujesz modlitwę — do ciebie przyjdzie wszelkie ciało ludzkie. To, co błędne, okazało się mocniejsze ode mnie. Co się tyczy naszych występków, ty sam je zakryjesz” (Ps. 65:2, 3).

¹² Jezus powiedział swoim uczniom: „Jeżeli poprosicie o coś w imię moje, ja to uczynię” (Jana 14:14). Oczywiście nasze prośby powinny być zgodne z wolą Boga. Jan zapewnia nas: „To jest ufność, którą żywimy do niego, że o cokolwiek prosimy zgodnie z jego wolą, on nas wysłuchuje” (1 Jana 5:14). Modlitwa nie jest więc jedynie formą wsparcia psychologicznego. To wspaniała możliwość przystępowania do Boga — do „tronu życzliwości niezasłużonej” (Hebr. 4:16). Gdy uczymy ludzi modlić się we właściwy sposób, do  właściwej Osoby i o właściwe rzeczy, pomagamy im przybliżać się do Jehowy i zaznawać pokrzepienia w trudnych chwilach (Ps. 4:1; 145:18).

13, 14. (a) Jaki niezwykły przywilej otrzymają pomazańcy? (b) Co pomazańcy zrobią w przyszłości dla ludzi?

¹³ Po zakończeniu obecnego systemu rzeczy Jehowa w dalszym ciągu będzie nam okazywał niezasłużoną życzliwość. Nawiązując do niezwykłego przywileju, jaki Bóg dał 144 000 powołanych do panowania z Chrystusem, Paweł napisał: „Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie, ze względu na swą wielką miłość, którą nas umiłował, ożywił nas wespół z Chrystusem, i to wtedy, gdy byliśmy martwi w wykroczeniach — zostaliście wybawieni dzięki niezasłużonej życzliwości — i razem nas wskrzesił, i posadził nas razem w miejscach niebiańskich w jedności z Chrystusem Jezusem, aby w nadchodzących systemach rzeczy ukazać niezrównane bogactwo swojej życzliwości niezasłużonej przez swą łaskawość wobec nas w jedności z Chrystusem Jezusem” (Efez. 2:4-7).

¹⁴ Trudno sobie wyobrazić, jak wspaniałych rzeczy zaznają namaszczeni chrześcijanie, gdy będą rządzić z Chrystusem w niebie (Łuk. 22:28-30; Filip. 3:20, 21; 1 Jana 3:2). W szczególności wobec nich Jehowa ‛ukaże niezrównane bogactwo swojej życzliwości niezasłużonej’. Wejdą oni w skład „Nowej Jerozolimy”, małżonki Chrystusa (Obj. 3:12; 17:14; 21:2, 9, 10). Razem z Jezusem będą ‛leczyć narody’ — uwalniać ludzi od grzechu i śmierci oraz pomagać im w osiągnięciu doskonałości (odczytaj Objawienie 22:1, 2, 17).

15, 16. Jak Jehowa w przyszłości okaże niezasłużoną życzliwość „drugim owcom”?

¹⁵ W Liście do Efezjan 2:7 czytamy, że ‛w nadchodzących systemach rzeczy Bóg ukaże niezrównane bogactwo swojej niezasłużonej życzliwości’. Z pewnością skorzystają z tego wszyscy ludzie żyjący w nowym systemie rzeczy na ziemi (Łuk. 18:29, 30). Jednym z najwspanialszych przejawów życzliwości Jehowy będzie zmartwychwstanie (Hioba 14:13-15; Jana 5:28, 29). Do życia powrócą wierni słudzy Boży zaliczani do „drugich owiec” — zarówno żyjący przed złożeniem ofiary przez Chrystusa, jak i ci, którzy umierają w czasie dni ostatnich. Po zmartwychwstaniu będą mogli dalej służyć Jehowie.

¹⁶ Poza tym zostaną wskrzeszone miliony ludzi, którzy nie znali Boga. Będą oni mieli możliwość podporządkować się Jego władzy. Apostoł Jan napisał: „Ujrzałem umarłych, wielkich i małych, stojących przed tronem, i otwarto zwoje. Otwarto też inny zwój; jest to zwój życia. I umarli byli sądzeni z tego, co napisano w zwojach, według swych uczynków. I wydało morze umarłych, którzy się w nim znajdowali, i śmierć, i Hades wydały umarłych, którzy się w nich znajdowali, i byli sądzeni każdy z osobna — według swych uczynków” (Obj. 20:12, 13). Oczywiście zmartwychwstali będą musieli nauczyć się stosować zasady Boże zawarte w Biblii. Będą też musieli poznać i wprowadzić w życie nowe wymagania, które Jehowa poda w „zwojach”. Wyjawienie  zawartości tych zwojów będzie kolejnym przejawem niezasłużonej życzliwości Jehowy.

17. O czym powinniśmy pamiętać, gdy bierzemy udział w służbie?

¹⁷ Im bliżej jesteśmy końca, tym bardziej powinniśmy koncentrować się na głoszeniu dobrej nowiny o Królestwie (Marka 13:10). Jest ona wyrazem niezasłużonej życzliwości Jehowy. Pamiętajmy o tym, gdy bierzemy udział w służbie. Naszym celem jest przysparzanie chwały Jehowie. Możemy to robić, gdy pokazujemy ludziom, że właśnie dzięki życzliwości Bożej spełnią się wszystkie wspaniałe obietnice dotyczące przyszłości.

18, 19. Jak możemy wysławiać Jehowę?

¹⁸ Kiedy głosimy, wyjaśniajmy, że pod rządami Chrystusa ludzie w pełni odniosą pożytek z ofiary okupu i stopniowo osiągną doskonałość. W Biblii czytamy: „Stworzenie zostanie uwolnione z niewoli skażenia i dostąpi chwalebnej wolności dzieci Bożych” (Rzym. 8:21). Będzie to możliwe dzięki wyjątkowej życzliwości Jehowy.

¹⁹ Każdemu, kto chce słuchać, mamy zaszczyt przekazywać poruszającą obietnicę zawartą w Księdze Objawienia 21:4, 5: „‚[Bóg] otrze z ich oczu wszelką łzę, i śmierci już nie będzie ani żałości, ani krzyku, ani bólu już nie będzie. To, co poprzednie, przeminęło’. I Zasiadający na tronie rzekł: ‚Oto czynię wszystko nowe’. Mówi też: ‚Napisz, ponieważ słowa te są wierne i prawdziwe’”. Gdy gorliwie głosimy dobrą nowinę o niezasłużonej życzliwości, wysławiamy tym Jehowę.