1, 2. (a) Dzięki czemu młodzi chrześcijanie mogą wygrać walkę z niegodziwymi siłami duchowymi? (Zobacz ilustrację tytułową). (b) Co przeanalizujemy w tym artykule?

APOSTOŁ Paweł powiedział, że życie chrześcijanina przypomina życie żołnierza. Oczywiście bierzemy udział w wojnie duchowej, a nie literalnej. Ale nasi wrogowie istnieją naprawdę. Szatan i demony to doświadczeni i umiejętni wojownicy. Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że nie mamy z nimi szans. Za szczególnie łatwy łup uchodzą młodzi chrześcijanie. Czy więc mogą mieć nadzieję na wygraną w walce z nadludzkimi, niegodziwymi istotami duchowymi? Tak, młodzi ludzie mogą zwyciężyć i wielu z nich się to udaje, bo ‛umacniają się w Panu’. Ale to nie wszystko. Oprócz tego, że polegają na siłach od Boga, są odpowiednio wyposażeni do walki. Tak jak dobrze wyszkoleni żołnierze, ‛nałożyli całą zbroję od Boga’ (odczytaj Efezjan 6:10-12).

² Kiedy Paweł posłużył się przykładem zbroi, być może miał na myśli tę noszoną przez rzymskich żołnierzy (Dzieje 28:16).  W tym artykule przeanalizujemy podany przez niego przykład i zobaczymy, co niektóre młode osoby mają do powiedzenia na temat wyzwań i korzyści związanych z noszeniem poszczególnych elementów zbroi duchowej.

3, 4. Dlaczego prawdę ze Słowa Bożego można przyrównać do żołnierskiego pasa?

³ Odczytaj Efezjan 6:14. Pas noszony przez rzymskiego żołnierza był nabijany metalowymi płytkami, które chroniły biodra. Sprawiał też, że ciężar napierśnika rozkładał się i był mniej odczuwalny. Czasami do pasa przymocowywano klamry, na których zawieszano miecz i sztylet. Jeśli taki pas był dobrze zaciśnięty, żołnierz mógł pewnie stanąć do walki.

⁴ W podobny sposób prawdy ze Słowa Bożego chronią nas przed szkodami duchowymi powodowanymi przez fałszywe nauki (Jana 8:31, 32; 1 Jana 4:1). A im bardziej kochamy prawdę od Boga, tym łatwiej jest nam nosić „napierśnik”, inaczej mówiąc, żyć zgodnie z prawymi wymaganiami Jehowy (Ps. 111:7, 8; 1 Jana 5:3). Poza tym jeśli dobrze rozumiemy nauki ze Słowa Bożego, będziemy odważnie bronić ich przed przeciwnikami (1 Piotra 3:15).

5. Dlaczego powinniśmy mówić prawdę?

⁵ Jeśli nauki z Biblii są dla nas jak dobrze zaciśnięty pas, będziemy zgodnie z nimi żyć i mówić prawdę w każdej sytuacji. Dlaczego nie chcemy kłamać? Bo kłamstwa to jedna z najskuteczniejszych broni Szatana. Szkodzą i temu, kto je wypowiada, i temu, kto w nie wierzy (Jana 8:44). Dlatego mimo niedoskonałości staramy się nie kłamać (Efez. 4:25). Ale może to nie być łatwe. Osiemnastoletnia Abigail * mówi: „Czasami się wydaje, że nie opłaca się mówić prawdy, zwłaszcza jeśli wiesz, że kłamstwo to proste wyjście z niezręcznej sytuacji”. Dlaczego więc Abigail stara się zawsze mówić prawdę? Wyjaśnia: „Mam wtedy czyste sumienie przed Jehową. A rodzice i przyjaciele wiedzą, że mogą mi ufać”. Victoria, która ma 23 lata, zauważa: „Być może inni będą ci uprzykrzać życie, bo mówisz prawdę i bronisz swoich wierzeń. Ale to zawsze daje świetne rezultaty: stajesz się bardziej pewny siebie, przybliżasz się do Jehowy i zdobywasz szacunek tych, którzy cię kochają”. To wszystko pokazuje, jak ważne jest, żeby twoje ‛lędźwie były opasane prawdą’ w każdej sytuacji.

6, 7. Dlaczego prawość przyrównano do napierśnika?

⁶ Jeden z rodzajów napierśników noszonych przez rzymskich żołnierzy składał się z ułożonych poziomo nachodzących na siebie żelaznych płytek. Były one tak wygięte, żeby dopasować się do torsu żołnierza. Mocowano je za pomocą rzemieni, haczyków i sprzączek. Reszta górnej części ciała żołnierza również była chroniona przez podobnie umocowane metalowe płytki. Taka zbroja do pewnego stopnia ograniczała ruchy i wymagała regularnego sprawdzania, czy elementy się nie poluzowały. Ale jednocześnie chroniła serce i inne ważne organy przed strzałami czy uderzeniem miecza.

⁷ Napierśnik świetnie ilustruje, jak prawe wymagania Jehowy mogą chronić nasze symboliczne serce (Prz. 4:23). Żołnierz nigdy nie zamieniłby napierśnika wykonanego z żelaza na inny, zrobiony z jakiegoś gorszego metalu. My też nie chcemy zamieniać zasad Jehowy na takie, które sami uznajemy za słuszne. Nasza ocena sytuacji jest często zbyt zniekształcona,  żeby mogła nam zapewnić potrzebną ochronę (Prz. 3:5, 6). Dlatego regularnie sprawdzamy, czy elementy napierśnika, który ma chronić nasze serce, są mocno przymocowane.

8. Dlaczego warto się trzymać wymagań Jehowy?

⁸ Czy nie masz czasami wrażenia, że prawe wymagania Jehowy są dla ciebie ciężarem albo ograniczają twoją wolność? Daniel, który ma 21 lat, mówi: „Nauczyciele i koledzy w szkole śmiali się ze mnie, bo trzymam się zasad z Biblii. Był taki okres, że straciłem przez to pewność siebie i byłem bardzo przygnębiony”. Jak sobie z tym poradził? Wyjaśnia: „W końcu zrozumiałem, jak wiele mi daje życie zgodne z wymaganiami Jehowy. Niektórzy koledzy zaczęli brać narkotyki, inni rzucili szkołę. Przykro było patrzeć, jak skończyli. Jehowa rzeczywiście nas chroni”. Piętnastoletnia Madison mówi: „Muszę naprawdę walczyć, żeby trzymać się zasad Jehowy, zamiast robić to, co według moich kolegów jest fajne”. Co jej pomaga? „Przypominam sobie, że noszę imię Jehowy i że Szatan podsuwa mi pokusy, bo chce mnie ‚ustrzelić’. Kiedy uda mi się wygrać jakąś ‚bitwę’, zwiększa się moje poczucie własnej wartości”.

9-11. (a) Jakie symboliczne obuwie noszą chrześcijanie? (b) Co nam pomoże czuć się pewniej, kiedy dzielimy się dobrą nowiną?

⁹ Odczytaj Efezjan 6:15. Rzymski żołnierz, który nie założył butów, nie był gotowy do walki. Takie buty przypominały sandały i były zrobione z trzech przymocowanych do siebie warstw skóry. Dzięki temu dawały dobre oparcie dla stóp, były trwałe i wygodne.

¹⁰ Żołnierze zakładali takie buty, kiedy szli na wojnę — my potrzebujemy symbolicznego obuwia, żeby głosić dobrą nowinę o pokoju (Izaj. 52:7; Rzym. 10:15). A to zawsze wymaga odwagi. Roberto, który ma 20 lat, opowiada: „Bałem się głosić kolegom z klasy. Chyba po prostu się wstydziłem. Chociaż jak o tym pomyślę, to nawet nie wiem czego. Teraz lubię rozmawiać z kolegami o prawdzie”.

¹¹ Często młodzi przekonują się, że jest im znacznie łatwiej dzielić się dobrą nowiną, jeśli są dobrze przygotowani. A jak ty mógłbyś się przygotować? Szesnastoletnia Julia podpowiada: „W plecaku zawsze mam publikacje. No i słucham, kiedy moi koledzy mówią, co myślą, albo opowiadają o swoich wierzeniach. Potem zastanawiam się, co najlepiej pasowałoby do ich sytuacji. Kiedy jestem przygotowana, mogę z nimi porozmawiać o tym, co być może trafi w ich konkretne potrzeby”. Dwudziestotrzylatka o imieniu Makenzie mówi: „Jeśli jesteś dla innych miły i uważnie ich słuchasz, to dowiesz się, jakie mają problemy. Staram się czytać wszystkie materiały publikowane dla młodych osób. Dzięki temu potrafię wyszukać w Biblii albo w serwisie jw.org coś, co pomoże moim kolegom”. Jak wynika z tych wypowiedzi, im lepiej się przygotujesz, tym mocniej symboliczne buty będą się trzymać twoich stóp.

12, 13. Jakich „płonących pocisków” używa Szatan?

¹² Odczytaj Efezjan 6:16. Wielka tarcza rzymskiego żołnierza była prostokątna i zakrywała go od ramion po kolana. Miała go chronić przed uderzeniami zadanymi między innymi mieczem lub włócznią oraz przed pociskami.

¹³ Takimi „płonącymi pociskami” Szatana są na przykład kłamstwa, że Jehowa się o ciebie nie troszczy albo że nie jesteś  godny Jego miłości. Dziewiętnastoletnia Ida często czuje się bezwartościowa. Mówi: „Zdarza mi się myśleć, że Jehowa wcale nie jest blisko mnie i że nie chce być moim Przyjacielem”. Jak sobie radzi z takimi myślami? Wyjaśnia: „Swoją wiarę ‚doładowuję’ na zebraniach. Kiedyś po prostu siedziałam i się nie zgłaszałam, bo myślałam, że nikogo nie interesuje to, co mam do powiedzenia. Ale teraz przygotowuję się do zebrań i staram się odpowiedzieć dwa albo trzy razy. Nie jest łatwo, ale kiedy mi się uda, czuję się dużo lepiej. Bracia i siostry bardzo mnie zachęcają. Z zebrań zawsze wracam przekonana, że Jehowa mnie kocha”.

14. Co pokazują przeżycia Idy?

¹⁴ Przeżycia Idy pokazują coś bardzo ważnego: chociaż tarcza żołnierza miała stałe wymiary, nasza tarcza wiary może albo się zmniejszyć, albo zwiększyć. Wszystko zależy od nas (Mat. 14:31; 2 Tes. 1:3). Dlatego to bardzo ważne, żeby budować swoją wiarę.

15, 16. Dlaczego nadzieję można przyrównać do hełmu?

¹⁵ Odczytaj Efezjan 6:17. Hełmy noszone przez żołnierzy rzymskiej piechoty chroniły głowę, kark i twarz. Niektóre miały uchwyt, żeby można je było nieść w ręku.

¹⁶ Tak jak hełm chroni głowę żołnierza, „nadzieja wybawienia” chroni nasz umysł, czyli zdolność myślenia (1 Tes. 5:8; Prz. 3:21). Nadzieja pomaga nam skupiać się na obietnicach Bożych i patrzeć na problemy  z właściwej perspektywy (Ps. 27:1, 14; Dzieje 24:15). Ale jeśli chcemy, żeby ten „hełm” chronił nas skutecznie, musimy mieć go na głowie, a nie w ręku.

17, 18. (a) Jak Szatan mógłby nas skłonić do zdjęcia „hełmu”? (b) Jak możemy pokazać, że nie daliśmy się oszukać Szatanowi?

¹⁷ Jak Szatan mógłby nas skłonić, żebyśmy zdjęli swój „hełm”? Pomyśl, jak próbował podejść Jezusa. Szatan na pewno wiedział, że Jezus miał w przyszłości otrzymać władzę nad ziemią, ale dopiero w momencie wyznaczonym przez Jehowę. Wcześniej miał jeszcze wiele wycierpieć i umrzeć. Szatan dał więc Jezusowi możliwość objęcia władzy szybciej, niż to było przewidziane. Obiecał mu, że jeśli się przed nim pokłoni, otrzyma wszystko, na co czeka, i to od razu (Łuk. 4:5-7). Tak samo działa obecnie. Wie, że Jehowa obiecuje zapewnić nam w raju dobrobyt. Ale na razie na to czekamy i musimy sobie radzić z wieloma problemami. Dlatego Szatan oferuje nam kuszącą możliwość prowadzenia wygodnego życia już teraz. Chce, żebyśmy skupili się na szukaniu korzyści materialnych — starali się zdobyć wszystko, na co czekamy, i to od razu. Zachęca, żebyśmy sprawy Królestwa postawili na drugim miejscu (Mat. 6:31-33).

¹⁸ Jednak wielu młodych chrześcijan nie dało się oszukać. Na przykład 20-letnia Kiana mówi: „Wiem, że wszystkie nasze problemy może rozwiązać tylko Królestwo Boże”. Jak taka nadzieja wpływa na myśli i postępowanie Kiany? Wyjaśnia: „Nadzieja na życie w raju pomaga mi patrzeć na cele świeckie z właściwej perspektywy. Nie staram się wykorzystywać swoich talentów, żeby jak najwięcej zarobić czy wspinać się po szczeblach kariery. Czas i energię inwestuję w cele duchowe”.

19, 20. Jak możemy jeszcze lepiej posługiwać się Słowem Bożym?

¹⁹ Miecze używane przez rzymskich żołnierzy w czasach, kiedy Paweł pisał swój list, miały jakieś pół metra długości. Żołnierze umiejętnie się nimi posługiwali między innymi dlatego, że codziennie trenowali.

²⁰ Do miecza od Jehowy Paweł przyrównał Słowo Boże. Powinniśmy nabierać wprawy, żeby skutecznie go używać, kiedy bronimy swoich wierzeń albo kiedy musimy zmienić własny sposób myślenia (2 Kor. 10:4, 5; 2 Tym. 2:15). Jak możesz ulepszyć umiejętność posługiwania się Słowem Bożym? Sebastian, który ma 21 lat, mówi: „Zapisuję jeden werset z każdego przeczytanego rozdziału Biblii. Stworzyłem listę swoich ulubionych fragmentów. Dzięki temu czuję, że mój sposób myślenia dostraja się do Bożego”. Cytowany wcześniej Daniel wyjaśnia: „Kiedy czytam Biblię, wybieram wersety, które według mnie mogłyby pomóc ludziom na terenie. Zauważyłem, że dobrze reagują, kiedy widzą, jak fascynujesz się Biblią i robisz, co możesz, żeby im pomóc”.

21. Dlaczego nie musimy się bać Szatana i demonów?

²¹ Wypowiedzi młodych osób, które przytoczono w tym artykule, pokazują, że nie musimy się bać Szatana i demonów. Są potężni, ale nie niezwyciężeni. Poza tym są śmiertelni. Już wkrótce, podczas Tysiącletniego Panowania Chrystusa, zostaną uwięzieni w otchłani i nie będą mogli nikogo skrzywdzić, a potem czeka ich zagłada (Obj. 20:1-3, 7-10). Znamy naszego wroga, jego taktykę i zamiary. Z pomocą Jehowy możemy „stać niewzruszenie wobec machinacji Diabła”!