JAK powszechnie wiadomo, z papirusu * wytwarzano materiał pisarski używany w starożytnym Egipcie. Korzystali też z niego Grecy i Rzymianie. Ale mniej znany jest fakt, że z papirusu budowano łodzie.

Ponad 2500 lat temu prorok Izajasz napisał o ludzie mieszkającym „w rejonie rzek Etiopii”: „Posyła on wysłanników morzem, posyła ich po wodach na papirusowych statkach”. A żyjący później prorok Jeremiasz zapowiedział, że kiedy Medowie i Persowie zaatakują Babilończyków, spalą ich „papirusowe łodzie”, żeby uniemożliwić im ucieczkę (Izaj. 18:1, 2; Jer. 51:32).

Biblia jest natchniona przez Boga, więc nic dziwnego, że takie wykorzystanie papirusu potwierdzają odkrycia archeologiczne (2 Tym. 3:16). Archeolodzy znaleźli wiele dowodów na to, że w Egipcie produkowano łodzie z tego materiału.

Zbieranie papirusu i wytwarzanie z niego łodzi ukazują malowidła i płaskorzeźby odnalezione w egipskich grobowcach. Najpierw ścinano łodygi i układano je w wiązki, które potem mocno ze sobą związywano. Łodygi papirusu mają trójkątny kształt. Gdy się je zwiąże, tworzą zwartą, wytrzymałą strukturę. W książce A Companion to Ancient Egypt (Przewodnik po starożytnym Egipcie) napisano, że łodzie papirusowe mogły osiągać długość około 17 metrów i mieć z każdej strony 10—12 wioseł.

Papirus był w dolinie Nilu łatwo dostępny. Poza tym wykonanie z niego łodzi było stosunkowo proste. Nawet kiedy do budowy większych statków zaczęto używać drewna, rybacy i myśliwi najwyraźniej dalej korzystali z tratw i łódek z papirusu.

Papirusowe łodzie były popularne przez wiele stuleci. Jak wynika z dzieł greckiego pisarza Plutarcha, żyjącego na przełomie I i II wieku n.e., w jego czasach takie łodzie wciąż były znane.