„Tak dobrze znacie Biblię”
Opowiadają głosiciele Królestwa
„Tak dobrze znacie Biblię”
GDY 12-letni Jezus odważnie rozmawiał z przywódcami religijnymi w Jerozolimie, „wszyscy (...) którzy się mu przysłuchiwali, byli zadziwieni jego zrozumieniem i odpowiedziami” (Łukasza 2:47). Również dzisiaj wielu młodych sług Jehowy zdobywa się na odwagę, by rozmawiać o Bogu i o Biblii z nauczycielami i kolegami szkolnymi, i często przynosi to wspaniałe rezultaty.
W szkole, do której chodzi 14-letnia Tiffany, na pewnej lekcji wspomniano o biblijnym proroctwie o 70 tygodniach, zapisanym w Księdze Daniela 9:24-27. Nauczyciel podał kilka informacji o tych wersetach i szybko przeszedł dalej.
Początkowo Tiffany wahała się, czy zabrać głos. „Martwiło mnie jednak”, opowiada, „że nie wyjaśniono dokładnie tego fragmentu. Zanim zdążyłam się zorientować, trzymałam już rękę w górze”. Nauczyciel zdziwił się, że ktoś w ogóle chce coś powiedzieć na ten temat, gdyż większość uczniów miała kłopoty ze zrozumieniem tego zagadnienia.
Tiffany udzielono głosu, więc wstała i bez wcześniejszego przygotowania objaśniła to proroctwo. Gdy skończyła, w klasie zapanowała cisza. Dziewczyna była lekko stremowana. Ale po chwili rozległy się burzliwe oklaski.
„Znakomicie, Tiffany, znakomicie” — wielokrotnie powtarzał nauczyciel. Przyznał, że spodziewał się, iż w tych wersetach kryje się głębsza treść, ale Tiffany była pierwszą osobą, która tak przejrzyście mu to wytłumaczyła. Po lekcji zapytał, skąd tak dobrze zna Biblię.
„To dlatego, że jestem Świadkiem Jehowy” — odrzekła. „Zanim zrozumiałam to proroctwo, rodzice musieli mi je tłumaczyć kilka razy”.
Również koledzy byli zdumieni jej znajomością Biblii. Koleżanka powiedziała do Tiffany: „Teraz wiem, dlaczego Świadkowie Jehowy chodzą od drzwi do drzwi; to dlatego, że tak dobrze znacie Biblię”. Inni obiecali, że już nigdy nie będą jej dokuczać z powodu wierzeń.
Tiffany opowiedziała o tym zdarzeniu rodzicom, a oni zachęcili ją, by zaproponowała nauczycielowi książkę Wiedza, która prowadzi do życia wiecznego. Gdy pokazała mu fragment dotyczący proroctwa Daniela, chętnie ją przyjął i podziękował.
Kiedy młodzi chrześcijanie odważnie mówią o tym, czego rodzice nauczyli ich o Bogu i o Biblii, przynoszą cześć i chwałę Jehowie, a sobie zjednują błogosławieństwa (Mateusza 21:15, 16).