Zwracajmy uwagę na prorocze słowo Boże

„Mamy więc słowo prorocze tym bardziej potwierdzone, a wy czynicie dobrze, gdy zwracacie na nie uwagę” (2 PIOTRA 1:19).

1, 2. Podaj przykłady fałszywych mesjaszów.

OD STULECI fałszywi mesjasze usiłują przepowiadać przyszłość. W V wieku n.e. człowiek posługujący się imieniem Mojżesz przekonywał Żydów na Krecie, że jest mesjaszem i wyswobodzi ich z udręki. Kiedy nadszedł dzień wyzwolenia, podążyli za nim na stromy cypel nad Morzem Śródziemnym. Powiedział im, że gdy rzucą się w morze, ono się przed nimi rozstąpi. Wielu skoczyło do wody i potonęło, a fałszywy mesjasz gdzieś przepadł.

² Inny „mesjasz” pojawił się w XII wieku w Jemenie. Panujący tam kalif poprosił go o znak potwierdzający jego posłannictwo. „Mesjasz” zaproponował, by go ścięto. Znakiem miało być jego rychłe zmartwychwstanie. Kalif przystał na tę propozycję — i taki był koniec jemeńskiego „mesjasza”.

3. Kto jest prawdziwym Mesjaszem i czego dowiódł on swą służbą?

³ Fałszywi mesjasze i ich przepowiednie sromotnie zawodzą, natomiast zwracanie uwagi na prorocze słowo Boże nigdy nie prowadzi do rozczarowania. Na prawdziwym Mesjaszu, Jezusie Chrystusie, spełniło się wiele proroctw biblijnych. Jedno z nich przytoczył Mateusz w swym sprawozdaniu ewangelicznym: „‚Ziemio Zebulona i ziemio Naftalego, wzdłuż drogi nadmorskiej, po drugiej stronie Jordanu, Galileo narodów! Lud siedzący w ciemności ujrzał wielkie światło, a nad siedzącymi w krainie śmiertelnego cienia wzeszło światło’. Od tego czasu Jezus począł głosić i mówić: ‚Okazujcie skruchę, bo przybliżyło się królestwo niebios’” (Mateusza 4:15-17; Izajasza 9:1, 2). Tym „wielkim światłem” był właśnie Jezus Chrystus. Swoją działalnością dowiódł, że jest Prorokiem zapowiedzianym przez Mojżesza. Każdy, kto by nie słuchał Jezusa, miał być zgładzony (Powtórzonego Prawa 18:18, 19; Dzieje 3:22, 23).

4. Jak Jezus spełnił proroctwo z Księgi Izajasza 53:12?

⁴ Na Jezusie spełniło się też proroctwo z Księgi Izajasza 53:12: „Wylał na śmierć swą duszę i do występnych został zaliczony; i on poniósł grzech wielu ludzi, i zaczął się ujmować za występnymi”. Jezus zdawał sobie sprawę, że niebawem będzie musiał oddać życie na okup, dlatego umacniał wiarę uczniów (Marka 10:45). W szczególny sposób przyczyniło się do tego przemienienie.

Przemienienie buduje wiarę

5. Jak byś opisał własnymi słowami przemienienie Jezusa?

⁵ Przemienienie miało znaczenie prorocze. Jezus powiedział: „Syn Człowieczy ma przyjść w chwale swego Ojca ze swymi aniołami (...) Zaprawdę wam mówię, że wśród stojących tutaj są tacy, którzy na pewno nie zakosztują śmierci, dopóki wpierw nie ujrzą Syna Człowieczego przychodzącego w swoim królestwie” (Mateusza 16:27, 28). Czy którykolwiek z apostołów rzeczywiście ujrzał Jezusa przychodzącego w Królestwie? W Ewangelii według Mateusza, w rozdziale 17, wersetach od 1 do 7, czytamy: „W sześć dni później Jezus zabrał Piotra i Jakuba, i Jana, jego brata, i zaprowadził ich samych na wyniosłą górę. I został na ich oczach przemieniony”. Cóż za niezwykłe zdarzenie! „Oblicze jego zajaśniało jak słońce, a jego szaty wierzchnie stały się błyszczące jak światło. I oto  ukazali się im Mojżesz i Eliasz, którzy z nim rozmawiali”. Ponadto „ocienił ich jasny obłok” i usłyszeli głos Boży, mówiący: „‚To jest mój Syn, umiłowany, którego darzę uznaniem; jego słuchajcie’. Usłyszawszy to, uczniowie upadli na twarze i bardzo się zlękli. Wtedy Jezus się zbliżył i dotknąwszy ich, rzekł: ‚Wstańcie i się nie bójcie’”.

6. (a) Dlaczego Jezus nazwał przemienienie wizją? (b) Przedsmakiem czego było przemienienie?

⁶ To przejmujące wydarzenie najprawdopodobniej rozegrało się na jednym ze wzniesień Hermonu, gdzie Jezus i trzej apostołowie spędzili noc. Zapewne więc przemienienie też nastąpiło w nocy, co jeszcze bardziej spotęgowało wywołane nim wrażenie. Jezus nazwał to wszystko wizją, gdyż w rzeczywistości nie było tam Mojżesza ani Eliasza, którzy przecież od dawna nie żyli. Naprawdę obecny był tylko Chrystus (Mateusza 17:8, 9). Ta olśniewająca scena przemienienia dała Piotrowi, Jakubowi i Janowi fascynujący przedsmak chwalebnej obecności Jezusa jako władcy Królestwa. Mojżesz i Eliasz trafnie wyobrażają namaszczonych współdziedziców Jezusa, wizja zaś dobitnie potwierdza prawdziwość Jezusowego świadectwa o Królestwie oraz o jego przyszłej władzy.

7. Skąd wiadomo, że Piotr miał żywo w pamięci scenę przemienienia?

⁷ Przemienienie umocniło wiarę tych trzech mężczyzn, którzy niebawem mieli odgrywać przewodnią rolę w zborze chrześcijańskim. Promieniejące oblicze Jezusa, jego lśniąco białe szaty, a także oświadczenie samego Boga, iż Jezus jest Jego umiłowanym Synem, którego należy słuchać — cała ta wizja naprawdę spełniła swój cel. Apostołowie nie mogli jednak nikomu o niej opowiadać, dopóki Jezus nie został wskrzeszony z martwych. Jakieś 32 lata później Piotr w dalszym ciągu miał ją żywo w pamięci. Nawiązując do tej wizji i jej znaczenia, napisał: „Z mocą i obecnością naszego Pana, Jezusa Chrystusa, bynajmniej nie zapoznaliśmy was przez pójście za zręcznie wymyślonymi fałszywymi opowieściami, lecz przez to, że staliśmy się naocznymi świadkami jego wspaniałości. Albowiem od Boga, Ojca, otrzymał on szacunek i chwałę, gdy od wspaniałej chwały przyniesiono mu takie oto słowa: ‚To jest  mój syn, mój umiłowany, którego ja sam darzę uznaniem’. Właśnie te słowa przyniesione z nieba usłyszeliśmy, będąc z nim na świętej górze” (2 Piotra 1:16-18).

8. (a) Na co kierowała uwagę wypowiedź Boga o Jego Synu? (b) O czym świadczyła obecność obłoku?

⁸ Największe znaczenie miało oświadczenie Boga: „To jest mój Syn, umiłowany, którego darzę uznaniem; jego słuchajcie”. Wypowiedź ta zwraca uwagę na Jezusa jako intronizowanego przez Boga Króla, któremu całe stworzenie musi okazywać posłuszeństwo. Ocieniający obłok wskazywał, że spełnienie wizji nie będzie jawne, lecz dostrzegalne jedynie oczami zrozumienia dla osób rozpoznających znak niewidzialnej obecności Jezusa w charakterze Władcy Królestwa (Mateusza 24:3). Sam nakaz Jezusa — żeby apostołowie nikomu nie opowiadali tej wizji, dopóki nie zostanie wskrzeszony z martwych — dowodzi, iż jego wywyższenie i obdarzenie chwałą miało nastąpić dopiero po zmartwychwstaniu.

9. Dlaczego przemienienie powinno umocnić naszą wiarę?

⁹ W związku z przemienieniem Jezusa Piotr napisał: „Mamy więc słowo prorocze tym bardziej potwierdzone, a wy czynicie dobrze, gdy zwracacie na nie uwagę jak na lampę świecącą w ciemnym miejscu — aż dzień zaświta i wzejdzie jutrzenka — w waszych sercach. Gdyż przede wszystkim to wiecie, że żadne proroctwo Pisma nie wypływa z jakiejś osobistej interpretacji. Albowiem proroctwo nigdy nie zostało przyniesione z woli człowieka, lecz ludzie mówili od Boga, uniesieni duchem świętym” (2 Piotra 1:19-21). Przemienienie uwydatniło wiarygodność proroczego słowa Bożego. Właśnie na nie musimy zwracać uwagę, odrzucając „zręcznie wymyślone fałszywe opowieści”, które nie pochodzą od Boga ani nie mają jego poparcia. Przemienienie powinno umocnić naszą wiarę w słowo prorocze, ponieważ ta wizja, zapowiadająca chwałę Jezusa oraz władzę Królestwa, już stała się rzeczywistością. Mamy niezaprzeczalne dowody, że Chrystus jest teraz potężnym niebiańskim Królem.

Jak wschodzi Jutrzenka

10. Kto lub co jest „jutrzenką” wspomnianą przez Piotra i dlaczego tak odpowiadasz?

¹⁰ Piotr napisał: „Czynicie dobrze, gdy zwracacie na nie [na prorocze słowo] uwagę jak na lampę świecącą w ciemnym miejscu — aż dzień zaświta i wzejdzie jutrzenka”. O jakiej „jutrzence” jest tu mowa? Słowo przetłumaczone tutaj na „jutrzenka” występuje w Biblii tylko raz i ma sens podobny do określenia „gwiazda poranna”. W Księdze Objawienia 22:16 „jasną gwiazdą poranną” nazwano Jezusa Chrystusa. W niektórych porach roku takie gwiazdy ukazują się na wschodnim horyzoncie ostatnie — tuż przed wschodem słońca. Zwiastują więc nadejście nowego dnia. Piotr odnosi słowo „jutrzenka” do Jezusa po objęciu przez niego władzy królewskiej. Jezus miał pojawić się wtedy niczym jutrzenka we wszechświecie, do którego należy też ziemia! Jako mesjańska Jutrzenka, zapowiada posłusznej ludzkości nowy dzień, nową erę.

11. (a) Dlaczego słowa z Listu 2 Piotra 1:19 nie oznaczają, że „jutrzenka” wschodzi w fizycznych sercach ludzkich? (b) Jak byś wyjaśnił List 2 Piotra 1:19?

¹¹ Wielu tłumaczy Biblii utrzymuje, jakoby słowa z Listu 2 Piotra 1:19 odnosiły się do literalnego serca człowieka. Serce dorosłej osoby waży od 250 do 300 gramów. Czyżby Jezus Chrystus, będący dziś wyniesionym do chwały, nieśmiertelnym stworzeniem duchowym, miał wschodzić w tych niewielkich ludzkich narządach? (1 Tymoteusza 6:16). Oczywiście przyznajemy, iż sprawa dotyczy naszych symbolicznych serc. Przecież właśnie sercem zwracamy uwagę na prorocze słowo Boże. Ale gdy przyjrzymy się tym słowom z Listu 2 Piotra 1:19, zauważymy, że w Przekładzie Nowego Świata wtrącony zwrot „aż dzień zaświta i wzejdzie jutrzenka” został oddzielony myślnikami od wcześniejszych słów i od wyrażenia „w waszych sercach”. Werset ten można by oddać następująco: ‛Mamy więc słowo prorocze tym bardziej potwierdzone, a wy czynicie dobrze, gdy zwracacie na nie uwagę jak na lampę świecącą w ciemnym miejscu, to znaczy w waszych sercach, aż dzień zaświta i wzejdzie jutrzenka’.

12. Jaki jest stan serc większości ludzi i co można powiedzieć o prawdziwych chrześcijanach?

 ¹² Jaki jest stan symbolicznych serc ogółu grzesznej ludzkości? Są pogrążone w duchowym mroku! Jednakże jako prawdziwi chrześcijanie, mamy w sensie przenośnym lampę, która świeci tam, gdzie bez niej panowałaby ciemność — w naszych sercach. Jak to zaznacza Piotr, dzięki zważaniu na jaśniejące prorocze słowo Boże wierni chrześcijanie mieli pozostać czujni i oświeceni aż do brzasku nowego dnia. Mieli też dostrzec Jutrzenkę, wschodzącą nie w ich fizycznych sercach, lecz przed całym stworzeniem.

13. (a) Skąd mamy pewność, że Jutrzenka już wzeszła? (b) Dzięki czemu chrześcijanie mogą przetrwać trudności zapowiedziane przez Jezusa?

¹³ Owa Jutrzenka już wzeszła! Nabieramy co do tego przekonania, gdy zwracamy uwagę na doniosłe proroctwo Jezusa o jego obecności. Dowodem spełniania się tej zapowiedzi są na przykład bezprecedensowe wojny, braki żywności, trzęsienia ziemi oraz głoszenie na całym świecie dobrej nowiny (Mateusza 24:3-14). Chociaż trudna sytuacja, o której mówił Jezus, odbija się też na nas, chrześcijanach, potrafimy trwać w pokoju i radości serca. Dlaczego? Ponieważ zwracamy uwagę na prorocze słowo Boga i wierzymy w Jego obietnice. Wiemy, że stoimy obecnie u progu najwspanialszego okresu w dziejach, gdyż posunęliśmy się bardzo daleko w „czasie końca”! (Daniela 12:4). Świat znalazł się w rozpaczliwym położeniu, przepowiedzianym w Księdze Izajasza 60:2: „Oto ciemność zakryje ziemię, a gęsty mrok grupy narodowościowe”. Jak w tej ciemności kroczyć właściwą drogą? Zanim będzie za późno, już dziś trzeba pokornie zważać na prorocze słowo Boże. Wszyscy szczerzy ludzie powinni zwrócić się do Jehowy Boga, do Źródła życia i światła (Psalm 36:9; Dzieje 17:28). Tylko pod tym warunkiem można liczyć na prawdziwe oświecenie oraz mieć nadzieję na wspaniałą przyszłość, zgotowaną przez Boga posłusznej ludzkości (Objawienie 21:1-5).

„Światło przyszło na świat”

14. Co musimy czynić, by ujrzeć spełnienie wspaniałych proroctw biblijnych?

¹⁴ Pismo Święte wyraźnie wskazuje, że Jezus Chrystus sprawuje dziś władzę królewską.  Objął ją w roku 1914, więc spodziewamy się urzeczywistnienia niezwykłych proroctw. Jeżeli chcemy to ujrzeć, musimy się znajdować wśród potulnych, którzy wierzą w Jezusa Chrystusa oraz okazują skruchę z powodu grzechów i błędów popełnionych w niewiedzy. Rzecz jasna ludzie miłujący ciemność nie otrzymają życia wiecznego. Jezus oświadczył: „A to jest podstawa sądu, że światło przyszło na świat, ale ludzie bardziej umiłowali ciemność niż światło, bo ich uczynki były niegodziwe. Kto bowiem dopuszcza się tego, co podłe, ten nienawidzi światła i nie przychodzi do światła, żeby jego uczynki nie zostały zganione. Kto zaś czyni to, co prawdziwe, ten przychodzi do światła, żeby jego uczynki zostały ujawnione jako dokonane w zgodzie z Bogiem” (Jana 3:19-21).

15. Co się stanie, jeśli pogardzimy wybawieniem zgotowanym przez Boga za pośrednictwem Jego Syna?

¹⁵ Duchowe światło przyszło na świat za sprawą Jezusa, dlatego słuchanie go jest nieodzowne. Paweł napisał: „Bóg, który dawno temu przy wielu okazjach i wieloma sposobami przemawiał do naszych praojców za pośrednictwem proroków, przy końcu tych dni przemówił do nas za pośrednictwem Syna, którego ustanowił dziedzicem wszystkiego” (Hebrajczyków 1:1, 2). Co się jednak stanie, jeśli pogardzimy wybawieniem zgotowanym przez Boga za pośrednictwem Jego Syna? Paweł ciągnie dalej: „Jeśli bowiem słowo wypowiedziane poprzez aniołów okazało się niewzruszone, a wszelki występek i akt nieposłuszeństwa otrzymał zapłatę zgodną ze sprawiedliwością, to jakże my ujdziemy, jeśli zaniedbamy tak wielkie wybawienie, o którym przecież zaczęto mówić poprzez naszego Pana i które zostało nam potwierdzone przez tych, co go słyszeli, podczas gdy Bóg się przyłączył, składając świadectwo znakami i proroczymi cudami, i rozmaitymi potężnymi dziełami, i udzielaniem ducha świętego według swej woli?” (Hebrajczyków 2:2-4). Istotnie, Jezus jest główną postacią, której dotyczy obwieszczane słowo prorocze (Objawienie 19:10).

16. Dlaczego możemy w pełni zawierzyć wszystkim proroctwom Jehowy Boga?

¹⁶ Jak już czytaliśmy, Piotr oświadczył: „Żadne proroctwo Pisma nie wypływa z jakiejś osobistej interpretacji”. A zatem ludzie nie są w stanie sami z siebie wypowiedzieć prawdziwego proroctwa. Możemy jednak w pełni zaufać wszystkim proroctwom Bożym! Pochodzą od samego Jehowy. To właśnie On, posługując się duchem świętym, pomaga swoim sługom dostrzec spełnianie się proroctw biblijnych. Odczuwamy głęboką wdzięczność wobec Jehowy, że od roku 1914 widzimy urzeczywistnianie się wielu z nich. Jesteśmy też całkowicie przekonani, iż wszystkie pozostałe zapowiedzi dotyczące końca tego niegodziwego świata również się spełnią. Ważne jest zatem, byśmy pilnie zważali na Boskie przepowiednie, pozwalając świecić swemu światłu (Mateusza 5:16). Jakże wdzięczni możemy być Jehowie, że w tej gęstej ciemności, która spowija świat, ‛rozbłysło dla nas światło’! (Izajasza 58:10).

17. Dlaczego potrzebujemy duchowego światła od Boga?

¹⁷ Dzięki fizycznemu światłu możemy widzieć. Przyczynia się ono też do wzrostu roślin dających różnorodne pożywienie. Bez tego światła nie moglibyśmy się obejść. A co powiedzieć o świetle duchowym? Zapewnia nam ono przewodnictwo i ukazuje przyszłość zapowiedzianą w Słowie Bożym, Biblii (Psalm 119:105). Jehowa miłościwie ‛śle nam swe światło i swoją prawdę’ (Psalm 43:3). Niewątpliwie  powinniśmy to wszystko wysoko cenić. Dlatego z największym zaangażowaniem przyswajajmy sobie światło „chwalebnego poznania Boga”, żeby nasze serca były oświecone (2 Koryntian 4:6; Efezjan 1:18).

18. Co Jezus jako Jutrzenka Jehowy jest gotów teraz uczynić?

¹⁸ Jakże możemy być szczęśliwi, wiedząc, że w roku 1914 Jezus Chrystus jako Jutrzenka zajaśniał we wszechświecie i zaczął urzeczywistniać wizję przemienienia! Owa Jutrzenka Jehowy jest już obecna, gotowa dalej spełniać tę proroczą wizję i zgodnie z zamierzeniem Bożym stoczyć „wojnę wielkiego dnia Boga Wszechmocnego” (Objawienie 16:14, 16). A kiedy ten stary system zostanie zmieciony, ujrzymy, jak Jehowa ziści swą obietnicę o „nowych niebiosach i nowej ziemi”, gdzie będziemy mogli na wieki wysławiać Go jako Władcę Wszechświata oraz Boga prawdziwych proroctw (2 Piotra 3:13). Zanim nastanie ten wielki dzień, nadal chodźmy w świetle od Boga i zwracajmy uwagę na Jego prorocze słowo.

Jak byś odpowiedział?

• Jak wyglądało przemienienie Jezusa?

• Dlaczego przemienienie wzmacnia wiarę?

• Kto lub co jest Jutrzenką Jehowy i kiedy ona wzeszła?

• Dlaczego musimy zwracać uwagę na prorocze słowo Boże?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 13]

Czy potrafisz wyjaśnić znaczenie przemienienia?

[Ilustracja na stronie 15]

Jutrzenka już wzeszła. Czy wiesz, kiedy i w jakim sensie?