Świat wolny od rozpaczy — już wkrótce

ŻYCIE staje się coraz trudniejsze i przynosi wiele powodów do zmartwień. Gdy jesteśmy przygnębieni, niełatwo nam zapanować nad uczuciami. Nawet ludzie, którzy kochają życie, mogą poczuć się bardzo nieszczęśliwi! Rozważmy kilka przykładów.

Starożytny prorok Mojżesz uległ takiemu zniechęceniu, że powiedział do Boga: „Proszę, zabij mnie, jeśli znalazłem łaskę w twoich oczach, i niech nie patrzę na swoją niedolę” (Liczb 11:15). Kiedy prorok Eliasz uciekał przed wrogami, wykrzyknął: „Dosyć! Teraz, Jehowo, zabierz moją duszę [życie]” (1 Królów 19:4). A prorok Jonasz oznajmił: „Jehowo, proszę, odbierz mi moją duszę, bo lepiej mi umrzeć, niż żyć” (Jonasza 4:3). Ale żaden z tych ludzi nie popełnił samobójstwa. Wszyscy oni znali przykazanie Boże: „Nie wolno ci mordować” (Wyjścia 20:13). Głęboko wierzyli w Boga i rozumieli, że żadna sytuacja nie jest beznadziejna i że życie to dar od Niego.

A co można powiedzieć o dzisiejszych trudnościach? Oprócz problemów emocjonalnych i kłopotów ze zdrowiem musimy czasem znosić złe traktowanie ze strony członków rodziny, sąsiadów czy kolegów z pracy. Biblia wspomina  o ludziach napełnionych „wszelką nieprawością, niegodziwością, zachłannością, złem, pełnych zawiści, morderstwa, waśni, podstępu, złośliwości, rozsiewających pogłoski, obmówcach, nienawidzących Boga, zuchwałych, wyniosłych, zarozumiałych, wynajdujących to, co szkodliwe, nieposłusznych rodzicom, nie mających zrozumienia, łamiących ugody, wyzutych z naturalnego uczucia, niemiłosiernych” (Rzymian 1:28-31). Jeśli każdego dnia otaczają nas tacy ludzie, życie rzeczywiście może wydawać się uciążliwe. Jak można pomóc tym, którzy potrzebują pociechy i pomocy?

Gotowość słuchania

Przeciwności i przykre przeżycia mogą zachwiać równowagę emocjonalną. W Biblii czytamy: „Ucisk może przywieść mędrca do szaleńczego postępowania” (Kaznodziei 7:7). Jeżeli więc ktoś mówi o samobójstwie, należy potraktować to poważnie. Jego problemy emocjonalne, fizyczne, umysłowe czy duchowe mogą wymagać natychmiastowej uwagi. Oczywiście stosuje się różne terapie i metody leczenia, a ich wybór jest sprawą osobistą (Galatów 6:5).

Bez względu na przyczynę samobójczych myśli bardzo wiele zdziała obecność wnikliwej, współczującej i cierpliwej osoby, której można się zwierzyć. Pomóc mogą członkowie rodziny i przyjaciele, będący dobrymi słuchaczami. Dla tych, którzy stracili nadzieję, oprócz wyrazów współczucia i życzliwości ogromnie pomocne zapewne okażą się również budujące myśli ze Słowa Bożego.

Duchowa pomoc dla przygnębionych

Niewykluczone, że zaskoczy cię, jak bardzo zachęcające może być czytanie Biblii. Chociaż Księga ta nie jest poradnikiem zdrowia psychicznego, pomaga nam cenić życie. Król Salomon powiedział: „Poznałem, że nie ma dla nich nic lepszego niż to, by każdy się radował i czynił dobrze za swego życia, a także to, by każdy człowiek jadł i pił, i widział dobro za cały swój trud. Jest to dar Boży” (Kaznodziei 3:12, 13). Oprócz satysfakcjonującej pracy, nadającej sens życiu, radość sprawiają nam proste rzeczy, które otrzymaliśmy w darze od Boga — na przykład świeże powietrze, światło słońca, kwiaty, drzewa i ptaki.

Jeszcze więcej otuchy dodaje biblijne zapewnienie, że Jehowa Bóg i Jego Syn, Jezus Chrystus, troszczą się o nas (Jana 3:16; 1 Piotra 5:6, 7). Psalmista słusznie więc powiedział: „Błogosławiony niech będzie Jehowa, który codziennie nosi za nas ciężar, prawdziwy Bóg naszego wybawienia” (Psalm 68:19). Chociaż może nam się wydawać, że niewiele znaczymy i jesteśmy nic niewarci, Bóg zaprasza nas, byśmy się do Niego modlili. Możemy być pewni, że nie odrzuci nikogo, kto pokornie i szczerze prosi Go o pomoc.

Właściwie nikt nie może się spodziewać, że już dziś będzie wieść życie wolne od wszelkich trudności (Hioba 14:1). Ale prawda ze Słowa Bożego pozwoliła wielu osobom zrozumieć, że samobójstwo nie jest dobrym rozwiązaniem problemów. Przypomnijmy sobie, jak apostoł Paweł pomógł zrozpaczonemu dozorcy więziennemu, który „przebudziwszy się ze snu i ujrzawszy otwarte drzwi więzienia, dobył miecza i już miał się zabić, mniemając, że więźniowie zbiegli”. W pierwszej chwili temu człowiekowi wydawało się, że samobójstwo jest lepsze niż czekające go upokorzenie i prawdopodobnie powolna śmierć za rażące zaniedbanie obowiązków. Ale apostoł zawołał: „Nie czyń sobie krzywdy, bo jesteśmy tu wszyscy!” Paweł zrobił coś jeszcze. Razem z Sylasem pocieszyli dozorcę i odpowiedzieli na jego pytanie: „Panowie, co mam czynić, by dostąpić wybawienia?” Rzekli mu: „Wierz w Pana Jezusa, a zostaniesz wybawiony, ty i twój dom”. Potem opowiedzieli słowo Jehowy dozorcy więziennemu i jego rodzinie, w wyniku czego „on i jego domownicy zostali bezzwłocznie ochrzczeni”. Bardzo się cieszyli, że ich życie nabrało nowego znaczenia (Dzieje 16:27-35).

Jakąż ulgę przynosi w naszych czasach świadomość, że Bóg nie jest odpowiedzialny za zło! Jego Słowo demaskuje niegodziwego ducha, „zwanego Diabłem i Szatanem”, jako tego, „który wprowadza w błąd całą zamieszkaną ziemię”. Ma on jednak coraz mniej czasu (Objawienie  12:9, 12). Wkrótce interwencja Boga położy kres wszelkim udrękom, jakie Szatan i demony sprowadzają na mieszkańców ziemi. Bóg obiecał, że nastanie wtedy sprawiedliwy świat, który na zawsze usunie przyczyny beznadziejności i samobójstw (2 Piotra 3:13).

Pociecha dla wołających o pomoc

Również w naszych czasach osoby zrozpaczone mogą czerpać pociechę z Pisma Świętego (Rzymian 15:4). Psalmista Dawid śpiewał: „Sercem skruszonym i zdruzgotanym nie wzgardzisz, Boże” (Psalm 51:17). To prawda, że nie możemy uniknąć problemów oraz skutków niedoskonałości. Ale dokładne poznawanie naszego życzliwego, kochającego i rozsądnego Ojca niebiańskiego upewnia nas o tym, że jesteśmy cenni w Jego oczach. Jehowa Bóg może stać się naszym najlepszym Przyjacielem i Nauczycielem. Jeśli będziemy pielęgnować zażyłą więź z Nim, nigdy nas nie zawiedzie. Nasz Stwórca rzekł: „Ja, Jehowa, jestem twoim Bogiem; uczę cię, byś odniósł pożytek, sprawiam, że idziesz drogą, którą powinieneś kroczyć” (Izajasza 48:17).

Poleganie na Bogu pomogło już wielu osobom. Na przykład Mara cierpiała od jakiegoś czasu na depresję, a potem jeszcze straciła jedynego syna w wypadku drogowym. * W rozpaczy próbowała odebrać sobie życie. Teraz jednak codziennie wcześnie wstaje, by troszczyć się o sprawy domowe. Lubi słuchać muzyki i czerpie radość z pomagania innym. Nadzieja, że „nastąpi zmartwychwstanie zarówno prawych, jak i nieprawych”, przyniosła jej ulgę po tragicznej śmierci ukochanego syna i umocniła wiarę w Boga (Dzieje 24:15). Ponieważ Mara nigdy nie pragnęła żyć w niebie jak anioł, jej serce poruszyły słowa z Psalmu 37:11: „Potulni posiądą ziemię i naprawdę będą się wielce rozkoszować obfitością pokoju”.

Inna Brazylijka, Sandra, bardzo starała się być idealną matką dla trojga swych dzieci. Przyznaje: „Byłam tak zabiegana, że kiedy nagle zmarł mój ojciec i mniej więcej w tym samym czasie dowiedziałam się, iż mój mąż ma kochankę, nawet do głowy mi nie przyszło, żeby  modlić się o pomoc do Boga”. Zrozpaczona, próbowała popełnić samobójstwo. Co jej pomogło odzyskać równowagę? Docenianie spraw duchowych. „Co wieczór czytam przed snem Biblię i próbuję sobie wyobrazić siebie w sytuacji opisywanych tam osób. Czytam też Strażnicę i Przebudźcie się!, a najbardziej podobają mi się życiorysy, ponieważ pomagają mi cieszyć się moim własnym życiem”. Sandra wie już, że Jehowa jest jej najlepszym przyjacielem, i nauczyła się poruszać w modlitwach konkretne sprawy.

Przyszłość wolna od rozpaczy

Jakąż pociechę daje świadomość, że ludzkie udręki są tylko chwilowe! Pod panowaniem Królestwa Bożego dzieci i dorośli, którzy dziś padają ofiarą przemocy, niesprawiedliwości czy uprzedzeń, będą cieszyć się życiem. Zgodnie z obietnicą zapisaną w proroczym psalmie wyznaczony przez Jehowę Król, Jezus Chrystus, „wyzwoli (...) biednego wołającego o pomoc, a także uciśnionego i każdego, kto nie ma wspomożyciela. Użali się nad maluczkim i biednym, a dusze biednych wybawi. Z ucisku i gwałtu wykupi ich duszę, a ich krew będzie drogocenna w jego oczach” (Psalm 72:12-14).

Te prorocze słowa spełnią się już w niedalekiej przyszłości. Czy nie pociąga cię myśl o życiu wiecznym na ziemi w takich warunkach? Jeśli tak, to masz powody, by cieszyć się życiem jako darem od Boga. A dzieląc się tymi pocieszającymi obietnicami biblijnymi z innymi, możesz wnieść wiele radości również w życie tych, którzy wołają o pomoc w tym bezdusznym, pozbawionym miłości świecie.

[Przypis]

[Ilustracja na stronie 6]

Już dzisiaj jest wiele powodów do szczęścia

[Ilustracja na stronie 7]

Czy wyczekujesz świata wolnego od rozpaczy?