Młodzi — Jehowa nie zapomni o waszej pracy!

„Bóg nie jest nieprawy, żeby miał zapomnieć o waszej pracy oraz o miłości, którą okazaliście jego imieniu przez to, że usługiwaliście świętym i w dalszym ciągu usługujecie” (HEBRAJCZYKÓW 6:10).

1. Jak List do Hebrajczyków i Księga Malachiasza wskazują, że Jehowa ceni twą służbę?

CZY wyświadczyłeś kiedyś przyjacielowi przysługę, a on ci za to w ogóle nie podziękował? Gdy ktoś uważa nasze wysiłki za coś oczywistego albo co gorsza, zupełnie o nich nie pamięta, może to nas głęboko zranić. Jakże inaczej naszą gorliwą służbę ocenia Jehowa! W Biblii czytamy: „Bóg nie jest nieprawy, żeby miał zapomnieć o waszej pracy oraz o miłości, którą okazaliście jego imieniu przez to, że usługiwaliście świętym i w dalszym ciągu usługujecie” (Hebrajczyków 6:10). Pomyśl, co to oznacza. Gdyby  Jehowa zapomniał o tym, co zrobiłeś i co robisz w Jego dziele, uznałby to za nieprawość, czyli grzech! Istotnie, nasz Bóg zawsze okazuje wdzięczność (Malachiasza 3:10).

2. Dlaczego służenie Jehowie jest wyjątkowym zaszczytem?

² Możesz być szczęśliwy, że oddajesz cześć i służysz Bogu, który przejawia wdzięczność. A ponieważ na całym świecie pośród około sześciu miliardów ludzi jest tylko jakieś sześć milionów twoich współwyznawców, dostąpiłeś naprawdę wyjątkowego przywileju. Co więcej, skoro dotarła do ciebie dobra nowina i dałeś jej posłuch, dowodzi to, że Jehowa interesuje się tobą osobiście. Jezus przecież powiedział: „Nikt nie może przyjść do mnie, jeżeli Ojciec, który mnie posłał, go nie pociągnie” (Jana 6:44). Tak więc Jehowa zwraca uwagę na poszczególne jednostki i pomaga im skorzystać z dobrodziejstw ofiary Chrystusa.

Ceń swój niezwykły przywilej

3. Jak synowie Koracha wypowiedzieli się o przywileju służenia Jehowie?

³ Jak wykazano w poprzednim artykule, masz szczególną możliwość rozweselać serce Jehowy (Przysłów 27:11). Nigdy nie traktuj tego lekko. W jednym z natchnionych psalmów synowie Koracha z wdzięcznością wypowiadają się o przywileju służenia Jehowie. Czytamy tam: „Dzień na twoich dziedzińcach jest lepszy niż gdzie indziej tysiąc. Wolę stać u progu domu mego Boga, niż krążyć po namiotach niegodziwości” (Psalm 84:10).

4. (a) Dlaczego zdaniem niektórych służenie Jehowie może krępować? (b) Skąd wiemy, że Jehowa uważnie obserwuje i chętnie nagradza swych sług?

⁴ Czy podobnie cenisz sobie zaszczytną służbę dla Jehowy, twego niebiańskiego Ojca? To prawda, że niekiedy może ona ograniczać twą swobodę i że trzymanie się w życiu zasad biblijnych wymaga pewnej ofiarności. Ostatecznie jednak wszystko, czego Jehowa od ciebie oczekuje, wyjdzie ci na dobre (Psalm 1:1-3). Poza tym On widzi twoje starania i daje dowody, że ceni twą wierność. Jak to wyraził apostoł Paweł, Bóg „nagradza tych, którzy go pilnie szukają” (Hebrajczyków 11:6). Jehowa wypatruje ku temu okazji. Bogobojny prorok żyjący w starożytnym Izraelu oświadczył: „Oczy Jehowy przebiegają całą ziemię, by ukazał on swą siłę dla dobra tych, których serce jest wobec niego niepodzielne” (2 Kronik 16:9).

5. (a) Co jest jednym z najlepszych sposobów poświadczania, że masz niepodzielne serce wobec Jehowy? (b) Dlaczego mówienie innym o swej wierze może się wydawać trudne?

⁵ Jednym z najlepszych sposobów poświadczania, że masz niepodzielne serce wobec Jehowy, jest mówienie o Nim bliźnim. Czy nadarzyła ci się kiedyś okazja do opowiedzenia  kolegom o swej wierze? Początkowo wydaje się to trudne i sama myśl o tym może cię przerażać. „Czy mnie nie wyśmieją?” — być może się zastanawiasz. „A jeśli sobie pomyślą, że wyznaję jakąś dziwną religię?” Jezus otwarcie mówił, iż nie wszyscy będą słuchać wieści o Królestwie (Jana 15:20). Nie znaczy to jednak, że jesteś skazany na kpiny i osamotnienie. Przeciwnie — sporo młodych Świadków znalazło życzliwych słuchaczy i ze względu na obstawanie przy swoich przekonaniach zjednało sobie większy szacunek rówieśników.

„Jehowa ci pomoże”

6, 7. (a) Dzięki czemu pewnej 17-latce udało się głosić koleżankom? (b) Czego się nauczyłeś z przeżyć Jennifer?

⁶ Jak zatem mógłbyś zdobyć się na odwagę, by rozmawiać o swych wierzeniach? Postanów sobie, że gdy ktoś cię zagadnie o twą religię, będziesz otwarty i szczery. Posłuchaj, jak o swoich przeżyciach opowiada 17-letnia Jennifer: „Jadłam w szkole obiad. Dziewczyny przy stole zaczęły rozmawiać o religii i jedna z nich zapytała, do jakiego ja należę wyznania”. Czy Jennifer obawiała się odpowiedzieć? „Tak”, przyznaje, „bo nie wiedziałam, jak zareagują”. Co zrobiła? „Wyjaśniłam, że jestem Świadkiem Jehowy. Początkowo były zaskoczone. Widocznie uważały Świadków za dziwnych ludzi. Zasypały mnie pytaniami, więc mogłam sprostować parę mylnych poglądów. Nawet później niektóre koleżanki podchodziły do mnie i jeszcze o coś pytały”.

⁷ Czy Jennifer żałowała, że wtedy śmiało opowiedziała o swych wierzeniach? Ależ skąd! „Po przerwie obiadowej byłam bardzo zadowolona” — wspomina. „Teraz koleżanki lepiej się orientują, kim są Świadkowie Jehowy”. Jennifer ma prostą radę: „Jeżeli trudno ci dać świadectwo kolegom albo nauczycielom, pomódl się krótko. Jehowa ci pomoże. Będziesz szczęśliwy, że wykorzystałeś okazję do głoszenia” (1 Piotra 3:15).

8. (a) Jak w zaskakujących okolicznościach pomogła Nehemiaszowi modlitwa? (b) W jakich sytuacjach w szkole warto krótko pomodlić się w duchu do Jehowy?

⁸ Zwróć uwagę, że Jennifer zachęca do krótkiej modlitwy, gdy nadarza się sposobność do mówienia o swej wierze. Tak właśnie postąpił w zaskakujących okolicznościach Nehemiasz, podczaszy perskiego króla Artakserksesa. Był wyraźnie zasmucony, ponieważ dowiedział się o rozpaczliwym położeniu Żydów oraz o tym, że mury i bramy Jerozolimy leżą w gruzach. Król dostrzegł jego zmartwienie i zapytał o powód. Zanim Nehemiasz odpowiedział, pomodlił się o kierownictwo. Następnie odważnie poprosił władcę, żeby pozwolił mu powrócić do Jerozolimy i pomóc w jej odbudowie. Artakserkses wyraził zgodę (Nehemiasza 2:1-8). Jaki stąd wniosek? Gdy masz możliwość wypowiedzieć się o swej wierze i czujesz się stremowany, pamiętaj, że warto się w duchu pomodlić do Jehowy. „Przerzućcie na niego wszelką waszą troskę”, zachęcał Piotr, „gdyż on się o was troszczy” (1 Piotra 5:7; Psalm 55:22).

„Gotowi do obrony”

9. Jak 13-letniej głosicielce udało się rozpowszechnić 23 książki Pytania młodych ludzi?

⁹ Przeanalizuj następny przykład. Trzynastoletnia Leah podczas długiej przerwy w szkole czytała książkę Pytania młodych ludzi — praktyczne odpowiedzi. * Wspomina: „Inni zaczęli mi się przypatrywać, a po chwili zaglądała mi przez ramię już spora grupa. Wypytywali, co to za podręcznik”. Pod koniec zajęć cztery koleżanki poprosiły o egzemplarz dla siebie. Potem pokazały książkę kolejnym osobom, które też chciały ją mieć. W ciągu paru tygodni  Leah rozpowszechniła 23 egzemplarze. Czy łatwo jej było się odezwać, gdy koledzy zagadnęli ją, co czyta? Z pewnością nie! „Początkowo się denerwowałam” — przyznaje. „Ale pomodliłam się i wiedziałam, że Jehowa mi pomoże”.

10, 11. Jak dzięki małej Izraelitce dowódca armii syryjskiej dowiedział się o Jehowie i jak to wpłynęło na jego życie?

¹⁰ Przeżycia Leah mogą ci przypominać sytuację, w jakiej znalazła się mała izraelska dziewczynka, zabrana do syryjskiej niewoli. Naaman, dowódca wojskowy tamtejszej armii, chorował na trąd. Być może jego żona napomknęła o tym w jakiejś rozmowie, co skłoniło dziewczynkę do opowiedzenia o swej wierze. Oznajmiła: „Gdybyż to mój pan był u proroka, który jest w Samarii! Wtedy on uleczyłby go z trądu” (2 Królów 5:1-3).

¹¹ Dzięki śmiałości tej dziewczynki Naaman uzmysłowił sobie później, że „nigdzie indziej na ziemi nie ma Boga, tylko w Izraelu”. Powziął nawet postanowienie, że „już więcej nie złoży całopalenia ani ofiary żadnemu z bogów oprócz Jehowy” (2 Królów 5:15, 17). Jak widać, Jehowa pobłogosławił odważnym wysiłkom tej małej dziewczynki.  Tak samo może wspierać dzisiejszą młodzież i na pewno będzie to czynił. Leah przekonała się o tym osobiście. Po pewnym czasie niektórzy uczniowie powiedzieli jej, że książka Pytania młodych ludzi wywiera na nich dobry wpływ. Leah dodaje: „Cieszyłam się, że pomogłam im dowiedzieć się czegoś więcej o Jehowie i wprowadzić w życiu zmiany”.

12. Co pomoże ci zdecydowanie bronić swych przekonań?

¹² Możesz przeżyć coś podobnego jak Jennifer i Leah. Pamiętaj o radzie Piotra — jako chrześcijanin powinieneś być ‛zawsze gotowy do obrony wobec każdego, kto od ciebie żąda uzasadnienia nadziei, którą masz w sobie, lecz czyń to w łagodnym usposobieniu i z głębokim respektem’ (1 Piotra 3:15). Jak mógłbyś się do niej stosować? Naśladuj współwyznawców z I wieku, którzy prosili Jehowę, by pomógł im głosić „z całą śmiałością” (Dzieje 4:29). Potem odważnie mów o swych przekonaniach. Możesz być zaskoczony wynikami. Co więcej, rozweselisz serce Jehowy.

Filmy wideo i zadania szkolne

13. Jakie okazje wykorzystują młodzi, by dać świadectwo? (Zobacz ramki na stronach 20 i 21).

¹³ Wielu młodych przedstawia swe wierzenia kolegom i nauczycielom, posługując się filmami wideo. Do przysparzania chwały Jehowie nieraz też wykorzystują zlecone im zadania szkolne. Na przykład dwaj 15-letni Świadkowie Jehowy mieli na zajęcia z historii powszechnej przygotować pracę na temat jednej ze znanych religii świata. Postanowili napisać o swoim wyznaniu i posłużyli się informacjami z książki Świadkowie Jehowy — głosiciele Królestwa Bożego. * Mieli także wygłosić pięciominutowy referat. Gdy skończyli, nauczyciel i uczniowie zadawali im  tyle pytań, że ich wystąpienie przedłużyło się o 20 minut. Koledzy wypytywali ich potem o różne sprawy związane ze Świadkami Jehowy jeszcze przez wiele tygodni!

14, 15. (a) Dlaczego trzeba się wystrzegać strachu przed człowiekiem? (b) Dlaczego powinieneś śmiało rozmawiać z innymi o swych wierzeniach?

¹⁴ Przytoczone przeżycia naszych współwyznawców dowodzą, że mówienie innym o swych wierzeniach przynosi wspaniałe błogosławieństwa. Nie pozwól, by strach przed człowiekiem pozbawił cię radości wynikającej z przywileju pomagania innym w poznaniu Jehowy. Biblia podaje: „Drżenie przed człowiekiem zastawia sidło, lecz kto ufa Jehowie, znajdzie ochronę” (Przysłów 29:25).

¹⁵ Pamiętaj, jako młody chrześcijanin masz coś, czego twoi rówieśnicy bardzo potrzebują — najlepszą receptę na obecne życie i nadzieję na wiecznotrwałą przyszłość (1 Tymoteusza 4:8). Co ciekawe, z pewnej ankiety wynika, że w USA — gdzie ludzie mogą się wydawać obojętni i niezbyt religijni — ponad połowa młodzieży traktuje wiarę w Boga bardzo poważnie, a jedna trzecia twierdzi, iż taka wiara jest „najważniejszym czynnikiem” kształtującym ich życie. W wielu innych krajach zapewne jest podobnie. Całkiem możliwe więc, że twoi koledzy szkolni z przyjemnością cię wysłuchają, gdy zechcesz im opowiedzieć coś z Biblii.

Zbliż się do Jehowy

16. Co oprócz mówienia o Jehowie pozwoli ci zjednać sobie Jego uznanie?

¹⁶ Rzecz jasna radowanie serca Jehowy wymaga czegoś więcej niż tylko mówienia o Nim. Musisz też dostosować do Jego zasad swoje postępowanie. Apostoł Jan napisał: „Miłość do Boga polega na tym, że przestrzegamy jego przykazań; a przecież jego przykazania nie są uciążliwe” (1 Jana 5:3). Zbliżając się do Jehowy, sam się o tym przekonasz. Co mógłbyś więc zrobić?

17. Jak możesz się zbliżyć do Jehowy?

¹⁷ Poświęcaj czas na czytanie Biblii i opartych na niej publikacji. Im lepiej poznasz Jehowę, tym łatwiej będzie ci się Mu podporządkować oraz rozmawiać o Nim z drugimi. „Człowiek dobry wydobywa dobro z dobrego skarbu swego serca”, wyjaśnił Jezus, „bo z obfitości serca mówią jego usta” (Łukasza 6:45). A zatem napełniaj swe serce dobrymi rzeczami. Warto w związku z tym wytknąć sobie pewne cele. Spróbuj w tym tygodniu rzetelniej przygotować się do zebrań zborowych. Następnie postaraj się wziąć w nich udział, odpowiadając krótko, ale z serca. Oczywiście to, czego się uczysz, musisz też wprowadzać w czyn (Filipian 4:9).

18. Czego możesz być pewien, nawet jeśli niekiedy napotykasz sprzeciw?

¹⁸ Służenie Jehowie przynosi trwałe — wręcz wiecznotrwałe — korzyści. Co prawda jako Świadek Jehowy możesz od czasu do czasu spotkać się ze sprzeciwem lub kpinami. Ale pomyśl o Mojżeszu. Jak donosi Biblia, „uważnie wypatrywał [on] wypłacenia nagrody” (Hebrajczyków 11:24-26). Możesz być przekonany, że Jehowa nagrodzi również ciebie, gdy będziesz Go coraz lepiej poznawał i rozmawiał o Nim z bliźnimi. Bądź pewien — On nigdy ‛nie zapomni o twojej pracy oraz o miłości, którą okazałeś Jego imieniu’ (Hebrajczyków 6:10).

[Przypisy]

Czy sobie przypominasz?

• Co cię upewnia, że Jehowa ceni twą służbę?

• Jakie metody świadczenia niektórzy z powodzeniem stosują w szkole?

• Co pomoże ci śmielej głosić kolegom szkolnym?

• Jak możesz zbliżyć się do Jehowy?

[Pytania do studium]

[Ramka i ilustracje na stronie 20]

Nawet dzieci wysławiają Jehowę!

Nawet dzieci potrafią dać w szkole dobitne świadectwo. Zwróć uwagę na poniższe relacje.

W klasie 10-letniej Amber czytano książkę o hitlerowskich atakach na Żydów podczas II wojny światowej. Amber postanowiła przynieść nauczycielce kasetę wideo Fioletowe trójkąty. Pani była zaskoczona, że w okresie hitleryzmu Świadkowie Jehowy również byli prześladowani. Później pokazała ten film całej klasie.

Ośmioletnia Alexa napisała do swojej klasy list, aby wyjaśnić, dlaczego nie obchodzi Bożego Narodzenia. Tak bardzo poruszył on nauczycielkę, że poprosiła Alexę, by sama przeczytała go własnej klasie, a potem jeszcze w dwóch innych! Na zakończenie dziewczynka powiedziała: „Nauczono mnie szacunku dla ludzi o innych wierzeniach i dziękuję wam, że szanujecie też moją decyzję, by nie obchodzić Bożego Narodzenia”.

Gdy Eric poszedł do pierwszej klasy, przyniósł do szkoły Mój zbiór opowieści biblijnych i zapytał nauczycielkę, czy może go pokazać kolegom. „Mam lepszy pomysł” — odpowiedziała. „Może sam przeczytasz którąś opowieść całej klasie?” Tak też zrobił. Potem poprosił, by każdy, kto chce otrzymać taką książkę, podniósł rękę. Zgłosiło się osiemnaście osób, a wśród nich — nauczycielka! Eric traktuje teraz szkołę jako swój specjalny teren do głoszenia.

Dziewięcioletniej Whitney bardzo się podoba broszura Świadkowie Jehowy a wykształcenie. * Mówi: „Co roku zazwyczaj mama daje ją nauczycielom, ale tym razem zrobiłam to sama. Dzięki broszurze zostałam wyróżniona przez wychowawczynię jako ‚uczennica tygodnia’”.

[Przypis]

[Ramka i ilustracje na stronie 21]

Jakie sytuacje wykorzystują niektórzy młodzi do mówienia o swej wierze

Gdy otrzymują do przygotowania referat lub inne zadanie, wybierają temat, który pozwala im dać świadectwo

Wręczają nauczycielowi kasetę wideo albo inną publikację poruszającą temat omawiany w klasie

Podczas przerwy czytają Biblię lub oparte na niej publikacje, czym wzbudzają zainteresowanie kolegów, którzy zadają różne pytania

[Ilustracja na stronie 18]

Osoby bardziej doświadczone mogą wdrażać młodych do służby dla Jehowy