Historia, która pobudza wiarę i odwagę — Świadkowie Jehowy na Ukrainie

PODOBNIE jak to było w wypadku chrześcijan w I wieku, również w dobie obecnej lud Boży znosi prześladowania (Mateusza 10:22; Jana 15:20). Rzadko gdzie były one tak długotrwałe i tak dotkliwe jak na Ukrainie. Zakaz głoszenia o Królestwie obowiązywał tam przez 52 lata.

Dzieje ludu Bożego w tym kraju zostały opisane w Roczniku Świadków Jehowy — 2002. To prawdziwe świadectwo wiary, odwagi i siły w obliczu niezwykłych przeciwności. Poniżej zamieszczono listy z wyrazami wdzięczności, jakie napłynęły do ukraińskiego Biura Oddziału Świadków Jehowy:

„Czytając o Waszej działalności na Ukrainie w Roczniku — 2002, wprost nie mogłam powstrzymać łez. Chciałabym, żebyście wiedzieli, iż przykład Waszej gorliwości i silnej wiary bardzo mnie zachęcił. Jestem dumna z tego, że należymy do tej samej rodziny duchowej. Z całego serca dziękuję!” (Andrée, Francja).

„Brak mi słów, by wyrazić Wam oraz Jehowie moją wdzięczność za Rocznik — 2002. Łzy same cisnęły mi się do oczu, gdy czytałam o przeżyciach braci, którzy swoje najlepsze lata spędzili w więzieniach i łagrach. Podziwiam ich odwagę. Mimo iż Świadkiem Jehowy jestem od 27 lat, postawa tych braci sporo mnie nauczyła. Wzmocniła moją wiarę w naszego niebiańskiego Ojca, Jehowę” (Vera z byłej Jugosławii).

„Cieszę się, że mogę napisać ten list. Przez wszystkie lata sprzeciwu byliście wspaniałym wzorem wytrwałości i wierności. Wasze całkowite poleganie na Jehowie i determinacja, by zachować lojalność, przysparzają Wam szacunku. A pokora, z jaką znosiliście próby, jeszcze bardziej mnie przekonuje, że Jehowa nigdy nie opuszcza swego ludu. Stanowicie niezwykły przykład odwagi, wytrwałości i nieugiętej postawy, pomagający nam inaczej spojrzeć na własne problemy” (Tuteirihia, Polinezja Francuska).

„Po przeczytaniu Rocznika uznałam, że muszę do Was napisać. Te niezwykłe relacje do głębi mnie poruszyły. Jestem dumna, że należę do takiej lojalnej, zjednoczonej organizacji, kierowanej przez kochającego, troskliwego Ojca, który we właściwym czasie udziela nam sił. To smutne, że tak wielu wspaniałych sług Jehowy aż tyle wycierpiało, a nawet straciło życie. Ale odczuwam również radość, ponieważ dzięki ich odwadze i gorliwości sporo osób poznało prawdę i naszego kochającego Ojca” (Colette, Holandia).

„Razem z żoną po prostu musieliśmy napisać, jak bardzo poruszyły nas doniesienia o wiernych braciach z Ukrainy zawarte w Roczniku. Daliście nam niezwykły przykład wytrwałości w obliczu długotrwałych i dokuczliwych szykan. Jak wynika z Księgi Przysłów 27:11, Jehowa jest na pewno bardzo szczęśliwy, widząc, że pomimo niegodziwych  knowań Diabła tak wielu wiernych braci z Ukrainy zachowało niezłomność” (Alan, Australia).

„Kiedy czytałem o braciach na Ukrainie, łzy cisnęły mi się do oczu. Tak wiele przeżyli — lata więzień, tortur, ucisku i rozłąki z rodziną. Chcę powiedzieć wszystkim tym braciom, którzy wciąż wytrwale służą w zborach na Ukrainie, że bardzo ich kocham i szanuję. Jestem pod wrażeniem ich odwagi i niezłomności. Wiem, że źródłem ich siły był duch Jehowy. Jehowa jest blisko nas i pragnie nam pomagać” (Siergiej, Rosja).

„Czytałam Rocznik — 2002 i płakałam. Często byliście przedmiotem rozmów braci i sióstr z naszego zboru. Jesteście prawdziwym skarbem. Czuję się bardzo szczęśliwa, że mogę należeć do takiej wielkiej rodziny duchowej” (Yeunhee, Korea Południowa).

„Jestem do głębi poruszony dowodami Waszej wiary, wytrwałości i niezłomnej miłości do Jehowy i Jego Królestwa. Czasami nie doceniamy wolności, jaką możemy się cieszyć, i obfitości pokarmu duchowego dostarczanego nam przez Jehowę. Ale w Waszym wypadku tak nie było. Wiara, której jesteście przykładem, pomaga nam sobie uświadomić, że jeśli utrzymujemy bliską więź z naszym Bogiem, On udzieli nam sił do pokonania wszelkiego rodzaju prób” (Paulo, Brazylia).

„Miałam wspaniałą sposobność przeczytać o Waszych przeżyciach w Roczniku — 2002. Szczególnie głęboko poruszyły mnie wzruszające przeżycia siostry Lidiji Kurdas. Stała się ona bliska memu sercu” (Nidia, Kostaryka).

„Dzisiaj skończyłam czytać Rocznik — 2002. Jego lektura wzmocniła moją wiarę w Jehowę. Nigdy nie zapomnę wzmianki o tym, jak posiano ziarna wątpliwości co do braci, którzy nam przewodzą. Nauczyło mnie to, by pod żadnym pozorem nie kwestionować przewodnictwa odpowiedzialnych braci. Bardzo Wam za to dziękuję! Ten pokarm duchowy zachęca nas i przygotowuje na próby, jakim zostanie poddana nasza wiara” (Leticia, Stany Zjednoczone).

„Jesteśmy wdzięczni za ten wspaniały Rocznik. Wielu głosicieli mogło po raz pierwszy przeczytać o działalności naszych braci na Ukrainie. Relacje te ogromnie ich umocniły. Sporo osób, a szczególnie młodych, zwiększyło swój udział w służbie. Niektórzy podjęli stałą lub pomocniczą służbę pionierską. Przeżycia braci i sióstr służących Jehowie podczas zakazu bardzo nas wszystkich pokrzepiły” (zborowy komitet służby, Ukraina).

Wierność naszych ukraińskich braci jest prawdziwym źródłem zachęt dla całego ludu Jehowy. Czytanie krzepiących sprawozdań, które regularnie ukazują się w Roczniku, to naprawdę wspaniały sposób, by umocnić swoją wiarę i wytrwałość w tych doniosłych czasach (Hebrajczyków 12:1).