Sędziwi chrześcijanie — cenni członkowie naszej braterskiej społeczności

„Zasadzeni w domu Jehowy (...) rozkwitną. Wciąż będą się mieć dobrze, choć już okryci siwizną” (PSALM 92:13, 14).

1. Jak niejeden zapatruje się na ludzi w starszym wieku?

JEHOWA darzy miłością wszystkich swych wiernych sług, również tych w podeszłym wieku. Jednak według pewnych szacunków każdego roku w Stanach Zjednoczonych blisko pół miliona starszych osób jest zaniedbywanych lub źle traktowanych. Podobne doniesienia z innych krajów wskazują, że znęcanie się nad starymi ludźmi jest problemem ogólnoświatowym. Jak ocenia pewna organizacja, u jego podłoża leży „upowszechnienie się poglądu, (...) iż osoby w starszym wieku są już nieprzydatne, nieproduktywne i zdane na cudzą pomoc”.

2. (a) Co Jehowa sądzi o swych wiernych, choć niemłodych już sługach? (b) Jaki pokrzepiający opis znajdujemy w Psalmie 92:12-15?

² Jehowa Bóg ceni swych sędziwych, lecz lojalnych sług. Zwraca uwagę na „człowieka, którym jesteśmy wewnątrz” — na nasze usposobienie duchowe — a nie na fizyczne ograniczenia (2 Koryntian 4:16). W Jego Słowie, Biblii, znajdujemy takie oto wzruszające zapewnienie: „Prawy rozkwitnie jak palma; jak cedr na Libanie, tak wielki wyrośnie. Zasadzeni w domu Jehowy, na dziedzińcach naszego Boga, rozkwitną. Wciąż będą się mieć dobrze, choć już okryci siwizną, nadal będą pełni wigoru i rześcy, by opowiadać, że Jehowa jest prostolinijny” (Psalm 92:12-15). Rozważenie tych wersetów pomoże nam dostrzec dziedziny, w których mimo zaawansowanego wieku można wnieść cenny wkład do chrześcijańskiej społeczności braterskiej.

„Będą się mieć dobrze, choć już okryci siwizną”

3. (a) Dlaczego prawych przyrównano do palm? (b) Jak osoby starsze wiekiem mogą ‛się mieć dobrze, choć są już okryte siwizną’?

³ Psalmista porównuje prawych do palm ‛zasadzonych na dziedzińcach naszego Boga’. ‛Wciąż mają się dobrze, choć są już okryci siwizną’. W innym przekładzie czytamy: „Wydadzą owoc nawet i w starości” (Biblia Tysiąclecia). Czyż zapowiedź ta nie brzmi pokrzepiająco? W czasach biblijnych na dziedzińcach domów na Bliskim Wschodzie często rosły dorodne, strzeliste palmy. Ceniono je nie tylko ze względu na walory dekoracyjne, ale również ze względu na obfitość owoców — niektóre okazy rodziły je nawet przeszło sto lat. * Jeżeli jesteś mocno „zakorzeniony” w czystym wielbieniu,  ty również możesz ‛wydawać owoc we wszelkim dobrym dziele’ (Kolosan 1:10).

4, 5. (a) Jaki ważny „owoc” muszą wydawać chrześcijanie? (b) Podaj biblijne przykłady starszych osób, które wydawały „owoc warg”.

⁴ Jehowa oczekuje, że chrześcijanie będą wydawać „owoc warg”, wychwalając zarówno Jego samego, jak i Jego zamierzenie (Hebrajczyków 13:15). Czy dotyczy to również chrześcijan w podeszłym wieku? Oczywiście, że tak.

⁵ Biblia obfituje w przykłady starszych ludzi, którzy nieustraszenie świadczyli o imieniu i zamierzeniu Jehowy. Mojżesz miał już więcej niż „lat siedemdziesiąt”, kiedy Jehowa ustanowił go swym prorokiem i przedstawicielem (Psalm 90:10; Wyjścia 4:10-17). Zaawansowany wiek nie przeszkodził prorokowi Danielowi w nieustraszonym dawaniu świadectwa o zwierzchnictwie Jehowy. Daniel miał najprawdopodobniej ponad 90 lat, gdy został wezwany przez Belszaccara, by wyjaśnić znaczenie tajemniczego napisu, który pojawił się na ścianie (Daniela, rozdział 5). A co z sędziwym apostołem Janem? Pod koniec wieloletniej wiernej służby został uwięziony na wyspie Patmos „za mówienie o Bogu i świadczenie o Jezusie” (Objawienie 1:9). Niewątpliwie przychodzą ci na myśl jeszcze inne postacie biblijne, które wydawały „owoc warg” w późniejszych latach swego życia (1 Samuela 8:1, 10; 12:2; 1 Królów 14:4, 5; Łukasza 1:7, 67-79; 2:22-32).

6. Jak Jehowa posługuje się „starcami”, by prorokowali w dniach ostatnich?

⁶ Cytując hebrajskiego proroka Joela, apostoł Piotr oznajmił: „W dniach ostatnich — mówi Bóg — wyleję mego ducha na wszelkie ciało [również na „starców”] (...) i będą prorokować” (Dzieje 2:17, 18; Joela 2:28). Zgodnie z tymi słowami w obecnych dniach ostatnich Jehowa posługuje się starszymi członkami klasy pomazańców i „drugich owiec”, by oznajmiać swe zamierzenie (Jana 10:16). Niejeden z nich wiernie wydaje owoc Królestwa już dziesiątki lat.

7. Podaj przykład osób w starszym wieku, które mimo swych ograniczeń wciąż wydają owoc Królestwa.

⁷ Pomyśl o Soni, która była pełnoczasową głosicielką Królestwa od roku 1941. Pomimo długiej walki z chorobą regularnie prowadziła w swoim domu studia biblijne. „Głoszenie dobrej nowiny stanowi nieodłączną część mego życia” — wyjaśniła Sonia. „Prawdę mówiąc, jest ono całym moim życiem. Nie przechodzę na emeryturę”. Jakiś czas temu Sonia wraz ze swą siostrą Olive podzieliły się biblijną nadzieją z Janet, śmiertelnie chorą kobietą, którą spotkały w szpitalnej poczekalni. Matkę Janet, gorliwą katoliczkę, tak poruszyła życzliwa troska okazana jej córce, że zgodziła się na domowe studium Biblii i obecnie robi piękne postępy. Czy mógłbyś wykorzystywać podobne okazje, by wydawać owoc Królestwa?

8. Jak sędziwy Kaleb dał wyraz zaufaniu do Jehowy i jak starsi chrześcijanie mogą go w tym naśladować?

⁸ Dzięki przejawianiu wytrwałości i odwagi w dziele głoszenia o Królestwie pomimo ograniczeń związanych z wiekiem sędziwi chrześcijanie idą w ślady wiernego Izraelity Kaleba, który towarzyszył Mojżeszowi w czasie czterdziestoletniej wędrówki po pustkowiu. Kaleb miał 79 lat, gdy przekroczył Jordan i wszedł do Ziemi Obiecanej. Po następnych sześciu latach walki w szeregach zwycięskiej armii izraelskiej mógł spocząć na laurach. Ale on  odważnie poprosił o przydział trudnego zadania, jakim było zdobycie „wielkich miast warownych” w górzystym regionie Judy zamieszkanym przez niezwykle rosłych Anakitów. Z pomocą Jehowy Kaleb ‛wywłaszczył ich, tak jak Jehowa obiecał’ (Jozuego 14:9-14; 15:13, 14). Bądź pewny, że jeśli mimo podeszłego wieku dalej wydajesz owoc Królestwa, Jehowa jest z tobą, podobnie jak był z Kalebem. Gdy dochowasz wierności, On da ci miejsce w obiecanym nowym świecie (Izajasza 40:29-31; 2 Piotra 3:13).

„Nadal będą pełni wigoru i rześcy”

9, 10. Dzięki czemu starsi wiekiem chrześcijanie zachowują zdrowie duchowe i tryskają duchową energią? (Zobacz ramkę na stronie 13).

⁹ Kierując uwagę na produktywność starszych sług Jehowy, psalmista śpiewał: „Prawy rozkwitnie jak palma; jak cedr na Libanie, tak wielki wyrośnie. Wciąż będą się mieć dobrze, choć już okryci siwizną, nadal będą pełni wigoru i rześcy” (Psalm 92:12, 14).

¹⁰ Jak pomimo upływu czasu mógłbyś zachować duchową energię? Tajemnica długotrwałego piękna palmy leży w stałym dostępie do świeżej wody. Tak samo i ty możesz czerpać siły z wód prawdy biblijnej, studiując Słowo Boże i spotykając się z innymi członkami organizacji Jehowy (Psalm 1:1-3; Jeremiasza 17:7, 8). Współwyznawcy cenią sobie twą duchową rześkość. Zobaczmy, jak przekonał się o tym sędziwy arcykapłan Jehojada.

11, 12. (a) Jaką ważną rolę w historii królestwa Judy odegrał Jehojada? (b) Jak Jehojada użył swych wpływów, by propagować czyste wielbienie Boga?

¹¹ Jehojada miał już prawdopodobnie ponad 100 lat, gdy ambitna królowa Atalia zamordowała własnych wnuków i przejęła władzę nad Judą. Co mógł zrobić sędziwy Jehojada? Przez sześć lat razem z żoną ukrywał w świątyni jedynego ocalałego następcę tronu, Jehoasza. Potem w dramatycznych okolicznościach ogłosił siedmioletniego Jehoasza królem i kazał uśmiercić Atalię (2 Kronik 22:10-12; 23:1-3, 15, 21).

¹² Jako opiekun króla, Jehojada korzystał ze swej wpływowej pozycji, by propagować czyste wielbienie Boga. „Zawarł przymierze między sobą a całym ludem i królem, że pozostaną ludem Jehowy”. Rozkazał zburzyć świątynię fałszywego bożka Baala, usunąć jego ołtarze, wizerunki i kapłanów. To z jego inicjatywy Jehoasz wznowił działalność świątyni Jehowy i ją odrestaurował. „Jehoasz czynił to, co słuszne w oczach Jehowy, przez wszystkie swoje dni, w których go pouczał kapłan Jehojada” (2 Kronik 23:11, 16-19; 24:11-14; 2 Królów 12:2). Kiedy Jehojada w wieku 130 lat zmarł, dostąpił wyjątkowego zaszczytu — został pochowany z królami, ponieważ „postępował dobrze w Izraelu i wobec prawdziwego Boga oraz jego domu” (2 Kronik 24:15, 16).

13. Jak starsi chrześcijanie mogą ‛postępować dobrze wobec prawdziwego Boga oraz jego domu’?

¹³ Być może słabe zdrowie lub inne przeszkody ograniczają twoje możliwości szerzenia czystego wielbienia. Ale nawet w takiej sytuacji możesz ‛postępować dobrze wobec prawdziwego Boga oraz jego domu’. Możesz pałać gorliwością względem duchowego domu Jehowy, uczęszczając na zebrania zborowe i biorąc w nich udział oraz w miarę swych możliwości uczestnicząc w służbie polowej. Swą gotowością do przyjmowania rad biblijnych i lojalnym popieraniem „niewolnika wiernego i roztropnego” oraz miejscowego zboru przyczynisz się do umocnienia naszej społeczności braterskiej (Mateusza 24:45-47). Możesz także pobudzać współwyznawców „do miłości i do szlachetnych uczynków” (Hebrajczyków 10:24, 25; Filemona 8, 9). Okażesz się dla drugich błogosławieństwem, jeśli będziesz postępował zgodnie z radą apostoła Pawła: „Starsi mężczyźni niech zachowują umiar w nawykach, będą poważni, trzeźwego umysłu, zdrowi w wierze, w miłości, w wytrwałości. Niech też starsze kobiety sprawują się w sposób bogobojny, niech nie rzucają oszczerstw ani nie będą zniewolone mnóstwem  wina, niech będą nauczycielkami tego, co dobre” (Tytusa 2:2-4).

14. Co długoletni chrześcijańscy nadzorcy mogą robić na rzecz czystego wielbienia?

¹⁴ Czy od wielu lat usługujesz w zborze jako nadzorca? Pewien długoletni starszy radzi: „Z mądrości, którą nabyłeś przez lata, korzystaj ku pożytkowi innych. Dziel się obowiązkami i doświadczeniem z tymi, którzy mają ochoczego ducha (...) Dostrzegaj umiejętności innych. Pomóż im je pielęgnować i rozwijać. Buduj z myślą o przyszłości” (Powtórzonego Prawa 3:27, 28). Twoje szczere zainteresowanie stale rozwijającym się dziełem Królestwa przyniesie członkom naszej chrześcijańskiej społeczności wiele dobrodziejstw.

‛Opowiadaj, że Jehowa jest prostolinijny’

15. Jak starsi wiekiem chrześcijanie ‛opowiadają, że Jehowa jest prostolinijny’?

¹⁵ Starsi wiekiem słudzy Boży z radością wywiązują się z powinności ‛opowiadania, że Jehowa jest prostolinijny’. Jeśli należysz do takich osób, swymi słowami i czynami możesz pokazać, że Jehowa ‛jest twą Skałą i że nie ma w nim nieprawości’ (Psalm 92:15). Palma daje nieme świadectwo o wspaniałości Stwórcy. Ty zaś otrzymałeś zaszczyt mówienia o Nim każdemu, kto staje dziś po stronie religii prawdziwej (Powtórzonego Prawa 32:7; Psalm 71:17, 18; Joela 1:2, 3). Dlaczego ta działalność jest tak ważna?

16. Jaki biblijny przykład ilustruje wagę ‛opowiadania, że Jehowa jest prostolinijny’?

¹⁶ Kiedy izraelski wódz Jozue był już „stary i podeszły w latach”, ‛wezwał całego Izraela, jego starszych i jego naczelników, i jego sędziów, i jego urzędników’, by im przypomnieć o prostolinijności Boga. Rzekł do nich: „Nie zawiodło ani jedno słowo ze wszystkich dobrych słów, które do was wyrzekł Jehowa, wasz Bóg. Wszystkie się wam spełniły” (Jozuego 23:1, 2, 14). Przez jakiś czas słowa te skłaniały lud do trwania w wierności. Jednak po śmierci Jozuego „zaczęło nastawać (...) inne pokolenie,  które nie znało Jehowy ani dzieła, jakiego dokonał na rzecz Izraela. I synowie Izraela zaczęli czynić to, co złe w oczach Jehowy, i służyć Baalom” (Sędziów 2:8-11).

17. Jak Jehowa postępował ze swym ludem w czasach nowożytnych?

¹⁷ Lojalność dzisiejszego zboru chrześcijańskiego nie opiera się na opowieściach sędziwych sług Bożych. Jednak gdy słyszymy bezpośrednie relacje o „wielkim dziele”, jakiego dokonał On w dniach ostatnich na rzecz swego ludu, nasza wiara w Jehowę oraz Jego obietnice się umacnia (Sędziów 2:7; 2 Piotra 1:16-19). Jeżeli jesteś w organizacji Jehowy od wielu lat, być może pamiętasz czasy, gdy w twojej okolicy lub kraju było niewielu głosicieli Królestwa, a ich działalność napotykała ostry sprzeciw. Obserwowałeś jednak, jak Jehowa stopniowo usuwał takie przeszkody i ‛przyśpieszał’ wzrost (Izajasza 54:17; 60:22). Byłeś świadkiem coraz lepszego pojmowania prawd biblijnych oraz dokonywania usprawnień w działalności widzialnej części organizacji Bożej (Przysłów 4:18; Izajasza 60:17). Czy starasz się budować innych, dzieląc się z nimi swymi doświadczeniami związanymi z prostolinijnym działaniem Jehowy? Jakże budująco i pokrzepiająco może to wpływać na braci!

18. (a) Zilustruj, jak dalekosiężne skutki może wywołać ‛opowiadanie, że Jehowa jest prostolinijny’. (b) Jak osobiście przekonałeś się o prostolinijności Jehowy?

¹⁸ A co z sytuacjami, w których osobiście odczułeś życzliwą troskę i kierownictwo Jehowy? (Psalm 37:25; Mateusza 6:33; 1 Piotra 5:7). Pewna starsza siostra imieniem Martha miała zwyczaj zachęcać innych, mówiąc: „Bez względu na okoliczności nigdy nie opuszczaj Jehowy. On cię wesprze”. Radę tę wzięła sobie głęboko do serca Tolmina, z którą Martha studiowała Biblię i która została ochrzczona w latach sześćdziesiątych XX wieku. „Kiedy zmarł mój mąż”, opowiada Tolmina, „czułam się bardzo zniechęcona, ale pokrzepiona tymi słowami, postanowiłam nie opuścić żadnego zebrania. I Jehowa rzeczywiście dodawał mi sił”. W następnych latach Tolmina radziła to samo wielu osobom, z którymi studiowała Biblię. Udzielając zachęt i wspominając prostolinijne postępowanie Jehowy, możesz bardzo budować wiarę współwyznawców.

Jehowa ceni swych wiernych sędziwych sług

19, 20. (a) Jak Jehowa zapatruje się na działalność swych sędziwych sług? (b) Co zostanie omówione w następnym artykule?

¹⁹ Dzisiejszy świat wyzuty z wdzięczności nie poświęca zbyt wiele uwagi starszym ludziom (2 Tymoteusza 3:1, 2). W najlepszym razie wspomina się ich dawne osiągnięcia —  to, kim byli, a nie kim są. Biblia jednak mówi: „Bóg nie jest nieprawy, żeby miał zapomnieć o waszej pracy oraz o miłości, którą okazaliście jego imieniu przez to, że usługiwaliście świętym i w dalszym ciągu usługujecie” (Hebrajczyków 6:10). Oczywiście Jehowa pamięta o twoich dawniejszych dokonaniach. Ale ceni cię również za to, co w dalszym ciągu robisz w służbie dla Niego. Uważa wierne starsze osoby za użytecznych, duchowo zdrowych i pełnych rześkości chrześcijan — za żywe dowody oddziaływania Jego mocy (Filipian 4:13).

²⁰ Czy wszyscy zapatrujemy się na starszych członków naszej braterskiej społeczności podobnie jak Jehowa? Jeśli tak, to nie będziemy im szczędzić wyrazów miłości (1 Jana 3:18). Następny artykuł podpowie nam, jak w praktyce okazywać im taką miłość i zaspokajać ich potrzeby.

[Przypis]

Jak byś odpowiedział?

• Jak osoby w podeszłym wieku „wydają owoc”?

• Dlaczego bardzo sobie cenimy duchową rześkość naszych starszych współwyznawców?

• Jak osoby starsze mogą ‛opowiadać, że Jehowa jest prostolinijny’?

• Dlaczego Jehowa ceni swych długoletnich sług?

[Pytania do studium]

[Ramka na stronie 13]

Dzięki czemu zachowują zdrową wiarę

Co pomaga długoletnim chrześcijanom zachowywać zdrową wiarę i duchowy wigor? Oto kilka wypowiedzi:

„Bardzo ważne jest czytanie fragmentów Pisma Świętego uwypuklających znaczenie naszej więzi z Bogiem. W nocy nieraz powtarzam sobie w pamięci Psalmy 23 i 91” (Olive, ochrzczona w roku 1930).

„Postawiłem sobie za cel obecność na każdym przemówieniu do chrztu i słucham uważnie, jakby chodziło o mój własny chrzest. Pamiętanie o tym, że się oddałem Bogu, bardzo pomaga mi trwać w wierze” (Harry, ochrzczony w roku 1946).

„Nieodzowna jest codzienna modlitwa — trzeba prosić Jehowę o pomoc, ochronę i błogosławieństwo, ‛zważając na niego na wszystkich swych drogach’” (Przysłów 3:5, 6) (Antônio, ochrzczony w roku 1951).

„Słuchanie przeżyć osób, które po tylu latach wciąż służą Bogu, umacnia mnie w postanowieniu zachowywania lojalności i wierności wobec Niego” (Joan, ochrzczona w roku 1954).

„Ważne jest, by nie myśleć o sobie zbyt wiele. Wszystko, co mamy, otrzymaliśmy dzięki niezasłużonej życzliwości Bożej. Taki punkt widzenia pomaga oczekiwać pokarmu duchowego z odpowiedniego źródła, a pokarm ten jest nam niezbędny, byśmy mogli wytrwać do końca” (Arlene, ochrzczona w roku 1954).

[Ilustracja na stronie 11]

Osoby starsze wiekiem wydają wartościowy owoc Królestwa

[Ilustracja na stronie 14]

Ogromnie cenimy sobie naszych duchowo rześkich starszych współwyznawców