PISMO ŚWIĘTE przedstawia Diabła jako realną osobę. Dla ludzkich oczu jest on niewidzialny, podobnie jak Bóg. Biblia wyjaśnia, że „Bóg jest Duchem” (Jana 4:24). Diabeł również jest istotą duchową. Ale w przeciwieństwie do Stwórcy miał kiedyś początek.

Na długo przed stworzeniem człowieka Jehowa Bóg powołał do życia mnóstwo istot duchowych (Hioba 38:4, 7). W Biblii nazwano je aniołami (Hebrajczyków 1:13, 14). Wszystkie były doskonałe — ani jedna nie była „diabłem”, żadna nie miała złych cech. Skąd się zatem wziął Diabeł? Grecki odpowiednik tego określenia znaczy „oszczerca” i odnosi się do kogoś, kto opowiada o innych złośliwe kłamstwa. A hebrajskie słowo, od którego pochodzi wyraz „Szatan”, znaczy „przeciwnik”. Człowiek uczciwy staje się złodziejem, gdy coś ukradnie, i podobnie jeden z doskonałych duchowych synów Bożych, gdy uległ swoim niewłaściwym pragnieniom, stał się Szatanem Diabłem. Biblia wyjaśnia, jak dochodzi do takiego zepsucia: „Każdy jest doświadczany, gdy go pociąga i nęci jego własne pragnienie. Potem pragnienie, gdy stanie się płodne, rodzi grzech; z kolei grzech, gdy zostanie popełniony, wydaje śmierć” (Jakuba 1:14, 15).

I właśnie coś takiego się wydarzyło. Pewien anioł przyglądał się, jak Jehowa Bóg stwarza pierwszą parę ludzką, Adama i Ewę. Wiedział, że Jehowa polecił im napełnić ziemię prawymi ludźmi, którzy będą oddawali cześć swemu Stwórcy (Rodzaju 1:28). Dostrzegł w tym szansę dla siebie: to on mógłby być darzony szacunkiem i chwałą. Powodowany chciwością zapragnął tego, co należy się wyłącznie Stwórcy — chciał, by to jego otaczano czcią. Zamiast niezwłocznie odrzucić takie niestosowne pragnienie, ten duchowy syn Boży pielęgnował je, aż doprowadziło go do kłamstwa i buntu. Prześledźmy rozwój wypadków.

 Posługując się wężem, zbuntowany anioł zapytał pierwszą kobietę, Ewę: „Czy Bóg rzeczywiście powiedział, iż nie z każdego drzewa ogrodu wolno wam jeść?” Kiedy Ewa przytoczyła treść Bożego nakazu i wyjaśniła, jaka kara grozi za nieposłuszeństwo, wąż oświadczył: „Z całą pewnością nie umrzecie. Gdyż Bóg wie, że w tym samym dniu, w którym z niego [z drzewa w środku ogrodu] zjecie, wasze oczy na pewno się otworzą i na pewno staniecie się podobni do Boga, będziecie znali dobro i zło” (Rodzaju 3:1-5). W ten sposób oskarżył Boga, że nie powiedział Adamowi i Ewie prawdy. Po zjedzeniu owocu Ewa miała się rzekomo stać taka jak Bóg — miała zdobyć prawo do decydowania o tym, co jest dobre, a co złe. Było to pierwsze kłamstwo w historii wszechświata, a wypowiadając je, ów anioł stał się oszczercą oraz wrogiem Boga. Biblia utożsamia tego przeciwnika z „pradawnym wężem, zwanym Diabłem i Szatanem” (Objawienie 12:9).

„Bądźcie czujni”

Kłamstwo spełniło swój cel. W Biblii czytamy: „Niewiasta zatem zobaczyła, że drzewo to jest dobre, by mieć z niego pokarm, i że jest czymś upragnionym dla oczu — tak, to drzewo miało ponętny wygląd. Wzięła więc jego owoc i zaczęła jeść. Potem dała też trochę swemu mężowi, gdy był z nią, i on go jadł” (Rodzaju 3:6). Ewa uwierzyła Szatanowi i wypowiedziała Bogu posłuszeństwo. Do złamania Boskiego zakazu nakłoniła również Adama. W ten sposób Diabłu udało się skierować pierwszą parę ludzką na drogę buntu przeciwko Bogu. Od tamtej pory zakulisowo wywiera wpływ na poczynania ludzi. Do czego dąży? Chciałby, żeby wszyscy ludzie odwrócili się od prawdziwego Boga, a cześć oddawali właśnie jemu (Mateusza 4:8, 9). Słusznie więc Pismo Święte ostrzega: „Zachowujcie trzeźwość umysłu, bądźcie czujni. Wasz wróg, Diabeł, krąży jak ryczący lew, starając się kogoś pożreć” (1 Piotra 5:8).

Biblia przedstawia Diabła jako rzeczywistą osobę duchową — anioła, który stał się zdeprawowany i bardzo niebezpieczny. Podstawowym warunkiem zachowania czujności jest uświadomienie sobie, że on naprawdę istnieje. Ale trzeźwość umysłu i czujność wymagają czegoś więcej. Równie ważne jest zdawanie sobie sprawy z „zamysłów” Szatana i znajomość metod, jakimi zwodzi ludzi (2 Koryntian 2:11). Co więc knuje Diabeł? I jak możemy się mu przeciwstawić?

Diabeł wykorzystuje naturalne potrzeby człowieka

Diabeł obserwuje ludzi od chwili ich stworzenia. Zna naturę człowieka — jego potrzeby, zainteresowania i pragnienia. Doskonale wie, że mamy potrzeby duchowe, i przebiegle to wykorzystuje. W jaki sposób? Podsuwając fałszywe nauki religijne (Jana 8:44). Wiele z nich przeczy sobie nawzajem i zaciemnia prawdę o Bogu. Jak sądzisz, czyim celom to służy? Jeśli nauki są ze sobą sprzeczne, to nie mogą być wszystkie prawdziwe. Czy nie słuszny jest zatem pogląd, że wiele dogmatów religijnych służy Szatanowi do wprowadzania ludzi w błąd? Biblia wprost nazywa go „bogiem tego systemu rzeczy”, zaślepiającym ludzkie umysły (2 Koryntian 4:4).

Ochronę przed takimi oszustwami stanowi zawarta w Biblii prawda pochodząca od Boga. Przyrównano ją do pasa, jaki  nosili starożytni żołnierze, by chronić lędźwie (Efezjan 6:14). Jeśli zdobywasz wiedzę biblijną i jest ci ona tak bliska, jakbyś był nią przepasany, to Słowo Boże nie pozwoli, by cię zwiodły błędy i kłamstwa religijne.

Potrzeba oddawania komuś czci skłania ludzi do badania tego, co nieznane. A to wystawia ich na kolejne niebezpieczeństwo ze strony Szatana. Żerując na ludzkiej ciekawości tego, co niezwykłe i tajemnicze, Szatan posługuje się spirytyzmem, by wywierać wpływ na wiele osób. Tak jak łowca, który używa przynęty, by zwabić ofiarę, Szatan wykorzystuje wróżbiarstwo, astrologię, hipnozę, czary, chiromancję i magię, aby usidlać ludzi na całym świecie (Kapłańska 19:31; Psalm 119:110).

Jak się ustrzec sidła spirytyzmu? W Księdze Powtórzonego Prawa 18:10-12 czytamy: „Niech się nie znajdzie u ciebie nikt, kto swego syna lub swą córkę przeprowadza przez ogień, nikt, kto wróży, kto uprawia magię, ani nikt, kto wypatruje znaków wróżebnych, ani czarnoksiężnik, ani ten, kto zaklina drugich, ani nikt, kto zasięga rady u medium spirytystycznego, ani trudniący się przepowiadaniem wydarzeń, ani nikt, kto się wypytuje umarłego. Bo każdy, kto to czyni, jest obrzydliwością dla Jehowy i z powodu tych obrzydliwości Jehowa, twój Bóg, wypędza ich przed tobą”.

Rada biblijna jest jednoznaczna: nie miej nic wspólnego ze spirytyzmem. A co powinieneś zrobić, jeśli brałeś udział w jakichś praktykach spirytystycznych i teraz chcesz z tym zerwać? Możesz pójść za przykładem pierwszych chrześcijan z Efezu. Kiedy przyjęli „słowo Jehowy”, „niemało tych, którzy uprawiali sztuki magiczne, poznosiło swe księgi i spaliło je wobec wszystkich”. Księgi te były bardzo kosztowne — ich wartość wynosiła 50 000 sztuk srebra (Dzieje 19:19, 20). Mimo to efescy chrześcijanie zniszczyli je bez wahania.

Szatan żeruje na ludzkich słabościach

Doskonały anioł stał się Szatanem Diabłem, ponieważ uległ własnemu pragnieniu — chciał się wywyższyć. Również w Ewie rozbudził pychę i samolubne pragnienie dorównania Bogu. Podobnie jest w naszych czasach — Szatan ma w swojej władzy wielu tych, w których podsyca pychę. Na przykład niektórzy uważają, że ich rasa, grupa etniczna albo naród są lepsze od innych. Jest to całkowicie sprzeczne z Biblią! (Dzieje 10:34, 35). Głosi ona wyraźnie: „[Bóg] z jednego człowieka uczynił wszystkie narody ludzkie” (Dzieje 17:26).

Skuteczną bronią jest w tym wypadku pokora. Biblia radzi nam ‛nie myśleć o sobie więcej niż należy myśleć’ (Rzymian 12:3). „Bóg przeciwstawia się wyniosłym, lecz pokornych  obdarza niezasłużoną życzliwością” (Jakuba 4:6). Jeśli przejawiamy w życiu pokorę i inne zbożne przymioty, na pewno zdołamy odeprzeć zakusy Szatana.

Diabeł równie chętnie wykorzystuje odczuwane przez ludzi niewłaściwe pragnienia zmysłowe. Jehowa Bóg chciał, żebyśmy cieszyli się życiem. Kiedy zaspokajamy nasze pragnienia, nie przekraczając granic wyznaczonych przez Boga, zaznajemy prawdziwego szczęścia. Ale Szatan kusi nas do tego, byśmy zaspokajali je w sposób niemoralny (1 Koryntian 6:9, 10). Warto więc skupiać umysł na tym, co czyste i szlachetne (Filipian 4:8). To pomoże skutecznie panować nad myślami i emocjami.

Dawaj odpór Diabłu

Czy możesz skutecznie stawić czoło Diabłu? Oczywiście! Biblia zapewnia: „Przeciwstawcie się Diabłu, a ucieknie od was” (Jakuba 4:7). Ale nawet jeśli dasz mu odpór, nie znaczy to, że zrezygnuje z ataków i przestanie ci utrudniać zdobywanie wiedzy o Bogu. Wręcz przeciwnie, na pewno podejmie kolejną próbę w ‛innym dogodnym czasie’ (Łukasza 4:13). Mimo to nie musisz się go bać. Jeśli będziesz mu się wytrwale przeciwstawiać, nie zdoła cię odciągnąć od prawdziwego Boga.

Odpieranie ataków Diabła wymaga jednak wiedzy o nim samym i o jego metodach zwodzenia. Trzeba również wiedzieć, jak się przed nim bronić. Rzetelne informacje na ten temat zawiera tylko jedno źródło — Słowo Boże, Biblia. Postanów sobie więc poznawać natchnione Pisma i stosować w życiu to, czego się z nich dowiadujesz. Świadkowie Jehowy z twojej okolicy chętnie udzielą ci nieodpłatnej pomocy w zdobywaniu takiej wiedzy. Sam możesz wybrać porę dogodną dla ciebie. Nie wahaj się ich o to poprosić albo napisz do wydawców niniejszego czasopisma.

Jeżeli zaczniesz studiować Słowo Boże, Szatan może się uciec do sprzeciwu albo prześladowań, by cię powstrzymać od poznawania prawd biblijnych. Nawet twoich najbliższych może drażnić to, że studiujesz Biblię. Jest tak dlatego, że nie znają oni zawartych w niej cudownych prawd. Inni mogą z ciebie drwić. Czy jednak uleganie takiej presji sprawiłoby radość Stwórcy? Diabeł dąży do tego, byś się zniechęcił i zrezygnował z poznawania prawdziwego Boga. Czy chciałbyś, żeby Szatan tryumfował? (Mateusza 10:34-39). Przecież nie zrobił dla ciebie absolutnie nic, natomiast Jehowie zawdzięczasz życie! Bądź więc zdecydowany przeciwstawiać się Diabłu i ‛rozweselać serce Jehowy’ (Przysłów 27:11).

[Ilustracja na stronie 6]

Ludzie, którzy zostali chrześcijanami, spalili swoje księgi spirytystyczne

[Ilustracja na stronie 7]

Mocno sobie postanów, że będziesz studiować Biblię