„SYNU mój, jeśli twoje serce stało się mądre, to rozraduje się moje serce, właśnie moje” (Przysłów 23:15). Rzeczywiście, chrześcijańscy rodzice czują radość, gdy ich dzieci nabywają zbożnej mądrości. W sobotę 10 września 2005 roku 6859 osób z wielu krajów wzięło udział w uroczystości zakończenia nauki przez 119 klasę Biblijnej Szkoły Strażnicy — Gilead. Serca wszystkich obecnych przepełniała radość, ale szczególne powody do zadowolenia mieli rodzice 56 absolwentów.

David Walker, wieloletni członek amerykańskiej rodziny Betel, rozpoczął program wzruszającą modlitwą. Potem przewodniczący programu David Splane, członek Ciała Kierowniczego, skierował słowa wstępne do ojców i matek absolwentów: „Zasługujecie na szczere pochwały. Przymioty, które wszczepiliście swym synom i córkom, pobudziły ich do podjęcia służby misjonarskiej”. Rodzice ci mogli odczuwać niepokój, gdyż ich dzieci miały wkrótce wyjechać w dalekie strony. Dlatego brat Splane pokrzepił ich: „Nie martwcie się. Jehowa potrafi się zatroszczyć o wasze dzieci nieporównanie lepiej niż wy”. Dodał też: „Pomyślcie o tym, jak wiele zdziałają. Dzięki nim ludzie, którzy cierpią, po raz pierwszy w życiu zaznają prawdziwego pokrzepienia”.

Jak nieść innym radość

Przewodniczący zapowiedział czterech mówców. Pierwszy z nich, Ralph Walls z amerykańskiego Komitetu Oddziału rozwinął temat „Niech twoje oczy będą otwarte”. Wykazał, że ślepota duchowa jest o wiele groźniejsza niż utrata wzroku fizycznego. W I wieku n.e. zbór w Laodycei oślepł duchowo. Tamtejszym chrześcijanom zaproponowano pomoc, ale oczywiście znacznie lepiej jest zapobiegać takiej przypadłości poprzez dbanie, by nasze duchowe oczy zawsze pozostawały otwarte (Objawienie 3:14-18). Mówca powiedział: „Miejcie oczy stale otwarte i zapatrujcie się na mężczyzn sprawujących przewodnictwo tak jak Jehowa”. Absolwenci nie powinni się zamartwiać problemami wyłaniającymi się w zborze. Pan Jezus Chrystus doskonale widzi wszystkie takie sprawy. On też dopilnuje, by w stosownym czasie rozwiązać narosłe problemy.

Następnie Samuel Herd z Ciała Kierowniczego odpowiedział na pytanie: „Czy jesteś gotowy?” Podróżnik zabiera na wyprawę odpowiednie ubrania i podobnie misjonarze przywdziewają nową osobowość. Muszą naśladować współczucie, które okazywał ludziom Jezus. Kiedy pewien trędowaty poprosił: „Jeśli tylko zechcesz, możesz mnie oczyścić”, Jezus odrzekł: „Chcę. Bądź oczyszczony” (Marka 1:40-42). Mówca zauważył: „Jeżeli naprawdę chcesz pomagać ludziom, znajdziesz na to sposób”. List do Filipian 2:3 zaleca chrześcijanom, by ‛uważali drugich za wyższych  od siebie’. Brat Herd stwierdził: „Uniżoność serca jest ważniejsza niż wiedza. Ludzie, których spotkacie w służbie, oraz bracia i siostry w zborze odniosą pożytek z waszej wiedzy tylko wtedy, gdy będziecie pokorni”. Na zakończenie dodał, że jeśli absolwenci dalej będą się przyodziewać w chrześcijańską miłość, to będą gotowi wyruszyć na przydzielony teren misjonarski i z pewnością zdołają się świetnie wywiązać z czekających ich zadań (Kolosan 3:14).

Tytuł przemówienia Marka Noumaira, jednego z wykładowców Szkoły Gilead, brzmiał intrygująco: „Czy zachowasz to uczucie?” Chodziło o uczucie wdzięczności za dobroć Jehowy. W Psalmie 103:2 czytamy: „Błogosław Jehowę, duszo moja, i nie zapominaj o wszystkich jego czynach”. Izraelici nie okazali wdzięczności za mannę, która podtrzymywała ich przy życiu, i nazwali ją „chlebem godnym wzgardy” (Liczb 21:5). Z biegiem czasu wartość manny nie uległa zmianie, ale oni coraz mniej ją cenili. Mówca zwrócił uwagę: „Jeśli zapomnicie o tym, co Jehowa uczynił, i dopuścicie, by służba zagraniczna wam spowszedniała, zmieni się wasze nastawienie do pracy, którą On wam powierzył”. Psalm 103:4 mówi, że Bóg „koronuje lojalną życzliwością”. W nowych zborach absolwenci zaznają lojalnej życzliwości Boga.

Inny wykładowca Szkoły Gilead, Lawrence Bowen, wygłosił przemówienie zatytułowane „Czy dosięgną cię błogosławieństwa?” Wspomniał, że absolwenci 119 klasy Szkoły Gilead pilnie się uczyli, by skutecznie pełnić służbę misjonarską. Teraz jednak muszą trzymać się blisko Jehowy i wykonywać pracę, którą On im zlecił. W Księdze Objawienia 14:1-4 opisano grono 144 000 osób, które „stale podążają za Barankiem, dokądkolwiek idzie”. Wszyscy członkowie tej grupy lojalnie trwają przy Jehowie i Jego Synu bez względu na przeciwności. I dzięki temu docierają do celu. Mówca zachęcił: „Niezależnie od tego, co się wydarzy, my też lojalnie trwajmy przy Jehowie i wykonujmy pracę, którą nam powierzył”. Jeśli absolwenci będą tak postępować, ‛dosięgną ich błogosławieństwa’ od Jehowy (Powtórzonego Prawa 28:2).

Wydawanie owoców w służbie

Każdego weekendu w miesiącach nauki studenci uczestniczyli w służbie polowej. Sekretarz Szkoły Gilead, Wallace Liverance, przeprowadził z nimi kilka wywiadów, które potwierdziły, że służba ta była owocna. Głosili dobrą nowinę w co najmniej 10 językach i zapoczątkowali sporo studiów biblijnych. Jedno małżeństwo założyło studium z pewnym Chińczykiem. Po dwóch spotkaniach zapytali go, co myśli o poznawaniu Jehowy. Ten otworzył swą Biblię i poprosił ich o odczytanie Ewangelii według Jana 17:3. Był przekonany, że znalazł drogę do życia wiecznego.

W dalszej części Anthony Morris z Ciała Kierowniczego przeprowadził wywiady z trzema braćmi, którzy usługują w komitetach oddziałów w Dominikanie, Ekwadorze i Wybrzeżu Kości Słoniowej. Potwierdzili oni, że bracia z niecierpliwością czekają na ich przyjazd i pomogą im szybko przystosować się do nowych warunków.

Kolejny mówca — Leonard Pearson z amerykańskiej rodziny Betel — przeprowadził wywiady z trzema członkami komitetów oddziałów z Demokratycznej Republiki Konga, Papui Nowej Gwinei i Ugandy. Jego rozmówcy zachęcili studentów do pełnego zaangażowania się w służbę polową. Pewne małżeństwo misjonarzy, które spędziło w Kongu 21 lat, pomogło poznać prawdę 60 osobom. Obecnie prowadzą 30 studiów biblijnych, a 22 ich zainteresowanych przychodzi na zebrania zborowe. Ponieważ żniwa duchowe są w toku, teraz jest najlepszy czas na służbę misjonarską.

Głoszenie ze świadomością powagi chwili

Gerrit Lösch z Ciała Kierowniczego wygłosił przemówienie końcowe. Nosiło ono tytuł „Mówienie o Bogu oraz świadczenie o Jezusie w dniu Pańskim”. W Księdze Objawienia różne formy słowa „świadek”, „świadczenie” i „świadectwo” pojawiają się 19 razy. Jehowa nie pozostawia więc wątpliwości, jakie zadanie ma dla swoich sług. Kiedy mamy dawać to świadectwo? Jan pisał, że „w dniu Pańskim” (Objawienie 1:9, 10). Dzień ten rozpoczął  się w roku 1914, ciągle trwa i potrwa jeszcze w przyszłości. Według Objawienia 14:6, 7 działalność opowiadania o Bogu wspierają aniołowie. Objawienie 22:17 wskazuje, że obowiązek kierowania dziełem świadczenia o Jezusie powierzono ostatkowi namaszczonych chrześcijan. Ale wszyscy musimy uczestniczyć w tej działalności. W wersecie 20 zanotowano słowa Jezusa: „Przychodzę szybko”. Brat Lösch zachęcił wszystkich obecnych: „Wołajcie do ludzi: ‚Chodźcie, bierzcie wodę życia darmo’. Jezus przychodzi szybko. Czy jesteśmy na to przygotowani?”

Fred Rusk, który przez 11 lat był wykładowcą w Szkole Gilead, zakończył uroczystość wzruszającą modlitwą dziękczynną do Jehowy. Stanowiło to stosowne zwieńczenie dnia, w którym zaznano mnóstwa radości.

[Ramka na stronie 13]

NIEKTÓRE DANE STATYSTYCZNE

Liczba reprezentowanych krajów: 10

Liczba przydzielonych krajów: 25

Liczba studentów: 56

Średnia wieku: 32,5

Średnia lat w prawdzie: 16,4

Średnia lat w służbie pełnoczasowej: 12,1

[Ilustracja na stronie 15]

Absolwenci 119 klasy Biblijnej Szkoły Strażnicy — Gilead

W poniższym wykazie rzędy ponumerowano od przodu do tyłu, a nazwiska osób w każdym rzędzie podano od strony lewej do prawej.

1) S. Helgesen, H. Daugaard, A. Pierluissi, I. Joseph, C. Racanelli; 2) T. Byrge, D. Butler, J. Freedlun, K. Nuñez, C. Pavageau, T. Doumen; 3) O. Camacho, L. Lindqvist, A. Broomer, E. Wessels, J. Burton, O. Woodhouse, A. Doumen; 4) A. Tirion, L. Connally, C. Fournier, A. Gil, K. Johnsson, L. Hamilton; 5) D. Byrd, I. Scribner, B. Camacho, H. Laschinski, M. Hallahan, O. Libuda; 6) A. Joseph, M. Lindqvist, C. Helgesen, D. Nuñez, S. Scribner, J. Fournier; 7) F. Pierluissi, T. Pavageau, C. Broomer, P. Racanelli, T. Butler, M. Woodhouse, J. Libuda; 8) M. Laschinski, S. Freedlun, I. Burton, M. Tirion, M. Byrd, J. Byrge; 9) T. Wessels, D. Hallahan, S. Connally, D. Gil, P. Daugaard, S. Hamilton, T. Johnsson