„Tych też przyprowadzę na moją świętą górę i sprawię, że będą się radować w moim domu modlitwy” (IZAJASZA 56:7).

1. Jak Biblia wskazuje, że chrześcijańskie zebrania powinniśmy traktować z należnym szacunkiem?

JEHOWA zgromadził swój lud — chrześcijańskich pomazańców i ich towarzyszy — by oddawali Mu cześć na Jego „świętej górze”. Sprawia, że radują się w Jego „domu modlitwy”, Jego duchowej świątyni będącej „domem modlitwy dla wszystkich narodów” (Izajasza 56:7; Marka 11:17). Te działania Jehowy wskazują, że wielbienie Go jest czymś świętym, czystym i wzniosłym. Jeśli traktujemy z należnym szacunkiem nasze zebrania, służące studiowaniu Biblii i wielbieniu Jehowy, to dowodzimy, iż podzielamy Jego pogląd na rzeczy święte.

2. Skąd wiadomo, że miejsce wybierane przez Jehowę do celów religijnych było w Jego oczach święte, i jak Jezus pokazał, że podziela pogląd Boga?

² W starożytnym Izraelu miejsce wyznaczone przez Jehowę do oddawania Mu czci należało uważać za święte. Przybytek oraz wszelkie jego sprzęty i przybory polecił On namaścić i uświęcić, „by naprawdę stały się szczególnie święte” (Wyjścia 30:26-29). Jedno pomieszczenie w tym sanktuarium nazwano „Miejscem Świętym”, a drugie „Miejscem Najświętszym” (Hebrajczyków 9:2, 3). W późniejszym czasie przybytek zastąpiła świątynia w Jerozolimie. Jako centrum wielbienia Jehowy, Jerozolimę określano mianem „świętego miasta” (Nehemiasza 11:1; Mateusza 27:53). Stosowny szacunek dla świątyni okazywał sam Jezus, gdy przebywał na ziemi. Zapałał gniewem na ludzi, którzy lekceważąco traktowali świątynię, wykorzystując jej teren do celów zarobkowych i skracania sobie drogi (Marka 11:15, 16).

3. Co świadczy o tym, że zgromadzenia w Izraelu były święte?

³ Izraelici regularnie spotykali się, by wielbić Jehowę oraz przysłuchiwać się, jak czytano Jego Prawo. Niektóre dni świąt były nazywane „świętymi zgromadzeniami” lub „uroczystymi zgromadzeniami”, co podkreślało ich szczególny charakter (Kapłańska 23:2, 3, 36, 37). Podczas publicznego zgromadzenia w czasach Ezdrasza i Nehemiasza Lewici „objaśniali prawo ludowi”. A ponieważ ‛cały lud płakał, gdy słyszał słowa tego prawa’, Lewici „kazali milczeć całemu ludowi, mówiąc: ‚Uspokójcie się! Dzień ten jest bowiem święty’”. Potem Izraelici obchodzili siedmiodniowe Święto Szałasów i „nastała wielka radość”. Ponadto „dzień w dzień czytano na głos księgę prawa prawdziwego Boga, od pierwszego dnia aż do ostatniego dnia; i obchodzili to święto siedem dni, a ósmego dnia zgodnie z regułą było uroczyste zgromadzenie” (Nehemiasza 8:7-11, 17, 18). Były to zatem święte uroczystości, które wszyscy zgromadzeni musieli szanować i cenić.

 Nasze zebrania są święte

4, 5. Jakie elementy naszych zebrań potwierdzają ich święty charakter?

⁴ To prawda, że w naszych czasach Jehowa nie ma na ziemi świętego miasta ani szczególnej świątyni przeznaczonej do oddawania Mu czci. Nie możemy jednak zapomnieć, że zebrania służące wielbieniu Boga są święte. Trzy razy w tygodniu spotykamy się, by czytać i studiować Biblię. Celem tych zebrań jest objaśnianie Słowa Bożego i tak jak w czasach Nehemiasza ‛wykładanie jego sensu’ (Nehemiasza 8:8). Wszystkie nasze zebrania rozpoczynają się i kończą modlitwą, a na większości z nich śpiewamy pieśni wysławiające Jehowę (Psalm 26:12). Zebrania zborowe to nieodłączny element wielbienia Boga i trzeba je traktować z głębokim szacunkiem oraz wysłuchiwać programu w zbożnym skupieniu.

⁵ Wspólne zebrania, na których oddajemy cześć Bogu, studiujemy Jego Słowo i rozkoszujemy się miłym towarzystwem współwyznawców, cieszą się błogosławieństwem Jehowy. Możemy być pewni, że gdy nastaje pora zebrania, ‛Jehowa nakazuje, by tam było błogosławieństwo’ (Psalm 133:1, 3). Korzystamy z tego błogosławieństwa, jeśli jesteśmy obecni i z uwagą się przysłuchujemy. Co więcej, Jezus oświadczył: „Gdzie jest dwóch lub trzech zebranych w moim imieniu, tam jestem pośród nich”. Werset ten przede wszystkim odnosi się do spotkań, na których chrześcijańscy starsi omawiają poważne problemy współwyznawców, ale w szerszym znaczeniu słowa te dotyczą także naszych zebrań (Mateusza 18:20). Skoro Chrystus poprzez ducha świętego towarzyszy chrześcijanom spotykającym się w jego imieniu, to czyż nie powinniśmy takich zgromadzeń uważać za święte?

6. Co możemy powiedzieć o naszych małych i dużych zgromadzeniach?

 ⁶ Oczywiście Jehowa nie mieszka w świątyniach zbudowanych przez ludzi. Niemniej nasze Sale Królestwa służą prawdziwemu wielbieniu (Dzieje 7:48; 17:24). Spotykamy się w nich, by studiować Słowo Jehowy, modlić się do Niego i wysławiać Go pieśniami. To samo możemy powiedzieć o Salach Zgromadzeń. Również większe obiekty przeznaczone na kongresy — audytoria, hale wystawowe czy stadiony — stają się miejscami wielbienia Boga, gdy urządzamy na nich nasze święte zgromadzenia. Te zebrania religijne, małe i wielkie, zasługują na nasz szacunek, który powinniśmy wyrażać właściwą postawą i zachowaniem.

Jak okazywać szacunek dla zebrań

7. W jaki sposób możemy uzewnętrzniać szacunek dla naszych zebrań?

⁷ Jest wiele sposobów okazywania szacunku dla zebrań. Jeden z nich to śpiewanie pieśni Królestwa. Często mają one formę modlitwy, toteż należy je śpiewać godnie. Apostoł Paweł odniósł słowa Psalmu 22 do Jezusa, który jak gdyby powiedział: „Będę oznajmiał twe imię swoim braciom; wpośród zboru będę cię wysławiał pieśnią” (Hebrajczyków 2:12). Powinniśmy więc nabrać zwyczaju zajmowania miejsc, zanim przewodniczący wprowadzi pieśń, a w czasie śpiewania skupiać się na jej treści. Oby nasz śpiew wyrażał uczucia psalmisty, który napisał: „Będę sławił Jehowę całym sercem w zaufanym gronie prostolinijnych i w zgromadzeniu” (Psalm 111:1). Tak więc wysławianie Jehowy pieśniami to jeden z ważnych powodów, dla których powinniśmy odpowiednio wcześnie przybywać na zebrania i pozostawać na nich do samego końca.

8. Jaki przykład biblijny pokazuje, że modlitwy na zebraniach zasługują na naszą uwagę i szacunek?

⁸ Innym ważnym elementem wszystkich naszych zebrań są żarliwe modlitwy wypowiadane w imieniu zboru. Pewnego razu chrześcijanie w Jerozolimie spotkali się i w gorącej modlitwie „jednomyślnie wznieśli głosy do Boga”. Dzięki temu — mimo prześladowań — dalej „ze śmiałością oznajmiali słowo Boże” (Dzieje 4:24-31). Czy potrafimy sobie wyobrazić, by ktoś podczas tej modlitwy błądził gdzieś myślami? Skądże, przecież wszyscy modlili się „jednomyślnie”. Modlitwy na naszych zebraniach odzwierciedlają uczucia całego zboru. Powinniśmy więc przysłuchiwać się im z uwagą i szacunkiem.

9. Jak możemy wyrażać szacunek dla świętych zgromadzeń swoim ubiorem i zachowaniem?

⁹ Ponadto głęboki szacunek dla świętości naszych zebrań pokazujemy swoim wyglądem zewnętrznym. Ubiór i uczesanie mogą wydatnie podkreślać dostojny charakter tych zebrań. Apostoł Paweł zachęcał: „Pragnę, żeby na każdym miejscu mężczyźni modlili się, wznosząc lojalne ręce, bez srogiego gniewu i sprzeczek. Podobnie pragnę, by kobiety ozdabiały się schludnym ubiorem, ze skromnością i trzeźwością umysłu, nie różnymi stylami splatania włosów i złotem lub perłami albo bardzo kosztownym strojem, lecz tak, jak przystoi kobietom utrzymującym, iż boją się Boga” (1 Tymoteusza 2:8-10). Gdy urządzamy większe zgromadzenia na otwartych stadionach, co prawda ubieramy się stosownie do pogody, ale zarazem godnie. Poszanowanie dla tych zgromadzeń powstrzyma nas też w czasie sesji od spożywania posiłku albo żucia gumy. Odpowiednim ubiorem i zachowaniem na zebraniach wyrażamy szacunek wobec Jehowy Boga, prawdziwego wielbienia oraz współwyznawców.

Zachowanie stosowne dla domowników Boga

10. Jak apostoł Paweł wskazał, że podczas zebrań należy zachowywać się wzorowo?

¹⁰ W Liście 1 do Koryntian, rozdziale 14, znajdujemy mądre rady apostoła Pawła co  do sposobu organizowania zebrań. Na końcu tego rozdziału czytamy: „Niech wszystko odbywa się przyzwoicie i w sposób uporządkowany” (1 Koryntian 14:40). Zebrania są istotną częścią działalności zboru chrześcijańskiego, toteż obecni muszą zachowywać się w sposób, jaki przystoi domownikom Jehowy.

11, 12. (a) Co trzeba wpajać dzieciom obecnym na zebraniach? (b) W jaki sposób dzieci mogłyby w czasie zebrań wyrażać swą wiarę?

¹¹ Właściwego zachowania podczas zebrań trzeba w szczególności uczyć dzieci. Chrześcijańscy rodzice powinni wpajać swoim pociechom, że Sala Królestwa czy miejsce zborowego studium książki nie służą do zabawy. Oddajemy tam cześć Jehowie i studiujemy Jego Słowo. Mądry król Salomon napisał: „Strzeż swych stóp, ilekroć idziesz do domu prawdziwego Boga; i lepiej jest się zbliżyć, by słuchać” (Kaznodziei 5:1). Mojżesz uczył Izraelitów zbierać razem dorosłych i „maleństwa”. Oznajmił: „Zgromadź lud, (...) aby słuchali i aby się uczyli, jako że mają się bać Jehowy, waszego Boga, i dbać o wprowadzanie w czyn wszystkich słów tego prawa. A ich synowie, którzy tego nie znają, mają słuchać i będą się uczyli bać Jehowy” (Powtórzonego Prawa 31:12, 13).

¹² Podobnie jest dzisiaj — młodzi chodzą z rodzicami na zebrania głównie po to, by słuchać i się uczyć. Gdy dziecko już potrafi się skupić oraz rozumie przynajmniej podstawowe prawdy biblijne, wówczas samo może składać „publiczne wyznanie” wiary, udzielając krótkich odpowiedzi (Rzymian 10:10). Początkowo mogłoby odczytywać zwięzłe odpowiedzi na proste pytania, ale z czasem powinno starać się mówić własnymi słowami. Przyniesie mu to radość i pożytek, a jego spontaniczne dowody wiary poruszą serca dorosłych. Oczywiście rodzice mają dawać pod tym względem dobry przykład. Jeśli to możliwe, dzieci powinny mieć własne Biblie, śpiewniki i egzemplarze studiowanych publikacji. Należy je uczyć traktować te rzeczy z odpowiednim szacunkiem. Dzięki temu wszystkiemu dzieci nabiorą przekonania, że nasze zebrania są święte.

13. Jaką mamy nadzieję w związku z ludźmi, którzy po raz pierwszy przychodzą na nasze zebrania?

¹³ Rzecz jasna nie chcemy, by nasze zebrania przypominały nabożeństwa odprawiane w kościołach chrześcijaństwa — nierzadko chłodne i świętoszkowate albo hałaśliwe niczym koncert rockowy. Na naszych zebraniach w Sali Królestwa powinna panować serdeczna i przyjazna, choć nie nazbyt swobodna atmosfera. Służą one wielbieniu Jehowy, toteż zawsze muszą być nacechowane godnością. Pragniemy, by ludzie, którzy przyszli po raz pierwszy i wysłuchali programu oraz zobaczyli zachowanie dorosłych i dzieci, przyznali: „Bóg rzeczywiście jest wśród was” (1 Koryntian 14:25).

Stały element prawdziwego wielbienia

14, 15. (a) Jak możemy się wystrzegać ‛zaniedbywania domu naszego Boga’? (b) Jak spełniają się dziś słowa z Izajasza 66:23?

¹⁴ Jak wspomniano na początku tego artykułu, Jehowa zgromadził swój lud, by się radował w Jego „domu modlitwy”, Jego duchowej świątyni (Izajasza 56:7). Wierny  sługa Boży Nehemiasz przypomniał rodakom o okazywaniu właściwego szacunku dla literalnej świątyni przez wspieranie jej środkami materialnymi. Oznajmił: „Nie będziemy zaniedbywać domu naszego Boga” (Nehemiasza 10:39). Musimy też wystrzegać się innego zaniedbania — nie możemy lekceważyć zaproszenia Jehowy do oddawania Mu czci w Jego „domu modlitwy”.

¹⁵ Prorok Izajasz, wspominając o konieczności regularnego spotykania się w celu wielbienia Boga, zapowiedział: „‚Będzie tak, że od nowiu do nowiu i od sabatu do sabatu będzie przychodzić wszelkie ciało, aby się kłaniać przede mną’ — rzekł Jehowa” (Izajasza 66:23). Właśnie tak dzieje się dzisiaj. Regularnie, w każdym tygodniu każdego miesiąca, prawdziwi chrześcijanie zgromadzają się i oddają cześć Jehowie. Czynią to między innymi na zebraniach i w służbie kaznodziejskiej. Czy ty również należysz do tych, którzy regularnie ‛przychodzą i kłaniają się przed Jehową’?

16. Dlaczego już dziś powinniśmy regularnie spotykać się na zebraniach?

¹⁶ Powyższe proroctwo z Księgi Izajasza 66:23 całkowicie się spełni w obiecanym przez Jehowę nowym świecie. Wówczas dosłownie „wszelkie ciało” w każdym tygodniu miesiąca ‛przyjdzie, aby się kłaniać przed Jehową’ — czyli będzie oddawać Mu cześć przez całą wieczność. Skoro zgromadzenia służące wielbieniu Jehowy będą nieodłącznym elementem naszego życia w nowym systemie rzeczy, to czyż regularna obecność na świętych zgromadzeniach nie powinna być częścią naszego życia już teraz?

17. Dlaczego potrzebujemy zebrań ‛tym bardziej, gdy widzimy przybliżanie się dnia’?

¹⁷ W miarę zbliżania się końca powinniśmy być coraz bardziej zdecydowani korzystać z zebrań. Z szacunku dla ich świętości nie pozwólmy, by praca świecka, odrabianie lekcji czy szkoła zaoczna pozbawiały nas regularnych spotkań ze współwyznawcami. Zebrania dodają nam niezbędnych sił. Pomagają też lepiej się poznać, nawzajem zachęcać oraz pobudzać się do miłości i do szlachetnych uczynków. Musimy to robić ‛tym bardziej, gdy widzimy przybliżanie się dnia’ (Hebrajczyków 10:24, 25). Obyśmy więc zawsze należycie szanowali święte zgromadzenia. Okazujmy to regularną obecnością na nich, stosownym wyglądem i właściwym zachowaniem. Czyniąc tak, dowodzimy, że podzielamy pogląd Jehowy na rzeczy święte.

Powtórka

• Co pokazuje, że zebrania ludu Jehowy należy uważać na święte?

• Jakie elementy naszych zebrań potwierdzają ich święty charakter?

• Jak dzieci mogą dowieść, że szanują świętość zebrań?

• Dlaczego regularna obecność na zebraniach powinna być nieodłączną częścią naszego życia?

[Pytania do studium]

[Ilustracje na stronie 28]

Zebrania służące wielbieniu Jehowy są święte, niezależnie od tego, gdzie się odbywają

[Ilustracja na stronie 31]

Dzieci przychodzą na zebrania, by słuchać i się uczyć