„[Jehowa] uratuje cię z pułapki ptasznika” (PSALM 91:3).

1. Kto jest wspomnianym „ptasznikiem” i dlaczego stanowi dla nas zagrożenie?

WSZYSCY prawdziwi chrześcijanie muszą stawiać czoło groźnemu przeciwnikowi górującemu nad ludźmi przebiegłością i inteligencją. W Psalmie 91:3 nazwano go „ptasznikiem”. Kto to taki? W angielskim wydaniu Strażnicy z 1 czerwca 1883 roku utożsamiono go z Szatanem Diabłem. Ten potężny wróg próbuje zwieść i usidlić sług Jehowy niczym myśliwy zwierzynę.

2. Dlaczego Szatana przyrównano do ptasznika?

² W starożytności ptaki chwytano, by cieszyć się ich pięknym śpiewem lub barwnym upierzeniem, a także przeznaczać je na pokarm albo składać w ofierze. Z natury są one jednak ostrożne, płochliwe i niełatwo dają się schwytać. Dlatego ptasznik najpierw dokładnie poznawał zachowanie i zwyczaje ptaków, które chciał złapać, a potem obmyślał, jak to zrobić. Przyrównując Szatana do ptasznika, Biblia pomaga nam zrozumieć stosowane przez niego metody. Diabeł obserwuje każdego z osobna. Widzi nasze zwyczaje i cechy i zastawia ukryte pułapki, by ‛złowić nas żywcem’ (2 Tymoteusza 2:26). Gdybyśmy dali mu się schwytać, mogłoby to nas doprowadzić do ruiny duchowej, a w końcu do zagłady. A zatem dla własnej ochrony musimy umieć rozpoznawać różne knowania tego „ptasznika”.

3, 4. Kiedy taktyka Szatana przypomina atak lwa, a kiedy atak kobry?

³ Taktykę Szatana psalmista obrazowo przyrównał też do zachowania młodego lwa lub kobry (Psalm 91:13). Czasami Szatan niczym lew przypuszcza otwarte, frontalne ataki na sług Jehowy, wszczynając przeciw nim prześladowania bądź działania prawne (Psalm 94:20). Zdarza się, że w ich wyniku ten i ów przestaje służyć Jehowie. O wiele częściej jednak te jawne napaści przynoszą odwrotny skutek i jednoczą lud Boży. A co powiedzieć o bardziej wyrafinowanych metodach, przypominających atak kobry?

⁴ Diabeł wykorzystuje swą nadludzką inteligencję, by niczym jadowity wąż przypuszczać podstępne i śmiertelnie groźne ataki z ukrycia. W ten sposób udaje mu się zatruć umysły niektórych sług Bożych i skłonić ich do podporządkowania się jemu, a nie Jehowie — z tragicznym dla nich skutkiem. Na szczęście nie jesteśmy nieświadomi zamysłów Szatana (2 Koryntian 2:11). Przyjrzyjmy się czterem niebezpiecznym pułapkom używanym przez tego „ptasznika”.

Strach przed człowiekiem

5. Dlaczego „drżenie przed człowiekiem” stanowi tak skuteczne sidło?

⁵ Ów „ptasznik” doskonale rozumie, że człowiek żywi naturalne pragnienie akceptacji i uznania ze strony innych. Chrześcijanie nie są obojętni na cudze opinie i odczucia. Diabeł chciałby to wykorzystać i na przykład sprawić, by utracili pod tym względem równowagę, wpadając w sidło „drżenia przed człowiekiem” (Przysłów 29:25). Jeżeli słudzy Boży ze strachu przed ludźmi dają się nakłonić do robienia czegoś, czego Jehowa zabrania, lub powstrzymują się od czynienia tego, co Biblia wyraźnie nakazuje, to zostali usidleni przez „ptasznika” (Ezechiela 33:8; Jakuba 4:17).

6. Zilustruj przykładem, jak młoda osoba może zostać schwytana w sidło przez „ptasznika”.

 ⁶ Na przykład uczeń ulega presji rówieśników i zapala papierosa. Gdy tego dnia szedł do szkoły, zapewne w ogóle nie przeszło mu to przez myśl. Teraz jednak robi coś, co nie tylko szkodzi jego zdrowiu, ale też nie podoba się Bogu (2 Koryntian 7:1). Jak dał się skusić? Być może zadawał się z nieodpowiednimi kolegami i bał się, że go odrzucą. Młodzi, nie pozwólcie, by „ptasznik” zwabił was w pułapkę! Jeśli nie chcecie, by ‛złowił was żywcem’, unikajcie kompromisów nawet w drobnych sprawach. Posłuszni biblijnej przestrodze, wystrzegajcie się złego towarzystwa (1 Koryntian 15:33).

7. Jak Szatanowi udaje się sprawić, że niektórzy rodzice tracą równowagę duchową?

⁷ Odpowiedzialni chrześcijańscy rodzice poważnie traktują swój biblijny obowiązek dbania o potrzeby materialne rodziny (1 Tymoteusza 5:8). Jednakże Szatan stara się, żeby chrześcijanie utracili pod tym względem równowagę. Niektórzy nabrali zwyczaju opuszczania zebrań, bo ulegli naciskom pracodawcy i zostają po godzinach. Może też boją się poprosić o wolne na wszystkie sesje zgromadzenia okręgowego, by wielbić Jehowę w gronie współwyznawców. Ochroną przed tym sidłem jest ‛ufanie Jehowie’ (Przysłów 3:5, 6). Poza tym łatwiej zachowamy równowagę, gdy będziemy pamiętać, że jesteśmy domownikami Jehowy i że On sam zobowiązał się o nas dbać. Rodzice, czy wierzycie, że jeśli będziecie spełniać Jego wolę, to w taki czy inny sposób zatroszczy się o was i waszą rodzinę? A może owładnięci strachem przed człowiekiem dacie się złowić Diabłu i nakłonić do wykonywania jego woli? Gorąco was zachęcamy, byście z modlitwą zastanowili się nad tymi pytaniami.

Pułapka materializmu

8. Jak Szatan posługuje się sidłem materializmu?

⁸ Szatan używa też sidła materializmu. System gospodarczy tego świata często podsuwa pomysły na szybkie wzbogacenie się, mogące skusić któregoś ze sług Bożych. Ktoś może cię zachęcać: „Weź się ostro do pracy. Gdy już się ustawisz, będziesz mógł odpocząć i cieszyć się życiem, a może nawet zostać pionierem”. Zdarza się, że taki niezrównoważony pogląd wyrażają członkowie zboru wykorzystujący kontakty ze współwyznawcami do czerpania korzyści finansowych. Starannie rozważ tego rodzaju propozycje. Czy nie odzwierciedlają sposobu myślenia nierozsądnego bogacza z przypowieści Jezusa? (Łukasza 12:16-21).

9. Dlaczego niektórzy chrześcijanie dają się usidlić pragnieniu posiadania różnych rzeczy?

⁹ Szatan Diabeł za pomocą podległego mu niegodziwego świata wzbudza w ludziach pragnienie posiadania różnych rzeczy. Owo pragnienie może w końcu zawładnąć życiem chrześcijanina i ‛zadusić słowo’, czyniąc je bezowocnym (Marka 4:19). Biblia zachęca nas, byśmy zadowalali się wyżywieniem, odzieżą i schronieniem (1 Tymoteusza 6:8). Jednakże wielu nie odnosi tej rady do siebie i daje się usidlić „ptasznikowi”. Może to duma utwierdza ich w przekonaniu, że muszą  utrzymać określony poziom życia? A co powiedzieć o nas? Czy z chęci zdobycia różnych dóbr nie spychamy prawdziwego wielbienia na dalszy plan? (Aggeusza 1:2-8). Niestety, w okresie trudności ekonomicznych niektórzy są gotowi poświęcić zdrowie duchowe, byle tylko zachować dotychczasowy poziom życia. Takie materialistyczne podejście bardzo odpowiada „ptasznikowi”.

Pułapka niezdrowej rozrywki

10. Jakiej analizy powinien dokonać każdy chrześcijanin?

¹⁰ Inna metoda stosowana przez „ptasznika” polega na osłabieniu naszego naturalnego poczucia dobra i zła. W przemyśle rozrywkowym dominują ludzie o mentalności cechującej niegdyś mieszkańców Sodomy i Gomory. Nawet w niektórych wiadomościach telewizyjnych i doniesieniach prasowych eksponuje się przemoc i żeruje na zainteresowaniu seksem. Znaczna część materiałów prezentowanych w mass mediach jako rozrywkowe przytępia umiejętność ‛odróżniania tego, co właściwe, od tego, co niewłaściwe’ (Hebrajczyków 5:14). Pamiętajmy jednak o słowach wypowiedzianych przez Jehowę za pośrednictwem proroka Izajasza: „Biada tym, którzy mówią, że dobre jest złe, a złe jest dobre!” (Izajasza 5:20). Czy taką niezdrową rozrywką „ptasznik” nie skaził podstępnie twojego sposobu myślenia? Każdy z nas koniecznie powinien przeanalizować swoją postawę (2 Koryntian 13:5).

11. Jakiej przestrogi dotyczącej seriali telewizyjnych udzielono kiedyś na łamach tego czasopisma?

¹¹ Prawie ćwierć wieku temu na łamach Strażnicy udzielono sługom Jehowy życzliwej przestrogi przed serialami telewizyjnymi. * Oto jak skomentowano ich oddziaływanie: „Poszukiwanie miłości usprawiedliwia w nich wszystko. Na przykład niezamężna dziewczyna będąca w ciąży mówi do koleżanki: ‚Ależ ja kocham Wiktora. Na niczym innym mi nie zależy. (...) Jego dziecko jest dla mnie wszystkim!’ Miły podkład muzyczny utrudnia rozpoznanie w jej postępowaniu czegoś z gruntu złego. Ty także już lubisz Wiktora. Czujesz sympatię do dziewczyny, ‚rozumiesz’ ją. ‚Wprost nie do wiary, jak łatwo można dać sobie coś wmówić’, zaznaczyła jedna z widzów, która się później opamiętała. ‚Wiemy przecież, że niemoralność jest czymś złym. (...) Ale zauważyłam, że psychicznie biorę w niej udział’”.

12. Co dowodzi, że przestrogi przed niektórymi programami telewizyjnymi nic nie straciły na aktualności?

¹² Od czasu opublikowania tych artykułów takie deprawujące programy stały się jeszcze bardziej dostępne. W wielu krajach są nadawane całą dobę. Mnóstwo mężczyzn, kobiet  i nastolatków karmi nimi swoje umysły i serca. Nie powinniśmy jednak zwodzić siebie fałszywym rozumowaniem, że demoralizująca rozrywka nie przynosi większej szkody niż to, co się dzieje w realnym świecie. Czy chrześcijanin rzeczywiście może usprawiedliwić szukanie przyjemności w kontaktach z ludźmi, których nigdy by nie zaprosił do swego domu?

13, 14. Jaki pożytek odniosły pewne osoby z przestróg dotyczących seriali telewizyjnych?

¹³ Z usłuchania wspomnianych przestróg „niewolnika wiernego i roztropnego” odniosło pożytek wiele osób (Mateusza 24:45-47). Niektórzy po zapoznaniu się z tymi bezpośrednimi, opartymi na Biblii radami napisali, do czego ich pobudziły te artykuły. * Jedna z czytelniczek przyznała: „Przez 13 lat oglądałam nałogowo takie seriale. Sądziłam, że skoro chodzę na zebrania chrześcijańskie i co pewien czas wyruszam do służby polowej, to nic mi nie grozi. Tymczasem udzielił mi się rozpowszechniony przez te filmy świecki pogląd, że wystarczy wrażenie, iż nie jest się kochaną, lub złe traktowanie przez męża, aby usprawiedliwić cudzołóstwo. Niech on ma o to pretensje do samego siebie! Kiedy więc poczułam się ‚usprawiedliwiona’, pozwoliłam sobie tak postąpić: dopuściłam się grzechu przeciwko Jehowie i mężowi”. Chrześcijanka ta została wykluczona ze zboru. W końcu opamiętała się, okazała skruchę i powróciła do naszej społeczności. Dzięki tym ostrzegawczym artykułom zyskała siły, by odrzucać rozrywkę, której Jehowa nienawidzi (Amosa 5:14, 15).

¹⁴ Inna chrześcijanka, na której życie korzystnie wpłynęły te artykuły, napisała: „Rozpłakałam się po ich przeczytaniu, gdyż uświadomiłam sobie, że moje serce nie jest już w pełni oddane Jehowie. Przyrzekłam Bogu, że nie pozostanę niewolnicą seriali”. Swoją wdzięczność wyraziła też pewna siostra, która przyznawszy się do swego uzależnienia, dodała: „Zastanawiałam się (...), czy oglądanie ich nie osłabia mojej więzi z Bogiem. Czy mając takich ‚przyjaciół’ można być jednocześnie przyjacielem Jehowy?” Skoro takie programy telewizyjne kalały serca ludzi ćwierć wieku temu, to jaki wpływ wywierają dzisiaj? (2 Tymoteusza 3:13). Musimy zdawać sobie sprawę z szatańskiej pułapki, jaką jest niezdrowa rozrywka — niezależnie od tego, czy chodzi o seriale telewizyjne, gry komputerowe przesycone przemocą, czy też o demoralizujące teledyski.

Pułapka w postaci nieporozumień

15. Jak niektórzy dają się ‛złowić’ Diabłu?

¹⁵ Szatan zastawia jeszcze inną pułapkę — stara się, by czcicieli Jehowy podzieliły osobiste nieporozumienia. W takie sidło może wpaść każdy, bez względu na piastowany przywilej służby. Niektórzy dają się ‛złowić’ Diabłu,  ponieważ pozwalają, aby takie nieporozumienia burzyły pokój i jedność oraz wspaniałą duchową pomyślność, którą zapewnia Jehowa (Psalm 133:1-3).

16. W jaki podstępny sposób Szatan usiłuje rozbić naszą jedność?

¹⁶ Podczas I wojny światowej Szatan usiłował zniszczyć ziemską część organizacji Jehowy, przypuszczając na nią frontalny atak, ale próby te spełzły na niczym (Objawienie 11:7-13). Od tego czasu stara się rozbić naszą jedność, działając podstępnie. Jeśli pozwalamy, by osobiste nieporozumienia doprowadzały do rozdźwięków, dajemy „ptasznikowi” pole manewru. Moglibyśmy w ten sposób utrudnić duchowi świętemu swobodne oddziaływanie na nasze życie oraz na zbór. Taki rozwój wydarzeń bardzo by ucieszył Szatana, bo gdy pokój i jedność zboru są zakłócone, jego członkom trudniej zajmować się głoszeniem (Efezjan 4:27, 30-32).

17. Co może pomóc zażegnywać osobiste nieporozumienia?

¹⁷ Co możesz zrobić, jeśli się poróżniłeś ze współwyznawcą? Oczywiście każda sytuacja jest inna. Wprawdzie wiele czynników wpływa na powstawanie problemów, ale nie ma powodu, dla którego miałyby one pozostawać nierozwiązane (Mateusza 5:23, 24; 18:15-17). Rady zawarte w Słowie Bożym są doskonałe, natchnione przez Jehowę. Zasady biblijne wprowadzane w czyn nigdy nie zawodzą. Zawsze się sprawdzają!

18. Jak naśladowanie Jehowy pomoże nam rozwiązywać osobiste nieporozumienia?

¹⁸ Jehowa jest „gotów przebaczać” i rzeczywiście to robi (Psalm 86:5; 130:4). Jeżeli naśladujemy Go pod tym względem, to okazujemy się Jego umiłowanymi dziećmi (Efezjan 5:1). Wszyscy grzeszymy i rozpaczliwie potrzebujemy przebaczenia od Jehowy. Musimy więc być czujni, jeśli nie jesteśmy skłonni komuś wybaczyć. Moglibyśmy wtedy upodobnić się do niewolnika z przypowieści Jezusa. Chociaż pan anulował temu niewolnikowi ogromny dług, on nie chciał umorzyć małego długu innemu niewolnikowi. Na wieść o tym pan kazał wtrącić bezdusznego niewolnika do więzienia. W podsumowaniu Jezus powiedział: „Podobnie mój Ojciec niebiański obejdzie się też z wami, jeśli z serc waszych nie przebaczycie każdy swemu bratu” (Mateusza 18:21-35). Dzięki rozmyślaniu o tej przypowieści i uświadamianiu sobie, ileż to razy Jehowa wspaniałomyślnie nam przebaczył, niewątpliwie łatwiej dojdziemy ze współwyznawcą do porozumienia! (Psalm 19:14).

Bezpieczni „w ukryciu u Najwyższego”

19, 20. Jak w tych niebezpiecznych czasach należy się zapatrywać na możliwość ‛ukrycia się’ u Jehowy i w Jego „cieniu”?

¹⁹ Żyjemy w niebezpiecznych czasach. Gdyby nie ochrona, którą nam zapewnia Jehowa, Szatan zniszczyłby nas wszystkich. Aby zatem nie wpaść w sidła „ptasznika”, musimy przebywać w symbolicznym bezpiecznym miejscu — ‛mieszkać w ukryciu u Najwyższego i znajdować gościnę w cieniu Wszechmocnego’ (Psalm 91:1).

²⁰ Obyśmy zawsze uznawali przypomnienia i wskazówki Jehowy za ochronę, a nie za ograniczenie. Wspólnie stawiajmy czoło nadludzkiemu wrogowi. Bez życzliwej pomocy Boga nie zdołamy uniknąć wpadnięcia w sidła (Psalm 124:7, 8). Módlmy się więc do Jehowy, żeby wybawił nas z różnych pułapek „ptasznika”! (Mateusza 6:13).

[Przypisy]

Czy sobie przypominasz?

• Dlaczego „drżenie przed człowiekiem” to niebezpieczna pułapka?

• Jak Diabeł posługuje się sidłem materializmu?

• Jak Szatan wciągnął niektórych w pułapkę niezdrowej rozrywki?

• Za pomocą jakiej pułapki Diabeł stara się rozbić naszą jedność?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 27]

Niektórych usidliło „drżenie przed człowiekiem”

[Ilustracja na stronie 28]

Czy bawi cię to, czego Jehowa nienawidzi?

[Ilustracja na stronie 29]

Co możesz zrobić, jeśli poróżniłeś się ze współwyznawcą?