Jehowa obserwuje nas dla naszego dobra
„Oczy Jehowy przebiegają całą ziemię, by ukazał on swą siłę dla dobra tych, których serce jest wobec niego niepodzielne” (2 KRON. 16:9).
1. Dlaczego Jehowa nas bada?
JEHOWA jest doskonałym Ojcem. Zna nas tak dobrze, że ‛dostrzega każdą skłonność naszych myśli’ (1 Kron. 28:9). Ale bada nas nie po to, by doszukiwać się błędów (Ps. 11:4; 130:3). Życzliwie chce nas chronić przed wszystkim, co mogłoby zaszkodzić naszej więzi z Nim oraz pozbawić nas nadziei na życie wieczne (Ps. 25:8-10, 12, 13).
2. Dla dobra jakich ludzi Jehowa korzysta ze swej siły?
2 Bóg dysponuje niezrównaną mocą i widzi wszystko. Dlatego może pośpieszyć na pomoc swym lojalnym sługom, gdy Go wzywają, i wesprzeć ich w czasie prób. W Księdze 2 Kronik 16:9 czytamy: „Oczy Jehowy przebiegają całą ziemię, by ukazał on swą siłę dla dobra tych, których serce jest wobec niego niepodzielne”. Zauważmy, że Jehowa korzysta ze swej siły dla dobra tych, którzy ze szczerych pobudek służą Mu niepodzielnym i czystym sercem. Oszustom i obłudnikom nie okazuje takich względów (Joz. 7:1, 20, 21, 25; Prz. 1:23-33).
Chodź z Bogiem
3, 4. Co to znaczy „chodzić z Bogiem” i jakie przykłady biblijne pomagają nam to zrozumieć?
3 Wielu osobom nie mieści się w głowie, że Stwórca niezmierzonego wszechświata pozwala ludziom chodzić ze sobą w sensie duchowym. Ale Jehowa właśnie do tego nas zachęca. W czasach biblijnych Henoch i Noe ‛chodzili z Bogiem’ (Rodz. 5:24; 6:9). Mojżesz „pozostał (...) niezłomny, jak gdyby widział Niewidzialnego” (Hebr. 11:27). Król Dawid również pokornie chodził ze swym niebiańskim Ojcem. Powiedział nawet: „Jest on po mojej prawicy, toteż nic mną nie zachwieje” (Ps. 16:8).
4 Oczywiście nie możemy dosłownie wziąć Jehowy za rękę i z Nim chodzić. Ale możemy to zrobić w sensie symbolicznym. Jak? Psalmista Asaf napisał: „Ja zawsze jestem z tobą; ty mnie ująłeś za prawą rękę. Radą swoją mnie poprowadzisz” (Ps. 73:23, 24). Krótko mówiąc, chodzimy z Bogiem, gdy ściśle stosujemy się do Jego rad, które otrzymujemy przede wszystkim za pośrednictwem Jego spisanego Słowa oraz „niewolnika wiernego i roztropnego” (Mat. 24:45; 2 Tym. 3:16).
5. Jak Jehowa przypatruje się swym lojalnym sługom i jak my powinniśmy Go postrzegać?
5 Jehowa ceni tych, którzy z Nim chodzą, dlatego przypatruje się im ojcowskim okiem, troszczy się o nich, zapewnia im ochronę i szkolenie. Obiecuje też: „Obdarzę cię wnikliwością i pouczę cię o drodze, którą masz iść. Udzielę ci rad, mając oko zwrócone na ciebie” (Ps. 32:8). Zadaj sobie pytania: „Czy chodzę z Bogiem, słuchając Jego mądrych wskazówek i pamiętając, że życzliwie mnie obserwuje? Czy świadomość Jego obecności wpływa na moje myśli, słowa i czyny? A gdy popełniam błąd, czy myślę o Jehowie jako o kimś wyniosłym i surowym, czy jako o ciepłym i miłosiernym Ojcu, który pragnie pomagać skruszonym grzesznikom w powrocie do Niego?” (Ps. 51:17).
6. Jaką przewagę ma Jehowa nad ziemskimi rodzicami?
6 Czasami Jehowa może pośpieszyć nam z pomocą, zanim zboczymy z właściwego kursu. Na przykład potrafi dostrzec, że w naszym zdradliwym sercu rozwija się jakieś niestosowne pragnienie (Jer. 17:9). W takiej sytuacji może przystąpić do czynu wcześniej, niż zrobiliby to człowieczy rodzice, ponieważ Jego „promienne oczy” zaglądają głęboko do naszego wnętrza, badają nasze najskrytsze myśli (Ps. 11:4; 139:4; Jer. 17:10). Rozważmy, jak Bóg zareagował na pewien problem Barucha — osobistego sekretarza i przyjaciela proroka Jeremiasza.
Prawdziwy Ojciec dla Barucha
7, 8. (a) Kim był Baruch i jakie niezdrowe pragnienia mogły się pojawić w jego sercu? (b) Jak Jehowa okazał Baruchowi ojcowską troskę?
7 Baruch był z zawodu pisarzem. Wiernie wspierał Jeremiasza, który otrzymał trudne zadanie — miał ogłaszać w Judzie wyroki Jehowy (Jer. 1:18, 19). W pewnym okresie Baruch, być może pochodzący z wpływowej rodziny, zaczął ‛szukać dla siebie wielkich rzeczy’. Niewykluczone, że pojawiły się u niego jakieś osobiste ambicje lub pragnienie zdobycia majątku. Tak czy inaczej, Jehowa dostrzegł, że w sercu Barucha rozwijają się niebezpieczne myśli. Za pośrednictwem Jeremiasza niezwłocznie zwrócił się do niego: „Powiedziałeś: ‚Biada mi teraz, bo Jehowa dodał smutek do mego bólu! Zmęczyłem się wzdychaniem i nie znalazłem miejsca na odpoczynek’”. Następnie Bóg rzekł: „Szukasz dla siebie wielkich rzeczy. Nie szukaj” (Jer. 45:1-5).
Jer. 45:5). Bóg powiedział niejako: „Bądź realistą, Baruchu. Pamiętaj, co się niebawem stanie z grzeszną Judą i Jerozolimą. Pozostań wierny i żyj! Ja cię ochronię”. Baruch musiał wziąć sobie do serca słowa Jehowy, gdyż zareagował na nie pozytywnie i 17 lat później przeżył zagładę Jerozolimy.
8 Chociaż Jehowa zareagował stanowczo, nie odniósł się do Barucha z gniewem, lecz z ojcowską troską. Najwyraźniej dostrzegł, że jego pragnienia nie wynikają z niegodziwości lub przewrotności serca. Jehowa wiedział również, że wkrótce Jerozolima i Juda upadną, i nie chciał, by Baruch potknął się w tak krytycznej chwili. Dlatego pomógł swemu słudze otrzeźwieć — przypomniał mu, że ‛sprowadza nieszczęście na wszelkie ciało’, i zapewnił go, że jeśli będzie postępował mądrze, ujdzie z życiem (9. Jak byś odpowiedział na pytania postawione w tym akapicie?
9 Rozmyślając nad przeżyciami Barucha, rozważ poniższe pytania i podane wersety biblijne: Co sposób potraktowania Barucha mówi o Jehowie i uczuciach, które żywi On do swych sług? (Odczytaj Hebrajczyków 12:9). Czego w obecnych krytycznych czasach możemy się nauczyć z rady udzielonej Baruchowi i z jego reakcji? (Odczytaj Łukasza 21:34-36). Jak wzorem Jeremiasza chrześcijańscy starsi mogą odzwierciedlać troskę Jehowy o oddanych Mu sług? (Odczytaj Galatów 6:1).
Syn naśladuje miłość Ojca
10. Co pomaga Jezusowi wywiązywać się z zadań Głowy zboru chrześcijańskiego?
10 W czasach przedchrześcijańskich Jehowa okazywał miłość swemu ludowi za pośrednictwem proroków i innych wiernych czcicieli. Dzisiaj tę miłość widzimy przede wszystkim w tym, co czyni Głowa zboru, Jezus Chrystus (Efez. 1:22, 23). W Księdze Objawienia przedstawiono Jezusa jako baranka mającego „siedmioro oczu, a te oczy oznaczają siedem duchów Bożych, które zostały posłane na całą ziemię” (Obj. 5:6). Obdarzony pełnią ducha świętego, Jezus odznacza się doskonałym rozeznaniem. On też widzi, jacy naprawdę jesteśmy, i nic nie uchodzi jego uwagi.
11. Jaką rolę ma do odegrania Chrystus i jak w stosunku do nas odzwierciedla uczucia swego Ojca?
11 Jednakże podobnie jak Jehowa, Jezus nie jest niebiańskim policjantem. Bada nas Izaj. 9:6). Ponadto Chrystus jako Głowa zboru może pobudzić ochoczych, dojrzałych duchowo chrześcijan, zwłaszcza starszych, by potrzebującym udzielali pociechy i rad (1 Tes. 5:14; 2 Tym. 4:1, 2).
oczami miłości. Jeden z przysługujących mu tytułów — „Wiekuisty Ojciec” — wskazuje, jaką rolę odegra w udostępnieniu życia wiecznego wszystkim wierzącym w niego ludziom (12. (a) Czego dowodzą listy skierowane przez Jezusa do siedmiu zborów w Azji Mniejszej? (b) Jak starsi odzwierciedlają uczucia Chrystusa do trzody Bożej?
12 Głębokiego zainteresowania Chrystusa jego trzodą dowodzą listy do starszych siedmiu zborów w Azji Mniejszej (Obj. 2:1 do 3:22). Wynika z nich, że on dobrze wie, co się dzieje w każdym zborze, i jest szczerze zatroskany o swych naśladowców. Dzisiaj jego troska jest jeszcze większa, ponieważ wizje z Księgi Objawienia spełniają się w „dniu Pańskim” (Obj. 1:10) *. Miłość Chrystusa często znajduje odzwierciedlenie w postawie starszych, którzy usługują w zborach jako duchowi pasterze. Jezus może pobudzić te „dary w ludziach” do pocieszania, zachęcania lub udzielania potrzebnych rad (Efez. 4:8; Dzieje 20:28; odczytaj Izajasza 32:1, 2). Czy wysiłki tych braci uważasz za wyraz zainteresowania Chrystusa twoją osobą?
Pomoc we właściwym czasie
13-15. Jak Bóg może odpowiedzieć na nasze modlitwy? Podaj przykłady.
13 Czy kiedyś modliłeś się żarliwie o pomoc, a odpowiedzią na twoje prośby okazała się budująca wizyta dojrzałego duchowo chrześcijanina? (Jak. 5:14-16). A może pokrzepiły cię myśli z przemówienia na zebraniu lub którejś z naszych publikacji? Często właśnie takimi sposobami Jehowa odpowiada na zanoszone modlitwy. Na przykład po przemówieniu wygłoszonym przez pewnego starszego podeszła do niego siostra, która kilka tygodni wcześniej doświadczyła rażącej niesprawiedliwości. Nie żaliła się jednak, tylko wyraziła głęboką wdzięczność za poruszone przez niego biblijne myśli. Pasowały do jej sytuacji i bardzo ją podniosły na duchu. Jakże się cieszyła, że była na tym zebraniu!
14 Mówiąc o pomocy, jaką otrzymujemy dzięki modlitwom, warto zwrócić uwagę na przeżycie trzech więźniów, którzy w zakładzie karnym zetknęli się z prawdą biblijną i zostali nieochrzczonymi głosicielami. Z powodu pewnego zajścia wszystkich więźniów pozbawiono określonych przywilejów. Więźniowie postanowili zaprotestować. Zdecydowali, że następnego dnia po śniadaniu nie oddadzą talerzy. Trzej nieochrzczeni głosiciele stanęli przed dylematem. Gdyby się przyłączyli do buntu, pogwałciliby zasadę z Listu do Rzymian 13:1. Ale w razie odmowy współdziałania z resztą więźniów mogli się spodziewać ich gniewnej reakcji.
15 Głosiciele nie mogli się ze sobą skontaktować, więc modlili się o mądrość. Nazajutrz okazało się, że wszyscy trzej podjęli taką samą Ps. 65:2).
decyzję — po prostu postanowili nie jeść śniadania. Gdy strażnicy przyszli później po talerze, bracia nie mieli czego oddawać. Jakże byli zadowoleni, że ‛Ten, który wysłuchuje modlitwę’, był blisko! (Z ufnością patrzymy w przyszłość
16. Jak dzieło głoszenia świadczy o trosce Jehowy o szczere osoby?
16 Kolejnym dowodem troski Jehowy o szczerych ludzi jest ogólnoświatowe dzieło głoszenia (Rodz. 18:25). Posługując się aniołami, Bóg może kierować swych sług do symbolicznych owiec — nawet jeśli mieszkają one tam, gdzie dobra nowina jeszcze nie dotarła (Obj. 14:6, 7). Na przykład w I wieku n.e. za pośrednictwem anioła skierował ewangelizatora Filipa do etiopskiego dostojnika, by mu wyjaśnił Pisma. Dzięki temu człowiek ten przyjął dobrą nowinę i został ochrzczonym naśladowcą Jezusa (Jana 10:14; Dzieje 8:26-39) *.
17. Dlaczego nie powinniśmy się nadmiernie zamartwiać o przyszłość?
17 W miarę zbliżania się końca tego systemu rzeczy będą się nasilać „dręczące boleści” (Mat. 24:8). Na przykład z powodu rosnącego popytu, anomalii pogodowych czy niestabilności gospodarczej mogą gwałtownie wzrastać ceny żywności. Trudniej będzie znaleźć zatrudnienie, a na pracowników może być wywierana coraz większa presja, by pracowali dłużej. Ale nikt, kto na pierwszym miejscu stawia sprawy duchowe i zachowuje ‛prostolinijne oko’, nie musi się nadmiernie zamartwiać. Wie, że Bóg darzy go miłością i się o niego zatroszczy (Mat. 6:22-34). Czy pamiętamy, jak Jehowa dbał o Jeremiasza przed zburzeniem Jerozolimy w 607 roku p.n.e.?
18. Jak Jehowa dowiódł swej miłości do Jeremiasza podczas oblężenia Jerozolimy?
18 Pod koniec babilońskiego oblężenia Jerozolimy Jeremiasz został uwięziony na Dziedzińcu Straży. Skąd miał brać jedzenie? Na wolności mógłby starać się o nie sam. Ale teraz był całkowicie zależny od innych, a większość tych ludzi go nienawidziła! Jednakże Jeremiasz pokładał ufność nie w człowieku, lecz w Bogu, który obiecał się o niego troszczyć. Czy Jehowa dotrzymał słowa? Tak! Zadbał o to, by Jeremiasz codziennie dostawał „okrągły bochenek chleba (...), dopóki w mieście nie wyczerpał się wszystek chleb” (Jer. 37:21). Jeremiasz, a także Baruch, Ebed-Melech i inni wierni ludzie przeżyli ten czas głodu, zarazy i śmierci (Jer. 38:2; 39:15-18).
19. Na co powinniśmy być zdecydowani?
19 Rzeczywiście, „oczy Jehowy są zwrócone ku ludziom prawym, a jego uszy ku ich błaganiu” (1 Piotra 3:12). Czy cieszysz się, że twój Ojciec niebiański jest tak uważny? Czy czujesz się bezpiecznie, wiedząc, że Jego oczy cię obserwują dla twojego dobra? Bądź zatem zdecydowany dalej chodzić z Bogiem, bez względu na to, co przyniesie przyszłość. Możemy być pewni, że Jehowa zawsze będzie po ojcowsku przyglądał się wszystkim swoim lojalnym sługom (Ps. 32:8; odczytaj Izajasza 41:13).
[Przypisy]
^ ak. 12 Chociaż listy te są skierowane głównie do namaszczonych naśladowców Chrystusa, w zasadzie odnoszą się do wszystkich sług Bożych.
^ ak. 16 Inny przykład kierownictwa Bożego znajduje się w Dziejach Apostolskich 16:6-10. Czytamy tam, że „duch święty zabronił” Pawłowi i jego towarzyszom głosić w okręgu Azji i Bitynii. Zamiast tego skierował ich do Macedonii, gdzie na głoszenie pozytywnie zareagowało wiele osób.
Czy potrafisz wyjaśnić?
• Jak możemy pokazać, że ‛chodzimy z Bogiem’?
• Jak Jehowa okazał miłość Baruchowi?
• Jak Jezus jako Głowa zboru chrześcijańskiego odzwierciedla przymioty swego Ojca?
• W jaki sposób możemy pokazać, że w obecnych krytycznych czasach pokładamy ufność w Bogu?
[Pytania do studium]
[Ilustracje na stronie 9]
Jak Jeremiasz względem Barucha, tak dzisiejsi chrześcijańscy starsi odzwierciedlają troskę Jehowy
[Ilustracja na stronie 10]
Jak Jehowa zapewnia nam pomoc we właściwym czasie?