„Masz miłować Jehowę, twojego Boga, (...) całym swym umysłem i całą swą siłą” (MARKA 12:30).

1. Jakie było pierwotne zamierzenie Boga względem ludzi?

STWARZAJĄC ludzi, Jehowa Bóg bynajmniej nie chciał, by chorowali i umierali. Umieścił Adama i Ewę w rajskim ogrodzie Eden, ‛aby go uprawiali i o niego dbali’ nie przez 70 czy 80 lat, ale przez całą wieczność (Rodz. 2:8, 15; Ps. 90:10). Gdyby pozostali wierni Jehowie i lojalnie podporządkowali się Jego władzy, nigdy nie dosięgłyby ich choroby, zniedołężnienie i w końcu śmierć.

2, 3. (a) Jak Księga Kaznodziei opisuje starość? (b) Kto jest odpowiedzialny za śmierć adamową i jak zostanie ona usunięta?

² W 12 rozdziale Księgi Kaznodziei znajdujemy obrazowy opis „dni nieszczęsnych”, które u niedoskonałych ludzi nierozerwalnie wiążą się z podeszłym wiekiem (odczytaj Kaznodziei 12:1-7). Siwe włosy przyrównano do kwiatów okrywających drzewo migdałowe. Nogi to początkowo „mężowie pełni energii życiowej”, jednak z czasem zaczynają się uginać i chwiać. Niewiasty wyglądające przez okna w poszukiwaniu światła, a znajdujące jedynie ciemność, to trafna przenośnia słabnącego wzroku. Wypadające zęby nazwano „niewiastami mielącymi”, które przestają pracować, „gdyż ich ubyło”.

³ Chwiejne nogi, słabnący wzrok czy bezzębne dziąsła z pewnością nie były częścią pierwotnego zamierzenia Bożego względem ludzkości. Śmierć adamowa jest jednym z „dzieł Diabła”, które Syn Boży usunie za pośrednictwem mesjańskiego Królestwa. Apostoł Jan napisał: „Syn Boży po to się ujawnił, by zniweczyć dzieła Diabła” (1 Jana 3:8).

Rozsądna troska o zdrowie

4. Dlaczego słudzy Jehowy przejawiają rozsądną troskę o zdrowie i czego są przy tym świadomi?

⁴ Niejeden sługa Jehowy zmaga się obecnie z chorobami oraz dolegliwościami podeszłego wieku, które uprzykrzają życie niedoskonałym ludziom. W związku z tym rozsądna troska o zdrowie jest rzeczą naturalną, a nawet wskazaną. Któż z nas nie chciałby służyć Jehowie „całą swą siłą”? (Marka 12:30). Z drugiej strony, zabiegając o dobre zdrowie, powinniśmy być realistami i pamiętać, że tak naprawdę niewiele można zrobić, by spowolnić proces starzenia się lub uniknąć wszystkich chorób.

5. Na co wskazują przykłady wiernych sług Bożych, którzy zmagali się z chorobami?

⁵ Problemy ze zdrowiem miało wielu lojalnych sług Jehowy. Należał do nich Epafrodyt (Filip. 2:25-27). Wierny towarzysz Pawła, Tymoteusz, cierpiał na dolegliwości żołądkowe, dlatego apostoł radził mu: „Używaj po trosze wina” (1 Tym. 5:23). Sam Paweł  zaznawał cierpień z powodu ‛ciernia w ciele’, którym mogła być wada wzroku lub inna nieuleczalna wówczas choroba (2 Kor. 12:7; Gal. 4:15; 6:11). W tej sprawie Paweł zanosił do Boga żarliwe modlitwy (odczytaj 2 Koryntian 12:8-10). Co prawda nie doznał cudownego uwolnienia od ‛ciernia w ciele’, ale Jehowa dodał mu sił do radzenia sobie z tym problemem. W słabości Pawła uwidoczniła się moc Jehowy. Czego się możemy z tego nauczyć?

Unikaj zamartwiania się o zdrowie

6, 7. Dlaczego nie powinniśmy być przewrażliwieni na punkcie zdrowia?

⁶ Jak wiadomo, w razie potrzeby Świadkowie Jehowy szukają pomocy lekarskiej i zgadzają się na różne formy leczenia. Nasze czasopismo Przebudźcie się! często zawiera artykuły dotyczące kwestii zdrowotnych. Chociaż nie zaleca się w nim konkretnych terapii, cenimy sobie pomoc i współpracę specjalistów. Ale mamy też świadomość, że doskonałe zdrowie jest dzisiaj nieosiągalne, co pomaga nam unikać obsesji na tym punkcie lub ciągłego zamartwiania się. Jako chrześcijanie, powinniśmy się odróżniać od ludzi, którzy ‛nie mają nadziei’; myślą oni, że na tym życiu wszystko się kończy, i dlatego są gotowi poddać się każdej terapii, byle tylko położyć kres swym dolegliwościom (Efez. 2:2, 12). My nie będziemy ratować obecnego życia kosztem utraty uznania Bożego, ponieważ jesteśmy przekonani, że jeśli dochowamy Jehowie wierności, to ‛mocno się uchwycimy rzeczywistego życia’ — życia wiecznego w obiecanym przez Niego nowym systemie rzeczy (1 Tym. 6:12, 19; 2 Piotra 3:13).

⁷ Przewrażliwienia na punkcie kwestii zdrowotnych unikamy też jeszcze z innego powodu — mogłoby nas ono skłonić do skupiania się wyłącznie na samych sobie. Apostoł Paweł ostrzegł przed tym niebezpieczeństwem, kiedy zachęcił Filipian, by ‛mieli na oku nie tylko osobiste zainteresowanie własnymi sprawami, ale także osobiste zainteresowanie sprawami drugich’ (Filip. 2:4). Nie ma nic złego w rozsądnym troszczeniu się o siebie, ale szczere zainteresowanie potrzebami naszych braci oraz ludzi, którym zanosimy „dobrą nowinę o królestwie”, uchroni nas przed przesadnym zabieganiem o zdrowie fizyczne (Mat. 24:14).

8. Do czego może doprowadzić przesadna troska o zdrowie?

⁸ Istnieje niebezpieczeństwo, że chrześcijanin pozwoli, by troska o zdrowie zepchnęła sprawy Królestwa na dalszy plan. Obsesyjne dbanie o zdrowie może także skłonić do narzucania innym osobistych poglądów na temat rozmaitych terapii, diet lub suplementów pokarmowych. Warto zatem pamiętać o słowach Pawła: „Żebyście się upewniali co do rzeczy ważniejszych, tak byście aż po dzień Chrystusowy byli bez skazy i nie gorszyli drugich” (Filip. 1:10).

Co jest ważniejsze?

9. Jakich ważniejszych rzeczy nie możemy zaniedbywać i dlaczego?

⁹ Jeżeli ‛upewniamy się co do rzeczy ważniejszych’, będziemy brali aktywny udział w dziele duchowego uzdrawiania poprzez głoszenie i nauczanie Słowa Bożego. Praca ta przynosi korzyści zarówno nam, jak i naszym słuchaczom (Prz. 17:22; 1 Tym. 4:15, 16). W czasopismach Strażnica i Przebudźcie się! publikowane są artykuły o naszych braciach i siostrach borykających się z ciężkimi schorzeniami. Opowiadają oni, jak dzięki temu, że w miarę możliwości starają się pomagać innym w poznawaniu Jehowy i Jego wspaniałych obietnic, radzą sobie ze swoimi kłopotami lub nawet na jakiś czas o nich zapominają *.

10. Dlaczego wybierając metodę leczenia, należy zachować ostrożność?

 ¹⁰ Zmagając się z jakimś problemem zdrowotnym, każdy dorosły chrześcijanin musi sam ‛ponieść swój własny ciężar’ i dokonać wyboru metody leczenia (Gal. 6:5). Powinniśmy jednak pamiętać, że taki wybór nie jest obojętny Jehowie. Z szacunku dla zasad biblijnych powstrzymujemy się od krwi i z tego samego powodu powinniśmy unikać terapii, które mogą nam zaszkodzić pod względem duchowym lub osłabić naszą więź z Jehową (Dzieje 15:20). Niektóre metody diagnozowania lub leczenia graniczą ze stosowaniem mocy tajemnych. Do odstępczych Izraelitów, którzy ‛posługiwali się mocą tajemną’, czyli oddawali się praktykom spirytystycznym, Jehowa powiedział: „Przestańcie już przynosić bezwartościowe ofiary zbożowe. Kadzidło — to dla mnie coś odrażającego. Nów i sabat, zwoływanie zgromadzeń — nie mogę znieść posługiwania się mocą tajemną w połączeniu z uroczystym zgromadzeniem” (Izaj. 1:13). W czasie choroby nie należy robić niczego, co mogłoby stanąć na przeszkodzie naszym modlitwom i nadwerężyć naszą więź z Bogiem (Lam. 3:44).

Potrzebna „trzeźwość umysłu”

11, 12. Jaką rolę przy wyborze sposobu leczenia odgrywa „trzeźwość umysłu”?

¹¹ Kiedy chorujemy, nie oczekujmy, że Jehowa cudownie nas uzdrowi; możemy jednak modlić się o mądrość potrzebną przy wyborze właściwego sposobu leczenia. Zarazem musimy się kierować zasadami biblijnymi i zdrowym rozsądkiem. Jeśli sytuacja jest poważna, warto się skonsultować z kilkoma specjalistami, zgodnie z Księgą Przysłów 15:22: „Plany zostają zniweczone, gdzie nie ma poufnej rozmowy, lecz przy mnóstwie doradców osiąga się cel”. Z kolei apostoł Paweł zachęcał współbraci, by „żyli pośród teraźniejszego systemu rzeczy w trzeźwości umysłu i prawości, i zbożnym oddaniu” (Tyt. 2:12).

¹² Niejeden człowiek znajduje się w podobnej sytuacji jak schorowana kobieta, którą spotkał Jezus. W Ewangelii według Marka 5:25, 26 czytamy: „Była tam pewna niewiasta dwanaście lat trapiona upływem krwi; i dużo wycierpiała od wielu lekarzy, i wydała wszystkie swe środki, ale nie odniosła pożytku, lecz raczej się jej pogorszyło”. Jezus ją uzdrowił i okazał jej współczucie (Marka 5:27-34). W desperackich poszukiwaniach ratunku niektórzy chrześcijanie mogą odczuwać pokusę sięgnięcia po metody sprzeczne z zasadami czystego wielbienia.

13, 14. (a) Jak Szatan mógłby wykorzystać konieczność wyboru metody leczenia, by nas odciągnąć od prawdziwego wielbienia Boga? (b) Dlaczego musimy się trzymać z dala od wszystkiego, co ma związek z okultyzmem?

¹³ Szatan wykorzysta każdy sposób, by odciągnąć sług Jehowy od religii prawdziwej. Tak jak posługuje się niemoralnością  i materializmem, by przywieść niektórych do upadku, tak też może próbować złamać naszą lojalność za pomocą wątpliwych kuracji trącących spirytyzmem i innymi formami okultyzmu. Ponieważ modlimy się do Jehowy o ‛wyzwolenie od niegodziwca’ i „od wszelkiego bezprawia”, nie powinniśmy dawać Szatanowi przystępu, wystawiając się na wpływ czegokolwiek, co ma związek z takimi praktykami (Mat. 6:13; Tyt. 2:14).

¹⁴ Jehowa zabronił Izraelitom zajmowania się magią i wróżbiarstwem (Powt. Pr. 18:10-12). Apostoł Paweł zaliczył „uprawianie spirytyzmu” do „uczynków ciała” (Gal. 5:19, 20). Ponadto w Biblii napisano, że „uprawiający spirytyzm” nie znajdą się w Bożym nowym systemie (Obj. 21:8). Wyraźnie więc widać, że wszystko, co ma jakikolwiek związek z okultyzmem, jest dla Jehowy obrzydliwością.

„Niech wasz rozsądek stanie się znany”

15, 16. Dlaczego przy wyborze terapii musimy się kierować mądrością i jakiej rozsądnej rady udzieliło ciało kierownicze w I wieku?

¹⁵ Jeżeli zatem pojawiają się wątpliwości co do jakiejś procedury diagnostycznej lub leczniczej, mądrze jest z niej zrezygnować. Z drugiej strony sam fakt, że nie potrafimy wyjaśnić, na czym dokładnie polega dana terapia, nie znaczy, że ma ona związek ze spirytyzmem. Zachowywanie biblijnego poglądu na troskę o zdrowie wymaga kierowania się rozsądkiem i mądrością Bożą. W 3 rozdziale Księgi Przysłów znajdujemy zachętę: „Zaufaj Jehowie całym sercem i nie opieraj się na własnym zrozumieniu. Zważaj na niego na wszystkich swych drogach, a on wyprostuje twe ścieżki. (...) Strzeż praktycznej mądrości i zdolności myślenia, a okażą się życiem dla twej duszy” (Prz. 3:5, 6, 21, 22).

¹⁶ Starając się należycie dbać o zdrowie, musimy więc uważać, by nie stracić uznania Bożego. W sprawie tej, podobnie zresztą jak w każdej innej, powinniśmy przestrzegać zasad biblijnych i w ten sposób pozwalać, by ‛nasz rozsądek stał się znany wszystkim ludziom’ (Filip. 4:5). Ciało kierownicze z I wieku n.e. w niezmiernie ważnym liście do ówczesnych chrześcijan poleciło powstrzymywać się od bałwochwalstwa, krwi i rozpusty. List zakończono następującym zapewnieniem: „Jeśli będziecie się tego starannie wystrzegać, dobrze się wam powiedzie” (Dzieje 15:28, 29). W jakim sensie?

Rozsądna troska połączona z nadzieją na doskonałe życie

17. Jakie korzyści pod względem fizycznym przynosi nam trzymanie się zasad biblijnych?

¹⁷ Każdy z nas powinien zadać sobie pytanie: „Czy w pełni doceniam pożytek, jaki osobiście odnoszę ze ścisłego przestrzegania biblijnych nakazów w sprawie krwi i rozpusty?”. Pomyśl też o tym, co nam dają wysiłki, by ‛oczyścić się z wszelkiego skalania ciała i ducha’ (2 Kor. 7:1). Dzięki trzymaniu się biblijnych rad co do higieny osobistej, unikamy wielu dolegliwości. A ponieważ nie palimy tytoniu ani nie zażywamy narkotyków, nie kalamy się pod względem duchowym i fizycznym. Zastanów się też, jakie korzyści dla zdrowia daje zachowywanie umiaru w jedzeniu  i piciu (odczytaj Przysłów 23:20; Tytusa 2:2, 3). Dobremu samopoczuciu sprzyjają również należyty odpoczynek i ruch, ale nie ulega wątpliwości, że najwięcej dobrodziejstw pod względem fizycznym i duchowym przynosi nam stosowanie się do wskazówek biblijnych.

18. O co przede wszystkim powinniśmy dbać i spełnienia jakiego proroctwa wyczekujemy?

¹⁸ Jednakże przede wszystkim powinniśmy dbać o zdrowie duchowe i umacniać cenną więź z naszym niebiańskim Ojcem, Źródłem „życia teraźniejszego oraz tego, które ma nadejść” (1 Tym. 4:8; Ps. 36:9). W nowym świecie dzięki przebaczeniu grzechów na podstawie Jezusowej ofiary okupu dostąpimy całkowitego uzdrowienia duchowego i fizycznego. Baranek Boży, Jezus Chrystus, poprowadzi nas do „źródeł wód życia”, a Bóg ‛otrze z naszych oczu wszelką łzę’ (Obj. 7:14-17; 22:1, 2). Spełni się wtedy zachwycające proroctwo: „Żaden mieszkaniec nie powie: ‚Jestem chory’” (Izaj. 33:24).

19. Czego możemy być pewni, jeśli rozsądnie dbamy o swoje zdrowie?

¹⁹ Jesteśmy przekonani, że wyzwolenie jest blisko, i z niecierpliwością wyczekujemy dnia, w którym Jehowa usunie choroby i śmierć. Ale nasz życzliwy Ojciec już teraz ‛troszczy się o nas’ i ufamy, że pomoże nam wytrwale znosić ból i cierpienia (1 Piotra 5:7). A zatem dbajmy o zdrowie, ale zawsze zgodnie ze wskazówkami zawartymi w natchnionym Słowie Bożym!

[Przypis]

Powtórka

• Kto jest odpowiedzialny za choroby i kto nas wyzwoli od skutków grzechu?

• Chociaż troska o zdrowie jest czymś naturalnym, czego powinniśmy unikać?

• Dlaczego nasz wybór sposobu leczenia nie jest obojętny Jehowie?

• Jaką korzyść pod względem fizycznym przynosi trzymanie się zasad biblijnych?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 23]

Ludzie nie zostali stworzeni po to, by chorować i umierać

[Ilustracja na stronie 25]

Mimo problemów zdrowotnych czciciele Jehowy służą Mu z radością