„Wszystko za stratę uznaję z uwagi na niezrównaną wartość poznania Chrystusa Jezusa” (FILIP. 3:8).

1, 2. Jakiego wyboru dokonuje wielu chrześcijan i co ich do tego skłania?

ROBERT od dzieciństwa uchodził za nieprzeciętnie zdolnego ucznia. Gdy miał osiem lat, jedna z nauczycielek złożyła w jego domu wizytę i powiedziała, że właściwie nie ma rzeczy, której nie mógłby osiągnąć. Wyraziła nadzieję, że któregoś dnia zostanie lekarzem. Dzięki wynikom uzyskanym w szkole średniej mógł wybrać którąkolwiek z najlepszych uczelni w kraju. Ale Robert zrezygnował z tego, co wielu uważało za niepowtarzalną życiową szansę, i podjął stałą służbę pionierską.

² Podobnie jak Robert, wielu młodszych i starszych chrześcijan miałoby szansę zrobić karierę w obecnym systemie rzeczy. Niektórzy jednak postanawiają nie wykorzystywać w pełni takich możliwości. Wolą skupić się na celach duchowych (1 Kor. 7:29-31). Co ich pobudza do poświęceń w służbie kaznodziejskiej? Przede wszystkim miłość do Jehowy, a ponadto docenianie niezrównanej wartości wykształcenia, które On oferuje. Czy zastanawiałeś się kiedyś, jak wyglądałoby twoje życie, gdybyś nie poznał prawdy? Rozmyślanie o wspaniałych błogosławieństwach, których zaznajemy dzięki przyjmowaniu pouczeń od Jehowy, pomoże nam okazywać wdzięczność za dobrą nowinę i gorliwie głosić ją innym.

Zaszczyt uczenia się od samego Boga

3. Dlaczego możemy być pewni, że Jehowa pragnie udzielać pouczeń niedoskonałym ludziom?

³ Jehowa w swej dobroci chętnie udziela pouczeń niedoskonałym ludziom. W odniesieniu do chrześcijan namaszczonych duchem Księga Izajasza 54:13 proroczo zapowiada: „Wszyscy twoi synowie będą ludźmi wyuczonymi przez Jehowę i pokój twych synów będzie obfity”. Ale wypowiedź tę można w szerszym sensie odnieść również do „drugich owiec” Chrystusa (Jana 10:16). Wynika to z innego spełniającego się dziś proroctwa: Izajasz ujrzał w wizji ludzi ze wszystkich narodów napływających do organizacji Jehowy. Opisuje, jak mówią do siebie nawzajem: „Wstąpmy na górę Jehowy, do domu Boga Jakubowego; a on będzie nas pouczał o swoich drogach i będziemy chodzić jego ścieżkami” (Izaj. 2:1-3). Jakże wspaniałym zaszczytem jest możliwość odbierania pouczeń od samego Boga!

4. Czego Jehowa wymaga od osób, które uczy?

⁴ Co musimy robić, by móc skorzystać z Bożych pouczeń? Bardzo ważne jest przejawianie pokory i gotowości uczenia się. Psalmista Dawid napisał: „Dobry i prostolinijny jest Jehowa. (...) Będzie potulnych uczył swej drogi” (Ps. 25:8, 9). Ponadto Jezus powiedział: „Publicznie wysławiam cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, ponieważ starannie ukryłeś te rzeczy przed mędrcami i intelektualistami, a objawiłeś je niemowlętom”  (Łuk. 10:21). Czyż to, że Bóg „pokornych obdarza niezasłużoną życzliwością”, nie przybliża nas do Niego? (1 Piotra 5:5).

5. Jedynie dzięki czemu mogliśmy poznać Boga?

⁵ Czy fakt, że poznaliśmy prawdę i zostaliśmy sługami Jehowy, możemy przypisać swoim zdolnościom? Bynajmniej. W rzeczywistości sami z siebie nigdy nie poznalibyśmy Boga. Jezus wyjaśnił: „Nikt nie może przyjść do mnie, jeżeli Ojciec, który mnie posłał, go nie pociągnie” (Jana 6:44). Jehowa pociąga symboliczne owce, „kosztowności wszystkich narodów”, za pośrednictwem działalności kaznodziejskiej i ducha świętego (Agg. 2:7). Czy jesteś wdzięczny za to, że znalazłeś się pośród osób, które On pociągnął do swego Syna? (Odczytaj Jeremiasza 9:23, 24).

Wykształcenie, które zmienia życie na lepsze

6. Jaki zdumiewający wpływ wywiera na ludzi „poznanie Jehowy”?

⁶ Prorok Izajasz w pięknym obrazie słownym odmalowuje przemiany, jakie zachodzą w ludziach w dzisiejszych czasach. Osoby niegdyś agresywne stają się usposobione pokojowo (odczytaj Izajasza 11:6-9). Ci, którzy swego czasu wrogo traktowali innych z powodu odmiennej rasy, narodowości lub pochodzenia, uczą się żyć z drugimi w jedności. Niejako ‛przekuwają swe miecze na lemiesze’ (Izaj. 2:4). Co leży u podstaw tych zdumiewających przeobrażeń? „Poznanie Jehowy” i uwzględnianie nabytej wiedzy w życiu codziennym. Chociaż słudzy Boży są niedoskonali, tworzą na całym świecie zjednoczoną społeczność braterską. Uniwersalny charakter dobrej nowiny i wspaniały plon, jaki ona przynosi, świadczą o niezrównanej wartości wykształcenia zapewnianego przez Jehowę (Mat. 11:19).

7, 8. (a) Od jakich ‛silnie obwarowanych’ rzeczy uwalnia nas wykształcenie zapewniane przez Jehowę? (b) Jakie przeżycia ukazują, że zlecona przez Boga działalność wychowawcza przynosi Mu chwałę?

⁷ Działalność prowadzoną przez sług Bożych apostoł Paweł przyrównał do duchowego boju. Napisał: „Oręż naszego boju nie jest cielesny, ale za sprawą Boga ma moc obalania tego, co silnie obwarowane. Obalamy bowiem rozumowania i wszelką rzecz wyniosłą podnoszącą się przeciwko poznaniu Boga” (2 Kor. 10:4, 5). Od jakich ‛silnie obwarowanych’ rzeczy uwolniło nas wykształcenie zapewniane przez Jehowę? Między innymi od brzemienia fałszywych nauk, przesądów i ludzkich filozofii (Kol. 2:8). Pouczenia Boże pomagają porzucić złe postępowanie i pielęgnować cenne przymioty (1 Kor. 6:9-11). Pozytywnie wpływają też na życie rodzinne. A ludziom niemającym nadziei ukazują cel, do którego warto dążyć. Czyż nie takiego właśnie kształcenia potrzebujemy w obecnych czasach?

⁸ Jedną z cech, które pomaga nam wypielęgnować Jehowa, jest uczciwość (Hebr. 13:18). Ukazuje to następujące przeżycie: Pewna kobieta w Indiach zgodziła się na studium Biblii i z czasem mogła zostać nieochrzczoną głosicielką. Wracając któregoś dnia z budowy Sali Królestwa, w pobliżu przystanku autobusowego zauważyła na ziemi złoty łańcuszek wart — jak się okazało — jakieś 800 dolarów. Chociaż sama żyje bardzo skromnie, zaniosła go na posterunek policji. Przyjmujący ją funkcjonariusz nie mógł uwierzyć własnym oczom! Potem inny policjant zapytał: „Dlaczego zdecydowała się pani oddać ten łańcuszek?”. Kobieta wyjaśniła: „Dzięki naukom z Biblii zmieniłam się i teraz jestem uczciwa”. Urzędnik był pod takim wrażeniem, że do chrześcijańskiego starszego, który jej towarzyszył, powiedział: „W naszym stanie żyje ponad 38 milionów ludzi. Jeśli możecie sprawić, żeby chociaż dziesięciu zmieniło się tak, jak ta kobieta, będzie to wspaniałym osiągnięciem”. Kiedy więc pomyślimy o milionach osób, których życie stało się lepsze dzięki pouczeniom od Jehowy, to mamy mnóstwo powodów, by Go wychwalać!

9. Co pomaga ludziom przeobrażać swoje życie?

 ⁹ Korzystając ze Słowa Bożego i wsparcia, jakie Jehowa zapewnia przez swego świętego ducha, ludzie mogą przeobrażać swoje życie (Rzym. 12:2; Gal. 5:22, 23). W Liście do Kolosan 3:10 czytamy: „Przyodziejcie się w nową osobowość, odnawianą dzięki dokładnemu poznaniu na obraz Tego, który ją stworzył”. Słowo Boże potrafi ujawnić, co człowiek ma w sercu, i zmienić jego sposób myślenia, a nawet emocjonalny stosunek do różnych spraw (odczytaj Hebrajczyków 4:12). Kto dokładnie pozna Pismo Święte i dostosuje swoje życie do prawych mierników Jehowy, może się stać Jego przyjacielem i zyskać widoki na bezkresną przyszłość.

Jehowa przygotowuje nas na nadchodzące wydarzenia

10. (a) Dlaczego tylko Jehowa może nas przygotować na nadchodzące wydarzenia? (b) Jakie zmiany dokonają się wkrótce na całym świecie?

¹⁰ Nie ulega wątpliwości, że tylko Jehowa może nas przygotować na nadchodzące wydarzenia, bo jedynie On wie, co się stanie. To On decyduje o przyszłości rodzaju ludzkiego (Izaj. 46:9, 10). W Biblii proroczo zapowiedziano, że „bliski jest wielki dzień Jehowy” (Sof. 1:14). Jakże prawdziwa okaże się wtedy wypowiedź z Księgi Przysłów 11:4: „Majętności na nic się nie zdadzą w dzień strasznego gniewu, natomiast prawość wyzwoli od śmierci”. Kiedy nastanie czas na wykonanie wyroków Jehowy na szatańskim świecie, liczyć się będzie wyłącznie to, czy zaskarbiliśmy sobie Boże uznanie. Pieniądze stracą jakąkolwiek wartość. W Księdze Ezechiela 7:19 czytamy: „Swoje srebro rzucą na ulice, a ich złoto stanie się czymś wstrętnym”. Wiedza o tych przyszłych wydarzeniach pomaga nam podejmować właściwe decyzje już dzisiaj.

11. W jaki między innymi sposób wykształcenie zapewniane przez Jehowę przygotowuje nas na Jego dzień?

¹¹ Jehowa przygotowuje nas na swój dzień, między innymi pomagając nam ustalić odpowiednią hierarchię wartości. Apostoł Paweł napisał do Tymoteusza: „Nakazuj tym, którzy są bogaci w obecnym systemie rzeczy, żeby nie mieli wygórowanego mniemania o sobie i żeby nie opierali nadziei na niepewnym bogactwie, lecz na Bogu”. Z tej natchnionej rady możemy odnieść pożytek, nawet jeśli nie powodzi nam się najlepiej. W jaki sposób? Gdy nie skoncentrujemy się na gromadzeniu dóbr materialnych, ale będziemy się starali ‛pracować nad tym, co dobre’, i ‛być bogaci w szlachetne uczynki’. Stawiając sprawy duchowe na pierwszym miejscu w życiu, ‛zaskarbiamy sobie wspaniały fundament na przyszłość’ (1 Tym. 6:17-19). Taki ofiarny styl życia jest wyrazem praktycznej mądrości, ponieważ Jezus zapytał: „Jaki bowiem pożytek przyniesie to człowiekowi, jeśli pozyska cały świat, lecz postrada swą duszę?” (Mat. 16:26, 27). Dzień Jehowy jest bliski. Warto  więc zastanowić się: „Gdzie gromadzę swój skarb? Czy służę Bogu, czy bogactwu?” (Mat. 6:19, 20, 24).

12. Dlaczego nie powinniśmy zwalniać kroku, gdy ktoś odnosi się ze wzgardą do naszej działalności?

¹² Szczególnie ważnym szlachetnym uczynkiem wymaganym w Słowie Bożym od chrześcijan jest głoszenie o Królestwie i czynienie uczniów (Mat. 24:14; 28:19, 20). Dzieło to ratuje życie. Ale podobnie jak to było w I wieku n.e., niektórzy mogą odnosić się ze wzgardą do naszej działalności (odczytaj 1 Koryntian 1:18-21). Mimo to rozgłaszane przez nas orędzie nie staje się mniej wartościowe, a dawanie ludziom możliwości uwierzenia w dobrą nowinę — mniej pilne (Rzym. 10:13, 14). Pomagając innym skorzystać z pouczeń Bożych, sami zaznamy wielu błogosławieństw.

Ofiarność nagrodzona

13. Na jakie poświęcenie zdobył się apostoł Paweł?

¹³ Zanim apostoł Paweł został chrześcijaninem, był na najlepszej drodze do zrobienia kariery w ówczesnym żydowskim systemie rzeczy. Mając prawdopodobnie nie więcej niż 13 lat, przeniósł się z rodzinnego Tarsu do Jerozolimy i zaczął pobierać nauki u poważanego nauczyciela Prawa, Gamaliela (Dzieje 22:3). Wkrótce wyróżniał się wśród rówieśników i gdyby dalej rozwijał się w tym kierunku, mógłby zajść w judaizmie na same szczyty (Gal. 1:13, 14). Kiedy jednak przyjął dobrą nowinę i zaangażował się w chrześcijańską działalność kaznodziejską, porzucił tamte rzeczy. Czy żałował swego wyboru? Wcale nie. Napisał bowiem: „Wszystko za stratę uznaję z uwagi na niezrównaną wartość poznania Chrystusa Jezusa, mojego Pana. Ze względu na niego zniosłem stratę wszystkiego i uznaję to wszystko za stertę śmieci” (Filip. 3:8).

14, 15. Jakich błogosławieństw zaznajemy jako „Boży współpracownicy”?

¹⁴ Obecnie wzorem Pawła niejeden chrześcijanin zdobywa się na wyrzeczenia ze względu na dobrą nowinę (Marka 10:29, 30). Czy decydując się na nie, coś tracimy? Wielu podziela odczucia wspomnianego na wstępie Roberta, który mówi: „Niczego nie żałuję. Służba pełnoczasowa przynosi mi radość i satysfakcję. Dzięki niej mogłem ‛skosztować i zobaczyć, że Jehowa jest dobry’. Za każdym razem, gdy poświęcałem coś pod względem materialnym na rzecz spraw duchowych, Jehowa błogosławił mi, dając więcej niż to, co  ofiarowałem. W sumie więc wygląda to tak, jakbym nic nie poświęcił. Tak naprawdę jeszcze zyskałem!” (Ps. 34:8; Prz. 10:22).

¹⁵ Jeśli w dziele głoszenia i nauczania uczestniczysz już jakiś czas, z pewnością ty również ‛skosztowałeś i zobaczyłeś, że Jehowa jest dobry’. Czy pamiętasz chwile, gdy przedstawiając komuś dobrą nowinę, odczuwałeś wsparcie ducha świętego? Czy widziałeś rozpromienione oczy kogoś, komu Jehowa otworzył serce, by ‛zwracał uwagę’ na orędzie o Królestwie? (Dzieje 16:14). A może Bóg pomógł ci przezwyciężyć jakieś przeszkody, na przykład umożliwił poszerzenie zakresu służby? Czyż nie wspierał cię w trudnych chwilach, abyś mógł trwać, mimo że czułeś się wyczerpany? (Filip. 4:13). Gdy służąc Jehowie, osobiście doświadczamy Jego pomocy, staje się On dla nas bardziej realny, a łącząca nas z Nim więź — coraz bliższa (Izaj. 41:10). Możliwość należenia do grona „Bożych współpracowników” w wielkiej teokratycznej działalności edukacyjnej poczytujemy sobie za ogromny zaszczyt (1 Kor. 3:9).

16. Co sądzisz o wysiłkach i wyrzeczeniach, na jakie się zdobywasz w związku z teokratyczną działalnością edukacyjną?

¹⁶ Wielu ludzi chciałoby dokonać w życiu czegoś znamiennego i trwałego. Ale w dzisiejszym świecie nieraz nawet wyjątkowe osiągnięcia szybko odchodzą w niepamięć. Natomiast współczesne dokonania Jehowy na rzecz uświęcenia Jego imienia z pewnością na trwałe zapiszą się w historii teokracji. Będzie się o nich pamiętać zawsze (Prz. 10:7; Hebr. 6:10). A zatem ceńmy sobie przywilej pomagania innym w zdobyciu wykształcenia zapewnianego przez Boga.

Jak byś odpowiedział?

• Czego Jehowa wymaga od tych, którym udziela pouczeń?

• Jaki wpływ na życie ludzi ma wykształcenie zapewniane przez Jehowę?

• Jakich błogosławieństw zaznajemy, gdy pomagamy innym skorzystać z pouczeń Bożych?

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 23]

Ci, którzy korzystają z pouczeń Jehowy, tworzą na całym świecie zjednoczoną społeczność braterską

[Ilustracja na stronie 24]

Możliwość należenia do grona „Bożych współpracowników” poczytujemy sobie za ogromny zaszczyt