JEZUS w rozmowie z Nikodemem zwrócił uwagę nie tylko na to, jak ważne jest ponowne narodzenie, od kogo zależy i jakiemu celowi służy, ale również na to, jak się odbywa. Powiedział: „Jeżeli ktoś nie narodzi się z wody i ducha, nie może wejść do królestwa Bożego” (Jana 3:5). Zatem ponownego narodzenia dostępuje się poprzez „wodę i ducha”. Ale jak to rozumieć?

„Woda i duch” — co Jezus miał na myśli?

Nikodem ze względu na swe wykształcenie religijne niewątpliwie dobrze znał Pisma Hebrajskie (nazywane dziś też Starym Testamentem). Wiedział, że zawarty w nich termin „duch Boży” odnosi się do czynnej siły Bożej, pod wpływem której ludzie mogą dokonywać niezwykłych rzeczy (Rodzaju 41:38; Wyjścia 31:3; 1 Samuela 10:6). Właśnie z tą siłą musiał skojarzyć słowa Jezusa.

A co z wodą? Zobaczmy w Biblii, co działo się bezpośrednio przed rozmową z Nikodemem i po niej. Otóż uczniowie Jana Chrzciciela i uczniowie Jezusa chrzcili ludzi w wodzie (Jana 1:19, 31; 3:22; 4:1-3). W Jerozolimie dużo się o tym mówiło. Przysłuchując się Jezusowi, Nikodem na pewno się więc zorientował, że chodziło o chrzest w wodzie. *

‛Ochrzczenie duchem świętym’

Skoro ‛narodzenie się z wody’ jest równoznaczne z chrztem w wodzie, to jak rozumieć narodzenie się z ducha’? Jeszcze zanim doszło do spotkania Nikodema z Jezusem, Jan Chrzciciel zapowiedział, że nastąpi chrzest nie tylko wodą, ale też duchem Bożym. Oświadczył: „Ja ochrzciłem was wodą, ale on [Jezus] będzie was chrzcił duchem świętym” (Marka 1:7, 8). Ewangelista Marek tak zrelacjonował pierwszy tego rodzaju chrzest: „W owych dniach przyszedł Jezus z Nazaretu w Galilei i został przez Jana ochrzczony w Jordanie. Natychmiast też, wychodząc z wody, ujrzał rozwarte niebiosa oraz ducha zstępującego na niego niczym gołąb” (Marka 1:9, 10). W chwili zanurzenia w rzece Jordan Jezus został ochrzczony wodą. A w momencie  otrzymania z nieba ducha został ochrzczony duchem świętym.

Jakieś trzy lata po swoim chrzcie Jezus obiecał uczniom: „Po niewielu dniach zostaniecie ochrzczeni w duchu świętym” (Dzieje 1:5). I co się wydarzyło?

W dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. w pewnym domu w Jerozolimie zebrało się około 120 uczniów Jezusa. „Nagle z nieba dobiegł szum jakby pędzącego gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym siedzieli. I ukazały się im jakby języki ognia, (...) a wszyscy zostali napełnieni duchem świętym” (Dzieje 2:1-4). Tego samego dnia do wielu ludzi znajdujących się w Jerozolimie skierowano zachętę, by ochrzcili się w wodzie. Apostoł Piotr nawoływał: „Okażcie skruchę i niech każdy z was da się ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa ku przebaczeniu waszych grzechów, a otrzymacie wspaniałomyślny dar ducha świętego”. Z jakim spotkało się to oddźwiękiem? „Ochrzczono (...) tych, którzy ochoczo przyjęli jego słowo, a tego dnia zostało dołączonych około trzech tysięcy dusz” (Dzieje 2:38, 41).

Dwa etapy

Czego z tych relacji uczymy się o „nowym zrodzeniu”? Tego, że odbywa się ono w dwóch etapach. Zauważmy, że Jezus dał się ochrzcić w wodzie, a następnie otrzymał ducha świętego. Również pierwsi uczniowie zostali najpierw zanurzeni (niektórzy przez Jana Chrzciciela), a duch święty zstąpił na nich później (Jana 1:26-36). Podobnie było ze wspomnianymi powyżej 3000 nowych uczniów. Mieli dać się ochrzcić w wodzie, a dopiero potem mogli otrzymać ducha świętego.

Wydarzenia, które rozegrały się w dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku, pomagają nam zrozumieć, w jaki sposób odbywa się ponowne narodzenie. Obecnie przebiega ono tak samo jak za czasów apostołów i pierwszych uczniów Jezusa. Ktoś okazuje skruchę za swoje grzechy, odwraca się od złego postępowania, oddaje swe życie Jehowie i potwierdza to publicznie przez chrzest w wodzie. Następnie — jeśli Bóg wybierze go na władcę w swym Królestwie — zostaje namaszczony duchem świętym. Pierwszy etap (chrzest w wodzie) jest uzależniony od decyzji danego człowieka, drugi zaś (chrzest duchem świętym) zależy od Boga. Gdy nastąpią te dwa chrzty, można mówić o „nowym zrodzeniu”.

Dlaczego jednak Jezus w rozmowie z Nikodemem użył sformułowania ‛narodzić się z wody i ducha’? Aby podkreślić, jak bardzo zmienia się sytuacja ochrzczonych w ten sposób ludzi. Ten aspekt „nowego zrodzenia” zostanie omówiony w kolejnym artykule.

[Przypis]

[Ilustracja na stronie 9]

Izraelitów okazujących skruchę Jan chrzcił w wodzie