Zbliż się do Boga
„Dusza twoja (...) nisko się nade mną pochyli”
POKORA przyciąga. Zazwyczaj lgniemy do ludzi, którzy przejawiają tę cechę. Niestety, prawdziwa pokora to w dzisiejszym świecie rzadkie zjawisko — zwłaszcza wśród osób wpływowych lub sprawujących nad innymi władzę. A co można powiedzieć o Jehowie Bogu, najpotężniejszej Osobistości we wszechświecie? Czy jest pokorny? Przeanalizujmy słowa proroka Jeremiasza z Księgi Lamentacji 3:20, 21. Przeczytaj.
Jeremiasz napisał Lamentacje w jednym z najczarniejszych okresów w dziejach Izraela. Dopiero co doświadczył czegoś bardzo bolesnego — zburzenia jego ukochanej Jerozolimy przez Babilończyków. Udręczony prorok wiedział, że to nieszczęście jest zasłużoną karą od Boga za grzeszne postępowanie Izraelitów. Ale czy uznał, że przepadła już wszelka nadzieja? Czy czuł, że Jehowa jest zbyt odległy i niedostępny, by zwrócić uwagę na skruszone osoby i podźwignąć je z rozpaczy? Posłuchaj, jak przemawia w imieniu swojego narodu.
Mimo smutnych okoliczności Jeremiasz jest pełen otuchy. Woła do Jehowy: „Dusza twoja * niezawodnie będzie pamiętać i nisko się nade mną pochyli” (werset 20). Prorok nie ma co do tego żadnych wątpliwości. Wie, że Jehowa nie zapomni ani o nim, ani o innych skruszonych członkach swego ludu. Jak zatem postąpi wszechmocny Bóg? (Objawienie 15:3).
Jeremiasz jest pewien, że Jehowa „nisko się (...) pochyli” nad tymi, którzy odczuwają prawdziwą skruchę. W innym przekładzie czytamy: „Racz pamiętać i zniż się ku mnie”. Słowa te wywołują w umyśle obraz Jehowy jako czułego Boga. Chociaż jest On „Najwyższym nad całą ziemią”, niejako zniży się i wydźwignie swoich czcicieli z upadku, przywracając ich do łask (Psalm 83:18). Uchwycenie się tej nadziei przynosi ulgę zbolałemu sercu Jeremiasza. Wierny prorok jest zdecydowany cierpliwie czekać, aż Jehowa w wybranym przez siebie czasie wybawi swój skruszony lud (werset 21).
Wypowiedź Jeremiasza uczy nas o Jehowie dwóch rzeczy. Po pierwsze, przejawia On pokorę (Psalm 18:35). Choć „wzniosły jest w mocy”, chętnie zniża się do naszego poziomu, by pomóc nam wydźwignąć się z opresji (Hioba 37:23; Psalm 113:5-7). Czy nie jest to pokrzepiające? Po drugie, Jehowa okazuje miłosierdzie. Jest „gotów przebaczać” skruszonym grzesznikom i znów darzyć ich swoim uznaniem (Psalm 86:5). Te dwa przymioty — pokora i miłosierdzie — idą ze sobą w parze.
Jakże się cieszymy, że Jehowa nie jest jak człowieczy władcy, którzy przez swą pychę stają się nieugięci i nieczuli! Czy nie zachęca cię to do pogłębiania wiedzy o tym pokornym Bogu, który chętnie się zniża, by podnieść swych sług z rozpaczy i wlać w ich serca nadzieję?
Fragment Biblii do przeczytania w czerwcu:
▪ Jeremiasza 51 do Ezechiela 5
[Przypis]
^ ak. 3 Starożytni kopiści zmienili fragment tego wersetu na „dusza moja”, odnosząc go do Jeremiasza. Najwyraźniej uważali, że mówienie o Bogu jako o duszy — którym to słowem określa się w Biblii ziemskie stworzenia — świadczyłoby o braku szacunku. Ale Biblia często opisuje Boga za pomocą pojęć używanych w stosunku do ludzi, by łatwiej nam było ogarnąć Go swoim rozumem. Ponieważ termin „dusza” może oznaczać „życie”, wyrażenie „dusza twoja” znaczy „ty”.
[Napis na stronie 14]
Jehowa chętnie zniża się do naszego poziomu, by pomóc nam wydźwignąć się z opresji
