Rozdział 8

Co się dzieje po śmierci?

1. Jakie pytania dotyczące umarłych ludzie często sobie zadają?

BYĆ MOŻE znasz uczucie pustki ogarniające człowieka po utracie kogoś bliskiego. Jakże się wtedy czujemy zrozpaczeni i bezradni! Nasuwa się całkiem zrozumiałe pytanie: Co się dzieje z człowiekiem, gdy umiera? Czy dalej gdzieś żyje? Czy żywi będą jeszcze mogli cieszyć się kiedyś na ziemi towarzystwem tych, którzy umarli?

2. Co się stało po śmierci z pierwszym człowiekiem, Adamem?

² Łatwiej znajdziemy odpowiedź na takie pytania, gdy się dowiemy, co po śmierci stało się z Adamem. Gdy zgrzeszył, Bóg powiedział mu: „Wrócisz do ziemi, bo z niej zostałeś wzięty. Bo prochem jesteś i do prochu powrócisz” (1 Mojżeszowa 3:19). Zastanów się, co to znaczy. Nie było Adama, dopóki Bóg nie stworzył go z prochu. Po prostu nie istniał. Kiedy więc umarł, powrócił do tego samego stanu niebytu.

3. (a) Czym jest śmierć? (b) Co o stanie umarłych jest powiedziane w Kaznodziei 9:5, 10?

³ Krótko mówiąc, śmierć jest przeciwieństwem życia. Biblia wskazuje na to w Księdze Kaznodziei 9:5, 10. Według Biblii gdańskiej wydanej przez Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne czytamy tam: „Ci, co żyją, wiedzą, że umrzeć mają; ale umarli o niczem nie wiedzą, i nie mają więcej żadnej zapłaty, gdyż w zapamiętanie [zapomnienie] przyszła pamiątka ich. Wszystko, co  przedsięweźmie ręka twoja do czynienia, czyń według możności twojej, albowiem niemasz żadnej pracy, ani myśli, ani umiejętności, ani mądrości w grobie, do którego ty idziesz”.

4. (a) Co się dzieje po śmierci człowieka z jego świadomością? (b) Dlaczego po śmierci przestają działać wszystkie zmysły człowieka?

⁴ To znaczy, że umarli nic nie mogą robić i nic nie czują. O niczym nie myślą. Biblia mówi bowiem: „Nie pokładajcie ufności w szlachetnie urodzonych ani w synu ziemskiego człowieka, do którego wybawienie nie należy. Duch z niego uchodzi, a on wraca do ziemi; w tymże dniu rzeczywiście giną jego myśli” (Psalm 146:3, 4). Po śmierci człowieka jego duch, jego siła życiowa, którą podtrzymuje oddychanie, „uchodzi”. Przestaje istnieć. Wszystkie zmysły — słuch, wzrok, dotyk, powonienie i smak — przestają działać. Jak mówi Biblia, umarli są w stanie całkowitej nieświadomości.

5. (a) Jak Biblia wskazuje, że martwi ludzie i martwe zwierzęta znajdują się w jednakowym stanie? (b) Czym jest „duch” ożywiający ludzi i zwierzęta?

⁵ Zarówno ludzie, jak i zwierzęta są po śmierci w takim samym stanie całkowitej nieświadomości. Zwróć uwagę, co na ten temat napisano w Biblii: „Jak umiera jeden, tak też umiera drugi; i wszyscy mają tylko jednego ducha, tak iż nie ma przewagi człowieka nad zwierzęciem, bo wszystko jest marnością. Wszyscy idą na jedno miejsce. Wszyscy powstali z prochu i wszyscy do prochu wracają” (Kaznodziei 3:19, 20). „Duch” ożywiający zwierzęta jest taki sam, jak „duch” ożywiający ludzi. Gdy ten „duch”, czyli niewidzialna siła życiowa, uchodzi, zarówno ludzie, jak i zwierzęta wracają do prochu, z którego powstali.

DUSZA UMIERA

6. Jak Biblia wskazuje, że zwierzęta są duszami?

⁶ Niektórzy twierdzą, iż człowiek tym się różni od zwierząt, że ma duszę, której zwierzęta nie mają. Jednakże w Księdze 1 Mojżeszowej 1:20 i 30 jest powiedziane, że Bóg stworzył „dusze żyjące”, aby żyły w wodzie, i że w zwierzętach jest „życie jako dusza”. W niektórych przekładach biblijnych używa się w tych wersetach słów „stworzenia” i „życie” zamiast „dusza”, chociaż w uwagach marginesowych można nieraz znaleźć wyjaśnienie, że w języku oryginalnym jest w tym miejscu słowo „dusza”. Wzmiankę o zwierzętach jako o duszach znajdujemy w  Biblii między innymi w Księdze Liczb 31:28. Jest tam mowa o ‛jednej duszy z pięciuset: z ludzi i z bydła, i z osłów, i z mniejszego inwentarza’ (Zob. Pismo Święte w przekładzie J. Wujka, wyd. 1962).

7. Co Biblia mówi na dowód, że umierają zarówno dusze zwierzęce, jak i ludzkie?

⁷ Skoro zwierzęta są duszami, więc gdy umierają, umierają ich dusze. W Biblii czytamy: „Każda żyjąca dusza umarła, to, co było w morzu” (Objawienie 16:3). A co się dzieje z duszami ludzkimi? Jak się dowiedzieliśmy z poprzedniego rozdziału, Bóg nie stworzył człowieka z duszą. Człowiek jest duszą. A zatem, jak łatwo się domyślić, gdy człowiek umiera, umiera jego dusza. Biblia wielokrotnie potwierdza tę prawdę. Nigdzie nie jest w niej  powiedziane, że dusza jest nieśmiertelna, że nie może umrzeć. „Pokłonią się wszyscy, którzy idą do prochu, i nikt nie zachowa nigdy swojej duszy przy życiu”, powiedziano w Psalmie 22:29 [22:30, NP]. „Dusza, która grzeszy — ta umrze”, czytamy w Ezechiela 18:4 i 20. A gdy zajrzysz do Jozuego 10:28-39, znajdziesz tam siedem miejsc, w których mówi się o duszy, że ją zabito albo zgładzono.

8. Skąd wiemy, że Jezus Chrystus umarł jako dusza ludzka?

⁸ W pewnym proroctwie dotyczącym Jezusa Chrystusa powiedziano w Biblii: „Wylał swą duszę na śmierć (...) i sam poniósł grzech wielu ludzi” (Izajasza 53:12). Z nauki o okupie wynika, że dusza (Adam) zgrzeszyła i dla odkupienia ludzi trzeba było ofiarować odpowiednią duszę (człowieka). Chrystus, ‛wylewając swą duszę na śmierć’, dostarczył okupu. Jezus umarł jako dusza ludzka.

9. Co znaczą słowa: ‛Duch wraca do Boga, który go dał’?

⁹ Jak się już przekonaliśmy, „duch” to coś innego niż dusza. Duch jest siłą życiową. Ta siła życiowa jest w każdej komórce ciała ludzi, jak i zwierząt. Podtrzymuje ją oddychanie. Wobec tego co to znaczy, gdy Biblia mówi, że po śmierci „proch wraca do ziemi (...), a sam duch wraca do prawdziwego Boga, który go dał”? (Kaznodziei 12:7). Po śmierci siła życiowa stopniowo opuszcza wszystkie komórki ciała, które zaczyna się rozkładać. Nie znaczy to jednak, że nasza siła życiowa dosłownie opuszcza ziemię i wędruje do Boga poprzez przestrzeń kosmiczną. Duch wraca do Boga raczej w tym sensie, że odtąd nasza nadzieja na przyszłe życie zależy wyłącznie od Niego. Tylko dzięki Jego mocy duch, czyli siła życiowa, może nam być przywrócony, żebyśmy znowu żyli (Psalm 104:29, 30).

ŁAZARZ — CZŁOWIEK, KTÓRY PRZEZ CZTERY DNI BYŁ MARTWY

10. Co Jezus powiedział o stanie, w jakim się znajdował Łazarz, mimo że Łazarz umarł?

¹⁰ Łatwiej będzie nam zrozumieć, w jakim stanie znajdują się umarli, gdy sobie uświadomimy, co się stało z Łazarzem, który przez cztery dni był martwy. Jezus rzekł do uczniów: „Nasz przyjaciel Łazarz poszedł na spoczynek, ale ja się tam udaję, żeby go obudzić ze snu”. Uczniowie odpowiedzieli: „Panie, jeżeli poszedł na spoczynek, to się lepiej poczuje”. Wtedy Jezus  powiedział im otwarcie: „Łazarz umarł”. Dlaczego Jezus mówił, że Łazarz śpi, skoro w rzeczywistości nie żył? Spróbujmy znaleźć odpowiedź na to pytanie.

11. Co Jezus zrobił dla martwego Łazarza?

¹¹ Gdy Jezus zbliżał się do wioski, w której mieszkał Łazarz, wyszła mu na spotkanie Marta, siostra Łazarza. Wkrótce potem oboje razem z wieloma innymi udali się do grobu, w którym złożono Łazarza. Była to pieczara zamknięta kamieniem. Jezus powiedział: „Zabierzcie kamień”. Ponieważ Łazarz od czterech dni był martwy, Marta zaprotestowała: „Panie, na pewno już cuchnie”. Jednakże usunięto kamień, a Jezus zawołał: „Łazarzu, wyjdź!” I rzeczywiście wyszedł żywy, jeszcze owinięty opaskami pogrzebowymi. „Rozwiążcie go i pozwólcie mu chodzić”, powiedział Jezus (Jana 11:11-44).

12, 13. (a) Dlaczego możemy być pewni, że martwy Łazarz był w stanie nieświadomości? (b) Dlaczego Jezus powiedział, że Łazarz zasnął, skoro w rzeczywistości nie żył?

¹² Pomyśl teraz: W jakim stanie znajdował się Łazarz w ciągu tych czterech dni, kiedy był martwy? Czy przebywał w niebie? To był dobry człowiek. Ale Łazarz nic nie mówił o pobycie w niebie, a na pewno by to zrobił, gdyby tam był. Nie, Łazarz naprawdę był martwy, jak to powiedział Jezus. Dlaczego wobec tego Jezus najpierw powiedział uczniom, że Łazarz tylko śpi?

¹³ Jezus wiedział, że zmarły Łazarz był w stanie nieświadomości, jak mówi Biblia: „Jeśli chodzi o umarłych, to nie są świadomi niczego” (Kaznodziei 9:5). Żyjącego można jednak obudzić z głębokiego snu. A zatem Jezus chciał pokazać, że dzięki danej mu mocy Bożej potrafi zbudzić swego przyjaciela Łazarza ze śmiertelnego snu.

14. Do czego powinna nas skłaniać świadomość, że Jezus ma władzę wskrzeszania umarłych?

¹⁴ Gdy ktoś głęboko zaśnie, nic nie pamięta. Podobnie rzecz się ma z umarłymi. Nic nie czują. Przestali istnieć. Jednakże w słusznym czasie, który wyznaczył Bóg, wybawieni przez Niego umarli zostaną wskrzeszeni do życia (Jana 5:28). Świadomość tego, niewątpliwie powinna nas skłaniać do zaskarbiania sobie przychylności Bożej. Jeżeli tak postępujemy, to choćbyśmy umarli, Bóg będzie o nas pamiętał i przywróci nam życie (1 Tesaloniczan 4:13, 14).

[Pytania do studium]

[Ilustracja na stronie 76]

ADAM —

uczyniony z prochu ...

powrócił do prochu

[Ilustracja na stronie 78]

W jakim stanie znajdował się Łazarz, zanim Jezus go wskrzesił?